Αναδημοσίευση από εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ" (18/09/10)
Η πληρότητα στων σχολείων χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να μην εγγράφονται αλλοδαποί μαθητές
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΧ. ΧΕΚΙΜΟΓΛΟΥ
Ως σήμερα γνωρίζαμε την ύπαρξη διευθυντικού δικαιώματος στις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Φαίνεται όμως ότι το ίδιο «θεσμικό» προνόμιο ισχύει και στα δημόσια σχολεία. Και μάλιστα η εσφαλμένη εφαρμογή του δημιουργεί φυλετικές διακρίσεις, καθώς ο διευθυντής «δικαιούται» να εφαρμόσει πολιτική εθνοτικής «καθαρότητας» στην τάξη! Το ανησυχητικό συμπέρασμα προκύπτει από έρευνα που εκπόνησε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση η υποψήφια διδάκτορας του Ινστιτούτου Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου του Λονδίνου κυρία Εύη Μάρκου.
Από τη δουλειά της, η οποία παρουσιάστηκε σε πρόσφατο συνέδριο του Κέντρου Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης και εντάσσεται στη διδακτορική της διατριβή, φαίνεται ότι ο διευθυντής μπορεί, αξιοποιώντας ένα «άτυπο» θεσμικό πλαίσιο, να απορρίψει την αίτηση εγγραφής που καταθέτουν οι γονείς των μεταναστών για να εγγράψουν το παιδί τους στο σχολείο, με το σύνηθες επιχείρημα «είμαστε πλήρεις».
Το φαινόμενο, το οποίο καταγράφεται σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα, φαίνεται να αποτελεί «δοκιμασμένη» πρακτική, καθώς έχει απασχολήσει πολλάκις τον Συνήγορο του Πολίτη, αλλά και το ίδιο το υπουργείο Παιδείας, που αναγκάζεται τακτικά να εκδίδει σχετικές εγκυκλίους. Μάλιστα, δεδομένου ότι η κρίση στρέφει τους Ελληνες ξανά στα δημόσια σχολεία, υπάρχει ο φόβος ότι αυτή η «πρακτική» θα επεκταθεί.
Το «καλό σχολείο»
Για λόγους προστασίας ευαίσθητων δεδομένων των συμμετεχόντων στην έρευνά της, η κυρία Μάρκου δεν διευκρινίζει σε ποια ελληνική πόλη συμβαίνουν όλα αυτά. Παρ΄ όλα αυτά, δημιούργησε έναν χάρτη που αποτυπώνει τις ύποπτες διαφοροποιήσεις. «Χρησιμοποίησα τα στατιστικά του έτους 2003-2004. Εκεί διαπίστωσα ότι υπήρχαν δύο σχολεία που εμφάνιζαν μια δυσεξήγητη φυλετική “καθαρότητα”, καθώς παρουσίαζαν σχεδόν μηδενική παρουσία μειονοτήτων.Αντίστοιχαείδα ότι σε κάποιες άλλες περιοχές της ίδιας πόλης συμβαίνει το ακριβώς αντίστροφο. Δηλαδήενώ στα περισσότερα σχολεία καταγράφεται μικρή συγκέντρωση αλλοδαπών, υπάρχουν δύοόπου παρουσιάζεται πύκνωση της μεταναστευτικής παρουσίας» σημειώνει η ερευνήτρια.
«Η έννοια του “καλού” σχολείου έχει κατασκευαστεί μέσα από αντιλήψεις για την “ετερότητα” του μαθητικού πληθυσμού.Για ορισμένους γονείςτο σχολείο είναι “καλό”όταν δεν υπάρχουν μετανάστες μαθητές, ενώ παράλληλα οι διευθυντές ανταποκρίνονται στο αίτημά τους με το να καθορίζουν την εθνοτική “καθαρότητα” του σχολείου τους» αναφέρει η κυρία Μάρκου. «Για τον διευθυντή που θέλει να διοικεί ένα “αποδοτικό” σχολείο,έναν καθηγητή που θέλει να διδάξει σε ένα “εύκολο” περιβάλλονκαι έναν γονιό που θέλει να στείλει το παιδί του σε ένα “καλό” σχολείο, η επιλογή κλείνει προς το ελληνικό,εθνοτικά “καθαρό” σχολείο- χωρίς αυτός ο ισχυρισμός να επαληθεύεται πάντα από την πραγματικότητα» υποστηρίζει η ερευνήτρια. «Το σχολικό μείγμα υποβάλλεται σε μια διαδικασία αποτίμησης,όπου όσο περισσότερο εθνοτικά ιδιατεροποιημένο είναιτόσο λιγότερο αξιόλογο καθίσταται στην κοινωνική αντίληψη. Δημιουργείται λοιπόν η έννοια μιας οιονεί σχολικής αγοράς,όπου η “αγοραστική” αξία του σχολείου καθορίζεται από το εθνοτικό μείγμα του μαθητικού πληθυσμού» καταλήγει η κυρία Μάρκου.
Μαρτυρίες στη μελέτη
Στη μελέτη της κυρίας Εύης Μάρκου περιλαμβάνονται και οι παρακάτω δηλώσεις εκπαιδευτικών τα στοιχεία των οποίων για ευνόητους λόγους δεν είναι τα πραγματικά. «Εξαιτίας των Ρώσων, τα σχολεία του κέντρου προτιμώνται λιγότερο από τους καθηγητές, ενώ αντίθετα τα σχολεία προς τα δυτικά είναι σε μεγαλύτερη ζήτηση» αναφέρει η Βούλα, υποδιευθύντρια σε γυμνάσιο.
Ο Γιώργος, διευθυντής σε γυμνάσιο, λέει: «Ο διευθυντής απλώς τους λέει ότι το σχολείο δεν έχει άλλες θέσεις, ακόμη και όταν έχουν. Οι γονείς λοιπόν,πρέπει να ψάξουν για άλλα σχολεία στην περιοχή που να τους δεχτούν. Αυτά τα δύο σχολεία είναι γνωστά για τη στρατηγική τους. Νομίζουν ότι έτσι θα διατηρήσουν ένα υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης, στην πραγματικότητα όμως δεν κάνουν τόσο καλή δουλειά όσο άλλα σχολεία που έχουν μετανάστες μαθητές».
Ο Μάνος, διευθυντής διαπολιτισμικού σχολείου, δηλώνει: «Εχω πει στον δήμο μας να πει στα σχολεία του να μη στέλνουν όλους τους μετανάστες μαθητές σε εμάς. Προσπαθούμε να διατηρήσουμε τα ποσοστά των ελλήνων και αλλοδαπών μαθητών που καθορίζει ο νόμος της Διαπολιτισμικής (60/40)».
«Παράνομη πρακτική»
«Αυτή η πρακτική είναι παντελώς παράνομη. Υπάρχουν εγκύκλιοι του υπουργείου που κυκλοφορούν στα γραφεία εκπαίδευσης και το τονίζουν αυτό. Το σχολείο είναι απολύτως υποχρεωμένο να δεχτεί τα παιδιά στην τάξη» σχολιάζει η ειδική γραμματέας Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης κυρία Θάλεια Δραγώνα (φωτογραφία). Πηγές του υπουργείου Παιδείας επιβεβαιώνουν το θέμα, κυρίως σε ό,τι αφορά των παιδιά των Ρομά, τα οποία ανέκαθεν «μπλοκάρονταν» με την επίκληση γραφειοκρατικών εμποδίων και λόγω εσφαλμένης ερμηνείας του νόμου. Ωστόσο επισημαίνουν ότι οι οδηγίες του υπουργείου είναι σαφείς και καλούν τους προϊσταμένους να αποδέχονται όλα τα παιδιά στο σχολείο, και μάλιστα να συνεργάζονται με τυχόν εμπλεκόμενους φορείς για την ομαλότερη ένταξή τους στην τάξη. Οι ίδιες πηγές επισημαίνουν ότι για την παράβαση του νόμου προβλέπονται πειθαρχικές κυρώσεις, ενώ δύναται να γίνει ως και εισαγγελική παρέμβαση.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΗ
«Να σχεδιάσουμε καλύτερα»
«Σαφώς υπάρχει ένα ζήτημα. Η δική μας εικόνα είναι ότι υπάρχουν σχολεία με υπερσυσσωρευμένο αριθμό αλλοδαπών. Χρειάζεται ένας καλύτερος σχεδιασμός για την ενσωμάτωση και την αποδοχή των παιδιών» σημειώνει ο βοηθός Συνήγορος του Πολίτη για τα δικαιώματα του παιδιού, κ. Γ. Μόσχος. «Εχουν συμβεί διάφορες υποθέσεις και δεν αφορούσαν μόνο την “καθαρότητα”, αλλά και τη ρατσιστική αντιμετώπιση των μαθητών. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου φαίνεται ότι επιχειρείται να διατηρηθεί αμιγής ο μαθητικός πληθυσμός, με την προσδοκία της καλύτερης και “καθαρότερης” εκπαίδευσης » σημειώνει ο κ. Μόσχος. «Βέβαια, έχουμε συναντήσει και διευθυντές που εφαρμόζουν καλύτερες ιδέες, καθώς αντιλαμβάνονται ότι είναι υπέρ των παιδιών η πρόσμειξη και αξιοποίηση των αλλοδαπών μαθητών. Δεν πρέπει να βλέπουμε μόνο την αρνητική στάση» καταλήγει ο συνήγορος.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΣΧΟΛΙΚΟΥΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ
«Εάν μας ενδιαφέρει η αξιολόγηση των σχολείων, θα πρέπει να δούμε σοβαρά την εκπαίδευση των διευθυντών, οι οποίοι, πέρα από λίγα σεμινάρια, δεν λαμβάνουν κάποια ουσιαστική κατάρτιση. Η πολιτεία θα πρέπει να λάβει υπ΄ όψιν της ότι η διαπολιτισμική εκπαίδευση δεν αφορά μόνο τα σχολεία που φέρουν αυτό το όνομα, αλλά το σύνολο της δημόσιας εκπαίδευσης», λέει η κυρία Εύη Μάρκου (διπλανή φωτογραφία) η οποία παρουσίασε τη μελέτη της στο συνέδριο «Διαπολιτισμική Εκπαίδευση- Μετανάστευση- Διαχείριση Συγκρούσεων και Παιδαγωγική της Δημοκρατίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου