Φυλακήν τω στόματί μου

Αναδημοσίευση από http://antiphono.wordpress.com/
Του Κωστή Παπαϊωάννου
17/9/2010

Τις ημέρες αυτές διεξάγονται στην Αθήνα δύο δίκες που σχετίζονται άμεσα με τον σεβασμό της ελευθερίας έκφρασης.

Από τη μια, δικάζονται οι υπεύθυνοι της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας με την κατηγορία της διασποράς ψευδών ειδήσεων. Υποστήριξαν σε ανακοίνωσή τους, μετά την αθώωση του Κ. Πλεύρη για το γνωστό αντισημιτικό βιβλίο του, ότι μέσα στο δικαστικό σύστημα λειτουργεί φασιστικό δίκτυο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η δίωξη των στελεχών της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας δεν έγινε μετά από έγκληση λειτουργών της δικαιοσύνης που υποτίθεται ότι ζημιώνονται από τους ισχυρισμούς. Η δίωξη έγινε μετά από έγκληση του τότε κατηγορούμενου Κ. Πλεύρη, ο οποίος διεκδικεί ρόλο υπερασπιστή των δικαστών και της δικαιοσύνης.

Στη στήλη αυτή έχουμε υποστηρίξει την επιλογή να αντιμετωπίζεται το ναζιστικό παραλήρημα του (κάθε) Κ. Πλεύρη πρωτίστως πολιτικά και πάντως όπως αρμόζει σε κάθε παραλήρημα που δοκιμάζει τα όρια της ανθρώπινης λογικής, της ανοχής και της ελευθερίας. Η ελευθερία γίνεται δίκοπο μαχαίρι για όποιον την επικαλείται επιλεκτικά και τη χρησιμοποιεί εργαλειακά. Ανεξαρτήτως όμως αυτού και χωρίς να μπαίνουμε στην ουσία της υπόθεσης θυμίζουμε το προφανές, ότι δηλαδή η δίωξη για την άσκηση κριτικής, ακόμα και έντονης κριτικής, της δικαστικής εξουσίας θέτει προφανώς ζήτημα ελευθερίας της έκφρασης.

Στη δεύτερη δίκη των ημερών, ο δημοσιογράφος Τ. Μίχας κατηγορείται για συκοφαντική δυσφήμιση, επειδή υποστήριξε ότι ομάδα Ελλήνων ενόπλων συμμετείχε το 1995 στην σφαγή της Σρεμπρένιτσα. Εναντίον του υπέβαλε μήνυση ο εκπρόσωπος τύπου του Πανελλήνιου Μακεδονικού Μετώπου Σπ. Βιτάλης με μάρτυρες κατηγορίας τους κυρίους Ζουράρη, Σαρρή, Παπαθεμελή και Βουνάτσο. Αξιοσημείωτο ότι στη μήνυση το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που έγινε στη Σρεμπρένιτσα βαφτίζεται «μάχη». Και πάλι βέβαια την ουσία της υπόθεσης θα κρίνει το δικαστήριο. Όμως, δεν αντέχει κανείς τον πειρασμό να θυμίσει ότι δεν έχει επιδειχθεί αντίστοιχη σπουδή στην κατεύθυνση της δικαστικής διερεύνησης των καταγγελιών για ελληνική εμπλοκή στο μεγαλύτερο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έγκλημα στην Ευρώπη.

Την αναλογία μεταξύ των δύο υποθέσεων επισήμανε και η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη, τονίζοντας ότι η ποινική δίωξη απόψεων δεν συμβάλλει στην απρόσκοπτη ανταλλαγή θέσεων και ιδεών, που είναι το θεμελιώδες γνώρισμα της δημοκρατίας.

Περιμένουμε την έκβαση των δικών. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα παρακολουθήσουμε μια ιδιότυπη αντιστροφή ρόλων όπου όλα και όλοι θα μπερδεύονται γλυκά σε έναν παράξενο χορό: θύτες και θύματα, τιμητές και απολογούμενοι, αθώοι και φταίχτες.