Καταδίκη της Ελλάδας από το ΕΔΔΑ για τον εξευτελισμό πρόσφυγα

Πηγή: kathimerini.gr (16/10/10)
Εκρατείτο στο κέντρο της Σάμου και δεν του παρασχέθηκε, εγκαίρως, ιατρική περίθαλψη
Καταδίκη της Ελλάδος για κακομεταχείριση πρόσφυγα από τον Λίβανο κατά την κράτησή του στη Σάμο.
(Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, αποφ. της 22.7.2010, Α.Α. κατά Ελλάδος)

Ο προσφεύγων (ηλικίας σήμερα 42 ετών) που ζούσε σε στρατόπεδο προσφύγων στον Λίβανο, έφθασε στις 7.5.2007, μαζί με άλλους πρόσφυγες, στα ελληνικά χωρικά ύδατα, συνελήφθη από τους άνδρες του Λιμενικού Σώματος και οδηγήθηκε στη Σάμο, όπου του δηλώθηκε ότι μπορεί να ζητήσει άσυλο. Τέθηκε υπό κράτηση με απόφαση των ελληνικών αρχών και διατάχθηκε η απέλασή του, ως ανεπιθύμητου προσώπου, προς τη χώρα προέλευσής του.



Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στηρίχθηκε στις αναφορές της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης υπέρ του Ασύλου, της ομάδας Αθηναίων δικηγόρων για τα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών, την ανακοίνωση Τύπου του γραφείου Αθηνών της ανώτατης Επιτροπής για τους πρόσφυγες του ΟΗΕ και την απόφαση της επιτροπής LIBE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκτιμά ότι οι συνθήκες κράτησης του προσφεύγοντος στο κέντρο προσφύγων της Σάμου, ιδίως η κατάσταση κατάπτωσης του ίδιου, συνδυαζόμενη με το γεγονός της διαβίωσης επί τρίμηνο σε παρόμοιες συνθήκες, αναλύονται σε εξευτελιστική μεταχείριση, αντίθετη με το άρθρ. 3 της ΕΣΔΑ.

Επίσης, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη την υπόνοια κατάγματος που σημείωσε ο γιατρός του κέντρου κράτησης, τη γενική κατάσταση της υγείας του, καθώς επίσης και τις συνθήκες της ζωής στο εν λόγω κέντρο της Σάμου, καθώς και τις καθυστερήσεις σε αιτήσεις παροχής ιατρικής βοήθειας, εκτιμά ότι αποτελούν συνέπειες που συνιστούν τη βαρύτητα που απαιτεί το άρθρ. 3 της ΕΣΔΑ.

Ακόμη, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εκτιμά ότι δεν παρασχέθηκε η δέουσα νομική βοήθεια στον προσφεύγοντα για τη νομική του υπεράσπιση, αλλά υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, υπό τις συνθήκες της ζωής του προσφεύγοντος και την οργάνωση του κέντρου Σάμου, η δραστικότητα της βοήθειας που του παρασχέθηκε ήταν καθαρά θεωρητική.

Σχετικά με την παράταση της κράτησης του προσφεύγοντος, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, λόγω απουσίας άλλων σοβαρών λόγων παράτασης της κράτησης, καταλήγει στην κρίση ότι η κράτησή του δεν ήταν «κανονική» κατά την έννοια του άρθρου 5 παρ. 1 στ της ΕΣΔΑ και συνεπώς υπήρξε παραβίαση και αυτής της διάταξης.

Εν όψει όλων των ανωτέρω, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διαπιστώνει παραβίαση των άρθρ. 3, 5 παρ. 1 και 4 της ΕΣΔΑ και καταδικάζει την Ελλάδα να πληρώσει σ’ αυτόν ποσό 15.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική του βλάβη και 800 ευρώ για τα δικαστικά του έξοδα.