Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

ΕΥΡΩΚΑΤΑΔΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΟΡΚΟΥ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ

Συγχαρητήρια και πάλι στο ΕΠΣΕ! Ακολουθεί το σχετικό Δελτίο Τύπου:

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ (ΕΠΣΕ)
Τ.Θ. 60820, 15304 Γλυκά Νερά, Tηλ. 2103472259 Fax: 2106018760
email: office@greekhelsinki.gr ιστοσελίδα: http://cm.greekhelsinki.gr/

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

4 Ιουνίου 2010

Ευρωκαταδίκη Ελλάδας με υποχρέωση κατάργησης θρησκευτικού όρκου

Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) εκφράζει τη μεγάλη ικανοποίησή του για τη χθεσινή ομόφωνη καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) στην Υπόθεση Δημητράς και Λοιποί. Η απόφαση αφορούσε πέντε σχετικές προσφυγές με αριθμούς Νο. 42837/06, 3237/07, 3269/07, 35793/07 και 6099/08 που υποβλήθηκαν στο ΕΔΔΑ από το ΕΠΣΕ και όλα τα προσφεύγοντα άτομα (Παναγιώτης Δημητράς, Θεόδωρος Αλεξανδρίδης, Ναυσικά Παπανικολάτου και Andrea Gilbert) είναι στελέχη του ΕΠΣΕ. Η Ελλάδα, κατά το ΕΔΔΑ, παραβίασε το Άρθρο 9 (ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) (τα προσφεύγοντα άτομα υποχρεώθηκαν να αποκαλύψουν σε 58 ανακριτικές διαδικασίες ή δίκες στις οποίες κατέθεσαν το 2006 και το 2007 ότι δεν είναι Χριστιανοί/ές Ορθόδοξοι/ες προκείμενου να ορκιστούν στην τιμή και στη συνείδησή τους και όχι στο Ευαγγέλιο) και το Άρθρο 13 (δικαίωμα πραγματικής προσφυγής) της ΕΣΔΑ (δεν υπάρχει στην Ελλάδα νομική δυνατότητα αποκατάστασης για την παραβίαση της ελευθερίας της θρησκείας ούτε υπήρξε δικαστική αρχή που να αρνήθηκε να εφαρμόσει τις διατάξεις για την ορκοδοσία ως αντίθετες με τη Σύμβαση ή το Σύνταγμα). Το ΕΔΔΑ αποφάσισε επίσης πως η Ελλάδα πρέπει να καταβάλει συνολικά 15.000 ευρώ στα προσφεύγοντα άτομα για ηθική βλάβη. Το δελτίο τύπου του ΕΔΔΑ στα αγγλικά επισυνάπτεται. Η απόφαση στα γαλλικά είναι διαθέσιμη στην ιστοσελίδα: http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=869122&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649.

Το σημαντικότερο στοιχείο της απόφασης είναι πως το ΕΔΔΑ εξέτασε το νομοθετικό πλαίσιο καταγραφής των προσωπικών στοιχείων κάθε διαδίκου και κάθε μάρτυρα στις ποινικές διαδικασίες (ανακρίσεις και δίκες) και της ορκοδοσίας (Άρθρα 217, 218 και 220 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας). Διαπίστωσε πως αυτά περιλαμβάνουν την υποχρεωτική καταγραφή του θρησκεύματος (ακόμα και για τα μη ορκιζόμενα άτομα) καθώς και το θρησκευτικό όρκο κάθε μάρτυρα που συνήθως ζητείται από αυτόν/ή αφού οι δικαστικοί λειτουργοί θωρούν πως οι μάρτυρες είναι Χριστιανοί. Το ΕΔΔΑ αποφάνθηκε πως οι διατάξεις αυτές «δύσκολα συμβιβάζονται με τη θρησκευτική ελευθερία όπως την εγγυάται το Άρθρο 9 της ΕΣΔΑ». Γι’ αυτό, εκτός από την καταδίκη της χώρας, το ΕΔΔΑ προχώρησε σε μια σπάνια υπόδειξη προς την Ελλάδα, στη βάση του Άρθρου 46 ΕΣΔΑ (υποχρεωτική ισχύς και εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων), να τροποποιήσει το νομοθετικό πλαίσιο ώστε να γίνει συμβατό με τη Σύμβαση και να αποφευχθούν παρόμοιες παραβιάσεις της στο μέλλον.

«Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Χάρης Καστανίδης είχε δηλώσει πριν μερικούς μήνες πως η Ελλάδα πρέπει να συμμορφώνεται με τις αποφάσεις του ΕΔΔΑ. Τώρα οφείλει να εισάγει άμεσα στη Βουλή τροποποίηση των σχετικών διατάξεων ώστε το ταχύτερο δυνατό η δικαιοσύνη σε όλες τις βαθμίδες και διαδικασίες να σταματήσει την καταγραφή του θρησκεύματος και να καταργήσει το θρησκευτικό όρκο» δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς. «Άλλωστε από το 2008 υπάρχει σχετική απόφαση με έτοιμες τροπολογίες (http://www.nchr.gr/media/gnwmateuseis_eeda/thriskeutiki_eleutheria/thriskeftiko_orko_2008.doc) που πήρε η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) στη συνέχεια της προηγούμενης καταδίκης της Ελλάδας για το ίδιο θέμα στην υπόθεση Αλεξανδρίδη κατά Ελλάδας, μετά από προσφυγή μας», πρόσθεσε ο Παναγιώτης Δημητράς. «Γνωστοποιούμε πως έχουμε υποβάλει άλλες έξι προσφυγές στο ΕΔΔΑ για το ίδιο θέμα και, αν δεν τροποποιηθεί άμεσα το νομοθετικό πλαίσιο, θα καλέσουμε και όλα τα άλλα άτομα που υποχρεώνονται να αποκαλύπτουν τις θρησκευτικές προτιμήσεις τους για να μη δώσουν χριστιανικό όρκο να προσφύγουν αμέσως στο ΕΔΔΑ, με τη βοήθειά μας όπου μας ζητηθεί», κατέληξε ο Παναγιώτης Δημητράς.

Ακολουθεί το δελτίο τύπου του ΕΔΔΑ και πληροφοριακός πίνακας με τις 30 καταδίκες της Ελλάδας σε 15 προσφυγές του ΕΠΣΕ στο ΕΔΔΑ και σε άλλα συναφή δικαιοδοτικά όργανα.


EUROPEAN COURT OF HUMAN RIGHTS


449
03.06.2010

Press release issued by the Registrar

Chamber judgment
Not Final

Dimitras and Others v. Greece
(applications nos. 42837/06, 3237/07, 3269/07, 35793/07 and 6099/08)

http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=869133&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649

OBLIGATION TO REVEAL RELIGIOUS CONVICTIONS TO AVOID TAKING OATH ON BIBLE IN COURT CONTRARY TO FREEDOM OF RELIGION

Unanimously

Violation of Article 13 (right to an effective remedy)
Violation of article 9 (freedom of thought, conscience and religion)
of the European Convention on Human Rights


Principal facts

The applicants are Panayote Dimitras, Theodoros Alexandridis, Nafsika Papanikolatou and Andrea Gilbert. The last applicant is a United States national and the other three are Greek nationals. They were born in 1953, 1976, 1955 and 1947 respectively and live in Athens.

They were summoned to appear in court on various dates between February 2006 and December 2007, as witnesses, complainants or suspects in criminal proceedings. In conformity with Article 218 of the Code of Criminal Procedure, they were asked to take the oath by placing their right hands on the Bible. Each time, they informed the authorities that they were not Orthodox Christians and preferred to make a solemn declaration instead, which they were authorised to do.

In several cases, in the standard wording of the minutes of the proceedings concerned, the words “Orthodox Christian”, were crossed out and replaced by the handwritten references “atheist” and “made a solemn declaration”, for example. Some records were actually incorrect, stating “Orthodox Christian – took the oath” when in fact the person was an atheist and had made a solemn declaration instead. Even when they appeared in court without being required to take the oath, the applicants had had to reveal their religious convictions in order to request the amendment of the standard reference to “Orthodox Christian” on the form used for the minutes.


Complaints, procedure and composition of the Court

Relying on Articles 9 (right to freedom of thought, conscience and religion), 13 (right to an effective remedy), 8 (right to respect for private and family life and correspondence) and 14 (prohibition of discrimination), the applicants complained that they had been obliged to reveal their “non-Orthodox” religious convictions when taking the oath in court.

They further alleged, relying on Article 6 § 1 (right to a fair trial), that the presence of religious symbols in the courtrooms and the fact that Greek judges were Orthodox Christians raised doubts about their impartiality.

The applications were lodged with the European Court of Human Rights on 16 August 2006, 4 January 2007, 13 July 2007 and 11 January 2008 respectively.

Judgment was given by a Chamber of seven judges, composed as follows:

Nina Vajić (Croatia), President,
Christos Rozakis (Greece),
Khanlar Hajiyev (Azerbaijan),
Dean Spielmann (Luxembourg),
Sverre Erik Jebens (Norway),
Giorgio Malinverni (Switzerland),
George Nicolaou (Cyprus), Judges,

and also Søren Nielsen, Section Registrar.


Decision of the Court

Article 6 § 1

The Court noted that this complaint was not substantiated and that in most of the incidents referred to the applicants had been heard as witnesses in chambers. Furthermore, the system of individual applications (Article 34 of the Convention) required applications to be lodged by persons claiming to be directly affected by violations of one or more provisions of the Convention, which was not the applicants’ case as far as the complaints under Article 6 § 1 were concerned. This part of the application was therefore rejected as manifestly ill-founded.
Article 13

The Court noted that the Government had produced no example of a previous judgment showing that an action in damages with the administrative courts under the Civil Code would have been an effective remedy for the applicants to get compensation for the alleged infringement. Nor had they provided any example of a domestic court refusing to apply the rules on oath taking because of their alleged incompatibility with the Greek Constitution and/or the Convention.

The Court accordingly rejected the Government’s objection concerning non-exhaustion of domestic remedies and found a violation of Article 13.

Articles 8, 9 and 14

The Court reiterated that freedom of thought, conscience and religion, which went hand in hand with pluralism, was one of the foundations of a “democratic society” and that in its religious dimension that freedom was an essential part of any believer’s identity, as well as being a precious asset for atheists, agnostics, sceptics and the unconcerned. It had already held that freedom to manifest one’s religious beliefs included an individual’s right not to reveal his faith or his religious beliefs and not to be obliged to act or refrain from acting in such a way that it was possible to conclude that he did or did not have such beliefs – and all the more so when aptitude to exercise certain functions was at stake.

The applicants had been considered as Orthodox Christians as a matter of course, and had been obliged, sometimes in hearings, to point out that they did not subscribe to that faith and, in some cases, to specify that they were atheists or Jews in order to have the standard wording of the minutes amended. In some court records they were expressly described as “atheists” or “of the Jewish faith”.

This interference with their freedom of religion had been based on Articles 218 and 220 of the Code of Criminal Procedure and pursued the legitimate aim of the proper administration of justice. Article 218 regulated the taking of the oath in court, on the Bible. It was thus presumed in the Code of Criminal Procedure that all witnesses were Orthodox and willing to take the oath, as reflected in the standard wording of the records of court proceedings. Indeed, it is only exceptions to the rule that Article 220 provides for, allowing those who were not Orthodox Christians to take the oath in conformity with another religion or to make a solemn declaration if they had no religion or their religion did not permit oath taking.

The wording of Article 220 actually required people to give details of their religious beliefs if they did not want the presumption contained in Article 218 to apply to them. Some of the applicants had had to convince the court officials concerned that they did not subscribe to any religion, failing which they would have had to take a religious oath. The incompatibility of the impugned legal provisions with Article 9 of the Convention was even more evident in Article 217 of the Code of Criminal Procedure, which stipulated that in any event all witnesses were required, amongst other information, to state their religion before testifying in criminal proceedings. The Court further noted that, unlike the Code of Criminal Procedure, the Code of Civil Procedure provided for witnesses, if they so wished and without any other formality, to be able to choose between taking a religious oath and making a solemn declaration.

The Court found that requiring the applicants to reveal their religious convictions in order to be allowed to make a solemn declaration had interfered with their freedom of religion, and that the interference was neither justified nor proportionate to the aim pursued. There had therefore been a violation of Article 9.

Having regard to these findings, the Court did not consider it necessary to examine the complaint under Articles 8 and 14 separately.

Under Article 41 (just satisfaction), the Court held that Greece was to pay the applicants 15,000 euros jointly in respect of non-pecuniary damage.


ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΕΠΣΕ ΣΕ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ:
30 ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΕ 15 ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΠΣΕ 2005-2010

Α. ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ:
24 ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΕ 12 ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΠΣΕ 2005-2010

1-3. Μπέκος & Κουτρόπουλος (προσφυγή 15250/02 με Ευρωπαϊκό Κέντρο για τα Δικαιώματα των Ρομά (ERRC) – απόφαση 13/12/05 – θύματα Ρομά). Τρεις παραβιάσεις των άρθρων: 3 (κακομεταχείριση από ΕΛΑΣ), 3 (απουσία αποτελεσματικής έρευνας) και 14 (μη διερεύνηση ρατσιστικού κινήτρου). Απόφαση στα ελληνικά http://www.nsk.gr/edad/ee295.pdf.
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=1501

4-5. Ζελίλωφ (προσφυγή 17060/03 – απόφαση 24/5/07 – θύμα Ελληνοπόντιος). Δύο παραβιάσεις των άρθρων: 3 (κακομεταχείριση από ΕΛΑΣ) και 3 (απουσία αποτελεσματικής έρευνας). Απόφαση στα ελληνικά http://www.nsk.gr/edad/ee413.pdf.
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3135

6-7. Καραγιαννόπουλος (προσφυγή 27850/03 – απόφαση 21/6/07 – θύμα Ρομ). Δύο παραβιάσεις των άρθρων: 2 (τραυματισμός με μόνιμη αναπηρία από ΕΛΑΣ) και 2 (απουσία αποτελεσματικής έρευνας). Απόφαση στα ελληνικά http://www.nsk.gr/edad/ee419.pdf.
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3152

8-9. Celniku (προσφυγή 27850/03 – απόφαση 5/7/07 – θύμα Αλβανός). Δύο παραβιάσεις των άρθρων: 2 (θάνατος κατά τη διάρκεια επιχείρησης της ΕΛΑΣ) και 2 (απουσία αποτελεσματικής έρευνας). Απόφαση στα ελληνικά http://www.nsk.gr/edad/ee424.pdf.
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3157

10. Gjashta (προσφυγή 4983/04 – απόφαση 18/10/07 – θύμα Αλβανός). Μια παραβίαση του άρθρου: 6 παράγραφος 1 (υπερβολική καθυστέρηση διαδικασίας). Απόφαση στα ελληνικά http://www.nsk.gr/edad/ee436.pdf.

11-12. Πετροπούλου-Τσακίρη (προσφυγή 44803/04 με ERRC – απόφαση 6/12/07 – θύμα Ρομνί). Δύο παραβιάσεις των άρθρων: 3 (απουσία αποτελεσματικής έρευνας για κακομεταχείριση από ΕΛΑΣ) και 14 (μη διερεύνηση ρατσιστικού κινήτρου και ρατσιστική συμπεριφορά). Απόφαση στα ελληνικά http://www.nsk.gr/edad/ee448.pdf.
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3201

13-14. Αλεξανδρίδης (προσφυγή 19516/06 – απόφαση 21/2/08 – θύμα άθεος). Δύο παραβιάσεις των άρθρων: 9 (αποκάλυψη θρησκευτικών πεποιθήσεων σε ορκωμοσία στο δικαστήριο) και 13 (απουσία δυνατότητας πραγματικής προσφυγής). Απόφαση στα ελληνικά http://www.nsk.gr/edad/ee453.pdf.
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3245

15-16. Σαμπάνης και λοιποί (προσφυγή 32526/05 – απόφαση 5/6/08 – θύματα Ρομά). Δύο παραβιάσεις των άρθρων: 14 (διακριτική μεταχείριση) σε συνδυασμό με το άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου 1 (δικαίωμα στην εκπαίδευση) και 13 (απουσία δυνατότητας πραγματικής προσφυγής). Απόφαση στα ελληνικά http://www.nsk.gr/edad/ee494.pdf.
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://m.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3302

17. Λεωνίδης (προσφυγή 43326/05 – απόφαση 8/1/09 – θύμα Ελληνοπόντιος). Μια παραβίαση του άρθρου 2 (θάνατος κατά τη σύλληψη από ΕΛΑΣ). Απόφαση στα ελληνικά: http://www.nsk.gr/edad/ee587.pdf.
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3395

18-20. Γκαλότσκιν (προσφυγή 2945/07 – απόφαση 14/1/10 – θύμα Ελληνοπόντιος). Τρεις παραβιάσεις των άρθρων: 3 (κακομεταχείριση από ΕΛΑΣ), 3 (απουσία αποτελεσματικής έρευνας), 6.1 (υπερβολική καθυστέρηση διαδικασίας). Απόφαση στα ελληνικά μη διαθέσιμη – στα αγγλικά: http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=861025&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3578

21-22. Στεφάνου (προσφυγή 2954/07 – απόφαση 22/4/10 – θύμα Ρομ). Δύο παραβιάσεις των άρθρων: 3 (κακομεταχείριση από ΕΛΑΣ) και 6.1 (υπερβολική καθυστέρηση διαδικασίας). Απόφαση στα ελληνικά μη διαθέσιμη – στα αγγλικά: http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=866810&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3640

23-24. Δημητράς και λοιποί (προσφυγές 42837/06, 3237/07, 3269/07, 35793/07 και 6099/08 – απόφαση 3/6/2010 – θύματα τρεις άθεοι και μια εβραία). Δύο παραβιάσεις των άρθρων: 9 (αποκάλυψη θρησκευτικών πεποιθήσεων σε καταθέσεις ενώπιον της δικαιοσύνης) και 13 (απουσία δυνατότητας πραγματικής προσφυγής). Απόφαση στα ελληνικά μη διαθέσιμη – στα γαλλικά: http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=869122&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3648

Β. ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ:
5 ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΕ 2 ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΠΣΕ 2005-2010

1-3. Συλλογική προσφυγή ERRC (προσφυγή 15/03 σε συνεργασία με ΕΠΣΕ – απόφαση 8/12/04). Τρεις παραβιάσεις του άρθρου 16 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για α) ανεπάρκεια μόνιμων κατοικιών για Ρομά β) έλλειψη διευκολύνσεων στις περιπτώσεις προσωρινής στάθμευσης Ρομά και γ) αναγκαστική έξωση και άλλες κυρώσεις που επιβάλλονται στους Ρομά. Απόφαση στα ελληνικά http://cm.greekhelsinki.gr/uploads/2007_files/errc_v_greece_decision_greek_official_translation.doc. Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=747

4-5. Συλλογική προσφυγή από το Διεθνές Κέντρο για τη Νομική Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (INTERIGHTS) (προσφυγή 49/2008 σε συνεργασία με ΕΠΣΕ – απόφαση 11/12/2009). Δύο παραβιάσεις του άρθρου 16 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για α) απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης πολλών οικογενειών Ρομά και β) αναγκαστική έξωση οικογενειών Ρομά χωρίς ουσιαστικά διαθέσιμα ένδικα μέσα. Απόφαση στα ελληνικά μη διαθέσιμη – στα αγγλικά: http://www.coe.int/t/dghl/monitoring/socialcharter/Complaints/CC49Merits_en.pdf. Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3647.


Γ. ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΟΗΕ:
1 ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΕ 1 ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΠΣΕ 2008

1. Καλαμιώτης (αναφορά 1486/0206 με OMCT – απόφαση 24/7/08 – θύμα Ρομ). Παραβίαση του Άρθρου 2 παράγραφος 3 (δικαίωμα για αποτελεσματικό ένδικο μέσο και αποζημίωση) σε συνδυασμό με το Άρθρο 7 (απαγόρευση βασανιστηρίων) του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα. Απόφαση στα ελληνικά: http://www.nsk.gr/dedhe/de2.pdf
Σχετικό δελτίο τύπου ΕΠΣΕ: http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=194&cid=3330

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου