Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Συμμετοχή της Ελληνικής Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στην ηλεκτρονική ψηφοφορία του Eurocharity

Η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα –Πλειάδες, συμμετέχει στην ηλεκτρονική ψηφοφορία του Eurocharity (το σημείο αναφοράς για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη και την Πράσινη Οικονομία) για τη χρηματοδότηση έργων Μ.Κ.Ο για το έτος 2010.
Συμμετέχουμε με το πρόγραμμα : «Χορωδία της ουτοπίας». Μια χορωδία υψηλών προδιαγραφών, με μέλη παιδιά ηλικίας 6-15 ετών, διαφόρων εθνικοτήτων, περιθωριοποιημένα, ανήκοντα σε ιδιαίτερα ευάλωτες κοινωνικές ομάδες – στην ουσία παιδιά «χωρίς πατρίδα» (εξ ου και «Χορωδία της Ουτοπίας») ή «παιδιά του κόσμου». Ταλαιπωρημένα παιδιά, νέοι άνθρωποι που έχουν σχεδόν παραιτηθεί από την ελπίδα, συχνά προερχόμενοι από εμπόλεμες ζώνες ή περιοχές με καθημερινές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έρχονται σ’ επαφή με τις λεπτές δονήσεις της μουσικής και το σεβασμό της ανθρώπινης αξίας τους. Αποκτούν όραμα. Ενθαρρύνονται να εκφράσουν και να ανταλλάξουν, μέσα στη μουσική κοινωνία της χορωδίας, τον πολιτισμικό πλούτο των χωρών καταγωγής τους. Παράλληλα, τα ίδια και οι οικογένειές τους υποστηρίζονται από την Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και από άλλους φορείς, κοινωνικά, νομικά, εκπαιδευτικά, ιατρικά, ψυχολογικά.

Η ψήφος σας καθώς και η διάδοση της πληροφορίας σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους που θα ήθελαν να μας υποστηρίξουν θα μας ήταν πολύτιμη.

Το link όπου μπορείτε να συμμετάσχετε στην ψηφοφορία είναι:
http://polls.eurocharity.gr/intro.php
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την "Χορωδία της ουτοπίας" θα βρείτε στο site της οργάνωσης : www.hahur.com

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

"Οχι" στη διάκριση μεταναστών

Αντισυνταγματική είναι η διάταξη του νόμου 3772/09 της ΝΔ (που είχε επικριθεί για τις δρακόντειες ρυθμίσεις του), με την οποία χαρακτηρίζεται επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια κάθε αλλοδαπός, εφόσον ασκήθηκε σε βάρος του δίωξη για αδίκημα που τιμωρείται με φυλάκιση μόλις 3 μηνών!

Η διάταξη αυτή, που κατέστησε πολύ αυστηρότερη την ισχύουσα νομοθεσία και δεν συναντάται διεθνώς, κρίθηκε από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (ΑΠΠΔ) ότι προσκρούει στο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών, καθώς και στην αρχή της αναλογικότητας. Παράλληλα, η ΑΠΠΔ υπό τον πρόεδρό της Χρ. Γεραρή (επίτιμο πρόεδρο ΣτΕ) διορθώνει αδικίες σε βάρος των αλλοδαπών και καθιστά ευνοϊκότερη τη θέση τους.


Καταχώριση
Με γνωμοδότησή της ξεκαθαρίζει ότι η καταχώριση ενός αλλοδαπού στον Εθνικό Κατάλογο Ανεπιθύμητων Αλλοδαπών (ΕΚΑΝΑ) δεν σημαίνει ότι εγγράφεται αυτόματα και στο Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν (ΣΠΣ), με το οποίο μπορεί να απαγορευθεί η είσοδος του αλλοδαπού στις ευρωπαϊκές χώρες του συστήματος Σένγκεν. Σύμφωνα με την Αρχή, η καταχώριση αλλοδαπού και στους δύο καταλόγους (ΕΚΑΝΑ, ΣΠΣ) γίνεται στις περιπτώσεις δικαστικής ή διοικητικής απέλασης (κατ’ εφαρμογήν της νομοθεσίας για την είσοδο και διαμονή ξένων υπηκόων).

Στο ΣΠΣ μπορεί να δικαιολογηθεί εγγραφή για καταδίκη αλλοδαπού από ελληνικό δικαστήριο για αδίκημα το οποίο τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους, καθώς και για αποχρώσες ενδείξεις σχετικά με τη διάπραξη αξιόποινης πράξης που τιμωρείται με φυλάκιση άνω του ενός έτους, εφόσον η πράξη αξιολογείται ότι συνιστά απειλή της δημόσιας τάξης.

Οι σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις που είχαν γίνει σε ευρωπαϊκό επίπεδο είχαν στόχο να εμποδίσουν τη μετακίνηση ανεπιθύμητων αλλοδαπών, που μπορεί να μετέχουν και σε επεισόδια, διαδηλώσεις κ.λπ. Στον ΕΚΑΝΑ μπορεί να εγγραφεί απέλαση εφόσον η παρουσία αλλοδαπού κρίνεται αιτιολογημένα επικίνδυνη για τη δημόσια τάξη ή ασφάλεια της χώρας.

Αλ. Αυλωνίτης
Source: www.ethnos.gr (23/10/2010)

ΑΘΩΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ

Ο λαός μας λέει: "καλύτερα 1000 ένοχοι στο δρόμο παρά ένας αθώος στη φυλακή".
Δεν είναι λίγες οι φορές που, προκειμένου να φανεί ότι "εξιχνιάζει εγκλήματα" η Αστυνομία, "φορτώνονται" σε κάποιον κατηγορούμενο δεκάδες κατηγορίες για πράξεις που δεν διέπραξε.
Η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα χειρίζεται τις μέρες αυτές την υπόθεση κρατούμενου που κατηγορήθηκε (και καταδικάστηκε σε πολυετή φυλάκιση) για πράξεις που φέρεται να διέπραξε... όσο ήταν στη φυλακή.
Δείτε και το ακόλουθο βίντεο, για το οποίο μας ενημέρωσε συνάδελφος Δικηγόρος από την Ουκρανία εδώ: http://ireport.cnn.com/docs/DOC-506435
Γιατί, το απάνθρωπο αυτό "φαινόμενο" δεν είναι αμιγώς Ελληνικό...

Τουρισμός εμπορίας ωαρίων: μαρτυρία

Αναδημοσίευση από την Ελευθεροτυπία (Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010)

ΜΑΡΤΥΡΙΑ:

Δεν είχα να φάω και με σακάτεψαν για 500 ευρώ

Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ

Ξέφυγε από τα δίχτυα της πορνείας κι έπεσε στα δίχτυα κυκλώματος εμπορίας ωαρίων. Ενας επίορκος γιατρός και η παρέα του τη σακάτεψαν για 500 ευρώ, και την πέταξαν στον δρόμο σαν στυμμένη λεμονόκουπα.
Μόνη της, χωρίς τη δυνατότητα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, καθώς τότε ήταν άνεργη και ανασφάλιστη, πολέμησε με νύχια και με δόντια για να σώσει τη ζωή της, που κινδύνευσε σοβαρά από θεραπεία που της χορήγησε ο γιατρός.

Οταν έπειτα από πολύ καιρό κατάφερε να σταθεί στα πόδια της, με τη συμπαράσταση μόνο μιας δικηγόρου, πήγε στη ΓΑΔΑ, στο Τμήμα Οργανωμένου Εγκλήματος, και κατήγγειλε, δίνοντας ονόματα και διευθύνσεις, τα μέλη του κυκλώματος.

Κανείς δεν πήρε τότε, περίπου έναν χρόνο πριν, σοβαρά την καταγγελία της. Σήμερα και αφού προηγήθηκε η αποκάλυψη άλλου κυκλώματος εμπορίας ωαρίων και μετά τις συνεχείς οχλήσεις της νομικής της συμπαραστάτριας, η Αστυνομία διερευνά την υπόθεση και, σύμφωνα με πληροφορίες της «Ε», είναι ήδη στα ίχνη των δραστών.

Η νεαρή γυναίκα, που κατάγεται από ένα χωριό γειτονικής μας χώρας, και ήρθε στην Ελλάδα αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο, μας περιγράφει τον Γολγοθά της.

Τα στοιχεία της, η επωνυμία και η διεύθυνση του Διαγνωστικού Κέντρου, όπου έγινε η αφαίρεση των ωαρίων, στοιχεία που οδηγούν σε γιατρό και συνεργούς, είναι στη διάθεση της «Ε», η οποία δεν τα δημοσιεύει για ευνόητους λόγους.

«Δεν είχα ούτε να φάω όταν μια "γνωστή" μού μίλησε για μια "κλινική" που κάνει εξωσωματική γονιμοποίηση, όπου αγοράζουν ωάρια και δίνουν 500-600 ευρώ».

«Μου πρότεινε -μας λέει- να πάμε μαζί, για να βεβαιωθώ ότι όλα είναι νόμιμα και δεν διατρέχω κίνδυνο».

Εκεί «συνάντησα και μια άλλη κοπέλα που θα έδινε ωάρια, γιατί είχε ανάγκη τα λεφτά. Σ' έναν όροφο απομονωμένο από τους άλλους, μάς έδωσαν να υπογράψουμε κάτι χαρτιά. Δεν διάβαζα ελληνικά, και ρώτησα τη νοσοκόμα που ήταν εκεί και μου είπε πως ήταν για εξετάσεις αίματος. Ρώτησα αν υπάρχει κίνδυνος, μου είπαν "κανένας". Μου πήραν αίμα, μόνο για γενικές αίματος και αφροδίσια. Ο γιατρός θα μας ειδοποιούσε αν ήμουν κατάλληλη να δώσω ωάρια, ώστε να αρχίσω "θεραπεία" με ενέσεις ορμονών για έναν μήνα. Για "να μην ταλαιπωρούμαι πολύ καιρό", θα μου έδιναν αυξημένες δόσεις. Ηθελε να με βλέπει δύο φορές την εβδομάδα, όπου μου έκανε κολπική εξέταση και έδινα αίμα. Ζήτησα από τον φίλο της γνωστής μου, που ήταν μαζί της, μια προκαταβολή. Μου έδωσε 100 ευρώ για τσιγάρα, μια τυρόπιτα και για τη μετακίνησή μου».

Οι παρενέργειες

«Μετά τις πρώτες ενέσεις, ξύπνησα με φρικτούς πόνους. Επισκέφθηκα τον γιατρό σε άθλια κατάσταση, ζητώντας να διακόψω. Μου είπε να μην ανησυχώ και όταν τελειώσει η θεραπεία, «θα ανακουφιστώ».

Οταν, τρομαγμένη, είπα ότι θα τα παρατήσω, η "γνωστή" μού μου είπε ότι "ήδη χρωστάω" μερικές χιλιάδες ευρώ που κάνουν οι εξετάσεις και τα φάρμακα, αλλά ότι θα μπορούσα ίσως να τα "ξεπληρώσω" με βίζιτες.

Είχε μείνει μόνο μία εβδομάδα και τρέμοντας το τράφικινγκ, στην κυριολεξία, δεν έκανα κιχ. Προς το τέλος της "θεραπείας" ένιωθα σαν να μην είναι πια δικό μου το σώμα μου. Σ' αυτές τις μέρες πήρα τουλάχιστον 20 κιλά. Ο γιατρός είπε ότι "είναι κατακράτηση υγρών και θα φύγει μετά τη λήψη των ωαρίων". Την ημέρα που μου πήραν τα ωάρια, ήταν μαζί και η άλλη κοπέλα. Μας είχαν πει ότι θα έκαναν τοπική νάρκωση, αλλά μας έκαναν ολική. Φεύγοντας μας είπαν ότι όταν περάσουν τρεις μήνες, μπορούμε να ξαναδώσουμε ωάρια».

Η εξαφάνιση

«Οταν έδωσα τα ωάρια, ο πόνος άρχισε να υποχωρεί, αλλά είχα πια άλλα σοβαρότερα προβλήματα. Ξαναπήγα -μόνη, αυτή τη φορά-στην κλινική, ζητώντας στη ρεσεψιόν "τον κ. ..., τον γιατρό που παίρνει ωάρια". Μια νοσοκόμα μού είπε ότι δεν ξέρει κάποιον ιατρό κ...., δεν ξέρει τι της λέω, ότι δεν με θυμάται και μου ζήτησε άγρια να φύγω. Ηταν η νοσοκόμα που μου είχε δείξει πώς να κάνω τις ενέσεις.

Η θεραπεία που έκανα μετά, κοστίζει ακριβά και πρέπει, όπως είπαν οι γιατροί,να επαναλαμβάνεται κάθε δέκα χρόνια».

Εκτός όμως από τη σοβαρή βλάβη υγείας που υπέστη και θα την ταλαιπωρεί σε όλη της τη ζωή, η νεαρή γυναίκα καταβλήθηκε συναισθηματικά και από τη συνειδητοποίηση του αποτελέσματος που θα είχε η χρήση των ωαρίων της.

«Τότε δεν είχα ιδέα. Πίστευα ότι δίνοντας ωάρια θα βοηθούσα μια άλλη γυναίκα να θεραπευθεί από κάποιο γυναικολογικό πρόβλημα. Το σοκ ήταν τεράστιο όταν κατάλαβα ότι κάπου στον κόσμο μπορεί σήμερα να υπάρχει ένα παιδί που θα μου μοιάζει, ένα παιδί δικό μου».

«Θέλω αυτοί οι άνθρωποι να βρεθούν και να τιμωρηθούν. Να μη συνεχίσουν το έγκλημα τους καταστρέφοντας τις ζωές και άλλων γυναικών, που βρίσκονται σε οικονομική ανάγκη και δεν καταλαβαίνουν τι πραγματικά σημαίνει αυτή η διαδικασία».

«Τουρισμός εμπορίας ωαρίων»

Η δικηγόρος Ηλέκτρα Κούτρα, που χειρίζεται τέτοιες υποθέσεις, τονίζει ότι «η έκταση του προβλήματος είναι τόσο μεγάλη που θα πρέπει να ενεργοποιηθούν άμεσα οι αρμόδιες αρχές, προς την κατεύθυνση ενδελεχών, μη "προειδοποιημένων" ελέγχων, προκειμένου να ελεγχθεί η συμμόρφωση με τις αρχές της βιοηθικής και τους όρους του νόμου».

«Δεν είναι τυχαίο -επισημαίνει- ότι τα πάμπολλα θύματα της κατάστασης αυτής ανήκουν σε χαμηλά κοινωνικά-οικονομικά στρώματα, σε ευάλωτες ομάδες μεταναστριών, εκτεθειμένων στη δράση εγκληματικών κυκλωμάτων, που συχνά έχουν δράση και στον χώρο του trafficking. Αυτός ο "τουρισμός εμπορίας ωαρίων" παραβιάζει τη βιοηθική, την υπόσταση των γυναικών που δίνουν ωάρια, των ληπτριών, αλλά και των ίδιων των παιδιών που θα γεννηθούν μέσα από μια τόσο "θυσιασμένη στον βωμό του κέρδους", χωρίς τα στοιχειώδη εχέγγυα, διαδικασία».

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

«Η ΕΕ άφησε στην Ελλάδα όλα τα βάρη του μεταναστευτικού"

Να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να μην αφήνουν την Ελλάδα να επωμίζεται μόνη της τα δυσβάσταχτα βάρη του μεταναστευτικού προβλήματος κάλεσε τις χώρες της ΕΕ ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για τα βασανιστήρια, Μάνφρεντ Νόβακ, που επισκέπτεται τη χώρα μας.


Ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ Μάνφρεντ Νόβακ, που επισκέφθηκε τη χώρα μας, κ. Νόβακ απηύθυνε έκκληση από την Αθήνα στην ΕΕ να επανεξετάσει εκ βάθρων τη μεταναστευτική πολιτική της και να αντικαταστήσει τον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ (που επιτρέπει στις ευρωπαϊκές χώρες να επιστρέφουν στη χώρα πρώτης εισδοχής, όπως η Ελλάδα, τους μετανάστες) με ένα δικαιότερο σύστημα κατανομής των βαρών, που να λαμβάνει υπόψη τις ανησυχίες των μεταναστών.


Δεύτερη «κρίση»
Ο απεσταλμένος του ΟΗΕ έκανε λόγο για μια δεύτερη «κρίση» στην Ελλάδα, εκτός από την οικονομική και ζήτησε από την ΕΕ να παράσχει στη χώρα μας ουσιαστική υποστήριξη για την αντιμετώπιση της «πρωτόγνωρης» εισροής παράνομων μεταναστών. Ζήτησε αναστολή όλων των επιστροφών στην Ελλάδα σύμφωνα με τον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ και επαναδιαπραγμάτευση του Κανονισμού.

Το 2008 -ανέφερε- το 50% των συλλήψεων παράνομων μεταναστών στην ΕΕ σημειώθηκε στην Ελλάδα. Το 2009 το ποσοστό αυτό ανήλθε στο 75% και το 2010 στο 90%, γεγονός που έχει προκαλέσει κρίση στο σύστημα κράτησης. Εκανε λόγο για «ιδιαίτερα αποκρουστικές» συνθήκες σε κέντρα κράτησης μεταναστών, κρατητήρια αστυνομικών τμημάτων φυλακές και συνοριακά φυλάκια που συνιστούν απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση.

Αναδημοσίευση από το "Έθνος" της 21ης/10/2010

EU must act on migrants

source: www.kathimerini.gr

UN official says policy has to be reviewed as Greece cannot shoulder burden alone
A top United Nations official has called on the European Union to overhaul its asylum and immigration policies and suggested that EU member states should stop sending illegal migrants back to Greece because the conditions here are not acceptable.

Manfred Nowak, the UN special rapporteur on torture and other cruel treatment, made the suggestions yesterday after a 10-day fact-finding mission in Greece that included visits to islands where illegal immigrants are often dumped by traffickers from Turkey. Statistics indicate that nearly nine out of 10 illegal immigrants use Greece as an entry point into the EU.

“Greece should not carry the burden of receiving the vast majority of all irregular migrants entering the European Union in 2010,” said Nowak. “The European Union should fundamentally rethink its asylum and migration policy and replace the Dublin II Regulation [which obliges migrants to be sent back to their EU point of entry] with a fairer system of burden sharing which also takes into account legitimate concerns of asylum seekers and irregular migrants.”

Nowak also urged the European Commission to provide more money and technical assistance to Greece to overhaul its asylum system, which he described as “dysfunctional.” The UN official said he was appalled by the conditions in which some refugees and migrants were being kept.

“Some of these facilities are so overcrowded, dark and filthy that it was very difficult for us to be there with the detainees, we had to go out because we didn’t have enough air to breathe,” he said in reference to some holding cells at police stations in Athens.

“All the detention facilities, the only exception being the one in Chios, were totally overcrowded, with very, very bad ventilation and lighting, and general conditions were just appalling.

“Such conditions of detention clearly amount to inhuman and degrading treatment.”

Nowak recommended that Greece decriminalize some offenses and apply noncustodial measures to ease the burden on the detention system. He also suggested that illegal immigrants should only be detained “as a last resort” and that a civil authority, rather than the police, should handle asylum applications.

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ. ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΑ Τ.Σ.Φ. ΕΒΡΟΥ

ΕΡΩΤΗΣΗ 20-10-10

Προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη

Θέμα: Σκάνδαλο η απαγόρευση παροχής βοήθειας στους κρατούμενους μετανάστες στον Έβρο από την Διεύθυνση Αλλοδαπών της ΕΛ.ΑΣ.

Οι άθλιες συνθήκες κράτησης μεταναστών σε τμήματα φύλαξης στην Ορεστιάδα και στην Αλεξανδρούπολη ήταν το έναυσμα για την μη κυβερνητική οργάνωση « Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» για να προσφέρει βοήθεια στους κρατούμενους αλλοδαπούς αποστέλλοντας κλιμάκιο που θα απαρτιζόταν από εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, μεταφραστές, δικηγόρο, καθώς και από διοικητικό προσωπικό, προκειμένου να παρασχεθεί πρωτοβάθμια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και γνωμάτευση για περαιτέρω ιατρική φροντίδα όπου κρινόταν αναγκαίο σε κέντρα υγείας ή δημόσια νοσοκομεία. Στο πρόγραμμα της αποστολής ήταν και η παροχή σε κρατουμένους και συνοριοφύλακες ενημέρωσης και οδηγιών για τα λοιμώδη μεταδιδόμενα νοσήματα, η καταγραφή των περιστατικών με λήψη ιατρικού και κοινωνικού ιστορικού, η καταγραφή των συνθηκών διαβίωσης, αλλά και η κάλυψη επειγουσών αναγκών σε φαρμακευτική αγωγή, γάλατα, πάνες κ.λπ.. Στις 15 Οκτωβρίου, ο διευθυντής της Διεύθυνσης Αλλοδαπών της ΕΛ..ΑΣ., ταξίαρχος Βασίλης Κουσούτης, με επιστολή του απέρριψε το αίτημα της «Ελληνικής Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» καθώς, όπως ανέφερε: «δεν υφίσταται ανάγκη της εθελοντικής εργασίας των μελών της οργάνωσής σας γιατί αντιβαίνει στην πάγια τακτική του υπουργείου να επιτρέπει την είσοδο σε χώρους κράτησης αλλοδαπών, σε σωματεία και φορείς που δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο υλοποίησης συγκεκριμένων προγραμμάτων για παροχή ιατρικών υπηρεσιών….»
Επειδή ως γνωστόν είναι υποχρέωση της πολιτείας να εξασφαλίζει στους κρατουμένους τις κατά τον νόμο αξιοπρεπείς και ασφαλείς συνθήκες κράτησης
Ερωτάται ο κ. υπουργός
1. Γιατί αρνείται την παροχή βοήθειας και φροντίδας προς τους κρατούμενους μετανάστες όταν μάλιστα δεν τις εξασφαλίζει κατά παράβαση της νομοθεσίας;
2. Γιατί επιμένει στη διατήρηση του καθεστώτος του «άβατου» στους χώρους κράτησης των αλλοδαπών;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Τάσος Κουράκης
Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής
Ηρώ Διώτη
Βουλευτής Λάρισας

Greece plummets in press freedom ranking

Source: www.euobservers.com (20.10.2010)

By VALENTINA POP

EUOBSERVER / BRUSSELS - More than half of the EU's 27 countries score badly in the annual press freedom index carried out by the Paris-based NGO Reporters without Borders - a negative trend compared to previous years, even though three EU members are the freest places in the world in which to be a journalist.


The situation for journalists in Europe has worsened (Photo: The Council of the European Union)
Print
Comment article
"It is disturbing to see several European Union member countries continuing to fall in the index. If it does not pull itself together, the EU risks losing its position as world leader in respect for human rights," Reporters Without Borders secretary-general Jean-Francois Julliard said in a statement accompanying the study on Wednesday (20 October).

Thirteen of the EU's 27 members are in the world top 20. But some of the other 14 stand very low while the gap between good and bad performers continues to widen, the report says.

The poor performers include France and Italy, where events in the past year – violation of the protection of journalists' sources, concentration of media ownership, displays of contempt by government officials and judicial summonses - continue to follow a negative line.

Italy, where some 10 journalists still live under police protection, stayed in 49th place out of 178, scoring worse than Bosnia and sharing the same position as Burkina Faso.

Greece got the worst marks in the EU, plummeting a huge 35 places to 70, where it now sits alongside the bloc's other meida villain, Bulgaria.

The Greek plunge is due to political unrest and related physical attacks on journalists. Athens was also criticised for "political meddling," going so far as to ask the German government to apologise for nasty headlines about the Greek economic crisis in the Stern magazine.

Romania went down two places to 52. Reporters Without Borders noted that the government now considers the media a threat to national security and plans to censor activities.

Recently published wiretaps of conversations between one of Romania's most influential media owners, Sorin Ovidiu Vantu, and various journalists and politicians show a staggering disrespect for press rights.

"You are not free, sonny," he told one of the directors of his media trust. "If you're OK with it, you work, if you're not, you leave, what's the big deal?"

Defending Mr Vantu's own "interests" - he is currently under criminal investigation for helping a fugitive - has become one of the core tasks of his TV and print outlets. "If I have an interest, then the whole media trust has that interest. Any dissident will be fired. Everybody has all the freedom in the world: They can leave when they want if they don't like it," he said.

At the top end, Finland, Sweden and the Netherlands share the pole position with non-EU members Norway, Iceland and Switzerland. The group-of-six has held the top score since the index was created in 2002.

Iceland won special praise for its bill, the Icelandic Modern Media Initiative (IMMI), to provide a unique level of legal protection for reporters.

The survey did not mention the strange case of Wikileaks founder Julian Assange in Sweden. Swedish prosecutors earlier this year published details of a sexual assault charge against Mr Assange hot on the heels of his publication of US military secrets in what some media watchdogs feared was a US-backed smear campaign.

In Denmark, which holds 11th place, murder attempts against Mohammed cartoonists Kurt Westergaard and Lars Vilks, could create a climate of self-censorship, Reporters Without Borders warned.

The survey also pointed to serious violations on the EU's doorstep.

EU candidate Turkey was placed in 138th place, next to Ethiopia (139) and Russia (140). The NGO spoke of a "frenzied proliferation of lawsuits [and] incarcerations" of reporters.

EU aspirant Ukraine placed at 131. "Censorship has signalled its return, particularly in the audiovisual sector," the study said on the return to power of Russia-friendly President Viktor Yanukoych.

Παρουσίαση προκαταρκτικών ευρημάτων Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για τα βασανιστήρια

Ο Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για τα βασανιστήρια παρουσιάζει τα προκαταρκτικά ευρήματα από την Αποστολή του στην Ελλάδα
20 Οκτωβρίου 2010
ΑΘΗΝΑ – Ο Ειδικός Εισηγητής των Ηνωμένων Εθνών για τα βασανιστήρια και κάθε άλλη βάναυση, απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, κος Manfred Nowak, εξέδωσε την ακόλουθη δήλωση:
“Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Ελληνική Κυβέρνηση που με προσκάλεσε να πραγματοποιήσω μία διερευνητική αποστολή από τις 10 έως τις 20 Οκτωβρίου 2010 και για την πλήρη συνεργασία των ανώτατων κρατικών αξιωματούχων στη διάρκεια της επίσκεψης. Είμαι ευγνώμων σε όλους τους συνομιλητές μου, περιλαμβανομένων των κρατικών αξιωματούχων, εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών, κρατουμένων, παράνομων μεταναστών και θυμάτων κακομεταχείρισης, για την προθυμία με την οποία μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους μαζί μου. Ένας κατάλογος όλων των χώρων που επισκέφθηκα προσαρτάται στην παρούσα δήλωση.

Θα ήθελα επίσης να αναγνωρίσω την ειλικρίνεια των εκπροσώπων της Κυβέρνησης στις συζητήσεις τους μαζί μου κατά τις προκαταρκτικές συναντήσεις μας. Χάρη στη συνεργασία των ανώτατων αξιωματούχων της Ελληνικής Αστυνομίας και των Δικαστικών Υπηρεσιών, και στην από μέρους τους αποδοχή των δικών μου όρων αναφοράς, μου δόθηκε η δυνατότητα να πραγματοποιήσω απροειδοποίητες επισκέψεις σε διάφορους τόπους κράτησης της επιλογής μου και να διεξάγω εμπιστευτικές συνεντεύξεις με επιλεγμένους κρατουμένους.
Γνωρίζω την ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση με την οποία είναι αντιμέτωπες οι διωκτικές αρχές στην Ελλάδα. Υπάρχει μεγάλος υπερπληθυσμός στις φυλακές, μερικές από τις οποίες αναγκάζονται να φιλοξενούν τρεις φορές περισσότερους κρατουμένους από τη δυναμικότητά τους. Μεγάλο είναι επίσης και το ποσοστό υποδίκων στις φυλακές. Δεν υπάρχει διαχωρισμός των υποδίκων από τους καταδίκους.
Επιπλέον, η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με μία μεγάλη αύξηση εισόδου παράνομων μεταναστών, κυρίως από τα βόρεια σύνορα με την Τουρκία. Εκατοντάδες μετανάστες εισέρχονται παράνομα στη χώρα κάθε μέρα, αριθμός πρωτόγνωρος που θέτει τα τμήματα συνοριακής φύλαξης και τα κέντρα κράτησης μεταναστών σε κατάσταση κρίσης. Αυτό επιδεινώνεται και από τις δυσκολίες που σχετίζονται με την τρέχουσα οικονομική κρίση από την οποία διέρχεται η χώρα.
Παρόλο που οι νομοθετικές εξελίξεις που η Κυβέρνηση σκοπεύει να εφαρμόσει στους επόμενους μήνες είναι ενθαρρυντικές, η Ελλάδα δεν πρέπει να είναι εκείνη που φέρει μόνη το βάρος υποδοχής της μεγάλης πλειοψηφίας του συνόλου των παράνομων μεταναστών που εισέρχονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2010. Πρόκειται για ένα πραγματικά ευρωπαϊκό πρόβλημα το οποίο χρειάζεται μια κοινή ευρωπαϊκή λύση και όχι απλά ενίσχυση των ευρωπαϊκών συνόρων με τη FRONTEX. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επανεξετάσει εκ βάθρων την πολιτική ασύλου και μεταναστευτική πολιτική και να αντικαταστήσει τον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ με ένα δικαιότερο σύστημα κατανομής των βαρών, το οποίο να λαμβάνει επίσης υπόψη και τις εύλογες ανησυχίες των αιτούντων άσυλο και παράνομων μεταναστών.
Βασανιστήρια και κακομεταχείριση
Αστυνομικά Τμήματα
Έλαβα πολυάριθμες συναφούς περιεχομένου καταγγελίες σχετικά με ξυλοδαρμούς από αστυνομικούς και πολλοί από τους κρατουμένους ανέφεραν ότι είχαν υποστεί σωματική βία από την αστυνομία, είτε κατά τη σύλληψη είτε αργότερα στο αστυνομικό τμήμα. Ωστόσο, υπάρχουν ελάχιστα ιατροδικαστικά αποδεικτικά στοιχεία και συνάντησα λίγες περιπτώσεις κακομεταχείρισης που συνιστούν βασανιστήρια υπό την έννοια της Σύμβασης κατά των Βασανιστηρίων (CAT). Η έλλειψη αυτή αποδεικτικών στοιχείων μπορεί να εξηγηθεί από τη μη λειτουργία του μηχανισμού διερεύνησης αστυνομικών αρχών και καταγγελιών. Ένα άλλο στοιχείο φαίνεται να είναι και ο υψηλός βαθμός φόβου για αντίποινα που διαπίστωσα σε κρατουμένους στα χέρια της αστυνομίας, ο οποίος, αν συνδυαστεί με τη δυσλειτουργία του δικαστικού συστήματος, μπορεί να διαιωνίζει ένα σύστημα ατιμωρησίας της αστυνομικής βίας.
Η έλλειψη αποτελεσματικού μηχανισμού καταγγελιών, ανεξάρτητης διερεύνησης και παρακολούθησης, δημιουργεί ένα περιβάλλον αδυναμίας αντίδρασης για τα θύματα σωματικής βίας. Σε ό,τι αφορά τα στατιστικά στοιχεία που έστειλε η Ελλάδα στην Επιτροπή των ΗΕ για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων το 2008, κατά την περίοδο από το 2003 έως το 2007, μόνο ένας αστυνομικός αποπέμφθηκε από την υπηρεσία σε σύνολο 238 υποθέσεων αστυνομικών που ερευνήθηκαν λόγω καταγγελιών για κακομεταχείριση. Συνεπώς, χρειάζεται ένα απολύτως ανεξάρτητο σώμα διαχείρισης καταγγελιών κατά της αστυνομίας, με πλήρη εξουσία διερεύνησης των υποθέσεων, όπως έχει ήδη τονίσει η Ελληνική Εθνική Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Χαιρετίζω την ανακοίνωση που έγινε στα τέλη του 2009 για τη δημιουργία ενός Γραφείου διερεύνησης παραπτωμάτων αστυνομικών, αλλά τονίζω για άλλη μία φορά το πόσο σημαντικό είναι ο μηχανισμός αυτός να λειτουργεί απολύτως ανεξάρτητα από την αστυνομία και να υπάγεται σε άλλο Υπουργείο από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Δικαστικές Φυλακές
Δεν υπήρξαν καταγγελίες από φυλακισμένους για ξυλοδαρμούς από τους φύλακες. Παρά τις δύσκολες συνθήκες εργασίας των φυλάκων στις ελληνικές φυλακές, οι περισσότεροι τηρούν μία επαγγελματική στάση απέναντι στους κρατουμένους.
Συνθήκες κράτησης
Αστυνομικά Τμήματα
Οι συνθήκες κράτησης από την αστυνομία στην Ελλάδα ποικίλλουν, αλλά σε γενικές γραμμές είναι κακές. Στη διάρκεια των επισκέψεών μου διαπίστωσα ότι οι κρατούμενοι κρατούνται σε στριμωγμένα, βρώμικα κελιά, με πολύ κακό αερισμό και φωτισμό. Δεν υπάρχει δυνατότητα προαυλισμού των κρατουμένων, παρά το γεγονός ότι η αστυνομία μπορεί να κρατήσει διοικητικά αλλοδαπούς μέχρι και έξι μήνες. Περιορισμένη ήταν επίσης η πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα.

Στα Τμήματα Ασφαλείας (Τ.Α.) Ομόνοιας, Αγίου Παντελεήμονα και Ακροπόλεως, βρήκα περισσότερους από 40 αλλοδαπούς να κρατούνται σε πρόχειρους και προφανώς ανεπίσημους χώρους κράτησης. Και παρόλο που μου εξηγήθηκε ότι υπάρχει σαφής διαχωρισμός μεταξύ κρατουμένων της Ασφάλειας και κρατουμένων του αστυνομικού τμήματος, στην πράξη δεν νομίζω ότι είναι τόσο ξεκάθαρη η κατάσταση. Οι περισσότεροι κρατούμενοι με τους οποίους μίλησα κρατούνταν και από τις δύο υπηρεσίες, διαδοχικά. Κατά κανόνα, τα κρατητήρια της αστυνομίας λειτουργούν ως εγκαταστάσεις κράτησης μεταναστών για διοικητική κράτηση, για χρονικό διάστημα έως έξι μηνών, κάτι το οποίο δεν συνάδει προς την κανονική τους λειτουργία.
Οι συνθήκες κράτησης στην Ασφάλεια ήταν ιδιαίτερα αποκρουστικές. Οι κρατούμενοι μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την τουαλέτα μόνο αν τους άφηναν οι αστυνομικοί, ενώ δεν είχαν τη δυνατότητα να κάνουν μπάνιο. Συχνά αναγκάζονταν να κοιμούνται σε παγκάκια ή ακόμα και στο πάτωμα για έως και δύο εβδομάδες. Στον Άγιο Παντελεήμονα, το κελί ήταν σκοτεινό και η ατμόσφαιρα αποπνικτική.

Αυτές οι συνθήκες κράτησης συνιστούν απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, κατά παράβαση των Άρθρων 7 και 10 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα.
Δικαστικές Φυλακές
Σε όλες τις φυλακές που επισκέφθηκα, διαπίστωσα έντονο υπερπληθυσμό. Σήμερα στις ελληνικές φυλακές κρατούνται περίπου 12.100 φυλακισμένοι, ενώ η δυναμικότητά τους είναι 9.100. Επί του συνόλου των κρατουμένων, 6899 (57%) είναι αλλοδαποί. Επιπλέον, δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στους υποδίκους και τους καταδίκους. Ωστόσο, στις φυλακές Κομοτηνής και Κω, η θέληση και αφοσίωση των διευθυντών για να συγκεντρώσουν χρήματα, να αναπτύξουν συμπράξεις με ιδιωτικές εταιρείες και να αξιοποιήσουν τις τεχνικές δεξιότητες των φυλακισμένων για τη βελτίωση της κατάστασης, ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακή.
Η κατάσταση στις Φυλακές Κορυδαλλού, ωστόσο, είναι πολύ χειρότερη. Οι φυλακισμένοι ήταν πολύ ανήσυχοι και εμφάνιζαν έντονο εκνευρισμό, τόσο στις αντρικές όσο και στις γυναικείες φυλακές. Στις πτέρυγες υπήρχε υπερπληθυσμός και οι συνθήκες υγιεινής ήταν κακές, με εκατοντάδες κατσαρίδες και ζωύφια κάτω από στρώματα. Με ανησυχεί το γεγονός ότι οι κρατούμενοι αναγκάζονται να αγοράζουν σχεδόν τα πάντα, ενώ δεν τους παρέχεται επαρκής τροφή και προϊόντα προσωπικής υγιεινής. Συνάντησα κρατουμένους οι οποίοι ήταν υπόδικοι και κρατούνταν για έως και 18 μήνες, οι οποίοι, όπως και πολλοί άλλοι, εξέφρασαν μία έντονη εντύπωση αυθαιρεσίας. Το ποσοστό υποδίκων είναι πολύ υψηλό, ανερχόμενο σε 41% σε εθνικό επίπεδο. Υπήρχε επίσης έλλειψη ουσιαστικών ευκαιριών για εκπαίδευση, εργασία και ψυχαγωγία. Στον τομέα όπου κρατούνται ομοφυλόφιλοι και διαφυλικά άτομα, οι κρατούμενοι δεν έχουν πρόσβαση στην αυλή εδώ και δύο χρόνια και συνεπώς παραμένουν μέσα σε βρώμικα κελιά και σε έναν διάδρομο, μονίμως σε απαράδεκτες συνθήκες.
Ψυχιατρικά και ιατρικά ιδρύματα
Η κατάσταση αναφορικά με την περίθαλψη των κρατουμένων είναι ιδιαίτερα ανησυχητική. Σε γενικές γραμμές, δεν υπάρχει κατάλληλο σύστημα περίθαλψης των κρατουμένων και η ποιότητα την παρεχόμενης περίθαλψης δεν είναι σύμφωνη με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα. Στις περισσότερες περιπτώσεις διαπίστωσα ελλείψεις στο υγειονομικό προσωπικό (ποσοτικά και ποιοτικά), στα σύγχρονα ιατρικά διαγνωστικά όργανα και τον εξοπλισμό, σε επαρκείς εγκαταστάσεις περίθαλψης και σε φάρμακα για τα διάφορα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν συνήθως οι πληθυσμοί κρατουμένων. Θα πρέπει ωστόσο να τονίσω τη θετική εντύπωση που αποκόμισα από τα ψυχιατρικά τμήματα, ιδιαίτερα το γεγονός ότι οι ασθενείς υποχρεωτικού εγκλεισμού δεν κρατούνταν ξεχωριστά στην απομόνωση.
Μετανάστες
Κράτηση μεταναστών
Το 2008, περίπου το 50 % όλων των συλλήψεων παράνομων μεταναστών στην ΕΕ έλαβε χώρα στην Ελλάδα. Το 2009, το ποσοστό αυτό ανήλθε στο 75 % και το 2010 σε σχεδόν 90 %, γεγονός το οποίο προκάλεσε μία εθνική κρίση στο ελληνικό σύστημα κράτησης (κέντρα κράτησης μεταναστών, αστυνομικά τμήματα και τμήματα συνοριακής φύλαξης, φυλακές). Οι μετανάστες μπορεί να κρατούνται επειδή εισήλθαν στη χώρα παράνομα αλλά και επειδή υπάρχουν υπόνοιες ότι διέπραξαν κάποιο ποινικό αδίκημα. Σε πολλές περιπτώσεις, οι εισαγγελείς διακόπτουν την ποινική διαδικασία ή τα δικαστήρια επιβάλλουν ποινές με αναστολή. Εντούτοις, οι αρμόδιες αστυνομικές αρχές συστηματικά κρατούν μετανάστες σε διοικητική κράτηση, εν αναμονή της απέλασής τους. Καθώς δεν υπάρχει τακτική ή αυτόματη δικαστική αναθεώρηση, στην πράξη είναι εξαιρετικά δύσκολο για τους μετανάστες να προσβάλλουν την κράτησή τους. Ένας μετανάστης μπορεί να κρατηθεί εν αναμονή της απέλασης του για διάστημα έως 6 μηνών. Σε ειδικές περιπτώσεις το διάστημα αυτό μπορεί να φτάσει μέχρι τους 18 μήνες. Συνήθως, οι παράνομοι μετανάστες που δεν μπορούν να απελαθούν (π.χ. από το Αφγανιστάν, τη Σομαλία, το Πακιστάν), απελευθερώνονται μετά από μερικές μέρες, με εντολή να εγκαταλείψουν τη χώρα εντός 30 ημερών. Οι παράνομοι μετανάστες που μπορούν, κατά κανόνα, να απελαθούν πίσω στη χώρα προέλευσή τους, αναγκάζονται συχνά να περιμένουν πολλούς μήνες υπό αστυνομική κράτηση. Συνάντησα μια έντονη αίσθηση αδικίας μεταξύ των κρατουμένων, αναφορικά με τη διάρκεια της κράτησής τους ανάλογα με τη χώρα καταγωγής τους. Οι περισσότεροι μετανάστες δεν έχουν αντιληφθεί τη διαφορά αυτή και θεωρούν την κατάσταση αυτή ως ρατσιστική διάκριση.
Οι αιτούντες άσυλο επίσης φαίνεται ότι κρατούνται μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας ασύλου, γεγονός το οποίο συνιστά παραβίαση του Άρθρου 5 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Παρόλο που οι περισσότεροι μετανάστες και πρόσφυγες επιθυμούν να ταξιδέψουν σε άλλα Κράτη της ΕΕ, οι περισσότεροι από αυτούς ξεμένουν (για νομικούς ή αντικειμενικούς λόγους) στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωσή τους. Η απουσία οποιασδήποτε ουσιαστικής κοινωνικής φροντίδας οδηγεί στην περιθωριοποίηση των ξένων και σε φαινόμενα ρατσισμού ή ξενοφοβίας.
Από τις επαφές μου κατάλαβα ότι, συχνά, όσοι μετανάστες κρατούνται διοικητικά στην Ελλάδα, δεν έχουν ενημερωθεί για το λόγο και τη διάρκεια της κράτησής τους. Αυτό προκαλεί μία αίσθηση ανασφάλειας και ανημποριάς η οποία επιδεινώνει την αγωνία που έχουν από το γεγονός ότι κρατούνται σε μη οικείο περιβάλλον. Οι κρατούμενοι μετανάστες συχνά αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να έχουν πρόσβαση σε δικηγόρο ή/και σε διερμηνείς. Όσοι κρατούνται διοικητικά δεν έχουν πρόσβαση σε δωρεάν νομική βοήθεια.
Η κράτηση παράνομων μεταναστών μπορεί να λαμβάνει χώρα σε τμήματα συνοριακής φύλαξης στα σημεία εισόδου στη χώρα, αλλά και σε αστυνομικά τμήματα. Παρά την ξεκάθαρη ακαταλληλότητα των εγκαταστάσεων αυτών για μακροχρόνια κράτηση, οι μετανάστες συχνά κρατούνται σε αυτές για έως έξι μήνες. Λόγω του μεγάλου αριθμού κρατουμένων, στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετά ειδικά κέντρα κράτησης μεταναστών. Τα κέντρα στην περιοχή του Έβρου, ιδιαίτερα στο Φυλάκιο, παρουσιάζουν υπερπληθυσμό και δεν είναι σε θέση να δεχθούν νέες μεταγωγές. Επιπλέον, τα κέντρα λειτουργούν επί του παρόντος εκτός νομικού πλαισίου, καθώς η κοινή απόφαση των τεσσάρων συναρμόδιων Υπουργών δεν έχει εκδοθεί ακόμα. Την ευθύνη λειτουργίας τους μοιράζονται η νομαρχία και η αστυνομία. Παρόλο που η αστυνομία υποτίθεται ότι είναι υπεύθυνη μόνο για τη σύλληψη, καταγραφή και φύλαξη των κρατουμένων, τα κέντρα στο Φυλάκιο και τη Βέννα, όπως και τα τμήματα συνοριακής φύλαξης στο Σουφλί και τις Φέρες, ουσιαστικά λειτουργούν υπό τη διαχείριση των αστυνομικών αρχών. Το αντίθετο συμβαίνει στο κέντρο κράτησης στο Μερσινίδι της Χίου, το οποίο είναι υπό τη διαχείριση της νομαρχίας και στο οποίο παρέχονται στους κρατουμένους πάνω από επαρκείς συνθήκες διαβίωσης.
Το ελληνικό σύστημα ελέγχου της μετανάστευσης βασίζεται στη συστηματική κράτηση παράνομων μεταναστών. Σπανίως εξετάζεται οποιαδήποτε εναλλακτική λύση. Συνεπώς, οι μετανάστες καταλήγουν να κρατούνται μακροπρόθεσμα επειδή δεν έχουν νόμιμα έγγραφα. Την κατάσταση αυτή θεωρούν άδικη ακόμα και οι αρμόδιες αστυνομικές αρχές. Η συστηματική κράτηση μεταναστών προκαλεί εξαιρετικά μεγάλο υπερπληθυσμό εγκαταστάσεων που είναι ακατάλληλες για τόσο μεγάλο αριθμό κρατουμένων, αλλά και για τη μακροχρόνια κράτησή τους. Σε όλα τα τμήματα συνοριακής φύλαξης,τα αστυνομικά τμήματα και τα κέντρα κράτησης μεταναστών που επισκέφθηκα, με την εξαίρεση της Χίου, είδα ότι οι μετανάστες είναι κλειδωμένοι σε υπερβολικά στριμωγμένα, βρώμικα και υγρά κελιά, συχνά χωρίς φυσικό φως και με ανθυγιεινά και ανεπαρκή μπάνια με κρύο μόνο νερό, όπου τους παρέχονταν ελάχιστα ή και καθόλου προϊόντα προσωπικής υγιεινής, όπως σαπούνι και χαρτί τουαλέτας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι κρατούμενοι δεν είχαν άμεση πρόσβαση στις τουαλέτες, ή είχαν περιορισμένη πρόσβαση και σύμφωνα με βάρδιες (π.χ. στο χώρο κράτησης του Αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος, όπου υπάρχουν δύο τουαλέτες για 88 κρατουμένους). Ως αποτέλεσμα των κακών συνθηκών, πολλοί άνθρωποι υπέφεραν από αναπνευστικά, δερματολογικά αλλά και ψυχολογικά προβλήματα. Επιπλέον στην περιοχή του Έβρου, όπου η θερμοκρασία έχει ήδη αρχίσει να πέφτει, οι κρατούμενοι ήταν συχνά χωρίς κουβέρτες ή ζεστά ρούχα.
Γενικά, οι κρατούμενοι σπανίως έβγαιναν από τα κελιά τους για να ασκηθούν ή να περάσουν λίγη ώρα στον καθαρό αέρα, με εξαίρεση το τμήμα στις Φέρες και το κέντρο κράτησης της Χίου. Ο υπερπληθυσμός είναι ένα από τα κύρια προβλήματα που προκαλούν τόσο κακές συνθήκες κράτησης, όπου οποιοσδήποτε ουσιαστικός διαχωρισμός ανδρών, γυναικών και παιδιών, μεταναστών και διακινητών, ή ατόμων διαφορετικών εθνοτήτων ή θρησκειών ήταν αδύνατος. Η χειρότερη περίπτωση υπερπληθυσμού διαπιστώθηκε στις Φέρες, όπου την ημέρα της επίσκεψής μου κρατούνταν 123 άνθρωποι, ξεπερνώντας κατά πολύ τη μέγιστη δυναμικότητα των 28.
Σε γενικές γραμμές, οι αστυνομικοί δεν είναι εκπαιδευμένοι στο να εξασφαλίζουν επαρκείς συνθήκες διαβίωσης για μετανάστες. Οι αντίστοιχοι επικεφαλής αξιωματικοί στις εγκαταστάσεις που επισκέφθηκα ανέφεραν επανειλημμένα ότι δεν έχουν ούτε τους πόρους ούτε τις γνώσεις για να ανταποκριθούν επιτυχώς στην εργασία τους και εξέφρασαν την επιθυμία να αναλάβουν πολιτικοί φορείς το έργο της φροντίδας των παράνομων μεταναστών. Στις εγκαταστάσεις υπήρχε σαφής έλλειψη προσωπικού για την παροχή υπηρεσιών διερμηνείας, νομικής βοήθειας, καθαριότητας και ψυχολογικής υποστήριξης, όπως και αστυνομικών για την καταγραφή των νεοαφιχθέντων.
Λόγω της πρόσφατης πτώσης των συλλήψεων παράνομων μεταναστών στα νησιά, οι συνθήκες κράτησης στο Μερσινίδι της Χίου θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν επαρκής, παρά τις όποιες ελλείψεις. Κατά τα λοιπά, καμία άλλη από τις εγκαταστάσεις κράτησης μεταναστών που επισκέφτηκα δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συμμορφώνεται με τα ελάχιστα διεθνή πρότυπα ανθρώπινης μεταχείρισης κρατουμένων.
Η Ελληνική Κυβέρνηση αναγνωρίζει ανοικτά τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εγκαταστάσεις κράτησης μεταναστών. Έχει υιοθετήσει ένα «Ελληνικό Σχέδιο Δράσης για τη Διαχείριση Ασύλου και Μεταναστών» και έχει αναπτύξει νέα νομοθεσία επί του ζητήματος. Σύμφωνα με πληροφορίες, πρόκειται να δημιουργηθούν κέντρα διάγνωσης (screening centers) για την ταυτοποίηση και καταγραφή μεταναστών, όπου θα κρατούνται για διάστημα όχι μεγαλύτερο των 15 ημερών. Στη συνέχεια, όσοι δεν μπορούν να απελαθούν για νομικούς ή αντικειμενικούς λόγους, θα μεταφέρονται σε εγκαταστάσεις ανοικτής υποδοχής, ενώ όλοι οι άλλοι θα κρατούνται σε ειδικές εγκαταστάσεις. Χαιρετίζω ένθερμα τις σχεδιαζόμενες αλλαγές και καλώ την Κυβέρνηση να θέσει προς ψήφιση τις νομοθετικές αυτές αλλαγές το συντομότερο δυνατό.
Πρόσβαση σε προστασία προσφύγων/Μη επαναπροώθηση
Στη διάρκεια συνεντεύξεων που είχα με κρατούμενους, διαπίστωσα ότι στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο για κάποιον να έχει πρόσβαση στην προστασία προσφύγων. Πολλοί μετανάστες δεν είναι ενήμεροι για τις διαδικασίες αναζήτησης προστασίας ή υποστηρίζουν ότι δεν μπορούν να διαβιβάσουν το αίτημά τους για προστασία λόγω έλλειψης διερμηνέων. Κατά κανόνα, όλες οι αστυνομικές αρχές πρέπει να δέχονται αιτήσεις για άσυλο. Ωστόσο, ενημερώθηκα ότι οι κατά τόπους αστυνομικές αρχές συχνά δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη παραλαβής και προώθησης αιτήσεων ασύλου και παραπέμπουν τους αιτούντες στις κεντρικές διευθύνσεις που είναι υπεύθυνες για την επεξεργασία των αιτήσεων ασύλου, οι οποίες πολύ συχνά δεν είναι σε θέση να δεχθούν όλες τις αιτήσεις. Για παράδειγμα, η κεντρική υπηρεσία στην Πέτρου Ράλλη, δέχεται αιτήσεις μόνο μία ημέρα την εβδομάδα και δεν είναι σε θέση να καταχωρήσει περισσότερες από 20.
Η Ελλάδα υποφέρει από ένα ιδιαιτέρως δυσλειτουργικό σύστημα ασύλου με σχεδόν μηδενικά ποσοστά πρωτοβάθμιας προστασίας. Η πρωτοβάθμια διαδικασία είναι στα χέρια των αστυνομικών αρχών, οι οποίες δεν έχουν την απαραίτητη δυνατότητα και τεχνογνωσία για να δέχονται μεγάλο αριθμό αιτήσεων. Έτσι έχει δημιουργηθεί ένα ανεκτέλεστο υπόλοιπο 5200 προς εξέταση υποθέσεων από τον Αύγουστο του 2010. Με την κατάργηση της ανεξάρτητης Επιτροπής Εφέσεων, πλέον υπάρχει πολύ περιορισμένη δυνατότητα άσκησης έφεσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, η πρόσβαση στην οποία είναι μάλλον πολύ δύσκολη. Πολύ χαμηλά είναι τα ποσοστά προστασίας και στη δευτεροβάθμια διαδικασία (2,87 % το 2009). Συνεπώς, οι μετανάστες που αναζητούν προστασία στην Ελλάδα δεν εμπιστεύονται τις διαδικασίες ασύλου και πολύ συχνά δεν υποβάλλουν αίτημα, παρά τον έντονο φόβο επιστροφής στη χώρα καταγωγής τους.
Η ελληνική νομοθεσία προβλέπει την απέλαση αλλοδαπών επικίνδυνων για τη δημόσια τάξη ή ασφάλεια ή που διώκονται για αδίκημα το οποίο επισύρει ελάχιστη ποινή φυλάκισης τριών μηνών. Επιπλέον, το Πρωτόκολλο Επανεισδοχής με την Τουρκία διευκολύνει την απέλαση μεταναστών στις όμορες με αυτή χώρες, γεγονός το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο επαναπροώθησης, ιδιαίτερα των Ιρανών προσφύγων. Η απουσία επιμέρους αξιολόγησης από την Ελληνική Αστυνομία, τους εισαγγελείς ή δικαστές του κατά πόσο οι πολίτες του Ιράν, του Ιράκ ή της Συρίας αντιμετωπίζουν σοβαρό κίνδυνο απέλασης από τις τουρκικές αρχές στις χώρες καταγωγής τους, συνιστά παραβίαση της αρχής της μη επαναπροώθησης του Άρθρου 3 της Σύμβασης κατά των Βασανιστηρίων.
Εν όψει των σοβαρών προβλημάτων πρόσβασης σε προστασία στην Ελλάδα, αναμένονται οι προβλεπόμενες νομοθετικές τροποποιήσεις για τη διαδικασία ασύλου. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Ελληνική Κυβέρνηση σχεδιάζει να αναθέσει τη διαδικασία ασύλου σε πολιτικούς φορείς και να επαναφέρει την ανεξάρτητη Επιτροπή Εφέσεων ως δευτεροβάθμια διαδικασία.
Ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου
Πρέπει να αναγνωριστεί, ότι λόγω της γεωγραφικής της τοποθεσίας, η Ελλάδα φέρει ένα ιδιαίτερα υψηλό μεταναστευτικό βάρος. Παρόλο που πολλοί μετανάστες επιζητούν να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς άλλα Κράτη της ΕΕ, η Ελλάδα καλείται να αντιμετωπίσει μία τεράστια άμεση εισροή μεταναστών. Η μεταναστευτική επιβάρυνση της Ελλάδας επιδεινώνεται από τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ που αναθέτει την ευθύνη για τις αιτήσεις ασύλου στην πρώτη χώρα εισόδου. Έτσι, κάθε αιτών άσυλο που έχει εισέλθει μέσω της ελληνικής επικράτειας, πρέπει να επιστρέφεται στην Ελλάδα για να υποβάλλει αίτηση ασύλου, δημιουργώντας έτσι μία εντελώς άνιση επιβάρυνση για την προστασία των προσφύγων στην ΕΕ. Υποστηρίζω πλήρως τη σύσταση της UNHCR και πολλών άλλων φορέων ανθρωπίνων δικαιωμάτων για παύση όλων των επιστροφών σύμφωνα με τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ λόγω της ανεπαρκούς προστασίας κατά της επαναπροώθησης και των απάνθρωπων συνθηκών κράτησης μεταναστών στην Ελλάδα. Επιπλέον, η ΕΕ θα πρέπει άμεσα να προβεί σε επαναδιαπραγμάτευση του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ και να αναζητήσει ένα δίκαιο τρόπο κατανομής των βαρών για την προστασία προσφύγων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Προκαταρκτικές Συστάσεις
Με βάση τα παραπάνω ευρήματα, θα ήθελα να κάνω τις εξής προκαταρκτικές συστάσεις:
Προς την Ελληνική Κυβέρνηση:
- Να καταπολεμήσει το φαινόμενο του υπερπληθυσμού των εγκαταστάσεων κράτησης, αναμορφώνοντας το ποινικό δίκαιο και τον κώδικα ποινικής δικονομίας με στόχο την αποποινικοποίηση ορισμένων αδικημάτων (πρωτίστως σε σχέση με ναρκωτικά), τη μείωση των ποινών και την εφαρμογή άλλων μορφών ποινών που δεν ενέχουν κράτηση.
- Να μεταρρυθμίσει το δικαστικό σύστημα ώστε να διασφαλίζεται ότι οι υπόδικοι δικάζονται δίκαια και σε σύντομο χρονικό διάστημα.
- Να διασφαλίσει το διαχωρισμό των υποδίκων από τους καταδίκους σε όλες τις φυλακές, σύμφωνα με το Άρθρο 10 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR).
- Να εγκαθιδρύσει έναν αποτελεσματικό και ανεξάρτητο μηχανισμό για τη διερεύνηση καταγγελιών για βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης από αστυνομικούς, που δεν θα υπάγεται στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
- Να επιβάλει αυστηρά χρονικά όρια και τη δυνατότητα δικαστικής αναθεώρησης στην κράτηση σε αστυνομικά τμήματα.
- Να κυρώσει και να εφαρμόσει το Προαιρετικό Πρωτόκολλο της Σύμβασης κατά των Βασανιστηρίων (OPCAT) και να καθιερώσει ένα αποτελεσματικό και ανεξάρτητο εθνικό προληπτικό μηχανισμό για την πραγματοποίηση απροειδοποίητων επισκέψεων σε όλες τις εγκαταστάσεις κράτησης.
- Να μεταβιβάσει στο Υπουργείο Υγείας την ευθύνη περίθαλψης κρατουμένων στις φυλακές και σε εγκαταστάσεις κράτησης της αστυνομίας.
- Να προβεί άμεσα στη μεταρρύθμιση του συστήματος κράτησης μεταναστών, καταφεύγοντας στην κράτησή τους μόνο ως ύστατη λύση και μόνο αν είναι απολύτως απαραίτητο και αναλογικό προς την κάθε επιμέρους περίπτωση. Κατά κανόνα, οι αιτούντες άσυλο και τα ασυνόδευτα ανήλικα παιδιά δεν πρέπει να κρατούνται.
- Να προχωρήσει άμεσα στη μεταρρύθμιση του δυσλειτουργικού συστήματος ασύλου, αναθέτοντας την ευθύνη για τις αιτήσεις ασύλου σε έναν πολιτικό φορέα και εγκαθιδρύοντας εκ νέου έναν αποτελεσματικό δευτεροβάθμιο φορέα εφέσεων.
- Να εγγυηθεί ότι υπάρχουν αρκετά κέντρα διάγνωσης (screening) και υποδοχής για τους μετανάστες και αιτούντες άσυλο, με ανθρώπινες συνθήκες, διαχειριζόμενα από πολιτικούς φορείς που θα διαθέτουν τους απαραίτητους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους.
- Να εξασφαλίζει ότι οι κρατούμενοι μετανάστες ενημερώνονται αναφορικά με τους λόγους κράτησης και τις σχετικές με την κράτησή τους διαδικασίες σε γλώσσα που μπορούν να κατανοήσουν.
- Να φροντίσει ώστε όλοι οι πρόσφυγες έχουν πρόσβαση σε προστασία στην Ελλάδα και μπορούν να υποβάλλουν αίτηση ασύλου χωρίς σημαντικά εμπόδια.
- Να ευθυγραμμίσει όλη την ισχύουσα νομοθεσία με την απόλυτη απαγόρευση επαναπροώθησης και να φροντίσει ώστε οι αστυνομικές αρχές, οι εισαγγελείς και δικαστές διεξάγουν αξιολόγηση του κινδύνου σε κάθε επιμέρους περίπτωση απέλασης.
Προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα λοιπά κράτη μέλη:
- Να παρέχουν στην Ελλάδα ουσιαστική υποστήριξη για την αντιμετώπιση της τεράστιας εισροής παράνομων μεταναστών, έτσι ώστε να εγγυάται η υποδοχή τους υπό επαρκείς και ανθρώπινες συνθήκες.
- Να αναστείλουν αμέσως και να εξετάσουν όλες τις περιπτώσεις επιστροφών στην Ελλάδα σύμφωνα με τον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ.
- Να προβούν σε επαναδιαπραγμάτευση του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ με σκοπό την εύρεση ενός επαρκούς συστήματος κατανομής των βαρών για την προστασία προσφύγων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Θα υποβάλλω μία πλήρη έγγραφη έκθεση, όπου θα αναφέρω λεπτομέρειες των ευρημάτων και συστάσεών μου από την αποστολή, στην Ελληνική Κυβέρνηση και στη συνέχεια στη στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Μία προκαταρκική προφορική συζήτηση στη Γενική Συνέλευση θα λάβει χώρα την επόμενη εβδομάδα στη Νέα Υόρκη.”

Πληροφοριακό Σημείωμα
Ο κος Manfred Nowak, που διορίστηκε Ειδικός Εισηγητής την 1η Δεκεμβρίου 2004 από την πρώην Επιτροπή των ΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, είναι ανεξάρτητος από οποιαδήποτε κυβέρνηση και υπηρετεί υπό την ατομική του ιδιότητα. Στο παρελθόν έχει διατελέσει μέλος της Ομάδας Εργασίας για Επιβεβλημένες ή Ακούσιες Εξαφανίσεις, εμπειρογνώμων των ΗΕ για εξαφανισθέντα άτομα στην πρώην Γιουγκοσλαβία, εμπειρογνώμων των ΗΕ για τα νομικά ερωτήματα σχετικά με επιβεβλημένες εξαφανίσεις και δικαστής στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τη Βοσνία Ερζεγοβίνη. Ο κος Nowak είναι Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου και Διεθνών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης (Αυστρία) και Διευθυντής του Ινστιτούτου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Ludwig Boltzmann.
Για περισσότερες πληροφορίες για την εντολή του Ειδικού Εισηγητή: http://www2.ohchr.org/english/issues/torture/rapporteur/index.htm
Για περισσότερες πληροφορίες και αιτήματα από ΜΜΕ, παρακαλώ επικοινωνήστε με την κα Sonia Cronin (Τηλ: +41 794443993end_of_the_skype_highlighting) ή στο -email-.
Παράρτημα: Τοποθεσίες που Επισκεφθήκαμε
1. Φυλακές

Φυλακές Χίου
Φυλακές Κομοτήνης
Φυλακές Κορυδαλλού
Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού
Φυλακές Κω

2. Αστυνομικά Τμήματα

Αστυνομικό Τμήμα Αγίου Παντελεήμονα, Αθήνα
Αστυνομικό Τμήμα Ακροπόλεως, Αθήνα
Αστυνομικό Τμήμα Αερολιμένα Αθηνών Ελ. Βενιζέλος (δις)
Αστυνομικό Τμήμα Εξαρχείων, Αθήνα
Αστυνομικό Τμήμα Χίου
Αστυνομικό Τμήμα Κω
Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας, Αθήνα
Αστυνομικό Τμήμα Ορεστιάδας
Αστυνομικό Τμήμα Κομοτηνής

3. Τμήματα Συνοριακής Φύλαξης

Τμήμα Συνοριακής Φύλαξης Φερών
Τμήμα Συνοριακής Φύλαξης Σουφλίου

4. Κέντρα Κράτησης Μεταναστών

Κέντρο Κράτησης Μεταναστών Φυλακίου
Κέντρο Κράτησης Μεταναστών Μερσινιδίου, Χίος
Κέντρο Κράτησης Μεταναστών Βέννας

5. Νοσοκομεία

Νοσοκομείο Κρατουμένων Κορυδαλλού Άγιος Παύλος
Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, Τμήμα Ψυχιατρικής
Ψυχιατρείο Κρατουμένων Κορυδαλλού

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Πρόγραμμα Παροχής Κοινωφελούς Εργασίας κρατουμένων.

Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ (ΓΓΝΓ) εφαρμόζει το πρόγραμμα Παροχής Κοινωφελούς Εργασίας κρατουμένων, σύμφωνα με το αρ.82} 6,7,8,9 του ΠΚ, που ορίζει ότι: η κοινωφελής εργασία παρέχεται χωρίς αμοιβή σε υπηρεσίες του Κράτους, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης...

Σκοπός του προγράμματος Παροχής Κοινωφελούς Εργασίας είναι η απασχόληση και κοινωνική επανένταξη των κρατούμενων, μέσω του εναλλακτικού αυτού μέτρου έκτισης της ποινής, ενώ παράλληλα υποστηρίζεται η αποσυμφόρηση των φυλακών.

Με τον κάθε αιτούντα ενδιαφερόμενο, συνήθως νεαρής ηλικίας και μετά από επικοινωνία με την Εισαγγελία, ακολουθούνται οι εξής ενέργειες:

• διερεύνηση του αδικήματος (αποκλείεται η μετατροπή σε παροχή Κοινωφελούς Εργασίας, όταν το αδίκημα χαρακτηρίζεται κακούργημα),
• η μετατροπή της ποινής σε χρηματική και αν υπάρχει αδυναμία αποπληρωμής από τον αιτούντα.
• Στη συνέχεια υπογράφεται Σύμβαση από τον Γενικό Γραμματέα και τον αιτούντα την παροχή της κοινωφελούς εργασίας, στην οποία ορίζεται: ο χρόνος, η διάρκεια της καθημερινή απασχόλησης ( ώρες παραμονής στην υπηρεσία) και η εργασία που θα παρέχει ο αιτών.

Στην παρούσα περίοδο στην υπηρεσία μας παρέχουν κοινωφελή εργασία τρία άτομα και η κύρια απασχόληση τους είναι η τακτοποίηση αποθηκών, κηπουρικές εργασίες και ελαιοχρωματισμός. Η ΓΓΝΓ συμμετέχει στο θεσμό αυτό, σύμφωνα με την Υπ. Απ.130433/21-11-06 (ΦΕΚ.1786 Β).

Πληροφορίες:

Διεύθυνση Κοινωνικής Συμμετοχής
Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής και Αγωγής
Προϊσταμένη Τμήματος: Ε. Τσιαρπισνού Τηλ: 210 2599407

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Π.Ο.ΣΥ.ΦΥ. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ

http://www.posyfy.gr/pdfs/4.9.2010%20%20.पीडीऍफ़

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Υ.Α. ΟΗΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Η Ύπατη Αρμοστεία συστήνει τη λήψη επειγόντων μέτρων για την αντιμετώπιση των σοβαρών ανθρωπιστικών αναγκών στην περιοχή του Έβρου

Αθήνα - Μετά την ολοκλήρωση διήμερης αποστολής στα Ελληνο-Τουρκικά σύνορα του Έβρου στις 12-13 Οκτωβρίου, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες κάνει έκκληση για λήψη επειγόντων μέτρων προς αντιμετώπιση των εξαιρετικά προβληματικών συνθηκών κράτησης και της απουσίας κατάλληλων διαδικασιών υποδοχής και διαπίστωσης των αναγκών για χιλιάδες άτομα που καταφθάνουν στην Ελλάδα, μεταξύ των οποίων και άτομα που χρήζουν διεθνούς προστασίας.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στον Έβρο, η Ύπατη Αρμοστεία διαπίστωσε ότι οι συνθήκες κράτησης των νεοεισερχομένων αλλοδαπών στο ελληνικό έδαφος έχει επιδεινωθεί σοβαρά, εξαιτίας του υπερσυνωστισμού που παρατηρείται στα υπάρχοντα κέντρα κράτησης. Άντρες, γυναίκες και παιδιά στοιβάζονται σε στενούς χώρους, με άθλιες συνθήκες υγιεινής, χωρίς δυνατότητα προαυλισμού. Βασικές υπηρεσίες, όπως η παροχή ενημέρωσης στους κρατουμένους, η διερμηνεία σε γλώσσα που μπορούν να κατανοήσουν, και η νομική συνδρομή για τη διαδικασία του ασύλου, απουσιάζουν τελείως.



«Πρόκειται για μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που χρήζει επείγουσας δράσης καθώς δεν είναι διαχειρίσιμη με τις υφιστάμενες διοικητικές δομές και διαθέσιμους ανθρώπινους πόρους. Χρειάζεται επίσης πολιτικές κατανομής ευθυνών και αλληλεγγύης από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης», δήλωσε ο Γιώργος Τσαρμπόπουλος, Επικεφαλής του Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας στην Ελλάδα.

Ο αριθμός των αλλοδαπών που εισήλθαν παράτυπα μέσω του Έβρου σημείωσε φέτος κατακόρυφη αύξηση. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία των τοπικών αστυνομικών αρχών, ο αριθμός αυτός ανερχόταν σε 34.000 άτομα από τις αρχές του 2010 μέχρι τη στιγμή της επίσκεψης της Ύπατης Αρμοστείας, ενώ ήταν σχεδόν 9.000 για όλο το 2009. Στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην ελληνική πλευρά του ποταμού, 44 άτομα έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια των πρώτων εννέα μηνών του 2010, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, ενώ ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων πιστεύεται ότι είναι μεγαλύτερος.

Η Ύπατη Αρμοστεία στηρίζει τις προσπάθειες της Ελληνικής κυβέρνησης για την υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, το οποίο περιλαμβάνει και τη δημιουργία Κέντρων Πρώτης Υποδοχής στα σημεία εισόδου για τους νεοεισερχομένους, παράλληλα με άλλες δράσεις για τη μεταρρύθμιση του συστήματος ασύλου και τη διαχείριση των μικτών μεταναστευτικών ρευμάτων.

Ωστόσο, μέχρις ότου υλοποιηθούν αυτές οι μεταρρυθμίσεις, η Ύπατη Αρμοστεία κάνει έκκληση για επείγοντα μέτρα, ώστε να αντιμετωπιστεί η κρίσιμη κατάσταση στην περιοχή του Έβρου, όπως:

• Διάθεση επαρκούς προσωπικού για την παροχή βασικών υπηρεσιών στους νεοεισερχομένους, όπως κοινωνική, ιατρική και ψυχολογική στήριξη και φροντίδα, διερμηνεία και νομική αρωγή, συμπληρώνοντας έτσι το έργο της αστυνομίας.

• Λήψη άμεσων μέτρων έτσι ώστε οι συνθήκες κράτησης να ανταποκρίνονται στις βασικές προδιαγραφές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Διαθέσιμες συμπληρωματικές δομές στην περιοχή θα μπορούσαν να ανακαινισθούν και διαμορφωθούν κατάλληλα, για να αντικαταστήσουν τα κρατητήρια των τμημάτων συνοριακής φύλαξης, που δεν αρμόζουν για κράτηση ατόμων.

• Εν γένει, μη κράτηση ασυνόδευτων παιδιών και αιτούντων άσυλο, που θα πρέπει να φιλοξενούνται σε ανοιχτές δομές.

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

"Έραψα το στόμα μου για να μ' ακούσεις"

29χρονη πρόσφυγας από το Ιράν
«Εραψα το στόμα μου για να μ΄ ακούσεις»
Δύο 24ωρα με τη Μαντάνα, μια 29χρονη πρόσφυγα από το Ιράν, που διαμαρτύρεται για τη μη χορήγηση πολιτικού ασύλου
Της ΜΑΡΙΝΙΚΗΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ
«Εμείς, οι ιρανοί πρόσφυγες, είμαστε από 1ης Σεπτεμβρίου στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου και διαμαρτυρόμαστε ειρηνικά.Σαράντα μέρες πέρασαν. Τέρμα τα ψέματα και οι υποσχέσεις. Είμαστε αποφασισμένοινα προχωρήσουμε σε πιο σκληρό τρόπο διαμαρτυρίας» . Ισως να το έχετε ακούσει διασχίζοντας βιαστικά την Πανεπιστημίου. Οι περισσότεροι, βασανισμένοι και φυλακισμένοι στη χώρα τους, κρατώντας στα χέρια τη λευκή κάρτα, προστατευόμενοι από το ειδικό καθεστώς της Υπάτης Αρμοστίας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, ζητούν ένα πράγμα: πολιτικό άσυλο.


Ψυχολόγος χωρίς μαντίλα
Τετάρτη, 13 Οκτωβρίου. Παραμονή της ημέρας που οι διαμαρτυρίες θα γίνουν σκληρότερες, βρεθήκαμε εκεί με τη Μαντάνα, την 29χρονη Ιρανή και μοναδική γυναίκα της παρέας που έχει μαζί της και την 8χρονη κόρη της Σάνα. «Θα ράψει το στόμα της. Θα το κάνει» λένε. Η Μαντάνα είναι μια μικροκαμωμένη γυναίκα. Εχει κουρέψει τα μαλλιά της κοντά, τα έχει βάψει ξανθά, φοράει δυτικά ρούχα και ασφαλώς όχι μαντίλα. Πηγαίνουμε προς το σπίτι της. Η Μαντάνα τρέχει προς την πόρτα και η Σάνα γνέφει να περιμένουμε. Φτάνει και ο μεταφραστής ο Ασκαν, αναγνωρισμένος πολιτικός πρόσφυγας στη Βουλγαρία. «Ξέρετε, με τόσες ημέρες αγώνα, το σπίτι της δεν είναι όπως θα ήθελε για να σας υποδεχτεί. Το κοινωνικό στάτους τους στο Ιράνδεν ήταν χαμηλό και τώρα ντρέπονται για αυτό που θα αντικρίσετε».

Η Σάνα γνέφει ότι μπορούμε να περάσουμε στο σπίτι τού ενός δωματίου. Η Μαντάνα στέλνει τον άνδρα της Αρσάμ να φέρει καφέ. «Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, υπάρχουν στο μυαλό μου και τα προβλήματα της χώρας μου.Θυμάμαι όταν το καθεστώς απαγόρευσε στον πατέρα μου να ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου γιατί δεν ήταν δικός τους.Ημουν 5 ετών.Θυμάμαι τον αδελφό μου που τον έστειλαν να πολεμήσει στο Ιράκ. Αιχμαλωτίστηκε.Οταν τον απελευθέρωσαν οι Ιρακινοί, τον σκότωσαν οι Ιρανοί μόλις πέρασε τα σύνορα.Ηταν και αυτός κατά του καθεστώτος. Ηταν 20 ετών. Ημουν επτά...».

Ο καφές σερβίρεται. Τον λόγο παίρνει ο Αρσάμ. «Οταν άρχισα να συνειδητοποιώ την ύπαρξή μου, αμέσως άρχισε να με αφορά και η ανελευθερία στη χώρα μου.Συνειδητοποιούσα ότι ήμουν αναγκασμένος να ζω φιμωμένος. Στα 23 μου ανέλαβα το παράρτημα της εφημερίδας “Ηayat-e-no” (Νέα Ζωή) στην επαρχία Τζιλάν».

Η Μαντάνα σπούδασε Ψυχολογία και εργάστηκε ως κοινωνική λειτουργός. «Με την πολιτική αναμείχθηκα στα 17 μου», λέει. « Ηρθα σε επαφή με πολλές κακοποιημένες γυναίκες.Ηθελαν να χωρίσουν αλλά δεν είχαν το δικαίωμα.Κάθε νόμος που ψηφίζεται στο Ιράνέχει στόχο τη διεύρυνση των δικαιωμάτων των ανδρών. Ξεκίνησα να γράφω στην εφημερίδα του Αρσάμ για τα δικαιώματα των γυναικών». Τα προβλήματα δεν έπαψαν ούτε με τη νέα της ιδιότητα.

«Οπου πήγαιναμού ζητούσαν τη δημοσιογραφική μου ταυτότητα, δήθεν να τη δουν.Μου την έσκιζαν και με έδιωχναν.Για να καταλάβεις τι σημαίνει να είσαι γυναίκα σε ισλαμικό καθεστώς:στο Πανεπιστήμιο μάς δίδασκαν το Ισλάμ.Εκεί αναφέρεται ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να ανταλλάξει περισσότερες από έξι λέξεις με άγνωστο άντρα». Εκείνη όμως αντάλλασσε πολύ περισσότερες και κάπως έτσι τους εξόρισαν οικογενειακώς σε γειτονική επαρχία, την Αρνταμπίλ. «Εκεί η κοινωνία ήταν ακόμη πιο συντηρητική» .

Τρία βράδια πριν από τις εκλογές μεταξύ Μουχαμπί και Αχμαντινετζάντ διάβαζε στον γυναικείο σύλλογο στον οποίο ανήκε ένα από τα άρθρα της. «Ο Αρσάμ στεκόταν στην πόρτα. Τον συνέλαβαν γιατί δεν μου έκλεισε το στόμα.Μια ημέρα μετά τις εκλογέςήμουν στο γραφείο. Μπήκαν, μας έδεσαν τα μάτια- ο Αρσάμ δεν ήταν εκεί- και μας οδήγησαν σε άγνωστο μέρος. Μας υποχρέωσαν να υπογράψουμε ότι δεν θα αναμειχθούμε ποτέ ξανά με την πολιτική.Το χαρτί ήταν λευκό. Ρώτησα “τι μου ζητάτε να υπογράψω; Το χαρτί είναι λευκό”. Ενας αστυνομικός με κλώτσησε δυνατά. Υπέγραψα...».

Μάζεψαν όσα χρήματα είχαν, έκαναν υπομονή ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος ελεγκτής που δεν θα ήλεγχε τα διαβατήριά τους στο τρένο και έφθασαν στην Τουρκία. «Ημασταν 12 άτομα. Χρειάστηκε να περπατήσουμε γύρω στις δέκα ημέρες» εξηγεί ο Αρσάμ. Εχοντας πληρώσει 15.000 ευρώ- τα τριπλάσια από ό,τι συνηθίζεται καθώς οι δουλέμποροι διέγνωσαν την απόγνωσή τους- έφθασαν στην Ελλάδα τα περασμένα Χριστούγεννα. Εκτοτε στην Π. Ράλλη παίρνουν ανά μήνα ραντεβού για τον επόμενο. «Θέλουμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας. Είμαι καλή στις χειροτεχνίες» επιμένει και δείχνει στο κινητό της εικόνες από τα τριαντάφυλλα που φτιάχνει με ξύλινες ίνες. «Είμαστε τόσο νέοι.Δεν μπορούν να μας ζητούν να κάψουμε τα όνειρά μας». Είναι η πρώτη φορά που δακρύζει. «Γι΄ αυτό,ως ιρανή γυναίκα,με υπερηφάνεια θα ράψω το στόμα μου αύριο».


Ενα ράμμα αριστερά, ένα δεξιά


Πέμπτη, 14 Οκτωβρίου. Η επόμενη μέρα. Αφού ψωνίσει από το μίνι μάρκετ το αγαπημένο κρουασάν της Σάνα και την αφήσει στο σχολείο η Μαντάνα θα συνεχίσει τον δρόμο της για τα Προπύλαια. Σήμερα θα ράψουν τα στόματά τους άλλοι τέσσερις μαζί με τη Μαντάνα. Δεν θέλουν να το δούμε. Φοβούνται την Αστυνομία. Η Μαντάνα χαμογελάει διαρκώς. Φεύγει. Μισή ώρα αργότερα επιστρέφει φορώντας χειρουργική μάσκα. Την αφαιρεί. Ενα ράμμα αριστερά και ένα δεξιά. Πονάει, αλλά δεν μορφάζει, γιατί θα πονέσει περισσότερο.

Παρατάσσονται πίσω από το πλαστικό τραπέζι, πάνω στο οποίο είναι κολλημένο το αίτημα που πια δεν μπορούν να προφέρουν. «Είμαστε πολιτικοί πρόσφυγες, απεργοί πείνας. Ζητάμε πολιτικό άσυλο» . Ο Αρσάμ περιφέρεται και κλωτσάει ακόμη και τις γόπες τριγύρω. Φοβάται να μη μολυνθεί και πονέσει περισσότερο. Από σήμερα η γυναίκα του θα ξημεροβραδιάζεται στα Προπύλαια.

Μεσημεριάζει και ο Αρσάμ επιστρέφει στα Προπύλαια με τη Σάνα αφού την πήρε από το σχολείο. Η μικρή κρατάει δύο τριαντάφυλλα για τη μαμά της. Είναι έτοιμη να δακρύσει, οι υπόλοιποι της χαμογελούν και την παροτρύνουν να παίξει. Εκείνη παίρνει το τετράδιό της και αρχίζει την αντιγραφή για την επόμενη ημέρα. «Ελα,πάμε,ελάτε» επί πέντε φορές. Επόμενη λέξη προς αντιγραφή; «Μαμά»...

Αναδημοσίευση από: www.tovima.gr (15/10/10)
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=360787&dt=15/10/2010#ixzz12fUkwTjm

Καταδίκη της Ελλάδας από το ΕΔΔΑ για τον εξευτελισμό πρόσφυγα

Πηγή: kathimerini.gr (16/10/10)
Εκρατείτο στο κέντρο της Σάμου και δεν του παρασχέθηκε, εγκαίρως, ιατρική περίθαλψη
Καταδίκη της Ελλάδος για κακομεταχείριση πρόσφυγα από τον Λίβανο κατά την κράτησή του στη Σάμο.
(Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, αποφ. της 22.7.2010, Α.Α. κατά Ελλάδος)

Ο προσφεύγων (ηλικίας σήμερα 42 ετών) που ζούσε σε στρατόπεδο προσφύγων στον Λίβανο, έφθασε στις 7.5.2007, μαζί με άλλους πρόσφυγες, στα ελληνικά χωρικά ύδατα, συνελήφθη από τους άνδρες του Λιμενικού Σώματος και οδηγήθηκε στη Σάμο, όπου του δηλώθηκε ότι μπορεί να ζητήσει άσυλο. Τέθηκε υπό κράτηση με απόφαση των ελληνικών αρχών και διατάχθηκε η απέλασή του, ως ανεπιθύμητου προσώπου, προς τη χώρα προέλευσής του.



Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στηρίχθηκε στις αναφορές της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης υπέρ του Ασύλου, της ομάδας Αθηναίων δικηγόρων για τα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών, την ανακοίνωση Τύπου του γραφείου Αθηνών της ανώτατης Επιτροπής για τους πρόσφυγες του ΟΗΕ και την απόφαση της επιτροπής LIBE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκτιμά ότι οι συνθήκες κράτησης του προσφεύγοντος στο κέντρο προσφύγων της Σάμου, ιδίως η κατάσταση κατάπτωσης του ίδιου, συνδυαζόμενη με το γεγονός της διαβίωσης επί τρίμηνο σε παρόμοιες συνθήκες, αναλύονται σε εξευτελιστική μεταχείριση, αντίθετη με το άρθρ. 3 της ΕΣΔΑ.

Επίσης, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη την υπόνοια κατάγματος που σημείωσε ο γιατρός του κέντρου κράτησης, τη γενική κατάσταση της υγείας του, καθώς επίσης και τις συνθήκες της ζωής στο εν λόγω κέντρο της Σάμου, καθώς και τις καθυστερήσεις σε αιτήσεις παροχής ιατρικής βοήθειας, εκτιμά ότι αποτελούν συνέπειες που συνιστούν τη βαρύτητα που απαιτεί το άρθρ. 3 της ΕΣΔΑ.

Ακόμη, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εκτιμά ότι δεν παρασχέθηκε η δέουσα νομική βοήθεια στον προσφεύγοντα για τη νομική του υπεράσπιση, αλλά υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, υπό τις συνθήκες της ζωής του προσφεύγοντος και την οργάνωση του κέντρου Σάμου, η δραστικότητα της βοήθειας που του παρασχέθηκε ήταν καθαρά θεωρητική.

Σχετικά με την παράταση της κράτησης του προσφεύγοντος, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, λόγω απουσίας άλλων σοβαρών λόγων παράτασης της κράτησης, καταλήγει στην κρίση ότι η κράτησή του δεν ήταν «κανονική» κατά την έννοια του άρθρου 5 παρ. 1 στ της ΕΣΔΑ και συνεπώς υπήρξε παραβίαση και αυτής της διάταξης.

Εν όψει όλων των ανωτέρω, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διαπιστώνει παραβίαση των άρθρ. 3, 5 παρ. 1 και 4 της ΕΣΔΑ και καταδικάζει την Ελλάδα να πληρώσει σ’ αυτόν ποσό 15.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική του βλάβη και 800 ευρώ για τα δικαστικά του έξοδα.

Δημοσιοποίηση ονομάτων συλληφθέντων

Αναδημοσίευση από http://elawyer.blogspot.com
(18/10/10)

Κυκλοφορεί στο διαδίκτυο μια λίστα με ονόματα ατόμων που συνελήφθησαν και φέρονται να είχαν στην κατοχή τους υλικό παιδικής πορνογραφίας. Η δημοσίευση των ονομάτων έγινε με απόφαση της εισαγγελίας Αθηνών και βασίζεται στο άρθρο 2 (β) του ν.2472/1997, όπως τροποποιήθηκε το 2008 από τη Νέα Δημοκρατία.


Το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρει ότι με διάταξη του αρμόδιου εισαγγελέα επιτρέπεται η δημοσιοποίηση ονομάτων ποινικώς διωκώμενων ακόμα και χωρίς να υπάρχει δικαστική κρίση, με σκοπό την προστασία του κοινωνικού συνόλου, των ανηλίκων κλπ "προς ευχερέστερη πραγμάτωση της αξίωσης της Πολιτείας για κολασμό των παραπάνω αδικημάτων". Αυτό σημαίνει ότι εφόσον ο κολασμός είναι εφικτός με άλλα μέσα (λ.χ. η σύλληψη του υπόπτου), δεν συντρέχει λόγος δημοσιοποίησης των ονομάτων. Διότι η αρχή της αναλογικότητας επιβάλλει όταν υπάρχει ένα ηπιότερο μέτρο για την επίτευξη ενός σκοπού (λ.χ. σύλληψη), να μην ακολουθείται και το δυσμενέστερο μέτρο (λ.χ. δημόσια διαπόμπευση).


Εφόσον λοιπόν αφενός έχουν συλληφθεί οι ύποπτοι κι αφετέρου δημοσιοποιούνται τα ονόματά τους, είναι σαφές ότι η δημοσιοποίηση δεν αποσκοπεί στην διευκόλυνση των πολιτειακών αξιώσεων, αλλά επιβάλλεται με αυτόν τον τρόπο μια πρόσθετη, μη προβλεπόμενη από τη νομοθεσία κύρωση: η δημόσια διαπόμπευσή τους, κατά παράβαση του τεκμηρίου της αθωότητας, δηλαδή κατά παράβαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων τους. Η χώρα οδηγείται έτσι για άλλη μια φορά υπόλογη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για παραβίαση των διεθνών υποχρεώσεών της.


Αυτή η συμπεριφορά των διωκτικών αρχών έχει στο παρελθόν καταδικαστεί ακόμα και από τα εθνικά δικαστήρια (βλ. εδώ).


Το γεγονός ότι η παιδική πορνογραφία είναι ένα από τα ειδεχθέστερα αδικήματα δεν σημαίνει ότι η δημοσιοποίηση του ονόματος ενός υπόπτου είναι και αποτελεσματικό μέσο, αφού με αυτόν τον τρόπο δεν μπορούν να προστατευθούν τα μελλοντικά ενδεχόμενα θύματα. Πιο αποτελεσματικός τρόπος είναι αυτός που ακολουθείται στις ΗΠΑ: η δημιουργία μιας απόρρητης βάσης δεδομένων με τους δράστες σεξουαλικών αδικημάτων, πρόσβαση στην οποία έχουν μόνο οι γονείς και μόνον για την περιοχή στην οποία κατοικούν, ώστε να ξέρουν ποιους πρέπει να αποφύγουν. Ένα πολύ πιο στοχευμένο κι αποτελεσματικό μέσο.


Επομένως, η αναπαραγωγή στο διαδίκτυο της λίστας με τα ονόματα - μιας λίστας που πρακτικά δεν σημαίνει απολύτως τίποτα τελικά υπέρ των θυμάτων ή υπέρ της προστασίας των ανηλίκων - είναι απλώς συνέργεια σε μια κρατική παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων. Το κράτος ομολογεί ουσιαστικά ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο και προσχηματικά δημοσιοποιεί την λίστα με τους φερόμενους ως δράστες, για να παρουσιάσει ένα "έργο". Οι πολίτες θα "τσιμπήσουν" παίζοντας το παιχνίδι και αναπαράγοντας αυτή τη λίστα;

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΥΠ. ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΣΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ

Παρασκευή, 15 Οκτωβρίου 2010

Θέμα: Ομιλία της Υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Άννας Νταλάρα, στο Συνέδριο με θέμα «Πολιτογράφηση και κοινωνικοοικονομική ένταξη των μεταναστών και των παιδιών τους», που διεξήχθη στις Βρυξέλλες

«H πολιτογράφηση δεν αποτελεί ούτε μέσο επίσπευσης ούτε ανταμοιβή για την κοινωνικοοικονομική ένταξη των μεταναστών, αλλά ολοκλήρωση της διαδικασίας ένταξής τους στη κοινωνία», σημείωσε η Άννα Νταλάρα, Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, κατά την παρέμβασή της στο Συνέδριο με θέμα «Πολιτογράφηση και κοινωνικοοικονομική ένταξη των μεταναστών και των παιδιών τους», που διεξήχθη στις Βρυξέλλες στις 14 και 15 Οκτωβρίου και διοργανώθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (Ο.Ο.Σ.Α.) υπό την αιγίδα της Βελγικής Προεδρίας.





Η ίδια τόνισε πως «αντιλαμβανόμενοι την κοινωνική ένταξη ως μια δυναμική πορεία, που ξεκινά με την είσοδο του μετανάστη στη χώρα, θεωρούμε ότι η πολιτογράφηση αποτελεί την κορωνίδα της ένταξής του στην κοινωνία, την ολοκλήρωση της διαδικασίας αυτής και την πολιτική επικύρωσή της». Πρόσθεσε, δε, ότι «η κτήση της ιθαγένειας είτε λόγω γέννησης σε οικογένεια νομίμων μεταναστών είτε λόγω φοίτησης σε ελληνικό σχολείο αποτελεί ένα επιπλέον προωθημένο μέσο κοινωνικής ένταξης ακόμη και της προηγούμενης γενιάς, δηλαδή των γονέων του παιδιού».



Παράλληλα, η κα Νταλάρα επεσήμανε: «Η νέα νομοθετική ρύθμιση στοχεύει να προσελκύσει όσους επιθυμούν να γίνουν πλήρως Έλληνες, επειδή νιώθουν ήδη έτσι μέσα από την πολυετή τους καθημερινή τριβή μαζί μας. Αποκλείει ταυτόχρονα όσους εισήλθαν στη χώρα χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα, αλλά και τυχόν άλλους που θα έβλεπαν στην ελληνική ιθαγένεια μια σημαία ευκαιρίας για μετάβασή τους σε άλλο κράτος μέλος».



Μάλιστα, η Υφυπουργός υπογράμμισε ότι «η αλλαγή της νομοθεσίας για την πολιτογράφηση διασφαλίζει τα υπόλοιπα κράτη μέλη της Ε.Ε. από μαζικές εισροές μη νόμιμων μεταναστών». Παράλληλα, επεσήμανε τη βούληση της Ελληνικής Κυβέρνησης για την αποτελεσματική διαχείριση του μεταναστευτικού, ενώ ζήτησε την αλληλεγγύη των κρατών μελών ειδικά στην κατεύθυνση της συμμόρφωσης της Τουρκίας στα θέματα της επανεισδοχής.



Τέλος, ανέφερε πως «η κτήση της ελληνικής ιθαγένειας δεν αποτελεί αντάλλαγμα για προσέκλυση εργατικού δυναμικού υψηλής εξειδίκευσης. Αποτελεί εγγύηση ότι οι μετανάστες που θα επιλέξουν να προσπαθήσουν για να την αποκτήσουν, που θα εγκαταστήσουν το εργασιακό και κοινωνικό τους μέλλον εδώ δεν θα μείνουν για πάντα ξένοι μέσα στην κοινωνία, αλλά και πολιτειακά θα αναγνωρισθούν ισότιμα ως Έλληνες πολίτες».

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Αξιολόγηση εργαζομένων από "πελάτες" - μυστικούς πράκτορες του εργοδότη

Aναδημοσίευση από http://elawyer.blogspot.com (12/10/2010)


Μια νέα πρακτική που ακολουθούν ορισμένες επιχειρήσεις για να αξιολογήσουν την αποδοτικότητα των εργαζομένων είναι η πρόσληψη πρακτόρων, οι οποίοι υποδύονται τους πελάτες. Ο "πελάτης" - πράκτορας προσεγγίζει τον εργαζόμενο δείχοντας ενδιαφέρον να εξυπηρετηθεί και στη συνέχεια αξιολογεί κρυφά την απόδοσή του. Πρόκειται δηλαδή για ένα μέτρο παραπλήσιο με την κρυφή κάμερα: ο εργαζόμενος δεν γνωρίζει πότε και από ποιον αξιολογείται, οπότε δεν μπορεί να φέρει και αντίρρηση στις τυχόν εσφαλμένες βαθμολογίες που μπορεί να οφείλονται σε λανθασμένη πρόσληψη του "πελάτη" - πράκτορα. Θα εξετάσω την νομιμότητα αυτού του μέτρου από απόψεως προστασίας προσωπικών δεδομένων.


Η αξιολόγηση της αποδοτικότητας του εργαζόμενου αποτελεί δικαίωμα του εργοδότη, ο οποίος πρέπει να είναι σε θέση να γνωρίζει την καλή εκτέλεση της αποστολής που έχει αναθέσει στον μισθωτό, αλλά το δικαίωμα αυτό πρέπει να ασκείται με πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων του εργαζόμενου. Αυτό σημαίνει ότι ο εργοδότης έχει δικαίωμα να θεσπίσει ένα σύστημα αξιολόγησης των εργαζομένων, ακόμα και με βαθμολόγησή του σε συγκεκριμένες κατηγορίες (όπως λ.χ. η ταχύτητα, η ευγένεια κλπ), αλλά η βαθμολόγηση αυτή θα πρέπει να γίνεται με διαφανείς και θεμιτούς τρόπους. Η ίδια η πληροφορία της αξιολόγησης αποτελεί "πληροφορία που αναφέρεται σε φυσικό πρόσωπο το οποίο μπορεί να προσδιοριστεί", δηλαδή η βαθμολόγηση αυτή αποτελεί "προσωπικά δεδομένα", κατά την έννοια του άρθρο 1 (α) του Ν.2472/1997.


Για να διαπιστωθεί το κατά πόσον η συγκεκριμένη πρακτική της βαθμολόγησης από μυστικούς πράκτορες που παριστάνουν τους πελάτες είναι σύμφωνη με τον Ν.2472/1997 θα πρέπει να εξεταστεί κατά πόσον τηρουνται τα δικαιώματα του εργαζόμενου, δηλαδή του "υποκειμένου των δεδομένων".


Μια βασική αρχή που διέπει το δίκαιο της προστασίας προσωπικών δεδομένων είναι η διαφάνεια της συλλογής τους: το άτομο πρέπει να ενημερώνεται κατά το στάδιο της συλλογής των στοιχείων του. Σύμφωνα με το άρθρο 11 του Ν.2472/1997, κατά το στάδιο της συλλογής των προσωπικών δεδομένων, το άτομο πρέπει να ενημερώνεται για: (α) την ταυτότητα του ατόμου που συλλέγει τα στοιχεία, (β) τον σκοπό της επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων, (γ) τους αποδέκτες των προσωπικών δεδομένων, (δ) το δικαίωμα του εργαζόμενου για πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα που τον αφορούν, δηλ. την αξιολόγηση.


Αυτό πρακτικά όμως σημαίνει ότι κατά το στάδιο της συλλογής των δεδομένων, δηλαδή όταν ο "πελάτης" - πράκτορας προσεγγίζει τον εργαζόμενο ή όταν παραδίδει την αξιολόγησή του στον εργοδότη, θα πρέπει να ενημερώνεται ο εργαζόμενος για όλα τα παραπάνω. Όπως είναι αυτονόητο, η τήρηση των υποχρεώσεων του άρθρου 11 απλώς θα ακύρωνε όλη τη διαδικασία της "διεισδυτικής" αξιολόγησης με κρυφούς πράκτορες, γιατί πολύ απλά θα έπρεπε να αποκαλύπτουν την ταυτότητά τους. Επιπλέον θα πρέπει να σημειωθεί ότι η άρση της υποχρέωσης ενημέρωσης επιτρέπεται απο το άρθρο 11 μόνο για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για λόγους διακρίβωσης ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διακυβεύονται αγαθά που αφορούν το δημόσιο συμφέρον για να επιτραπούν εξαιρέσεις από την αρχή της διαφάνειας - όχι απλώς να εξυπηρετούνται ιδιωτικά εργοδοτικά συμφέροντα. Σε αυτό το σημείο, ο νομοθέτης εξειδικεύει συνταγματικές επιταγές: η κάμψη μιας σφαίρας ιδιωτικότητας επιτρέπεται μόνο για να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένοι σκοποί, ένας εκ των οποίων είναι να προστατεύονται "τα δικαιώματα των άλλων". Από την προστασία των δικαιωμάτων των άλλων, μέχρι την ενισχυμένη εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους όμως υπάρχει μια μεγάλη απόσταση, η οποία δεν δικαιολογεί την συλλογή προσωπικών δεδομένων χωρίς ταυτόχρονη ενημέρωση του εργαζόμενου.


Έτσι λοιπόν, η πρακτική αυτή των μυστικών πρακτόρων της εργοδοσίας που εμφανίζονται ως πελάτες, δανεισμένη από τις αστυνομικές διαδικασίες της ανακριτικής διείσδυσης, προσκρούει στις διατάξεις για προστασία των προσωπικών δεδομένων, όπως εξάλλου και η διαδικασία της παρακολούθησης των εργαζομένων μέσω κρυφής κάμερας, η οποία προσκρούει επίσης στην έλλειψη προηγούμενης ενημέρωσης. Η τυχόν γενική γνώση του εργαζόμενου ότι η επιχείρηση ακολουθεί αυτή την πρακτική δεν καλύπτει την νομοθετική υποχρέωση της "κατά το στάδιο της συλλογής" ενημέρωσης του υποκειμένου των δεδομένων, διότι "κατά το στάδιο της συλλογής" σημαίνει ούτε πριν, αλλά ούτε και μετά την συλλογή των προσωπκών δεδομένων. Εξάλλου, ακόμα και η παροχή γενικής συγκατάθεσης ότι ενδέχεται να ακολουθηθεί η πρακτική προσκρούει στην υποχρέωση λήψης "ειδικής" συγκατάθεσης για κάθε επιμέρους συλλογή, αλλά και στην απόρριψη της συγκατάθεσης ως νομιμοποιητικής λύσης για την συλλογή προσωπικών δεδομένων των εργαζόμενων, σύμφωνα με την Οδηγία 115/2001 της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (βλ. εδώ) . Δηλαδή ακόμα και να πει εργαζόμενος "συναινώ στην μυστική αξιολόγηση με πράκτορα", νομικά ο εργοδότης δεν είναι καλυμμένος.


Και εξυπακούεται ότι ο εργαζόμενος έχει κάθε δικαίωμα να αποκτήσει πρόσβαση σε όλα τα στοιχεία αξιολόγησης που τον αφορούν και που τηρούνται στους υπολογιστές της επιχείρησης (άρθρο 12 Ν. 2472/1997) καθώς και να προβάλλει αντιρρήσεις για την διόρθωση τυχόν εσφαλμένης βαθμολόγησης (άρθρο 13 Ν.2472/1997).


Συνεπώς πρόκειται για μία παράνομη πρακτική και κάθε συνέπεια που μπορεί να επέλθει λόγω αυτής σε μια εργασιακή σχέση είναι άκυρη λόγω αντίθεσης στο νόμο.

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

The Battle for Attica Square

Source: www.networkedblogs.com
October 9, 2010 Author deviousdiva

On September 21st 2010, for the first time ever, the United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR), also known as the United Nations Refugee Agency, described a European Union country’s treatment of refugees as a “humanitarian crisis”. That country is Greece. On September 23rd, I wrote about the escalation of violent racist attacks on refugees in downtown Athens. Since that time, the situation has deteriorated to the point that vigilante groups of “concerned citizens of Athens”, aligned with neo-Nazi and fascists, have occupied some of the squares and are driving away the refugees by attacking and beating them. Several people have been hospitalised including children. For regular updates on the situation in the squares, please go to The Jungle of Athens. Yesterday, the police attacked a group of Afghan refugees after a solidarity demonstration in Attiki square.

Yesterday evening, I watched a video called “The Battle for Attica Square” distributed by Journeyman Pictures
http://www.youtube.com/watch?v=ग्ल९७णी

London’s leading independent distributor of topical news features, documentaries and footage
You have to go to YouTube to watch it because the embed facility has been disabled but you can share it on all the social networking sites. I urge you all to go and watch the video in its entirety and then pass it on in whatever way you can. It shows the reality of the situation that large numbers of refugees are living in here in Greece. From people dying on the border and being buried in unmarked graves on what looks like a building site, to squalid overcrowded prisons, to being homeless and without papers or support in downtown Athens and finally, to being hounded and attacked by anti-immigration thugs. It is shocking. Heartbreaking, made even more so because children are caught up in this horror. I don’t know what else to say… there are no words to describe how I feel about what is happening on my doorstep. Just go and watch the video and let the world know what is happening in this European country in 2010.

[Please note: The 400+ comments that follow the video should be read with caution. I have seen far worse, even here on my blog, but en masse they make disturbing reading. It's mostly just a jumble of the usual lame excuses, cries of "we're not as bad as some places", accusations of Turkish propaganda and some "Bravos" and pats on the back thrown in for good measures. If you are not feeling particularly strong today, skip reading them]

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Αντιδράσεις για τις επιστροφές αιτούντων άσυλο από τη Δανία

Denmark sends hundreds of asylum seekers to uncertain fate in Greece
16.09.10
Source: www.danishdeminingroup.dk

The Danish authorities have chosen to forcefully return hundreds of asylum seekers to Greece despite the fact that the Greek asylum system has collapsed and is not providing protection to refugees. The Danish Refugee Council has stopped the return of 15 asylum seekers through the European Court of Human Rights and the effort continues.
The Danish authorities have resumed the forced returns to Greece - a practice that have been stopped due to lack of guarantees of their access to asylum procedures by the Greek authorities. The first group of asylum seekers was sent out Thursday 9th of September. This happens despite abuse, lack of access to asylum procedures and the possibility of returns to persecution in Afghanistan and elsewhere. The situation in Greece is well documented by the UN, EU and several international NGOs.

"I have worked with refugees for 30 years and this is one of the worst things I have experienced. These people have no protection against possible persecution, if the Danish Refugee Council and the European Court of Human Rights do not intervene. We must therefore respond and do our utmost to prevent the expulsion of the asylum seekers who are at risk, "says Andreas Kamm, Secretary-General of the Danish Refugee Council.

The Danish Refugee Council is working hard to present cases to the European Court of Human Rights, but the case pressure is massive, and hundreds of asylum seekers at risk of forced expulsion.

"We cannot live with the fact that asylum seekers end up in their home country if they are persecuted. When neither the Danish nor the Greek authorities will take responsibility, the Danish Refugee Council and the Court of Human Rights have to act. We are currently reviewing hundreds of cases and we expect approximately 150 new cases each month. Our lawyers are exposed to a great pressure, and therefore we are trying to mobilize volunteer counselors among lawyers and law students who can help us, "says Andreas Kamm.

The EU's Dublin Regulation determines that an asylum case is dealt with in the first EU country the asylum seeker is registered in. Positioned in the Mediterranean, Greece is the primary entry point for asylum seekers and migrants coming to Europe.150,000 asylum seekers estimated to arrive in the country each year.

"Greece has a huge problem, and the asylum system has broken down. Thousands of asylum seekers are living on the streets without access to help - they are exposed to violence and abuse from both authorities and extreme factions, and they have no access to get their asylum cases reviewed. Ultimately, they risk being sent home to the persecution they originally fled. It is in flagrant contradiction with the Refugee Convention, "says Andreas Kamm.

Greece registers 20,000 asylum seekers each year, but there is only room for approximately 1,000 at their asylum facilities. 45,000 pending cases are currently awaiting decisions, and only about 400 asylum seekers a year receive asylum.

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΤΟΥΝΤΕΣ ΑΣΥΛΟ

Ευρωπαϊκή Ένωση / Ελλάδα, Αθήνα, 30 Σεπτεμβρίου 2010


Το ακόλουθο είναι η δήλωση της Διεθνούς Αμνηστίας στις 24 Σεπτεμβρίου 2010 στην Δέκατη Πέμπτη Σύνοδο του Συμβουλίου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων υπό το στοιχείο Ημερήσιας Διάταξης υπ’ αρ. 8 – Παρακολούθηση και υλοποίηση της Διακήρυξης και του Προγράμματος Δράσης της Βιέννης.


Η Διακήρυξη της Βιέννης επιβεβαίωσε εκ νέου ότι όλοι έχουν το δικαίωμα να αναζητήσουν και να απολαύουν σε άλλες χώρες άσυλο από δίωξη.

Πρόσφατα, επικαλούμενες μεγάλους αριθμούς αφίξεων, οι ελληνικές αρχές αναγνώρισαν ότι η Ελλάδα θα συνέχιζε να παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο, ακόμα και αν το σύστημα ασύλου της αναθεωρούνταν πλήρως.

Η πιθανότητα χορήγησης διεθνούς προστασίας στην Ελλάδα είναι πολύ μικρή, εξαιτίας της έλλειψης ενός λειτουργικού συστήματος ασύλου. Οι αιτούντες άσυλο, περιλαμβανομένων γυναικών και παιδιών, αναγκάζονται να ζουν στους δρόμους χωρίς καμία βοήθεια. Αρκετοί αιτούντες άσυλο έχουν απελαθεί χωρίς να έχει προηγηθεί πλήρης και δίκαιη αξιολόγηση των αιτήσεών τους, κατά παραβίαση της αρχής της μη επαναπροώθησης (non-refoulement).[i] Πρόσφατες εκθέσεις έχουν τεκμηριώσει την κατ’ επανάληψη κράτηση των αιτούντων άσυλο, περιλαμβανομένων ασυνόδευτων παιδιών.[ii] Η κράτηση αιτούντων άσυλο είναι συχνά παρατεταμένη και σε ακατάλληλες συνθήκες.

Πριν από δύο ημέρες, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες περιέγραψε την κατάσταση που αντιμετωπίζουν εκείνοι που επιζητούν διεθνή προστασία στην Ελλάδα ως «ανθρωπιστική κρίση».

Λόγω της γεωγραφικής της θέσης, η Ελλάδα, όπως άλλες χώρες στα νότια σύνορα της Ευρώπης, είναι αντιμέτωπη με μεγάλες και μεικτές ροές παράτυπων μεταναστών και αιτούντων άσυλο. Τα κράτη μέλη της ΕΕ και άλλες χώρες που συμμετέχουν στο σύστημα «Δουβλίνο II» οξύνουν την κατάσταση, επιμένοντας να επιστρέφουν τους αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα.

Η ίδια η Ελλάδα έχει καλέσει τα κράτη μέλη της ΕΕ να αναστείλουν προσωρινά τις επιστροφές υπό τον Κανονισμό του «Δουβλίνο ΙΙ».[iii]

Η προστασία των προσφύγων και άλλων προσώπων που δικαιούνται διεθνή προστασία θεμελιώνεται στις αρχές του ανθρωπισμού και του καταμερισμού των ευθυνών. Καταφεύγοντας στη συμφεροντολογία στην ερμηνεία τους για τον Κανονισμό του «Δουβλίνο ΙΙ» και επιμένοντας να επιστρέφουν τους αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα, τα ευρωπαϊκά κράτη ενεργούν με διπροσωπία. Εν γνώσει τους, προσπαθούν να παρακάμψουν τις διεθνείς υποχρεώσεις τους, περιλαμβανομένων εκείνων που απορρέουν από το δίκαιο της ΕΕ. Ως αποτέλεσμα, προκαλούν ανείπωτη δυστυχία και παραβιάζουν τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων, συν τοις άλλοις εκθέτοντάς τους σε επαναπροώθηση.

Ως εκ τούτου, η Διεθνής Αμνηστία καλεί το παρόν Συμβούλιο να ζητήσει από εκείνα τα ευρωπαϊκά κράτη που δηλώνουν ότι δρουν σύμφωνα με τον Κανονισμό του «Δουβλίνο ΙΙ» να προχωρήσουν στις εξής ενέργειες:

•να αναστείλουν όλες τις μεταφορές υπό το «Δουβλίνο II» προς την Ελλάδα και οποιαδήποτε άλλη χώρα του «Δουβλίνο II» όπου υπάρχουν αξιόπιστες αποδείξεις ότι δεν γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων,
•να αποδεχθούν την ευθύνη και να επεξεργαστούν τις αξιώσεις διεθνούς προστασίας οποιουδήποτε προσώπου το οποίο θα μπορούσε διαφορετικά να μεταφερθεί στην Ελλάδα,
•να συμμορφωθούν με τις διεθνείς υποχρεώσεις τους να προασπίζουν τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων καλή τη πίστη, επιδεικνύοντας σεβασμό στις αρχές που βρίσκονται στον πυρήνα του συστήματος διεθνούς προστασίας, δηλαδή, στον ανθρωπισμό και τον καταμερισμό ευθυνών και
•να διασφαλίσουν ότι οποιαδήποτε αναθεώρηση του συστήματος «Δουβλίνο II» συνάδει με αυτές τις αρχές και προασπίζει πλήρως τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων.
Γραφείο Τύπου και Προβολής


--------------------------------------------------------------------------------
[i] Η αρχή της μη επαναπροώθησης (non-refoulement) απαγορεύει την απέλαση, επιστροφή, έκδοση, εκτοπισμό ή οποιαδήποτε άλλη μορφή απομάκρυνσης οποιουδήποτε προσώπου με οποιονδήποτε τρόπο σε μια χώρα ή επικράτεια όπου θα αντιμετώπιζε πραγματικό κίνδυνο δίωξης ή σοβαρής βλάβης. Αυτή η αρχή διατυπώνεται στη Σύμβαση του 1951 σε σχέση με το Καθεστώς των Προσφύγων και σε πολλές άλλες διεθνείς νομικές πράξεις. Επιπλέον, η αρχή της μη επαναπροώθησης (non-refoulement) θεωρείται ευρέως ως κανόνας του εθιμικού διεθνούς δικαίου.

[ii] Για παράδειγμα, η Διεθνής Αμνηστία πρόσφατα τεκμηρίωσε σοβαρές παραβιάσεις των δικαιωμάτων αιτούντων άσυλο και προσφύγων στην Ελλάδα σε δύο εκθέσεις με τίτλο «Συστηματική κράτηση παράτυπων μεταναστών και αιτούντων άσυλο σε υποτυπώδεις συνθήκες» και «Η παγίδα ‘Δουβλίνο II’ – Επιστροφές αιτούντων άσυλο προς την Ελλάδα», που δημοσιεύτηκαν τον Ιούλιο και το Μάρτιο του 2010 αντίστοιχα και είναι διαθέσιμες στις διευθύνσεις http://www.amnesty.org/en/library/asset/EUR25/002/2010/en/07291fb2-dcb8-4393-9f13-2d2487368310/eur250022010en.pdf και http://www.amnesty.org/en/library/asset/EUR25/001/2010/en/e64fa2b5-684f-4f38-a1bf-8fe1b54d83b5/eur250012010en.pdf. Επιπλέον, η Διεθνής Αμνηστία και το Κέντρο AIRE (Advice on Individual Rights in Europe – Συμβουλές για τα Ατομικά Δικαιώματα στην Ευρώπη) έχουν από κοινού παρέμβει σε δύο υποθέσεις ενώπιον των δικαστηρίων στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ιρλανδία. Αμφότερες οι υποθέσεις αμφισβητούν την άρνηση των κυβερνήσεων να αποδεχθούν την ευθύνη για την επεξεργασία των αιτήσεων ασύλου εκείνων που διήλθαν μέσω της Ελλάδας, παρά μόνο σε εντελώς προαιρετική και, ως εκ τούτου, αυθαίρετη βάση. Πρόσφατα, το Εφετείο της Αγγλίας και της Ουαλίας και το Ανώτατο Δικαστήριο στο Δουβλίνο αποφάσισαν να ζητήσουν προδικαστική απόφαση σε θέματα δικαίου της ΕΕ στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατόπιν πρόσφατης εντολής του Ανώτατου Δικαστηρίου της Αγγλίας και της Ουαλίας που απαγορεύει την απομάκρυνση περαιτέρω αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ανακοίνωσε ότι, από τις 17 Σεπτεμβρίου 2010, θα αναλάμβανε προσωρινά την ευθύνη για την επεξεργασία όλων των αιτήσεων ασύλου εκείνων τους οποίους διαφορετικά θα είχε μεταφέρει στην Ελλάδα.

[iii] Ο Κανονισμός «Δουβλίνο II», προηγουμένως «Σύμβαση του Δουβλίνου», Κανονισμός του Συμβουλίου με αρ. 343/2003 της 18ης Φεβρουαρίου 2003, είναι παράγωγο δίκαιο της ΕΕ, το οποίο εφαρμόζουν επίσης τρεις χώρες που δεν ανήκουν στην ΕΕ: η Ισλανδία, η Νορβηγία και η Ελβετία. Καθορίζει ποιο κράτος είναι υπεύθυνο για την εξέταση μιας αίτησης ασύλου σε περιπτώσεις όπου ο αιτών άσυλο έχει εισέλθει σε περισσότερα από ένα κράτη που συμμετέχουν στο «Δουβλίνο II».

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΔΙΕΘΝΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Της Ηλέκτρας - Λήδας Κούτρα*

Δεδομένης της αδυναμίας να αιτηθεί κάποιος άσυλο στην Ελλάδα σήμερα, του αυξημένου κινδύνου να επαναπροωθηθεί ανεπίτρεπτα, να στερηθεί την ελευθερία του χωρίς νόμιμο έρεισμα, να κρατηθεί και να διαβιώσει σε συνθήκες εξευτελιστικές, αλλά και δεδομένης της αδυναμίας του Ελληνικού κράτους να παράσχει την οφειλόμενη προστασία και να εγγυηθεί στην πράξη τα δικαιώματα των προσώπων αυτών, όπως απορρέουν από το Διεθνές, το Ενωσιακό αλλά και το εθνικό Δίκαιο, γεννιέται μια νέα διάσταση στο δικαίωμα των υπηκόων τρίτων χωρών που αναζητούν διεθνή προστασία στην ασφαλή Ευρώπη, ΑΦΟΥ καταφθάσουν σε αυτήν.
Στα παραπάνω προβλήματα ενεργητικός και παθητικός συνδημιουργός είναι η ίδια η Ε.Ε. και ο τρόπος με τον οποίον επέλεξε να διαχειρισθεί διαδικαστικά το ζήτημα της προσφυγιάς -αλλά και να μην αποτρέψει έως σήμερα τις βλαβερές συνέπειες του επιλεγέντος μοντέλου διαχείρισης των προσφυγικών ροών, παρότι μπορούσε να το πράξει και γνώριζε την αδυναμία της Ελλάδας να ανταποκριθεί στις σχετικές απαιτήσεις.
Με δεδομένα τα παραπάνω, η αίτηση ασύλου σε άλλα κράτη είναι ο μοναδικός νόμιμος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσαν σήμερα να αποφύγουν τα πρόσωπα αυτά τα βασανιστήρια και τις διάφορες μορφές κακομεταχείρισης που εμπίπτουν στο πεδίο προστασίας του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) αλλά ακόμα και τον κίνδυνο ζωής (άρθρο 2 της ΕΣΔΑ), στον οποίον τους εκθέτει το ενδεχόμενο ανεπίτρεπτης επαναπροώθησής τους, ιδιαίτερα όταν δεν έχουν κατορθώσει να ζητήσουν άσυλο και η μόνη τους «ταυτότητα» είναι ένα λευκό χαρτί που ορίζει ότι οφείλουν να εγκαταλείψουν την Ελληνική επικράτεια σε 30 μέρες. Ας σημειωθεί ότι η κατάσταση αυτή αποτελεί τον κανόνα πλέον, παρά τη νομικά δεσμευτική Αρχή του «non-refoulement» και τη νομοθετική πρόβλεψη για ενημέρωση των παράτυπα εισερχομένων για τα δικαιώματά τους και για διευκόλυνση της πρόσβασής τους στις διαδικασίες ασύλου, εφόσον το επιθυμούν.
Οι συνθήκες στην Ελλάδα για τους πρόσφυγες συνιστούν για τα κράτη – μέλη της Ε.Ε. (που έχουν όλα κυρώσει την ΕΣΔΑ και τη Συνθήκη της Γενεύης) αυτήν την «εξαιρετική περίσταση» που ενεργοποιεί τις θετικές τους υποχρεώσεις απέναντι στους πρόσφυγες, ιδίως εφόσον κάτι τέτοιο ζητηθεί εντός της δικαιοδοσίας τους και όταν διαφαίνεται ότι ο αιτών διεθνή προστασία δεν είχε καν τη δυνατότητα να αποκτήσει πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου και έχει ήδη λάβει το «λευκό χαρτί» της αποχώρησης -που σημαίνει, στην πράξη, ότι ήδη έχει εγγραφεί στον κατάλογο ανεπιθύμητων αλλοδαπών, ήδη του έχει επιβληθεί διοικητική απέλαση και κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να επαναπροωθηθεί χωρίς να έχει καταφέρει να ζητήσει προστασία. Στις περιπτώσεις αυτές ο κίνδυνος να παραβιαστούν τα δικαιώματα που του εγγυάται το διεθνές Δίκαιο στην Ελλάδα δεν είναι μόνο υπαρκτός ή υψηλός, αλλά βέβαιος.
Η θεώρηση αυτή είναι ικανή, σε συνδυασμό με την διακηρυχθείσα ως οφειλόμενη αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών – μελών της Ε.Ε., να οδηγήσει σε μια πρακτική λύση προς άρση της ανθρωπιστικής κρίσης που δημιούργησαν οι αυξημένες ανθρώπινες ροές και ο Ευρωκανονισμός Δουβλίνο ΙΙ. Σύμφωνα με τον τελευταίο, όποιος μπαίνει στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας, υποχρεώνεται να παραμείνει σε αυτήν προς εξέταση του αιτήματος ασύλου του. Οι αριθμοί είναι (αντίστροφα) σοκαριστικοί: 82% του συνόλου μπαίνουν από την Ελλάδα, όπου το ποσοστό χορήγησης ασύλου είναι σε πρώτο βαθμό είναι σχεδόν μηδενικό (0,04%). Όσο όμως εκκρεμεί η απάντηση, η χώρα υποδοχής οφείλει να διασφαλίσει στον αιτούντα στέγη, τροφή, ρουχισμό, ιατροφαρμακευτική κάλυψη, παιδεία, διερμηνεία. Αν δεν έχει στέγη να του παράσχει, οφείλει να του καλύψει το κόστος ξενοδοχείου και διατροφής. Δεν χρειάζεται να είναι ειδικός κανείς για να καταλάβει ότι μια χώρα με πάνω από 50.000 αιτήματα ασύλου (και τουλάχιστον άλλους τόσους που δεν έχουν καταφέρει έως τώρα να αιτηθούν) δεν είναι δυνατό να εγγυηθεί τη στέγαση εάν διαθέτει προς τούτο λιγότερες από 900 κλίνες. Ούτε ένας στους 100 δεν θα καλυφθεί, είναι απλά μαθηματικά. Είναι σαφές ότι μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα, μια χώρα με τεράστια τρέχοντα οικονομικά προβλήματα, δεν είναι σε θέση να διασφαλίσει τα παραπάνω.
Τι γίνεται λοιπόν;
Το παραδέχεται και θέτει την Ε.Ε. προ των ευθυνών της. Διότι η Ελλάδα είναι Ε.Ε. Αν «τα εγκλήματα αυτά» συμβαίνουν στην Ελλάδα, τότε συμβαίνουν στην Ένωση!
Κι αν τα υπόλοιπα κράτη της Ε.Ε. δεν ανταποκριθούν, τότε δεν θα μιλάμε για το γνωστό: "No refuge in Greece" αλλά για το -λιγότερο υποκριτικό- "No refuge in Europe"!

*Η Ηλέκτρα – Λήδα Κούτρα είναι Δικηγόρος Αθηνών και Πρόεδρος της «Ελληνικής Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα


Η εν μέρει ή εν όλω αναδημοσίευση, αντιγραφή, τήρηση σε αρχείο και γενικά κάθε περαιτέρω χρήση του παρόντος άρθρου επιτρέπεται μόνο με την έγγραφη άδεια της συγγραφέως. Για αιτήσεις απευθύνεστε στο email: electrakoutra@yahoo.gr

Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

To "It Gets Better" project για την εμψύχωση LGBT ατόμων

Πρόκειται για μια σειρά videos (διαθέσιμων και στο youtube) που, απευθυνόμενη ιδίως στο κοινό των εφήβων που έρχεται σε επαφή με την ομοφυλοφιλία και που συχνά βρίσκεται σε σύγχυση, απόγνωση ή ακόμα και αυτοκτονική διάθεση, επικοινωνεί το μήνυμα: "It gets better" και "Don't despair". Είναι ενδιαφέρον (και γι' αυτό επιλέχθηκε από εμάς το συγκεκριμένο βίντεο), το πώς διαχειρίζεται ο ομιλών (καθηγητής θρησκευτικών σε σχολείο) μιαν ακόμα, παράλληλη, ισχυρή πρόκληση: αυτήν της ενεργούς θρησκευτικής ζωής ενός ομοφυλόφιλου προσώπου! Δείτε το:

ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΕΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

Πηγή: ΑΠΕ
Φαντάζεστε τη φυσική παρουσία ενός διερμηνέα ανάμεσα στον ψυχοθεραπευτή και τον θεραπευόμενο; Ένας τρίτος σε μια σχέση που είναι φτιαγμένη για δύο; Είναι δυνατόν;

Κι όμως, χωρίς τη διαμεσολάβησή του δεν θα μπορούσε να επικοινωνήσει ο γιατρός με τον αλλοδαπό ασθενή. Πόσο μάλλον όταν εμπόδιο δεν είναι μόνο η άγνωστη γλώσσα, αλλά και ο διαφορετικός πολιτισμός που απειλούν την εξ ορισμού "πολιτισμικά ευαίσθητη" θεραπευτική προσέγγιση του μετανάστη.

Ο θεσμός αυτού του συνδετικού κρίκου που ονομάζεται "πολιτισμικός διαμεσολαβητής", αρχίζει και κάνει την εμφάνισή του στην Ελλάδα (από μη κυβερνητικές οργανώσεις, κρατικές υπηρεσίες και κάποια δημόσια νοσοκομεία), ενώ έχει προ πολλού καθιερωθεί σε άλλες χώρες.



Σε θέματα ψυχικής υγείας, το Κέντρο Ημέρας "Βαβέλ", ανέλαβε το 2007 στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος "Ψυχαργώ", να υλοποιήσει το πρόγραμμα των πολιτισμικών διαμεσολαβητών, εκπαιδεύοντας μέχρι στιγμής 30 αλλοδαπούς, που μιλούν 15 γλώσσες και διαλέκτους.

Εδρεύει σ’ ένα καλοδιατηρημένο νεοκλασικό, στην πλατεία Αμερικής, προσφέροντας δωρεάν υπηρεσίες ψυχικής υγείας σε μετανάστες, αλλά και πρακτικές οδηγίες που τους βοηθούν να μην χάνονται στον γραφειοκρατικό λαβύρινθο της χώρας που ζουν, στα νοσοκομεία, στα δικαστήρια, στα σχολεία, σε όλο το άγνωστο σύστημα, με το οποίο έρχονται σε επαφή. Γιατί είναι ευνόητο ότι το πρώτο μέλημα ανθρώπων που βρίσκονται στο όριο της ύπαρξης δεν υπήρξε ποτέ η ψυχική τους υγεία, αλλά η διατροφή, η στέγη, η εργασία, η εγγραφή των παιδιών τους στα σχολεία.

"Ο πολιτισμικός διαμεσολαβητής, διευκολύνει τη γλωσσική επικοινωνία και τη συνάντηση του θεραπευτή με το διαφορετικό πολιτισμικό περιβάλλον του θεραπευόμενου, γνωρίζει τις κακοτοπιές και τις διεξόδους", λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο επικεφαλής της "Βαβέλ", ψυχολόγος Νίκος Γκιωνάκης και εξηγεί: "Για παράδειγμα ότι ένας άνδρας δεν χαιρετά δια χειραψίας μια μουσουλμάνα ή ότι η ίδια δεν θα δεχθεί ως διερμηνέα έναν άνδρα και θα απορρίψει τις υπηρεσίες του κέντρου, έως την εντελώς διαφορετική λεκτική έκφραση της ψυχικής κατάστασης που υπάρχει σε κάποιες κουλτούρες. Γιατί όταν ένας ασθενής από την Αφρική λέει ότι νιώθει να περπατάνε μυρμήγκια στο κεφάλι του κι όχι ότι έχει άγχος, καταλαβαίνετε ότι πρόκειται για μια εντελώς διαφορετική πολιτισμική αντίληψη της υγείας".

Απαράβατος κανόνας της δουλειάς του διαμεσολαβητή, είναι να μεταβιβάζει με ακρίβεια το νόημα από το ένα πρόσωπο στο άλλο, να μην αναλύει την πληροφορία, να μην αποφασίζει τι πρέπει και τι δεν πρέπει να μεταβιβαστεί. Να κρατιέται ουδέτερος στη σχέση θεραπευτή-θεραπευόμενου, μια παρουσία "αόρατη". Γι΄αυτό εκπαιδεύεται και εξασκείται επί μήνες.

Το μοντέλο εκπαίδευσης βασίζεται στην εμπειρία του διαπολιτισμικού ψυχιατρικού κέντρου του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης. "Ο διερμηνέας πρέπει να αποφεύγει την οικειότητα με τον θεραπευόμενο, να μην του πιάνει κουβέντα εκτός θεραπείας, να γνωρίζει πως από μια λανθασμένη προσωπική του άποψη την οποία εξέφρασε στη θεραπεία μπορεί να δημιουργήσει ένταση ανάμεσα στον θεραπευόμενο και τον γιατρό", μας εξηγεί η ψυχολόγος- εκπαιδεύτρια διαμεσολαβητών, Μαριάννα Ασημακοπούλου.

Η δε συνεργασία γιατρού και διαμεσολαβητή, προάγεται και από την κοινή τους εκπαίδευση γιατί έχει βιωματικό χαρακτήρα, συμπληρώνει ο Νίκος Γκιωνάκης.

Οι πολιτισμικοί διαμεσολαβητές είναι νέοι σε ηλικία και εναλλάσσονται σ΄αυτόν τον χώρο γιατί πολλοί αναγκάζονται να μεταναστεύσουν ξανά. Κάποιοι άλλοι είναι δραστήρια μέλη της κοινότητάς τους ή έχουν μεγαλώσει στην Ελλάδα, όπως η ψυχολόγος Εγκίντα Λέκκα από τα Τίρανα, η οποία βρέθηκε να κάνει την πρακτική της στη "Βαβέλ" και παραμένει, αλλά, όπως λέει, όχι για πολύ γιατί "ο πολιτισμικός διαμεσολαβητής δεν είναι ακόμα επάγγελμα με πτυχίο κατοχυρωμένο από το κράτος, δεν βγάζεις αρκετά χρήματα να ζήσεις απ΄αυτήν τη δουλειά, γι' αυτό και δεν την κάνεις για πολλά χρόνια". "Βέβαια για μένα -συνεχίζει η ίδια-, "είναι μεγάλη εμπειρία και νιώθω ότι προσφέρω. Σκεφτείτε μόνο τι γίνεται στα νοσοκομεία με τους συγγενείς που προσπαθούν να απαντήσουν στις ερωτήσεις των γιατρών, για λογαριασμό των ασθενών όταν βέβαια υπάρχουν συγγενείς".

Τη ρωτάμε για τις δυσκολίες της μετάφρασης . "Έμεινα έκπληκτη", μας λέει, "πόσο δύσκολη είναι η διαμεσολάβηση σε περιστατικά διαταραχής του λόγου. Πολύ δύσκολο όμως είναι και να εμπνεύσεις ασφάλεια και εμπιστοσύνη σ’ έναν μετανάστη που έχει υποστεί βασανιστήρια, ξυλοδαρμό, ή σε αιτούντες άσυλο και σε οικονομικούς μετανάστες να σου ανοιχτούν για πράγματα προσωπικά τους, τη στιγμή που φοβούνται μήπως μεταφέρεις τις πληροφορίες εκεί που δεν πρέπει" .

Στη "Βαβέλ", λόγω περιοχής, οι μετανάστες που εξυπηρετούνται είναι στη μεγάλη τους πλειοψηφία Αλβανοί και Αφγανοί. Ο πολιτισμικός διαμεσολαβητής Νασίμ Λομανί, έφυγε από το Αφγανιστάν στα 18 του χρόνια με τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των Ταλιμπάν και ύστερα από απίστευτες περιπέτειες έφτασε στην Ελλάδα. Σήμερα, είναι ένας νέος 28 χρόνων, που κατάφερε να στηθεί στα πόδια του και φέτος πέρασε στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Μιλά τις διαλέκτους Φαρσί και Νταρί και πριν εργαστεί στη "Βαβέλ", δούλευε στο Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων.

"Τα προβλήματα ψυχικής υγείας, εμφανίζονται συχνά στο ταξίδι και στην καινούργια χώρα. Οι μετανάστες χωρίς χαρτιά, είναι ένας κόσμος πολύ μπερδεμένος, που ζει σε τρομακτικές συνθήκες και σε σύγκρουση της πραγματικότητας με τη φαντασία τους. Ο μόνος λόγος που συνεχίζουν να παλεύουν είναι η ελπίδα για κάτι καλύτερο", μας λέει ο Νασίμ.

Υπάρχουν περιπτώσεις πολιτισμικών διαμεσολαβητών που δεν άντεξαν τον ρόλο τους, γιατί η διαμεσολάβηση αναβίωσε δικά τους σκληρά βιώματα, καταρρίπτοντας την ουδετερότητα που απαιτείται σε αυτή τη δουλειά.



κείμενο: Νατάσσα Δομνάκη
Αναδημοσίευση από www.diavatirio.net

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΕΔΑ ΣΤΟΝ ΥΠ.ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Νεοφύτου Βάμβα 6 (3ος όροφος), 10674 Αθήνα, τηλ.: 210 7233221-2; 210 7233216;
φαξ: 210 7233217; e-mail: info@nchr.gr, website: www.nchr.gr

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Προς τον κ. X. Καστανίδη,
Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας
και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Ενταύθα

Αθήνα, 27 Σεπτεμβρίου 2010
Α.Π. 321
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Όπως γνωρίζετε ο Νόμος 3719/2008 (ΦΕΚ Α’ 241) «Μεταρρυθμίσεις για την οικογένεια, το παιδί, την κοινωνία και άλλες διατάξεις» εισήγαγε στην ελληνική έννομη τάξη το θεσμό του Συμφώνου Συμβίωσης αποκλείοντας, ωστόσο, από το ρυθμιστικό του πεδίο τα ομόφυλα ζευγάρια.
Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (εφεξής ΕΕΔΑ) με τα σχόλιά της επί του τότε σχεδίου νόμου, τα οποία είχε απευθύνει στον Υπουργό Δικαιοσύνης κ. Σ. Χατζηγάκη (Α.Π. 254/11-07-2008), είχε ζητήσει «την κατάργηση των διακρίσεων σε βάρος των ΛΟΑΤ και την κατοχύρωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους βάσει των υπερνομοθετικών κανόνων που επιβάλλουν την εξάλειψη των στερεοτύπων και των κοινωνικών προκαταλήψεων» και είχε ταχθεί υπέρ της νομικής κατοχύρωσης της ομόφυλης συμβίωσης.
Σας υπενθυμίζουμε, άλλωστε, ότι η ΕΕΔΑ, ήδη από το 2004 με την απόφασή της «Διακρίσεις σε βάρος σεξουαλικών μειονοτήτων στην Ελλάδα και η επέκταση του πολιτικού γάμου σε ζευγάρια του ίδιου φύλου» είχε τονίσει την ανάγκη νομικής αναγνώρισης της ομόφυλης συμβίωσης βάσει των αρχών του διεθνούς δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αφορούν το σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου και απαγορεύουν τις διακρίσεις ως προς την πλήρη απόλαυση όλων των δικαιωμάτων, πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών.
Με αφορμή τις δηλώσεις σας στο ραδιοφωνικό σταθμό «ΒΗΜΑ 99,5» αναφορικά με τη σύσταση νομοπαρασκευαστικής επιτροπής, η οποία θα καταθέσει προτάσεις σχετικά με το Σύμφωνο Συμβίωσης ατόμων του ίδιου φύλου, και δεδομένης παλαιότερης σχετικής πρότασης νόμου του ΠΑΣΟΚ, την οποία και εσείς προσωπικά είχατε συνυπογράψει, σας καλούμε να προχωρήσετε άμεσα στην κατάρτιση σχεδίου νόμου που θα κατοχυρώνει νομικά την ομόφυλη συμβίωση.
Τέλος, σας στέλνουμε προς ενημέρωσή σας, τις σχετικές αποφάσεις της ΕΕΔΑ καθώς και την αλληλογραφία που είχαμε ανταλλάξει το 2008 με τον Υπουργό κ. Σ. Χατζηγάκη.
Με ιδιαίτερη τιμή
Ο Πρόεδρος
Κωστής Α. Παπαϊωάννου