ΝΕΑ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟ ΕΔΔΑ - ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΠΣΕ

Συγχαρητήρια στο ΕΠΣΕ. Να σημειώσουμε ότι 9 από τις 12 καταδίκες της Ελλάδας για αστρυνομική βία ήρθαν μετά από ενέργειες του ΕΠΣΕ. Ακολουθεί αναλυτικό δελτίο τύπου το οποίο συνιστούμε να διαβάσετε ολόκληρο:



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ(ΕΠΣΕ)
http://cm.greekhelsinki.gr/


22 Απριλίου 2010

Ευρωκαταδίκη Ελλάδας για κακοποίηση 16χρονου Ρομ στο Αργοστόλι το 2001.
Δωδέκατη καταδίκη για αστυνομική βία.

Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) εκφράζει τη μεγάλη ικανοποίησή του για τη σημερινή ομόφωνη καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) στην Υπόθεση Στεφάνου. Η σχετική προσφυγή με αριθμό Νο. 2954/07 υποβλήθηκε στο ΕΔΔΑ από το ΕΠΣΕ. Η Ελλάδα, κατά το ΕΔΔΑ, παραβίασε το άρθρο 3 (απαγόρευση των βασανιστηρίων) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Στο σχετικό σκεπτικό το ΕΔΔΑ ανέφερε χαρακτηριστικά πως η διερεύνηση των καταγγελιών από την ΕΔΕ και τη δικαιοσύνη ήταν ανεπαρκής. Η Ελλάδα παραβίασε επίσης το άρθρο 6.1 (υπερβολική καθυστέρηση διαδικασίας) γιατί η ποινική διαδικασία ενώπιον δύο βαθμών δικαιοσύνης κράτησε έξι χρόνια και έξι μήνες. Η Ελλάδα πρέπει να καταβάλει 20.000 ευρώ στο θύμα για ηθική βλάβη. Το δελτίο τύπου του ΕΔΔΑ στα αγγλικά επισυνάπτεται. Η απόφαση στα αγγλικά είναι διαθέσιμη στην ιστοσελίδα:
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=866810&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649.

Περιληπτικά αναφέρεται πως, στις 12 Απριλίου 2006, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Κεφαλληνίας καταδίκασε τον αστυνομικό Νικόλαο Κανελλόπουλο για παράβαση του άρθρου 137Α ΠΚ παράγραφος 3 σε συνδυασμό με την παράγραφο 1, στις 5 Αυγούστου 2001, για κακομεταχείριση στο ΤΑ Αργοστολίου του τότε δεκαεξάχρονου Θεοδώρου Στεφάνου. Πρόκειται για πολύ σπάνια, αν όχι μοναδική, καταδίκη αστυνομικού με βάση το άρθρο για βασανιστήρια από ελληνικό δικαστήριο. Στη συνέχεια όμως, στις 15 Απριλίου 2008, το Τριμελές Εφετείο Πατρών, μετά από μια συνοπτική δίκη παρωδία κατά την οποία ουσιαστικά δεν άφησε τους Ρομά να καταθέσουν, αθώωσε τον αστυνομικό με βάση ισχυρισμούς όχι κάποιου μάρτυρα αλλά ενός πολίτη στην απαλλακτική ΕΔΕ που είχε γίνει το 2002 και ο οποίος δεν ήταν καν στο δικαστήριο! Τα γεγονότα του 2001-2002 αναφέρονται στο συνημμένο κείμενο της κοινής έκθεσης Διεθνούς Αμνηστίας – Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελσίνκι που δημοσιοποιήθηκε το Σεπτέμβριο 2002.

Το ΕΠΣΕ επαναλαμβάνει εδώ με μιαν προσθήκη τη δήλωση του εκπροσώπου του πριν δεκαπέντε μήνες μετά την καταδίκη της Ελλάδας στην υπόθεση Λεωνίδη και πριν τρεις μήνες μετά την καταδίκη της Ελλάδας στην υπόθεση Γκαλότσκιν:

«Η Ελλάδα οφείλει να παραδεχθεί πως έχει πρόβλημα αστυνομικής βίας και ατιμωρησίας το οποίο είναι διαχρονικό αφού τα περιστατικά στις υποθέσεις αυτές συνέβησαν πριν το 2004. Ο δε αρμόδιος –τότε και τώρα- Υπουργός Μιχάλης Χρυσοχοΐδης πρέπει να ζητήσει συγγνώμη από τα θύματα» δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς. «Όσο οι λίγοι αστυνομικοί που χρησιμοποιούν –συχνά θανατηφόρο- βία μένουν ατιμώρητοι, θα κηλιδώνεται ολόκληρο το αστυνομικό σώμα που αποδέχεται αυτές τις πρακτικές. Συνέπεια αυτού είναι να θεωρούνται εν δυνάμει βίαιοι και οι δεκάδες χιλιάδων αστυνομικών που όμως ποτέ δεν χρησιμοποίησαν παρόμοιες μεθόδους. Ως εκπρόσωποι όλων αυτών των αστυνομικών οι συνδικαλιστικοί φορείς τους ας απαιτήσουν από την πολιτεία να δοθεί τέλος στην κατάσταση αυτή, αντί να τρέχουν σχεδόν μετά από κάθε βίαιο συμβάν να δικαιολογούν τις ενέργειες των συναδέλφων του», πρόσθεσε ο Παναγιώτης Δημητράς.

12 καταδίκες για αστυνομική βία και/ή συγκάλυψη επί υπουργίας Χρυσοχοϊδη (1999-2003)

Το ΕΠΣΕ υπενθυμίζει πως πρόκειται για την δωδέκατη καταδίκη της Ελλάδας για αστυνομική βία από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) και την Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Υπενθυμίζει επίσης πως τα δώδεκα επεισόδια αστυνομικής βίας ή/και η συγκάλυψή τους για τα οποία καταδικάστηκε η Ελλάδα έγιναν κατά την προηγούμενη θητεία του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη ως Υπουργού Δημόσιας Τάξης (1999-2003), σε μερικές περιπτώσεις με τη άμεση κάλυψή του (βλπ. υπογραμμίσεις στη συνέχεια)!

Η πρώτη καταδίκη από το ΕΔΔΑ για κακή χρήση όπλου, στις 20 Δεκεμβρίου 2004, αφορούσε τραυματισμό του Χρήστου Μακαρατζή στις 13 Σεπτεμβρίου 1995. Η υποβολή επιχειρημάτων από την κυβέρνηση, που απέρριπτε οποιαδήποτε ευθύνη, έγινε μεταξύ 1999-2003.

Η δεύτερη καταδίκη, στις 21 Ιουνίου 2007, αφορούσε τραυματισμό που άφησε παράλυτο στις 26 Ιανουαρίου 1998 το 17χρονο Ρομ Γιάννη Καραγιαννόπουλο, για λογαριασμό του οποίου είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ. Η τιμωρία (που αποφασίστηκε το 1999 για ελαφρά αμέλεια) του αστυνομικού και δράστη του τραυματισμού ήταν πρόστιμο 90 ευρώ.

Η τρίτη καταδίκη, στις 5 Ιουλίου 2007, αφορούσε το θανάσιμο τραυματισμό, στις 21 Νοεμβρίου 2001, του Αλβανού Gentjan Celniku για λογαριασμό των αδελφών του οποίου είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ. Η απαλλακτική ΕΔΕ έγινε μεταξύ 2001-2003.

Η τέταρτη καταδίκη, στις 8 Ιανουαρίου 2009, αφορούσε το θανάσιμο τραυματισμό, στις 25 Μαρτίου 2000, του 18χρονου παλιννοστούντα Νίκου Λεωνίδη, για λογαριασμό του πατέρα του οποίου είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ. Σε ενημερωτικό σημείωμα που δόθηκε στη Διεθνή Αμνηστία προσωπικά από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, το Σεπτέμβριο 2002, (http://www.greekhelsinki.gr/bhr/greek/articles_2003/ai_ihf_27_04_03a.rtf) σε απάντηση των καταγγελιών που περιλαμβάνονταν σε κοινή έκθεση ΔΑ και Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελσίνκι (στην οποία συνέβαλε το ΕΠΣΕ), αναφερόταν: «Με αφορμή τον θανάσιμο τραυματισμό του ιδιώτη ΛΕΩΝΙΔΗ Νικολάου από αστυνομικό, που έλαβε χωρά την 24/25.3.2000 στην Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης, διενεργήθηκε Ε.Δ.Ε, από την οποία προέκυψε ότι η εκπυρσοκρότηση του όπλου του αστυνομικού προήλθε από τη βίαιη και αιφνίδια επίθεση του θανόντος, εναντίον του αστυνομικού, στην προσπάθειά του να διαφύγει της σύλληψης. Η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο».

Υπάρχουν επίσης έξι καταδίκες της Ελλάδας από το ΕΔΔΑ για κακοποίηση πολιτών από αστυνομικούς. Η πρώτη, στις 13 Δεκεμβρίου 2005, για κακοποίηση στις 8 Μαΐου 1998 από αστυνομικούς των Ρομά Λάζαρου Μπέκου και Λευτέρη Κουτρόπουλου για λογαριασμό των οποίων είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ. Στο ενημερωτικό σημείωμα που δόθηκε στη Διεθνή Αμνηστία προσωπικά από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, το Σεπτέμβριο 2002, αναφερόταν: «Από τη διοικητική διερεύνηση της υπόθεσης, παρότι δεν αποδείχθηκε πότε και πώς προκλήθηκαν οι κακώσεις, αποδόθηκαν πειθαρχικές ευθύνες σε έναν Αξιωματικό του Τμήματος Ασφαλείας Μεσολογγίου, γιατί δεν απέτρεψε την κακοποίηση των ανωτέρω συλληφθέντων.» Δεν αναφέρεται πως η τιμωρία (που αποφασίστηκε το 1999) του αστυνομικού και δράστη της κακοποίησης ήταν πρόστιμο 60 ευρώ.

Η δεύτερη, στις 18 Ιανουαρίου 2007, για κακοποίηση του Σύριου μετανάστη Mhn Ghassan Alsayed Allaham στις 8 Σεπτεμβρίου 1998. Το 2000, οι δύο αστυνομικοί, που η ΕΔΕ κατέληξε πως ήταν δράστες της κακοποίησης τιμωρήθηκαν, με πρόστιμο 150 και 300 ευρώ.

Η τρίτη, στις 24 Μαΐου 2007, για κακοποίηση του Δημήτρη Ζελίδη στις 23 Δεκεμβρίου 2001, για λογαριασμό του οποίου είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ. Η απαλλακτική ΕΔΕ έγινε το 2002.

Η τέταρτη, στις 6 Δεκεμβρίου 2007, για κακοποίηση της Ρομνί Φανής-Γιανούλας Πετροπούλου-Τσακίρη στις 28 Ιανουαρίου 2002 για λογαριασμό της οποίας είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ.
Στο ενημερωτικό σημείωμα που δόθηκε στη Διεθνή Αμνηστία προσωπικά από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, το Σεπτέμβριο 2002, αναφερόταν: «Με αφορμή έγγραφη καταγγελία του Προεδρείου της Διευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τσιγγάνων, σύμφωνα με την οποία αστυνομικοί κακοποίησαν αθίγγανους, κατά τη διάρκεια της αστυνομικής επιχείρησης, διενεργήθηκε διοικητική εξέταση, από την οποία προέκυψε ότι η αθιγγανίδα ΤΣΑΚΙΡΗ Γιαννούλα υπέβαλε μήνυση σε βάρος αγνώστου αστυνομικού, τον οποίο κατηγορεί ότι την λάκτισε, με αποτέλεσμα να αποβάλει έμβρυο που κυοφορούσε. Ωστόσο δεν διαπιστώθηκε η βασιμότητα του ισχυρισμού της ΤΣΑΚΙΡΗ (που δεν είχε συλληφθεί κατά τη διάρκεια της επιχείρησης) ούτε των λοιπών καταγγελιών.»

Η πέμπτη, στις 14 Ιανουαρίου 2010, για κακοποίηση του Παναγιώτη Γκαλότσκιν στις 23 Δεκεμβρίου 2001, για λογαριασμό του οποίου είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ. Η απαλλακτική ΕΔΕ έγινε το 2002.

Η έκτη καταδίκη, στις 22 Απριλίου 2010, για κακοποίηση του Θεόδωρου Στεφάνου στις 5 Αυγούστου, για λογαριασμό του οποίου είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ. Η απαλλακτική ΕΔΕ έγινε το 2002. Στο ενημερωτικό σημείωμα που δόθηκε στη Διεθνή Αμνηστία προσωπικά από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, το Σεπτέμβριο 2002, αναφερόταν: «Η Παγκόσμια Οργάνωση κατά των βασανιστηρίων (OMCT), στο από 25-4-2001 δελτίο τύπου, αναφέρει ότι, κατά πληροφορίες της, την 4-8-2001, στο Αργοστόλι Κεφαλληνίας, συνελήφθησαν από αστυνομικούς τέσσερις (4) αθίγγανοι με την κατηγορία της κλοπής από περίπτερο και στο Τμήμα Ασφαλείας βασανίσθηκαν από δυο αστυνομικούς, παρουσία του Διοικητού, προκείμενου να ομολογήσουν την πράξη τους. Σύμφωνα με την ίδια καταγγελία, οι συλληφθέντες, ύστερα από βασανιστήρια, αναγκάσθηκαν να ομολογήσουν, ενώ την 6-8-2001, οδηγηθέντες στο αρμόδιο δικαστήριο, απαλλάχθηκαν. Η ίδια Οργάνωση σε άλλο δελτίο τύπου, ανέφερε ότι την 4-5/8/2001 στο Τμήμα Ασφαλείας Αργοστολίου, κακοποιήθηκε ανήλικος αθίγγανος από άγνωστο αστυνομικό, παρουσία του Διοικητή του, προκείμενου να ομολογήσει τη συμμετοχή του στην προαναφερθείσα κλοπή. Διενεργήθηκε Ε.Δ.Ε., από την οποία οι καταγγελίες δεν αποδείχθηκαν βάσιμες.»

Παράλληλα, υπάρχουν και δύο καταδίκες της Ελλάδας από την Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (UN Human Rights Committee - HRC) για κακοποίηση πολιτών από αστυνομικούς. Η πρώτη στις 28 Μαρτίου 2006, για ομολογία του Αλέξανδρο Κουΐδη ως αποτέλεσμα κακομεταχείρισης από την αστυνομία, μεταξύ 17 Μαΐου και 27 Ιουνίου 1991. Η υποβολή επιχειρημάτων από την κυβέρνηση, που απέρριπτε οποιαδήποτε ευθύνη, έγινε το 2003.

Η δεύτερη στις 24 Ιουλίου 2008 για κακοποίηση στις 14 Ιουνίου 2001 του Ανδρέα Καλαμιώτη για λογαριασμό του οποίου είχε προσφύγει στην HRC το ΕΠΣΕ. Στο ενημερωτικό σημείωμα που δόθηκε στη Διεθνή Αμνηστία προσωπικά από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, το Σεπτέμβριο 2002, αναφερόταν: «Ο παραπάνω ιδιώτης κατήγγειλε ότι την 15.6.2001 συνελήφθη αυθαίρετα από αστυνομικούς, οι οποίοι τον κράτησαν στο Α.Τ. Άγιας Παρασκευής και τον κακομεταχειρίσθηκαν. Το συμβάν δημοσιεύθηκε στον τύπο. Με αφορμή τ’ ανωτέρω, διενεργήθηκε άτυπη έρευνα, από την οποία τα καταγγελλόμενα δεν επιβεβαιωθήκαν και ως εκ τουτού δεν ελήφθησαν πειθαρχικά μέτρα, σε βάρος αστυνομικών. Ενημερώθηκε το Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι και λοιπές εμπλεκόμενες υπηρεσίες, μέσω του ΥΠ. ΕΞ.»

Το ΕΠΣΕ συνοψίζει πως οι εννέα από τις δώδεκα υποθέσεις καταδίκης της Ελλάδας για αστυνομική βία έγιναν μετά από προσφυγές του ΕΠΣΕ. Αναλυτικά στοιχεία για τις εννέα υποθέσεις αυτές καθώς και για τέσσερις άλλες υποθέσεις του ΕΠΣΕ που οδήγησαν συνολικά σε 26 καταδίκες της Ελλάδας στις 13 υποθέσεις του ΕΠΣΕ επισυνάπτονται.


1. Απόσπασμα από την Έκθεση των ΔΑ-ΔΟΕ 2002: «Ελλάδα: Στη σκιά της ατιμωρησίας – Κακομεταχείριση και κακή χρήση πυροβόλων όπλων» [προσωρινή μετάφραση από το Ελληνικό Τμήμα της ΔΑ – φωτογραφίες του ΕΠΣΕ από Αύγουστο και Σεπτέμβριο 2001]

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ: ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ


http://greekhelsinki.gr/bhr/english/special_issues/ai-ihf-torture-background/Theodoros%20Stephanou.jpeg

http://greekhelsinki.gr/bhr/english/special_issues/ai-ihf-torture-background/Nikos%20Theodoropoulos.jpeg

Τον Αύγουστο του 2001, έξι νεαροί Ρομά, οι δύο από τους οποίους ανήλικοι, τέθηκαν υπό κράτηση από αστυνομικούς στο Αργοστόλι, μετά την καταγγελία ιδιοκτήτη περιπτέρου ότι του είχαν κλαπεί κάποια χρήματα. Στους δύο ανήλικους δεν απαγγέλθηκαν κατηγορίες, ενώ οι υπόλοιποι τέσσερις στη συνέχεια κρίθηκαν αθώοι για την κλοπή. Όλοι εκτός από έναν κατήγγειλαν αργότερα ότι είχαν υποστεί κακομεταχείριση από αστυνομικούς κατά την κράτηση.

Ένας από τους συλληφθέντες ήταν ο Θεόδωρος Στεφάνου, 16 ετών, από την Πάτρα, ο οποίος είχε ταξιδέψει στο Αργοστόλι με φορτηγό και είχε περάσει τη βραδιά με τον 16χρονο εξάδελφό του, Βασίλη Τσιτσίκο. Σύμφωνα με τον Θεόδωρο Στεφάνου, όταν επέστρεψαν στο φορτηγό για να κοιμηθούν γύρω στη 1.30 π.μ. της 5ης Αυγούστου, η αδελφή του τους είπε ότι είχαν έρθει αστυνομικοί και τον έψαχναν και είχαν ερευνήσει το φορτηγό. Οι δύο νεαροί πήγαν στο αστυνομικό τμήμα, όπου ανακρίθηκαν σε σχέση με την κλοπή. Ο Θεόδωρος Στεφάνου περιέγραψε την ανάκρισή του από τρεις αστυνομικούς (ο ένας από τους οποίους ήταν ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος): «…οι αστυνομικοί άρχισαν να μου κάνουν ερωτήσεις πού βρισκόμουν και πού είχα κρύψει τα χρήματα. Αυτό κράτησε περίπου 30 λεπτά. Είχα πραγματικά μπερδευτεί από όλες αυτές τις ερωτήσεις τους, όταν ξαφνικά [ένας από τους αστυνομικούς] άρχισε να με γρονθοκοπεί και να με χαστουκίζει πολύ δυνατά στο πρόσωπο». Ένας από τους αστυνομικούς αποχώρησε εκείνη τη στιγμή από το δωμάτιο, αφήνοντας τον Θεόδωρο Στεφάνου να ανακρίνεται από τον Διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος και τον Γ., συνάδελφό τους. Για τα επόμενα 15 λεπτά, ο Θεόδωρος Στεφάνου ανακρινόταν από τον Διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος, ενώ δεχόταν επανειλημμένες γροθιές και χαστούκια από τον Γ. Ο Θεόδωρος Στεφάνου και ο Βασίλης Τσιτσικός (που δεν ισχυρίστηκε κακομεταχείριση) αφέθηκαν αργότερα ελεύθεροι χωρίς να τους απαγγελθεί κατηγορία.

Σύμφωνα με τον Θεόδωρο Στεφάνου: «Είχε σχεδόν ξημερώσει όταν αποχώρησα από το Αστυνομικό Τμήμα και λόγω του υπερβολικού πόνου και πρηξίματος στο πρόσωπό μου, είχε επηρεαστεί τόσο πολύ η όρασή μου … ώστε μετά βίας καταλάβαινα προς τα πού πήγαινα. Μόνον χάρη στην αδελφή μου, που με περίμενε καρτερικά όλες αυτές τις ώρες έξω από το Αστυνομικό Τμήμα και με στήριζε σε όλη τη διαδρομή μπόρεσα να επιστρέψω στο φορτηγό μας».

Την ίδια ημέρα (5 Αυγούστου 2001), ο Θεόδωρος Στεφάνου εξετάστηκε από γιατρό στο Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο Κεφαλονιάς. Το ιατρικό πιστοποιητικό που εξέδωσε ο γιατρός καταγράφει ότι ο Θεόδωρος Στεφάνου ανέφερε κάκωση κεφαλής που προκλήθηκε από ξυλοδαρμό περίπου 12 ώρες νωρίτερα και ότι παραπονέθηκε για ζαλάδα και σοβαρό πονοκέφαλο. Το πιστοποιητικό σημείωνε επίσης μικρή αδυναμία προσήλωσης του βλέμματος και «μικρό κεφαλαιμάτωμα μετωπιαία αριστερά, οίδημα και ευαισθησία στην πίεση της ράχης της μύτης».

Στις 8 Οκτωβρίου 2001, ο Θεόδωρος Στεφάνου, εκπροσωπούμενος από το ΕΠΣΕ, υπέβαλε μήνυση σε βάρος των αστυνομικών ζητώντας την ποινική τους δίωξη βάσει του Άρθρου 137Α (βασανιστήρια και άλλες προσβολές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας) και του Άρθρου 312 ΠΚ (σωματική βλάβη ανηλίκων). Έχει ξεκινήσει δικαστική ανάκριση. Τον Φεβρουάριο του 2002, ο Συνήγορος του Πολίτη απηύθυνε επιστολή στις αστυνομικές αρχές Αργοστολίου, ρωτώντας εάν διενεργείται πειθαρχική ανάκριση για τους ισχυρισμούς του Θεόδωρου Στεφάνου και, αν ναι, σε ποια συμπεράσματα κατέληξε. Τον Ιούνιο 2002 ο Συνήγορος του Πολίτη, με δεύτερη επιστολή του, σημείωνε την έλλειψη απάντησης από τις αστυνομικές αρχές (κατά παράβαση του Άρθρου 4(5) του Νόμου 2477/1999), τόνιζε τη σπουδαιότητα διεξοδικής έρευνας για τους ισχυρισμούς και ζητούσε απάντηση το αργότερο μέχρι τις 10 Ιουλίου. Στις αρχές Ιουλίου 2002 οι αστυνομικές αρχές απάντησαν ότι είχε διενεργηθεί ΕΔΕ, η οποία βρισκόταν στο στάδιο της επανεξέτασης πριν παραπεμφθεί στο αρμόδιο όργανο για απόφαση.



EUROPEAN COURT OF HUMAN RIGHTS

332
22.04.2010

Press release issued by the Registrar
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=866868&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649


Chamber Judgment

Stefanou v. Greece (Application no 2954/07)

SIXTEEN-YEAR OLD ROMA ILL-TREATED BY THE POLICE

Unanimously:

Violation of Article 3 (prohibition of inhuman and degrading treatment)
Violation of Article 6 § 1 (right to a fair trial)
of the European Convention on Human Rights

Principal facts

The applicant, Theodoros Stefanou, is a Greek national of Roma origin, who was born in 1985 and lives in Athens. He was sixteen years old at the time of the events.

On 5 August 2001, a kiosk owner in Argostoli, on the island of Cephalonia, reported that approximately 28,000 euros (EUR) had been stolen from him. The police conducted an immediate investigation and arrested in that connection four young persons of Roma origin. They were then tried in summary proceedings on the following day and were acquitted of all charges.

The applicant, who was a friend of the four youths, turned up at the police station spontaneously on 5 August 2001 out of fellow feeling for his friends. He was also shown to the kiosk owner but was not recognised by him.

According to Theodoros, while at the police station, he was questioned about his possible involvement in the theft. He was also punched and slapped hard in the face to make him confess that he had taken part in it. A few hours after his release he was medically examined in a hospital and a certificate was issued to him on the day registering numerous injuries on his head. Two days later Theodoros attempted to lodge a complaint with the prosecutor about the beating but did not do it as the prosecutor was absent from his office.

In September 2001, the World Organisation Against Torture denounced the ill-treatment of Theodoros in the Argostoli police station and in October that year he formally complained to the prosecutor about it. The investigation was carried out by the hierarchical superior police authority to the Argostoli police which was even situated in the same building. Although the first instance criminal court convicted a police officer for having ill-treated the applicant and sentenced him to three years imprisonment, the police officer in question was acquitted on appeal.

Theodoros complained on two occasions, in September 2003 and in July 2005 respectively, to the prosecutors in Cephalonia and Athens about eleven police officers whom he accused among other things of blackmail and forgery. In his complaint he alleged racial bias on the part of the police commander involved in his August 2001 questioning and claimed that he was ill-treated because of his Roma origin. The police officers were never tried, charges having been either not brought against them (by decision of 11 August 2004) or dropped (by a decision of 27 June 2006).

Complaints, procedure and composition of the Court

Relying in particular on Articles 3, 6 § 1 and 14, the applicant complained that he had been seriously ill-treated and that because of his Roma origin, that no effective investigation had been carried out into his complaints and that the criminal proceedings brought as a result of his complaint had lasted too long.

The application was lodged with the European Court of Human Rights on 4 January 2007

Judgment was given by a Chamber of seven, composed as follows:

Nina Vajić (Croatia), President,
Christos Rozakis (Greece),
Khanlar Hajiyev (Azerbaijan),
Dean Spielmann (Luxembourg),
Sverre Erik Jebens (Norway),
Giorgio Malinverni (Switzerland),
George Nicolaou (Cyprus), judges,

and also Søren Nielsen, Section Registrar

Decision of the Court

Ill-treatment (Article 3)

The Court noted that the parties agreed that Theodoros had suffered injuries on or around the date of his arrest but disagreed about whether or not the injuries had been caused by police officers. The Court observed that as soon as the applicant had left the police station his injuries had been recorded by the local hospital. In addition, the first instance criminal court had established that one police officer had repeatedly punched Theodoros in the head and caused him serious bodily harm. While the appeal court had overturned that ruling finding that the applicant had injured his arm during an unrelated fight the previous night, the Court noted that the hospital certificate had only registered head injuries consistent with the applicant’s complaints and had been silent about an arm being broken.

The Court thus had serious doubts about the alleged fight capable of providing a convincing explanation for the origin of Theodoros’s head injuries. The Court considered that these doubts were supported by the inadequacy of the investigation into this particular aspect. A number of shortcomings in the investigation were identified: it had been carried out by a police officer from the Directorate responsible for the police station of the alleged perpetrators; the applicant’s state of health at the time he arrived at the police station had not been established nor recorded anywhere; and no serious attempt had been made to elucidate whether the applicant had actually participated in a previous fight or any other event which could have caused the injuries he had.

The Court further noted that at the time of the events Theodoros had been sixteen years old.

The Court concluded that, in view of the above, Theodoros had been seriously physically harmed by the police. This ill-treatment had inevitably further caused him feelings of fear, anguish and inferiority as a result of his young age. Consequently, there had been a breach of Article 3 of the Convention.

The Court found that it was not necessary to examine separately whether or not the investigation into the ill-treatment would comply with the requirements of Article 3.

Alleged racial discrimination (Article 14)

The Court noted that the Greek prosecuting authorities had decided, on 11 August 2004 and 27 June 2006 respectively, not to press any charges against the police officers accused by Theodoros to have racially profiled him. The applicant had only applied before the Court on 4 January 2007. That had been more than six months after the latest of the above-mentioned decisions by the national authorities on the issue. The applicant had therefore complained too late before the Court about his alleged discrimination, as the Convention allowed for any complaint a maximum of six months after the last domestic decision taken in that respect. Accordingly that part of his application was rejected as inadmissible.

Length of criminal proceedings (Article 6 § 1)

Having noted that the criminal proceedings concerning Theodoros’s ill-treatment had lasted six years, six months and seven days at two levels of jurisdiction, the Court held that this had been an excessively long time, in violation of Article 6 § 1.

***

Under Article 41 (just satisfaction) of the Convention, the Court held that Greece is to pay the applicant 20,000 euros (EUR) in respect of non pecuniary damage.


ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΕΠΣΕ ΣΕ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ:
26 ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΕ 13 ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΠΣΕ 2005-2010

Α. ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ:
22 ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΕ 11 ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΠΣΕ 2005-2010

1-3. Μπέκος & Κουτρόπουλος (προσφυγή 15250/02 με Ευρωπαϊκό Κέντρο για τα Δικαιώματα των Ρομά (ERRC) – απόφαση 13/12/05 – θύματα Ρομά). Τρεις παραβιάσεις των άρθρων: 3 (κακομεταχείριση από ΕΛΑΣ), 3 (απουσία αποτελεσματικής έρευνας) και 14 (μη διερεύνηση ρατσιστικού κινήτρου). Απόφαση στα ελληνικά http://www.nsk.gr/edad/ee295.pdf.
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=1501

4-5. Ζελίλωφ (προσφυγή 17060/03 – απόφαση 24/5/07 – θύμα Ελληνοπόντιος). Δύο παραβιάσεις των άρθρων: 3 (κακομεταχείριση από ΕΛΑΣ) και 3 (απουσία αποτελεσματικής έρευνας). Απόφαση στα ελληνικά http://www.nsk.gr/edad/ee413.pdf.
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3135

6-7. Καραγιαννόπουλος (προσφυγή 27850/03 – απόφαση 21/6/07 – θύμα Ρομ). Δύο παραβιάσεις των άρθρων: 2 (τραυματισμός με μόνιμη αναπηρία από ΕΛΑΣ) και 2 (απουσία αποτελεσματικής έρευνας). Απόφαση στα ελληνικά http://www.nsk.gr/edad/ee419.pdf.
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3152

8-9. Celniku (προσφυγή 27850/03 – απόφαση 5/7/07 – θύμα Αλβανός). Δύο παραβιάσεις των άρθρων: 2 (θάνατος κατά τη διάρκεια επιχείρησης της ΕΛΑΣ) και 2 (απουσία αποτελεσματικής έρευνας). Απόφαση στα ελληνικά http://www.nsk.gr/edad/ee424.pdf.
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3157

10. Gjashta (προσφυγή 4983/04 – απόφαση 18/10/07 – θύμα Αλβανός). Μια παραβίαση του άρθρου: 6 παράγραφος 1 (υπερβολική καθυστέρηση διαδικασίας). Απόφαση στα ελληνικά http://www.nsk.gr/edad/ee436.pdf.

11-12. Πετροπούλου-Τσακίρη (προσφυγή 44803/04 με ERRC – απόφαση 6/12/07 – θύμα Ρομνί). Δύο παραβιάσεις των άρθρων: 3 (απουσία αποτελεσματικής έρευνας για κακομεταχείριση από ΕΛΑΣ) και 14 (μη διερεύνηση ρατσιστικού κινήτρου και ρατσιστική συμπεριφορά). Απόφαση στα ελληνικά http://www.nsk.gr/edad/ee448.pdf.
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3201

13-14. Αλεξανδρίδης (προσφυγή 19516/06 – απόφαση 21/2/08 – θύμα άθεος). Δύο παραβιάσεις των άρθρων: 9 (αποκάλυψη θρησκευτικών πεποιθήσεων σε ορκωμοσία στο δικαστήριο) και 13 (απουσία δυνατότητας πραγματικής προσφυγής). Απόφαση στα ελληνικά http://www.nsk.gr/edad/ee453.pdf.
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3245

15-16. Σαμπάνης και λοιποί (προσφυγή 32526/05 – απόφαση 5/6/08 – θύματα Ρομά). Δύο παραβιάσεις των άρθρων: 14 (διακριτική μεταχείριση) σε συνδυασμό με το άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου 1 (δικαίωμα στην εκπαίδευση) και 13 (απουσία δυνατότητας πραγματικής προσφυγής). Απόφαση στα ελληνικά http://www.nsk.gr/edad/ee494.pdf.
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://m.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3302

17. Λεωνίδης (προσφυγή 43326/05 – απόφαση 8/1/09 – θύμα Ελληνοπόντιος). Μια παραβίαση του άρθρου 2 (θάνατος κατά τη σύλληψη από ΕΛΑΣ). Απόφαση στα ελληνικά: http://www.nsk.gr/edad/ee587.pdf.
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3395

18-20. Γκαλότσκιν (προσφυγή 2945/07 – απόφαση 14/1/10 – θύμα Ελληνοπόντιος). Τρεις παραβιάσεις των άρθρων: 3 (κακομεταχείριση από ΕΛΑΣ), 3 (απουσία αποτελεσματικής έρευνας), 6.1 (υπερβολική καθυστέρηση διαδικασίας). Απόφαση στα ελληνικά μη διαθέσιμη – στα αγγλικά: http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.aspaction=html&documentId=861025&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3578

21-22. Στεφάνου (προσφυγή 2954/07 – απόφαση 22/4/10 – θύμα Ρομ). Δύο παραβιάσεις των άρθρων: 3 (κακομεταχείριση από ΕΛΑΣ) και 6.1 (υπερβολική καθυστέρηση διαδικασίας). Απόφαση στα ελληνικά μη διαθέσιμη – στα αγγλικά: http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.aspaction=html&documentId=866810&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3640

Β. ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ:
3 ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΕ 1 ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΠΣΕ 2005

1-3. Συλλογική προσφυγή ERRC (προσφυγή 15/03 σε συνεργασία με ΕΠΣΕ – απόφαση 7/2/05). Τρεις παραβιάσεις του άρθρου 16 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για α) ανεπάρκεια μόνιμων κατοικιών για Ρομά β) έλλειψη διευκολύνσεων στις περιπτώσεις προσωρινής στάθμευσης Ρομά και γ) αναγκαστική έξωση και άλλες κυρώσεις που επιβάλλονται στους Ρομά. Απόφαση στα ελληνικά http://cm.greekhelsinki.gr/uploads/2007_files/errc_v_greece_decision_greek_official_translation.doc. Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=747

Γ. ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΟΗΕ:
1 ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΕ 1 ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΠΣΕ 2008

1. Καλαμιώτης (αναφορά 1486/0206 με OMCT – απόφαση 24/7/08 – θύμα Ρομ). Παραβίαση του Άρθρου 2 παράγραφος 3 (δικαίωμα για αποτελεσματικό ένδικο μέσο και αποζημίωση) σε συνδυασμό με το Άρθρο 7 (απαγόρευση βασανιστηρίων) του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα. Απόφαση στα ελληνικά: http://www.nsk.gr/dedhe/de2.pdf
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=194&cid=3330