Αναδημοσίευση από το νομικό ιστολόγιο http://elawyer.blogspot.com (31/12/2010)
Σύμφωνα με τον κατάλογο για την ελευθερία του Τύπου για το 2010 που δημοσίευσαν οι Ρεπόρτερς Χωρίς Σύνορα, η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τη συγκεκριμένη συνταγματική ελευθερία (βλ. εδώ).
Ας δούμε λοιπόν πιο συγκεκριμένα τις διαπιστωμένες παραβιάσεις της ελευθερίας της έκφρασης από την Ελλάδα, μέσα από τις σχετικές καταδίκες του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στις οποίες κρίθηκε ότι παραβιάσθηκε το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (βλ. εδώ).
Στην υπόθεση Γρηγοριάδης κατά Ελλάδας (1997), ένας νέος που υπηρετούσε την στρατιωτική του θητεία στα τέλη της δεκαετίας του 80, μετά από δύο χρόνια υπηρεσίας αποφάσισε να καταγγείλει με μια τεκμηριωμένη επιστολή τον Στρατό ως έναν "εγκληματικό και τρομοκρατικό μηχανισμό" και αρνήθηκε να εκτίσει την ποινή της πρόσθετης υπηρεσίας που του είχε επιβληθεί. Αποτέλεσμα ήταν η αμετάκλητη καταδίκη του από την Ελληνική Δικαιοσύνη για "περιύβριση του στρατεύματος", κατά τον Στρατιωτικό Ποινικό Κώδικα. To Eυρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε όμως ότι "το περιεχόμενο της επιστολής περιλάμβανε ορισμένες σκληρές κι αμετροεπείς παρατηρήσεις αναφορικά με τις ένοπλες δυνάμεις στην Ελλάδα. Όμως, το Δικαστήριο σημειώνει ότι αυτές έγιναν μέσα στο πλαίσιο μιας μακράς συζητήσεως επικριτικής για τη στρατιωτική ζωή και το στράτευμα ως θεσμό" και καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης του Γρηγοριάδη και πληρωμή 2.000.000 δρχ. για δικαστικά έξοδα (βλ. εδώ την απόφαση).
Στην υπόθεση Ρίζος και Ντάσκας κατά Ελλάδας (2004), στον "Αδέσμευτο Τύπο" δημοσιεύθηκε ένα άρθρο που αναφερόταν σε εισαγγελείς μπλεγμένους σε σκάνδαλα κι έμεναν ατιμώρητοι, πράγμα που αποδιδόταν στη φιλική τους σχέση με τον πρόεδρο ενός δικηγορικού συλλόγου. Αποτέλεσμα ήταν η αμετάκλητη καταδίκη των Ρίζου και Ντάσκα για αποζημίωση 10.000.000 δρχ. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όμως έκρινε ότι "οι επίδικες φράσεις δεν υπερέβαιναν τα όρια του αποδεκτού σχολίου σε μια υπόθεση επικαιρότητας" και καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης των Ρίζου και Ντάσκα και πληρωμή 31.172 ευρώ, δηλ. την αποζημίωση που είχαν καταβάλει στον αντίδικό τους (βλ. εδώ την απόφαση).
Στην υπόθεση Κανελλοπούλου κατά Ελλάδας (2007), στην "Espresso" και στην "Traffic news" δημοσιεύθηκε η διαμαρτυρία μιας γυναίκας που έκανε αποτυχημένη αισθητική επέμβαση στο στήθος, που οδήγησε σε μαστεκτομή και των δύο, καθώς αποδείχθηκε ότι είχε καρκίνο, αλλά μόνο στον ένα μαστό και σε αρχικό στάδιο. Στα επίδικα άρθρα η γυναίκα φερόταν να αναφέρει ότι ο γιατρός την "έσφαξε σαν αρνί", την "κατακρεούργησε", την "κατέστρεψε". Αποτέλεσμα ήταν η αμετάκλητη καταδίκη της γυναίκας για προσβολή της φήμης του γιατρού. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όμως έκρινε ότι "ακόμα κι αν η προσφεύγουσα εκφράστηκε με όρους ωμούς και βίαιους, δεν πρέπει να λησμονείται ότι οι χρησιμοποιηθείσες εκφράσεις αντανακλούσαν τον τρόπο με τον οποίο εισέπραττε η ίδια την σοβαρότητα της κατάστασής της. Εξάλλου, οι δηλώσεις της δεν περιελάμβαναν οτιδήποτε θα μπορούσε να θεωρηθεί κακοπιστία από την πλευρά της" και καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης και σε πληρωμή 8.000 ευρώ για ηθική βλάβη (βλ. εδώ την απόφαση).
Στην υπόθεση Κατράμη κατά Ελλάδας (2007), μια δημοσιογράφος χαρακτήρισε "επίορκο" και "καραγκιόζη" έναν ανακριτή που υπέπεσε σε δικονομικές παρατυπίες σε υπόθεση τροχαίου, στην οποία εμπλεκόταν η αδελφή της "ως πρόβατο επί σφαγή". Αποτέλεσμα ήταν η αμετάκλητη καταδίκη της δημοσιογράφου για εξύβριση του ανακριτή. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όμως έκρινε ότι "δεν δύναται να δεχθεί ότι το προφανές συμφέρον να προστατευθεί η υπόληψη του Λ.Π. και να διασφαλισθεί η απρόσκοπτη λειτουργία της δικαιοσύνης, συμφέρον που αφορά η υπόθεση αυτή, επαρκούσε για να δικαιολογηθεί η ποινική καταδίκη της προσφευγούσης. (...) Κατά το Δικαστήριο, η επιβολή στην προσφεύγουσα μιας στερητικής της ελευθερίας ποινής, έστω και με αναστολή, λειτουργεί στο πλαίσιο του άρθρου 10, κύρωση δυσανάλογη του επιδιωκόμενου σκοπού. (...) Τέλος το Δικαστήριο φρονεί ότι οι εκφράσεις "επίορκος" και "καραγκιόζης" είναι μάλλον, αξιολογικές κρίσεις, οι οποίες δεν επιδέχονται απόδειξη και δεν εμπίπτουν στην κατηγορία γεγονότων δυνάμενων να αποδειχθούν. Στο σημείο αυτό το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι τα εθνικά δικαστήρια δεν προέβησαν στον διαχωρισμό μεταξύ "πραγματικών γεγονότων" και "αξιολογικών κρίσεων" αλλά εξήτασαν μόνο εάν οι χρησιμοποιηθείσες από την προσφεύγουσα εκφράσεις ήταν ικανές να προσβάλουν την τιμή και την υπόληψη του μηνυτή." Έτσι, η Ελλάδα καταδικάστηκε για παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης της δημοσιογράφου και υποχρεώθηκε να της καταβάλει 7.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 3.000 ευρώ για δικαστικά έξοδα. (βλ. εδώ την απόφαση).
Στην υπόθεση Λιοναράκης κατά Ελλάδας (2007) ο παρουσιαστής ζωντανής εκπομπής καταδικάστηκε επειδή δεν διέκοψε τον καλεσμένο του ο οποίος αποκάλεσε "παρακρατικό" έναν εμπλεκόμενο στην υπόθεση Οτσαλάν κι ότι "η Ελλάδα δεν είναι οι φωνασκούντες κακούργοι του Τύπου" και οι "νευροπαθείς ψευδοπατριώτες". Αποτέλεσμα ήταν η αμετάκλητη καταδίκη του παρουσιαστή σε καταβολή αποζημίωσης, η οποία κατόπιν συμφωνίας με τον αντίδικο ορίστηκε στα 41.000 ευρώ και 1.170 ευρώ δικαστικά έξοδα. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όμως έκρινε ότι οι παραπάνω λέξεις ήταν "αξιολογικές κρίσεις, οι οποίες δεν επιδέχονται απόδειξη και δεν εµπίπτουν στην κατηγορία γεγονότων δυναµένων να αποδειχθούν. (... Αλλά) , οι επίδικες εκφράσεις δεν στερούνταν παντελώς πραγµατικής βάσεως. Αντιθέτως µάλιστα, ο Φ.Κ. είχε συναντήσει τον κ. Οτσαλάν κατά την παραµονή του στην Κένυα, για να του παραδώσει µηνύµατα και έγγραφα και, µετά τη σύλληψη του κ. Οτσαλάν από τις τουρκικές δυνάµεις, είχε παραχωρήσει πολλές συνεντεύξεις για το θέµα αυτό στα ελληνικά µέσα ενηµερώσεως. Τέλος, το ∆ικαστήριο δεν λησµονεί ότι τα εθνικά δικαστήρια δεν προέβησαν στον διαχωρισµό µεταξύ «πραγµατικών γεγονότων» και «αξιολογικών κρίσεων», αλλά εξήτασαν µόνον εάν οι χρησιµοποιηθείσες από τον Ε.Β. εκφράσεις ήταν ικανές να προσβάλουν την προσωπικότητα και την υπόληψη του µηνυτή. (... Εξάλλου)Το κόνσεπτ της εκποµπής αυτής αφορούσε την ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων. Επίσης, οι επίµαχες εκφράσεις ήταν προφορικές δηλώσεις τρίτου κατά τη διάρκεια ζωντανής εκποµπής, γεγονός το οποίο στέρησεαπό τον προσφεύγοντα τη δυνατότητα να τις αφαιρέσει «στο αέρα». (...) Στο σηµείο αυτό, το ∆ικαστήριο εκτιµά ότι η ευθύνη του δηµοσιογράφου-συντονιστή δεν συµπίπτει µε την ευθύνη του προσώπου το οποίο χρησιµοποίησε φράσεις διατυπωµένες ενδεχοµένως υπό µορφή οξείας λεκτικής επιθέσεως, εξυβριστικές ή συκοφαντικές. Πράγµατι, το να απαιτείται εν γένει από τους δηµοσιογράφους να λαµβάνουν συστηµατικώς και σαφώς αποστάσεις από το περιεχόµενο µιας εκφράσεως η οποία θα ήταν δυνατό να προσβάλει τρίτους, να τους προκαλέσει ή να προσβάλει την υπόληψή τους, δεν συµβιβάζεται µε τον ρόλο του Τύπου να πληροφορεί επί των γεγονότων, των απόψεων ή των ιδεών που λαµβάνουν χώρα και ισχύουν σε µία δεδοµένη στιγµή. Μία τέτοια απαίτηση θα επέβαλε δυσβάστακτο φορτίο στον δηµοσιογράφο-συντονιστή µιας εκποµπής, ο οποίος θα απέφευγε ενδεχοµένως να συνοµιλήσει µε πρόσωπα τα οποία θα ήταν δυνατό να εκφράσουν τις ιδέες τους υπό µορφή πολεµικής και σε τόνο υπερβολικό, φοβούµενος ότι θα του αποδοθούν προβλεπόµενες από τον νόµο ευθύνες. Ωστόσο, µία τέτοια κατάσταση θα µπορούσε να αποστερήσει από την κοινωνία τη µετάδοση µέσω των µέσων ενηµερώσεως ζωντανών και ζωηρών πολιτικών συζητήσεων, από τις οποίες θρέφεται η δηµοκρατία." Έτσι η Ελλάδα καταδικάστηκε για παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης και υποχρεώθηκε να καταβάλει στον προσφεύγοντα ως αποζημίωση το ποσό των 42.238 ευρώ και των 7.000 ευρώ για δικαστικά έξοδα (βλ. εδώ την απόφαση).
Στην υπόθεση Βασιλάκης κατά Ελλάδας (2007) ο δημοσιογράφος είχε συντάξει μια σειρά άρθρων εναντίον του Δικτύου '21, με αποτέλεσμα να υποστεί αλλεπάλληλες δικαστικές διώξεις, γεγονός που τον οδήγησε στην σύνταξη μιας επιστολής στον πρόεδρο του ΔΣΑ με αίτημα τον πειθαρχικό έλεγχο των δικηγόρων διωκτών του. Στην επιστολή του χρησιμοποιούσε της εκφράσεις: «τροµοκρατία που ασκούν στους δηµοσιογράφους και τα µέσα ενηµέρωσης», «νέα πρακτική φίµωσης και κατάργησης της ελευθερίας της έκφρασης», «µε απίστευτο φανατισµό, ο οποίος καταντά ιδεοληψία», «δηλώσεις µετάνοιας», «θέλησή τους να εξοντώσουν µέσω αυτής της πρωτότυπης µεθόδευσης", «οργάνωσαν την εξόντωση προς παραδειγµατισµό δηµοσιογράφων-θυµάτων µέσω αυτής της καταχρηστικής διαδικασίας» και «ανθρωποκυνηγητό». Αποτέλεσμα ήταν η αμετάκλητη καταδίκη του για προσβολή προσωπικότητας και καταβολή αποζημίωσης 3.000 ευρώ. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όμως έκρινε ότι "τα εθνικά δικαστήρια ουδόλως διέκριναν µεταξύ «πραγµατικών περιστατικών» και «αξιολογικών κρίσεων», αλλά διερεύνησαν µόνον αν οι εκφράσεις που χρησιµοποιήθηκαν από τον προσφεύγοντα ήταν ικανές να θίξουν την προσωπικότητα και την επαγγελµατική και προσωπική υπόληψη του ενάγοντος. Στην πράξη, προκειµένου να αξιολογήσουν την πρόθεση του προσφεύγοντος, δεν τοποθέτησαν τις επίδικες εκφράσεις µέσα στο πλαίσιο της υπόθεσης. Το ∆ικαστήριο εκτιµά από την πλευρά του ότι η εκ µέρους του προσφεύγοντος διατύπωση των απόψεών του υπό την µορφή µιας επιστολής απευθυνόµενης προσωπικά στον πρόεδρο του δικηγορικού συλλόγου της Αθήνας, παρά µέσω της δηµοσίευσης στον τύπο ενός άρθρου µε το ίδιο περιεχόµενο, έδειχνε µάλλον µία πρόθεση να τεθεί ζήτηµα δεοντολογικών ευθυνών των ∆.Κ. και Φ.Κ. ενώπιον της αρµόδιαςπειθαρχικής αρχής, παρά πρόθεση να εξυβριστούν ή να δυσφηµηστούν ανοικτά οι ενδιαφερόµενοι." Έτσι η Ελλάδα καταδικάστηκε για παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης και υποχρεώθηκε να καταβάλλει 6.000 ευρώ έξοδα στον προσφεύγοντα (εδώ η απόφαση).
Στην υπόθεση Αυγή και Κάρης κατά Ελλάδας (2008), το επίδικο δημοσίευμα αφορούσε συγκεντρώσεις του 2000 στη Θεσσαλονίκη για το θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος των ταυτοτήτων και ο διοργανωτής μιας από αυτές (μετέπειτα βουλευτής του ΛΑΟΣ) χαρακτηρίσθηκε "γνωστός εθνικοπαράφρων". Αποτέλεσμα ήταν η αμετάκλητη καταδίκη της Αυγής και του δημοσιογράφου για καταβολή αποζημίωσης 58.000 ευρώ και δικαστικών εξόδων στον διοργανωτή. Όμως, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι "η επίδικη έκφραση ήταν η µόνη από ολόκληρο το επίδικο άρθρο στην οποία εστίασαν τα εθνικά δικαστήρια προκειµένου να συµπεράνουν την πρόθεση του συντάκτη του να δυσφηµίσει τον Κ.Β. Επιπλέον, η προσωπική αναφορά στον Κ.Β. δε στερείτο νοήµατος, καθώς αυτός ήταν ένας εκ των οργανωτών της δεύτερης συγκέντρωσης. Συνεπώς, τοποθετηµένη µέσα στα πλαίσια του άρθρου, η επίδικη έκφραση αποσκοπούσε στην άσκηση οξείας κριτικής σε βάρος ενός εκ των οργανωτών µίας πολιτικής συγκέντρωσης στην οποία αντιτίθετο η εν λόγω ηµερήσια εφηµερίδα, παρά είχε πρόθεση να προσβάλει ή δυσφηµίσει χωρίς λόγο τον ενάγοντα. Ωστόσο, τα εθνικά δικαστήρια δεν έκαναν διάκριση µεταξύ «γεγονότων» και «αξιολογικών κρίσεων» αλλά µοναχά ερεύνησαν αν η διατυπωθείσα στο επίδικο άρθρο έκφραση µπορούσε να βλάψει την προσωπικότητα και την υπόληψη του ενάγοντα. Πράγµατι, κατά την αξιολόγηση της πρόθεσης του προσφεύγοντα, δεν µετέφεραν τις επίδικες φράσεις µέσα στο γενικό πλαίσιο της υπόθεσης. Αντιθέτως µάλιστα, το Εφετείο και ο Άρειος Πάγος εξέτασαν την επίδικη έκφραση αποκοµµένη από τα συµφραζόµενατου άρθρου για να καταλήξουν ότι οι εκφράσεις «ακροδέξιος» και «εθνικιστής» αρκούσαν από µόνες τους προκειµένου ο δηµοσιογράφος να εξωτερικεύσει το περιεχόµενο των σκέψεών του. Ωστόσο, ο ρόλος των εθνικών δικαστηρίων σε µία δίκη περί δυσφήµισης δε συνίσταται στο να υποδείξουν στο δηµοσιογράφο το αυστηρό ελάχιστο των εκφράσεων και χαρακτηρισµών που µπορεί να χρησιµοποιεί όταν ασκεί, µέσα στα πλαίσια του επαγγέλµατός του, το δικαίωµα του για κριτική, ακόµα και µε δριµύ τρόπο. Τα εθνικά δικαστήρια καλούνται αντιθέτως ναεξετάσουν αν το πλαίσιο της υπόθεσης, το δηµόσιο ενδιαφέρον και η πρόθεση τουδηµοσιογράφου δικαιολογούσαν την πιθανή χρήση µίας δόσης πρόκλησης ή υπερβολής." Έτσι η Ελλάδα καταδικάστηκε για παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης και καταβολή 60.000 ευρώ στους προσφεύγοντες (εδώ η απόφαση).
Στην υπόθεση Κυδώνης κατά Ελλάδας (2009) το επίδικο δημοσίευμα ήταν ένα ανυπόγραφο άρθρο της εφημερίδας "Χιώτικη Διαφάνεια" στην οποία υπήρχαν αναφορές για καταπατήσεις εκτάσεων και άλλες παρανομίες πολιτευτή της Ν.Δ. Ο εκδότης της εφημερίδας (δημοσιογράφος) καταδικάστηκε αμετάκλητα σε ποινή φυλάκισης, ενώ υπήρχαν τέσσερις δικαστικές αποφάσεις ότι τα γεγονότα που ανέφερε το άρθρο δεν ήταν ψευδή. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι "οι καταγγελλόμενες εκφράσεις δεν περιείχαν καμία προσωπική προσβολή και εντάσσονταν στο πλαίσιο μίας διαμάχης μείζονος ενδιαφέροντος για την τοπική κοινωνία της Χίου. Επιπλέον, αντίθετα με τα επιληφθέντα δικαστήρια, που δεν έδωσαν καμία σαφή απάντηση, το Δικαστήριο δεν μπορεί να αγνοήσει το επιχείρημα που ο προσφεύγων είχε προβάλει ενώπιόν τους, ήτοι την αθώωση σε τέσσερις περιπτώσεις ενός ατόμου που είχε και εκείνο καταγγείλει δημοσίως τον ίδιο πολιτικό για γεγονότα κατ’ουσίαν όμοια και του οποίου η αθώωση είχε στηριχθεί στην αποδεδειγμένη αλήθεια των εν λόγω εκφράσεων. Ως εκ τούτου, αν και δεν είναι αρμοδιότητα του Δικαστηρίου να αξιολογήσει την αλήθεια των επίδικων εκφράσεων, θα πρέπει να διαπιστωθεί ότι αυτές δεν στερούνταν πραγματικής βάσης. Ενόψει των ανωτέρω, ακόμα κι αν οι καταγγελλόμενες εκφράσεις είχαν δίχως αμφιβολία αρνητικές συνέπειες στη δημόσια εικόνα του Γ.Ε., το Δικαστήριο δεν μπορεί ωστόσο να δεχθεί ότι το προφανές ενδιαφέρον για την προστασία της υπόληψης αυτού ήταν αρκετό για να αιτιολογήσει
την ποινική καταδίκη του προσφεύγοντος." Έτσι η Ελλάδα καταδικάστηκε για παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης καθώς και σε καταβολή αποζημίωσης 1.746 ευρώ και 3.000 ευρώ για δικαστικά έξοδα. ( Η απόφαση εδώ).
Στην απόφαση Αλφαντάκης κατά Ελλάδας (2010), το επίδικο ήταν η τηλεοπτική εμφάνιση του δικηγόρου του Τόλη Βοσκόπουλου στον ΣΚΑΪ, όπου ειρωνεύτηκε την έκθεση του εισαγγελέα Δ.Μ. για απαλλαγή της συζύγου του τραγουδιστή, λέγοντας τα εξής: "Ειλικρινά γέλασα όταν τη διάβασα (την έκθεση), διότι αντιλήφθηκα ότι το έγγραφο αυτό δεν αποτελούσε πρόταση. Το θεώρησα ως μία πρόταση με την οποία ο συντάκτης της στόχευε στο να μειώσει τον (Βοσκόπουλο) σαν να υπήρχε μεταξύ τους καλλιτεχνικός ανταγωνισμός. Βέβαια, ο Δ.Μ. γράφει κι αυτός ποιήματα και μπορεί να αισθάνεται καλλιτέχνης. Είναι μία φιλολογική άποψη η οποία εκδηλώνει αντιπάθεια προς τον (Βοσκόπουλο). Δε λαμβάνει υπόψη τα αποδεικτικά στοιχεία». Αποτέλεσμα ήταν η αμετάκλητη καταδίκη του δικηγόρου για καταβολή αποζημίωσης 11.738,81 ευρώ στον εισαγγελέα. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όμως έκρινε ότι "η ελευθερία έκφρασης ισχύει και για τους δικηγόρους, οι οποίοι έχουν το δικαίωμα να εκφράζονται δημοσίως επί της λειτουργίας της δικαιοσύνης, αλλά των οποίων η κριτική δεν μπορεί να υπερβαίνει ορισμένα όρια (...). Το εφετείο δεν προέβη εν προκειμένω σε κανένα διαχωρισμό μεταξύ «πραγματικών περιστατικών» και «αξιολογικών κρίσεων», αλλά
ερεύνησε μόνο τον αντίκτυπο των φράσεων «όταν τη διάβασα, γέλασα» και «λογοτεχνική άποψη». Ερεύνησε άμεσα αν οι επίδικες φράσεις και ο αντίκτυπος που αυτές προκαλούσαν, μπορούσαν να προσβάλουν την αξιοπρέπεια και την τιμή του μηνυτή. Ως εκ τούτου, το εφετείο στέρησε από τον προσφεύγοντα τη δυνατότητα να αποδείξει ότι οι εν λόγω φράσεις δεν προσφέρονταν για απόδειξη της ακρίβειάς τους. Πράγματι, η πρώτη περιέγραφε, υιοθετώντας έναν μάλλον ειρωνικό τόνο, τη δική του αντίδραση κατά την ανάγνωση της επίμαχης έκθεσης και η δεύτερη συνιστούσε μία αμιγώς αξιολογική κρίση. (...) Ειδικότερα, τα εθνικά δικαστήρια ουδόλως έλαβαν υπόψη το γεγονός ότι η ποινική υπόθεση στην οποία ο Α.Β., πελάτης του προσφεύγοντος, και η Σ.Π. εμπλέκονταν, είχε ήδη προσελκύσει το ενδιαφέρον των μέσων μαζικής ενημέρωσης λόγω της φήμης του Α.Β. Επιπλέον, η Σ.Π., σύζυγος του Α.Β. κατά την περίοδο των πραγματικών περιστατικών, είχε ήδη την ευκαιρία να συμμετάσχει σε τηλεοπτικές συζητήσεις και να κάνει σχόλια επί του περιεχομένου της έκθεσης του εισαγγελέα, που είχε δημοσιοποιηθεί εν τω μεταξύ στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τοποθετημένη σε αυτό το πλαίσιο, η εμφάνιση του προσφεύγοντος στο τηλεοπτικό
δελτίο μοιάζει κυρίως να απορρέει από την πρόθεσή του να υπερασπιστεί δημοσίως τις θέσεις του πελάτη του, σε μία υπόθεση που είχε προσελκύσει το δημόσιο ενδιαφέρον, και δεν στόχευε άμεσα στο να προσβάλει την προσωπικότητα του Δ.Μ." Έτσι η Ελλάδα καταδικάστηκε για παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης και υποχρεώθηκε να καταβάλει στον δικηγόρο 12.939 ευρώ αποζημίωση. (Η απόφαση εδώ).
Ευχόμαστε το 2011 η Ελλάδα να βρεθεί πιο ψηλά στην σχετική αξιολόγηση υπέρ της ελευθερίας της έκφρασης
Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010
Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010
H Μητρόπολη ως διαχειριστής δημοτικών κονδυλίων για τους απόρους
Αναδημοσίευση από το νομικό ιστολόγιο http://elawyer.blogspot.com (22/12/2010)
Σύμφωνα με δημοσίευμα των "ΝΕΩΝ", ο νεοκλεγείς Δήμαρχος Θεσσαλονίκης φέρεται να γνωστοποίησε ότι "ο δήμος θα καταργήσει τις δωροεπιταγές που δίνει στους απόρους και το ποσό αυτό θα πάει στην Εκκλησία ως αρμόδια για τη στήριξη των ατόμων αυτών" (βλ. εδώ).
Εάν η δήλωση μεταφέρεται με ακρίβεια στην εφημερίδα και εάν τελικά ληφθεί σχετική απόφαση, θα πρόκειται για ένα σοβαρό θεσμικό ατόπημα, από πολλές απόψεις.
Η Εκκλησία αποτελεί έναν ομολογιακό οργανισμό, η αποστολή του οποίου συνίσταται στην διευκόλυνση ενάσκησης του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας των προσώπων του συγκεκριμένου δόγματος. Το γεγονός ότι η ορθόδοξη Εκκλησία έχει αναπτύξει, στο πλαίσιο των διδαχών του χριστιανισμού, μια κοινωνική φιλανθρωπική δράση είναι γενικώς παραδεκτό. Ωστόσο, η λειτουργία της διέπεται από συγκεκριμένους ιερούς κανόνες, οι οποίοι αφορούν το ποίμνιο των ορθόδοξων χριστιανών κι όχι τον γενικό πληθυσμό.
Μια απόφαση του Δήμου Θεσσαλονίκης, κατά την οποία οι δικαιούχοι κοινωνικού επιδόματος απορίας θα πρέπει να διέλθουν από τη εκκλησιαστική διαδικασία/γραφειοκρατία της Μητρόπολης θα είναι αντίθετη στην θρησκευτική ελευθερία των τυχόν μη ορθόδοξων χριστιανών δικαιούχων. Ο Δήμος οφείλει να συγκροτεί διαδικασίες που θα εγγυώνται την πρόσβαση όλων σε αυτές, ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Διότι μπορεί κάποιος άπορος που δεν είναι ορθόδοξος, να μην θέλει στην πραγματικότητα να διέλθει το κατώφλι της Μητρόπολης για να σιτιστεί. Δεν θα έχει όμως το δικαίωμα αυτής της επιλογής, εάν υποφέρει. Οπότε θα είναι υποχρεωμένος να χάσει κάθε συνειδησιακή αξιοπρέπεια, προκειμένου να ασκήσει ένα κοινωνικό του δικαίωμα, ώστε να επιβιώσει.
Όπως έχει δεχθεί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στις δημόσιες διαδικασίες από τις οποίες υποχρεωτικά θα διέλθει ένας πολίτης (όπως τα δικαστήρια και τα σχολεία), το κράτος δεν θα πρέπει να προβάλλει ένα συγκεκριμένο θρησκευτικό δόγμα, αλλά να τηρεί στάση θρησκευτικής ουδετερότητας. Διαφορετικά, τα χρήματα των φορολογούμενων θα διατίθενται για την προώθηση μιας συγκεκριμένης θρησκευτικής ομάδας κατά παράβαση της αρχής της ισότητας.
Σε δεύτερο επίπεδο, με μια τέτοια απόφαση ο Δήμος Θεσσαλονίκης ουσιαστικά θα χρηματοδοτήσει το φιλανθρωπικό έργο μιας συγκεκριμένης θρησκευτικής οργάνωσης. Αυτό σημαίνει ότι η απόφαση για επιχορήγηση της Εκκλησίας, αυθαίρετα, χωρίς δημόσια πρόσκληση ενδιαφερομένων οργανώσεων, με "απ' ευθείας ανάθεση" και χωρίς αντίστοιχη επιχορήγηση φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων άλλων Εκκλησιών ή οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, θα συνιστά παράνομη ευνοϊκή διάκριση λόγω θρησκεύματος. Επομένως κι από την πλευρά της διοικητικής πρακτικής και της νομοθεσίας, θα είναι μία απόφαση που ενέχει στον πυρήνα της το στοιχείο της προτίμησης υπέρ μιας θρησκευτικής ομάδας κατ' αποκλεισμό όλων των υπόλοιπων ομάδων.
Σε ένα τρίτο επίπεδο, το σχέδιο "Καλλικράτης" προβλέπει μια σειρά θεσμικών λύσεων για την ενίσχυση της κοινωνικής δραστηριότητας των δήμων. Δεν είναι λοιπόν η Εκκλησία "αρμόδια για την στήριξη των ατόμων αυτών", αρμόδιος νομικά είναι ο Δήμος (και οι κεντρικές κρατικές αρχές). Η παράκαμψη όλων αυτών των νέων δυνατοτήτων και αρμοδιοτήτων, με την χρηματοδότηση της ορθόδοξης Εκκλησίας για την προώθηση του φιλανθρωπικού της έργου δεν μπορεί να θεωρηθεί συμβατή με το ανανεωτικό και εξορθολογιστικο πνεύμα του νομοθέτη του "Καλλικράτη".
Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο το πλαίσιο μέσα στο οποίο φέρεται ότι έγινε αυτή η δήλωση: η πρώτη συνάντηση του νέου Δημάρχου Θεσσαλονίκης με τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, οι προσωπικές σχέσεις των οποίων ήταν ιδιαίτερα τεταμένες κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Ενώ ο νέος Δήμαρχος ακολουθεί την καλλικρατική νομοθεσία για πολιτική ορκωμοσία της νέας δημοτικής αρχής, προσπαθεί να συμβιβάσει τα πράγματα με την Εκκλησία, καλώντας τον Μητροπολίτη για κοπή της "βασιλόπιτας". Μια διαδικασία που εντάσσεται στο πλαίσιο της παράδοσης και της εθιμοτυπίας, χωρίς κάποιες ουσιαστικές επιδράσεις στο θεσμικό πλαίσιο (όπως θα ήταν λ.χ. η ορκωμοσία με θρησκευτική τελετή που θα συνιστούσε καταστρατήγηση της διάταξης του Καλλικράτη). Το πλαίσιο της φερόμενη δήλωσης είναι λοιπόν μια προσπάθεια επικοινωνιακής προσέγγισης του Δημάρχου με την Εκκλησία. Η προσέγγιση αυτή είναι βέβαια μια θεμιτή προσπάθεια, αλλά είναι ανεπίτρεπτο για τις επικοινωνιακές ανάγκες του Δημάρχου να παραβιάζονται διατάξεις ευρωπαϊκού και συνταγματικού δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και διατάξεις που ορίζουν την διαχείριση των χρημάτων του δημοτικού ταμείου.
Εάν λοιπόν είναι ακριβής η μεταφορά της δήλωσης κι αν όντως ληφθεί τέτοια απόφαση, θα είναι άλλη μια απόδειξη ότι τα πολιτικά πρόσωπα (ανεξάρτητα ή κομματικώς "εξαρτημένα") διαχειρίζονται τα δημόσια πράγματα με γνώμονα τις πλειοψηφικές τάσεις και τις περιστασιακές συγκυρίες και σκοπιμότητες. Τα ατομικά δικαιώματα και ο σεβασμός των διαδικασιών πολύ συχνά αποτελούν "λεπτομέρειες" μειωμένης σημασίας, απέναντι στην πολιτική και επικοινωνιακή σκοπιμότητα. Γι' αυτές ακριβώς τις αποκλίσεις που ενέχει το πολιτικό παιχνίδι από την νομιμότητα, την διαφάνεια και την ίση μεταχείριση, θεσπίζονται οι αντι-πλειοψηφικοί θεσμοί (non-majoritarian institutions), οι οποίοι καλούνται να επαναφέρουν την ισορροπία με διορθωτικές παρεμβάσεις. Σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, ένας τέτοιος θεσμός είναι ο Συμπαραστάτης του Δημότη, ένα πρόσωπο με αρμοδιότητα να χειρίζεται ως ανεξάρτητος διαμεσολαβητής καταγγελίες θιγόμενων από δημοτικές υπηρεσίες (βλ. εδώ) καθώς και ο Ελεγκτής της Νομιμότητας, ένα πρόσωπο με αρμοδιότητα να εγκρίνει ή να απορρίπτει (με αποφασιστικό όμως λόγο) την νομιμότητα των αποφάσεων του δημοτικού συμβουλίου (βλ. εδώ).
Οι νέοι αντι-πλειοψηφικοί θεσμοί που προβλέπει ο Καλλικράτης, έχουν ως αποστολή να παρεμβαίνουν ακριβώς σε τέτοιες καταστάσεις αμεροληψίας των δημοτικών αρχών και παραβίασης ανθρώπινων δικαιωμάτων, επαναφέροντας την τάξη, πέρα από πολιτικές σκοπιμότητες. Το ζητούμενο είναι να ανταποκριθούν σε αυτήν την αποστολή, εκπληρώνοντας με ουσιαστική ανεξάρτησία τα καθήκοντά τους.
Στην Αθήνα υπάρχει η ομάδα εργασίας για τον Συμπαραστάτη των Αθηναίων, με την οποία έχουμε ετοιμάσει σχετική πρόταση (βλ. εδώ και εδώ) για την αποτελεσματική οργάνωση και λειτουργία του θεσμού. Θα ήταν χρήσιμο και στην Θεσσαλονίκη να ξεκινήσει μια τέτοια πρωτοβουλία, ώστε οι νέοι ανεξάρτητοι θεσμοί να οργανωθούν με βάση τα αιτήματα και την ενεργοποίηση των πολιτών κι όχι από κομματικά και πολιτικά γραφεία.
Σύμφωνα με δημοσίευμα των "ΝΕΩΝ", ο νεοκλεγείς Δήμαρχος Θεσσαλονίκης φέρεται να γνωστοποίησε ότι "ο δήμος θα καταργήσει τις δωροεπιταγές που δίνει στους απόρους και το ποσό αυτό θα πάει στην Εκκλησία ως αρμόδια για τη στήριξη των ατόμων αυτών" (βλ. εδώ).
Εάν η δήλωση μεταφέρεται με ακρίβεια στην εφημερίδα και εάν τελικά ληφθεί σχετική απόφαση, θα πρόκειται για ένα σοβαρό θεσμικό ατόπημα, από πολλές απόψεις.
Η Εκκλησία αποτελεί έναν ομολογιακό οργανισμό, η αποστολή του οποίου συνίσταται στην διευκόλυνση ενάσκησης του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας των προσώπων του συγκεκριμένου δόγματος. Το γεγονός ότι η ορθόδοξη Εκκλησία έχει αναπτύξει, στο πλαίσιο των διδαχών του χριστιανισμού, μια κοινωνική φιλανθρωπική δράση είναι γενικώς παραδεκτό. Ωστόσο, η λειτουργία της διέπεται από συγκεκριμένους ιερούς κανόνες, οι οποίοι αφορούν το ποίμνιο των ορθόδοξων χριστιανών κι όχι τον γενικό πληθυσμό.
Μια απόφαση του Δήμου Θεσσαλονίκης, κατά την οποία οι δικαιούχοι κοινωνικού επιδόματος απορίας θα πρέπει να διέλθουν από τη εκκλησιαστική διαδικασία/γραφειοκρατία της Μητρόπολης θα είναι αντίθετη στην θρησκευτική ελευθερία των τυχόν μη ορθόδοξων χριστιανών δικαιούχων. Ο Δήμος οφείλει να συγκροτεί διαδικασίες που θα εγγυώνται την πρόσβαση όλων σε αυτές, ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Διότι μπορεί κάποιος άπορος που δεν είναι ορθόδοξος, να μην θέλει στην πραγματικότητα να διέλθει το κατώφλι της Μητρόπολης για να σιτιστεί. Δεν θα έχει όμως το δικαίωμα αυτής της επιλογής, εάν υποφέρει. Οπότε θα είναι υποχρεωμένος να χάσει κάθε συνειδησιακή αξιοπρέπεια, προκειμένου να ασκήσει ένα κοινωνικό του δικαίωμα, ώστε να επιβιώσει.
Όπως έχει δεχθεί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στις δημόσιες διαδικασίες από τις οποίες υποχρεωτικά θα διέλθει ένας πολίτης (όπως τα δικαστήρια και τα σχολεία), το κράτος δεν θα πρέπει να προβάλλει ένα συγκεκριμένο θρησκευτικό δόγμα, αλλά να τηρεί στάση θρησκευτικής ουδετερότητας. Διαφορετικά, τα χρήματα των φορολογούμενων θα διατίθενται για την προώθηση μιας συγκεκριμένης θρησκευτικής ομάδας κατά παράβαση της αρχής της ισότητας.
Σε δεύτερο επίπεδο, με μια τέτοια απόφαση ο Δήμος Θεσσαλονίκης ουσιαστικά θα χρηματοδοτήσει το φιλανθρωπικό έργο μιας συγκεκριμένης θρησκευτικής οργάνωσης. Αυτό σημαίνει ότι η απόφαση για επιχορήγηση της Εκκλησίας, αυθαίρετα, χωρίς δημόσια πρόσκληση ενδιαφερομένων οργανώσεων, με "απ' ευθείας ανάθεση" και χωρίς αντίστοιχη επιχορήγηση φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων άλλων Εκκλησιών ή οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, θα συνιστά παράνομη ευνοϊκή διάκριση λόγω θρησκεύματος. Επομένως κι από την πλευρά της διοικητικής πρακτικής και της νομοθεσίας, θα είναι μία απόφαση που ενέχει στον πυρήνα της το στοιχείο της προτίμησης υπέρ μιας θρησκευτικής ομάδας κατ' αποκλεισμό όλων των υπόλοιπων ομάδων.
Σε ένα τρίτο επίπεδο, το σχέδιο "Καλλικράτης" προβλέπει μια σειρά θεσμικών λύσεων για την ενίσχυση της κοινωνικής δραστηριότητας των δήμων. Δεν είναι λοιπόν η Εκκλησία "αρμόδια για την στήριξη των ατόμων αυτών", αρμόδιος νομικά είναι ο Δήμος (και οι κεντρικές κρατικές αρχές). Η παράκαμψη όλων αυτών των νέων δυνατοτήτων και αρμοδιοτήτων, με την χρηματοδότηση της ορθόδοξης Εκκλησίας για την προώθηση του φιλανθρωπικού της έργου δεν μπορεί να θεωρηθεί συμβατή με το ανανεωτικό και εξορθολογιστικο πνεύμα του νομοθέτη του "Καλλικράτη".
Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο το πλαίσιο μέσα στο οποίο φέρεται ότι έγινε αυτή η δήλωση: η πρώτη συνάντηση του νέου Δημάρχου Θεσσαλονίκης με τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, οι προσωπικές σχέσεις των οποίων ήταν ιδιαίτερα τεταμένες κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Ενώ ο νέος Δήμαρχος ακολουθεί την καλλικρατική νομοθεσία για πολιτική ορκωμοσία της νέας δημοτικής αρχής, προσπαθεί να συμβιβάσει τα πράγματα με την Εκκλησία, καλώντας τον Μητροπολίτη για κοπή της "βασιλόπιτας". Μια διαδικασία που εντάσσεται στο πλαίσιο της παράδοσης και της εθιμοτυπίας, χωρίς κάποιες ουσιαστικές επιδράσεις στο θεσμικό πλαίσιο (όπως θα ήταν λ.χ. η ορκωμοσία με θρησκευτική τελετή που θα συνιστούσε καταστρατήγηση της διάταξης του Καλλικράτη). Το πλαίσιο της φερόμενη δήλωσης είναι λοιπόν μια προσπάθεια επικοινωνιακής προσέγγισης του Δημάρχου με την Εκκλησία. Η προσέγγιση αυτή είναι βέβαια μια θεμιτή προσπάθεια, αλλά είναι ανεπίτρεπτο για τις επικοινωνιακές ανάγκες του Δημάρχου να παραβιάζονται διατάξεις ευρωπαϊκού και συνταγματικού δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και διατάξεις που ορίζουν την διαχείριση των χρημάτων του δημοτικού ταμείου.
Εάν λοιπόν είναι ακριβής η μεταφορά της δήλωσης κι αν όντως ληφθεί τέτοια απόφαση, θα είναι άλλη μια απόδειξη ότι τα πολιτικά πρόσωπα (ανεξάρτητα ή κομματικώς "εξαρτημένα") διαχειρίζονται τα δημόσια πράγματα με γνώμονα τις πλειοψηφικές τάσεις και τις περιστασιακές συγκυρίες και σκοπιμότητες. Τα ατομικά δικαιώματα και ο σεβασμός των διαδικασιών πολύ συχνά αποτελούν "λεπτομέρειες" μειωμένης σημασίας, απέναντι στην πολιτική και επικοινωνιακή σκοπιμότητα. Γι' αυτές ακριβώς τις αποκλίσεις που ενέχει το πολιτικό παιχνίδι από την νομιμότητα, την διαφάνεια και την ίση μεταχείριση, θεσπίζονται οι αντι-πλειοψηφικοί θεσμοί (non-majoritarian institutions), οι οποίοι καλούνται να επαναφέρουν την ισορροπία με διορθωτικές παρεμβάσεις. Σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, ένας τέτοιος θεσμός είναι ο Συμπαραστάτης του Δημότη, ένα πρόσωπο με αρμοδιότητα να χειρίζεται ως ανεξάρτητος διαμεσολαβητής καταγγελίες θιγόμενων από δημοτικές υπηρεσίες (βλ. εδώ) καθώς και ο Ελεγκτής της Νομιμότητας, ένα πρόσωπο με αρμοδιότητα να εγκρίνει ή να απορρίπτει (με αποφασιστικό όμως λόγο) την νομιμότητα των αποφάσεων του δημοτικού συμβουλίου (βλ. εδώ).
Οι νέοι αντι-πλειοψηφικοί θεσμοί που προβλέπει ο Καλλικράτης, έχουν ως αποστολή να παρεμβαίνουν ακριβώς σε τέτοιες καταστάσεις αμεροληψίας των δημοτικών αρχών και παραβίασης ανθρώπινων δικαιωμάτων, επαναφέροντας την τάξη, πέρα από πολιτικές σκοπιμότητες. Το ζητούμενο είναι να ανταποκριθούν σε αυτήν την αποστολή, εκπληρώνοντας με ουσιαστική ανεξάρτησία τα καθήκοντά τους.
Στην Αθήνα υπάρχει η ομάδα εργασίας για τον Συμπαραστάτη των Αθηναίων, με την οποία έχουμε ετοιμάσει σχετική πρόταση (βλ. εδώ και εδώ) για την αποτελεσματική οργάνωση και λειτουργία του θεσμού. Θα ήταν χρήσιμο και στην Θεσσαλονίκη να ξεκινήσει μια τέτοια πρωτοβουλία, ώστε οι νέοι ανεξάρτητοι θεσμοί να οργανωθούν με βάση τα αιτήματα και την ενεργοποίηση των πολιτών κι όχι από κομματικά και πολιτικά γραφεία.
Όταν το μίσος βραβεύεται...
Στην "εκπαιδευτική μέθοδο" της κ. Χαράς Νικολοπούλου είναι το να βάζει τα παιδιά να περιγράφουν πώς θα βάλουν φωτιά σε όλη την Τουρκία, πώς θα κατατροπώσουν "τον εχθρό".
Ενδεικτικό το 4' του βίντεο. Απολαύστε το!
Ενδεικτικό το 4' του βίντεο. Απολαύστε το!
Επιστολή του Hellenic Affairs Forum σε τουλάχιστον 4.000 αποδέκτες σχετικά με τη βράβευση της Νικολοπούλου από την Ακαδημία Αθηνών
Πέμπτη, 30 Δεκεμβρίου 2010
ΑΡΓΥΡΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΑΝΔΡΕΙΑΣ ΣΤΗ ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ
Η Ακαδημία Αθηνών, το κορυφαίο Πνευματικό Ίδρυμα της χώρας μας, στην πανηγυρική συνεδρία της, την Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010, παρασημοφόρησε την Φιλοπατρία και την Διαμόρφωση Θρησκευτικής και Εθνικής Συνείδησης, απονέμοντας το ΑΡΓΥΡΟΥΝ ΜΕΤΑΛΛΙΟΝ ΑΝΔΡΕΙΑΣ στην Δασκάλα του Γένους μας, την ηρωική Χαρά Νικοπούλου.
Με αυτή την ομολογουμένως θαρραλέα στάση της, η Ακαδημία Αθηνών, αφ’ ενός μεν καταφέρνει ένα αποφασιστικής σημασίας πλήγμα στους πάσης φύσεως ανθέλληνες και κονιορτοποιεί τα σχέδιά τους για ολοκληρωτική παράδοση της Ελλάδος στα βρώμικα χέρια των ανόμων εχθρών της, αφ’ ετέρου δε, αποστομώνει όλους εκείνους που επιτέθηκαν στη Χαρά με οποιονδήποτε τρόπο (τούρκους και υποτιθέμενους Έλληνες) κατατάσσοντάς τους στην ίδια κατηγορία αίσχους και ντροπής.
Τη στιγμή που οι ντόπιοι συνεργάτες των εχθρών μας, ετοιμάζονται να χαρακτηρίσουν σαν Ποινικά Εγκλήματα την Αγάπη για την Πατρίδα και το Έθνος μας και την συνειδητή Πίστη Στον Τριαδικό Θεό, έρχεται με παρρησία η Ακαδημία Αθηνών να δείξει τον δρόμο του Χρέους και της Τιμής, αναδεικνύοντας την Δασκάλα της ψυχής, των ονείρων και της ελπίδας όλων των χειμαζομένων Ελλήνων, σε Φάρο φωτεινό και άσβεστο και σε παράδειγμα που πρέπει να μιμηθεί κάθε Ελληνόψυχος.
Η Ακαδημία Αθηνών με αυτή την ιστορική απόφασή της, κηρύσσει με σαφήνεια και αδιαμφισβήτητη καθαρότητα ότι τα ΛΟΓΙΑ και τα ΕΡΓΑ της ΧΑΡΑΣ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ καθορίζουν πλέον τον ΑΚΡΙΒΗ ΚΑΝΟΝΑ ΠΑΔΕΙΑΣ και αποτελούν το ΛΑΜΠΡΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ για κάθε Δάσκαλο ή Δασκάλα, όλων των βαθμίδων, όπου και αν βρίσκονται.
Η Ακαδημία Αθηνών το βράδυ της 28ης Δεκεμβρίου 2010, άπλωσε τις μεγάλες και δυνατές Ελληνικές της φτερούγες και μας έδειξε ότι κάτω από αυτές εκκολάπτονται οι ελπίδες μας για Εθνική ανασύνταξη και συσπείρωση, που θα φέρουν το ποθούμενο για όλη την Ελλάδα, έτσι όπως την περιέγραψε στην αντιφώνησή της η Δασκάλα – θρύλος προς τον Πρόεδρο της Ακαδημίας Αθηνών κ. Κωνσταντίνο Σβολόπουλο, παρουσία του Υπουργού Εσωτερικών και αναπληρωτή Προέδρου της Κυβέρνησης κ. Γιάννη Ραγκούση, που την άκουγε εμβρόντητος και ανήμπορος να αντιδράσει.
ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΥΧΗΙ ΑΓΑΘΗΙ
ΕΔΟΞΕ ΤΗΙ ΑΚΑΔΗΜΙΑΙ ΑΘΗΝΩΝ
ΧΑΡΙΚΛΕΙΑΝ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΡΓΥΡΩΙ ΜΕΤΑΛΛΙΩΙ
ΤΙΜΗΣΑΙ
ΟΤΙ ΕΝ ΤΩΙ ΣΧΟΛΕΙΩΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΕΡΕΙΟΥ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΕΒΡΟΥ
ΤΑ ΕΤΗ 2004 – 2008 ΜΕΤ’ ΕΥΨΥΧΙΑΣ ΥΠΗΡΕΤΗΣΑΣΑ
ΛΟΓΩΙ ΤΕ ΚΑΙ ΕΡΓΩΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΝΩΝ ΑΚΡΙΒΗΣ
ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΛΑΜΠΡΟΝ ΕΓΕΝΕΤΟ
ΑΝΕΙΠΕΙΝ ΔΕ ΤΑΣ ΤΙΜΑΣ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΝΗΓΥΡΕΙ ΜΗΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΟΓΔΟΗΙ ΕΠΙ ΕΙΚΑΔΙ ΕΤΟΥΣ ΔΕΚΑΤΟΥ ΚΑΙ ΔΙΣΧΙΛΙΟΣΤΟΥ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ
ΚΩΝ.ΣΒΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣ.Χ.ΠΕΤΡΑΚΟΣ
ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ
Απόσπασμα
της εκθέσεως του Γενικού Γραμματέως
της Ακαδημίας Αθηνών κ. Βασιλείου Χ. Πετράκου
που αναγνώσθηκε κατά την πανηγυρική συνεδρία της 28ης Δεκεμβρίου 2010
…………………………………………………………………………………………..
ΤΑΞΙΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
1. Αργυρό μετάλλιο της Ακαδημίας απονέμεται στην κυρία Χαρά Νικοπούλου, δασκάλα στο Μεγάλο Δέρειο του νομού Έβρου κατά την περίοδο 2004 – 2008 διότι παρά τις αντιξοότητες που συνάντησε κατά την εκτέλεση του έργου της, εξετέλεσε τα καθήκοντά της κατά τρόπο αντάξιο της μεγάλης αποστολής της διδάσκοντας τα παιδιά που της εμπιστεύθηκε η Πολιτεία σύμφωνα με τις αρχές της ελεύθερης σκέψης, της ανεξιθρησκείας και της αλήθειας, χωρίς να υπολογίσει αντιθέσεις που έθεταν σε κίνδυνο την ίδια.
Η Αντιφώνησις
Η Χαρά Νικοπούλου προς τον Πρόεδρο της Ακαδημίας Αθηνών, κατά την παρασημοφόρησή της με το Αργυρούν Μετάλλιον Ανδρείας.
(Αίθουσα Τελετών της Ακαδημίας Αθηνών, Πανηγυρική Συνεδρία της 28ης Δεκεμβρίου 2010).
--
HELLENIC AFFAIRS FORUM
http://groups.google.gr/group/hellenic-affairs-forum
hellenic-affairs-forum+owner@googlegroups.com
hellenic-affairs-forum+unsubscribe@googlegroups.com
Η Δνση του φόρουμ δεν φέρει καμμία ευθύνη για
ενυπόγραφα κείμενα
4405 Αποδέκτες
ΑΡΓΥΡΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΑΝΔΡΕΙΑΣ ΣΤΗ ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ
Η Ακαδημία Αθηνών, το κορυφαίο Πνευματικό Ίδρυμα της χώρας μας, στην πανηγυρική συνεδρία της, την Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010, παρασημοφόρησε την Φιλοπατρία και την Διαμόρφωση Θρησκευτικής και Εθνικής Συνείδησης, απονέμοντας το ΑΡΓΥΡΟΥΝ ΜΕΤΑΛΛΙΟΝ ΑΝΔΡΕΙΑΣ στην Δασκάλα του Γένους μας, την ηρωική Χαρά Νικοπούλου.
Με αυτή την ομολογουμένως θαρραλέα στάση της, η Ακαδημία Αθηνών, αφ’ ενός μεν καταφέρνει ένα αποφασιστικής σημασίας πλήγμα στους πάσης φύσεως ανθέλληνες και κονιορτοποιεί τα σχέδιά τους για ολοκληρωτική παράδοση της Ελλάδος στα βρώμικα χέρια των ανόμων εχθρών της, αφ’ ετέρου δε, αποστομώνει όλους εκείνους που επιτέθηκαν στη Χαρά με οποιονδήποτε τρόπο (τούρκους και υποτιθέμενους Έλληνες) κατατάσσοντάς τους στην ίδια κατηγορία αίσχους και ντροπής.
Τη στιγμή που οι ντόπιοι συνεργάτες των εχθρών μας, ετοιμάζονται να χαρακτηρίσουν σαν Ποινικά Εγκλήματα την Αγάπη για την Πατρίδα και το Έθνος μας και την συνειδητή Πίστη Στον Τριαδικό Θεό, έρχεται με παρρησία η Ακαδημία Αθηνών να δείξει τον δρόμο του Χρέους και της Τιμής, αναδεικνύοντας την Δασκάλα της ψυχής, των ονείρων και της ελπίδας όλων των χειμαζομένων Ελλήνων, σε Φάρο φωτεινό και άσβεστο και σε παράδειγμα που πρέπει να μιμηθεί κάθε Ελληνόψυχος.
Η Ακαδημία Αθηνών με αυτή την ιστορική απόφασή της, κηρύσσει με σαφήνεια και αδιαμφισβήτητη καθαρότητα ότι τα ΛΟΓΙΑ και τα ΕΡΓΑ της ΧΑΡΑΣ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ καθορίζουν πλέον τον ΑΚΡΙΒΗ ΚΑΝΟΝΑ ΠΑΔΕΙΑΣ και αποτελούν το ΛΑΜΠΡΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ για κάθε Δάσκαλο ή Δασκάλα, όλων των βαθμίδων, όπου και αν βρίσκονται.
Η Ακαδημία Αθηνών το βράδυ της 28ης Δεκεμβρίου 2010, άπλωσε τις μεγάλες και δυνατές Ελληνικές της φτερούγες και μας έδειξε ότι κάτω από αυτές εκκολάπτονται οι ελπίδες μας για Εθνική ανασύνταξη και συσπείρωση, που θα φέρουν το ποθούμενο για όλη την Ελλάδα, έτσι όπως την περιέγραψε στην αντιφώνησή της η Δασκάλα – θρύλος προς τον Πρόεδρο της Ακαδημίας Αθηνών κ. Κωνσταντίνο Σβολόπουλο, παρουσία του Υπουργού Εσωτερικών και αναπληρωτή Προέδρου της Κυβέρνησης κ. Γιάννη Ραγκούση, που την άκουγε εμβρόντητος και ανήμπορος να αντιδράσει.
ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΥΧΗΙ ΑΓΑΘΗΙ
ΕΔΟΞΕ ΤΗΙ ΑΚΑΔΗΜΙΑΙ ΑΘΗΝΩΝ
ΧΑΡΙΚΛΕΙΑΝ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΡΓΥΡΩΙ ΜΕΤΑΛΛΙΩΙ
ΤΙΜΗΣΑΙ
ΟΤΙ ΕΝ ΤΩΙ ΣΧΟΛΕΙΩΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΕΡΕΙΟΥ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΕΒΡΟΥ
ΤΑ ΕΤΗ 2004 – 2008 ΜΕΤ’ ΕΥΨΥΧΙΑΣ ΥΠΗΡΕΤΗΣΑΣΑ
ΛΟΓΩΙ ΤΕ ΚΑΙ ΕΡΓΩΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΝΩΝ ΑΚΡΙΒΗΣ
ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΛΑΜΠΡΟΝ ΕΓΕΝΕΤΟ
ΑΝΕΙΠΕΙΝ ΔΕ ΤΑΣ ΤΙΜΑΣ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΝΗΓΥΡΕΙ ΜΗΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΟΓΔΟΗΙ ΕΠΙ ΕΙΚΑΔΙ ΕΤΟΥΣ ΔΕΚΑΤΟΥ ΚΑΙ ΔΙΣΧΙΛΙΟΣΤΟΥ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ
ΚΩΝ.ΣΒΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣ.Χ.ΠΕΤΡΑΚΟΣ
ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ
Απόσπασμα
της εκθέσεως του Γενικού Γραμματέως
της Ακαδημίας Αθηνών κ. Βασιλείου Χ. Πετράκου
που αναγνώσθηκε κατά την πανηγυρική συνεδρία της 28ης Δεκεμβρίου 2010
…………………………………………………………………………………………..
ΤΑΞΙΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
1. Αργυρό μετάλλιο της Ακαδημίας απονέμεται στην κυρία Χαρά Νικοπούλου, δασκάλα στο Μεγάλο Δέρειο του νομού Έβρου κατά την περίοδο 2004 – 2008 διότι παρά τις αντιξοότητες που συνάντησε κατά την εκτέλεση του έργου της, εξετέλεσε τα καθήκοντά της κατά τρόπο αντάξιο της μεγάλης αποστολής της διδάσκοντας τα παιδιά που της εμπιστεύθηκε η Πολιτεία σύμφωνα με τις αρχές της ελεύθερης σκέψης, της ανεξιθρησκείας και της αλήθειας, χωρίς να υπολογίσει αντιθέσεις που έθεταν σε κίνδυνο την ίδια.
Η Αντιφώνησις
Η Χαρά Νικοπούλου προς τον Πρόεδρο της Ακαδημίας Αθηνών, κατά την παρασημοφόρησή της με το Αργυρούν Μετάλλιον Ανδρείας.
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της Ακαδημίας Αθηνών,
Εν έτει 2010, όπου η Ελληνική Κυβέρνηση αφαιρεί τον όρο Εθνικής από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων και περιθωριοποιεί ως ακραίους εθνικιστές τους απλούς Έλληνες που αγαπούν το Έθνος και την Πατρίδα τους,
Ευχαριστώ θερμά την Ακαδημία Αθηνών,
που στο πρόσωπό μου παρασημοφορεί τη Φιλοπατρία και τη διαμόρφωση Θρησκευτικής, αλλά κυρίως Εθνικής συνείδησης στους μαθητές μου, η οποία για όλους τους Έλληνες περιλαμβάνει τη σκλαβωμένη Βόρειο Ήπειρο από την οποία κατάγομαι, τη Μακεδονία μας στην οποία γεννήθηκα και η ελευθερία της οποίας τελεί υπό διαπραγμάτευση, τη Θράκη και την Κύπρο που καταδυναστεύονται από τους τούρκους και τους Ελεύθερους πολιορκημένους Έλληνες που ζουν στον Άγιο Παντελεήμονα.
Αυτό το Μετάλλιο Ανδρείας αποτελεί για μένα ηθική δέσμευση να συνεχίσω με μεγαλύτερη Πίστη τον αγώνα μου, μέχρι την τελική δικαίωση του Έθνους μας.
Το αφιερώνω στα δικά μου Πομακόπουλα της Θράκης.
(Αίθουσα Τελετών της Ακαδημίας Αθηνών, Πανηγυρική Συνεδρία της 28ης Δεκεμβρίου 2010).
--
HELLENIC AFFAIRS FORUM
http://groups.google.gr/group/hellenic-affairs-forum
hellenic-affairs-forum+owner@googlegroups.com
hellenic-affairs-forum+unsubscribe@googlegroups.com
Η Δνση του φόρουμ δεν φέρει καμμία ευθύνη για
ενυπόγραφα κείμενα
4405 Αποδέκτες
βραβείο στον άκρατο εθνικισμό και στη συνωμοσιολαγνεία
Χαρά Νικοπούλου: βραβείο στον άκρατο εθνικισμό και στη συνωμοσιολαγνεία
Source: http://feleki.wordpress.com (29/12/2010)
Για άλλη μια φορά βραβεύτηκε η Χαρά Νικοπούλου για το εκπαιδευτικό της έργο. Να θυμίσω ότι στο παρελθόν έχει πάρει βραβείο από το Υπουργείο Παιδείας και τη Νομαρχία Θεσσαλονίκης. Η Ακαδημία Αθηνών θεώρησε ότι έπρεπε να επιβραβεύσει τη προσπάθεια της ηρωϊκής δασκάλας να σώσει το έθνος από τον εκτουρκισμό του και την αποχριστιανοποίησή του. Η ίδια η δασκάλα δήλωσε:
«Η Ακαδηµία στο πρόσωπό µου παρασηµοφορεί τη φιλοπατρία και τη διαµόρφωση κυρίως της εθνικής συνείδησης στους µαθητές µου. Το µετάλλιο ανδρείας αποτελεί για µένα ηθική δέσµευση να συνεχίσω µε µεγαλύτερη πίστη τον αγώνα µέχρι την τελική δικαίωση του έθνους». (Τα Νέα, 29/12).
Ας ελπίσουμε ότι δε θα πραγματοποιήσει τη δέσμευσή της και θα σταματήσει να εγείρει ζητήματα ελληνικότητας ή μη τη Θράκης καθώς αυτά έχουν λυθεί εδώ και χρόνια. Το ζήτημα στη Θράκη δεν είναι η ελληνικότητά της αλλά η διαρκής προσπάθεια για την κατοχύρωση της συνύπαρξης των τοπικών διαφορών. Και ο στόχος της σχολικής εκπαίδευσης πρέπει να είναι προς αυτή την κατεύθυνση προσανατολισμένος.
Υποτίθεται ότι στο τέλος της δεκαετίας του 2000 αγωνιζόμαστε για ένα σχολείο διαπολιτισμικό, χωνευτήρι πολιτισμών που θα παραµερίζει την κοινωνική ανισότητα και αδικία και θα προάγει τον σεβασµό στην πολιτισµική ετερότητα˙ ένα σχολείο που θα εξαλείψει τον εθνικιστικό τρόπο σκέψης και θα αποτελέσει ένα από τα βασικά μέσα επικοινωνίας των διαφορετικών λαών˙ ένα σχολείο που όλοι οι µαθητές ανεξάρτητα από την εθνική και πολιτισµική τους προέλευση, θα πρέπει να αναπτύσσουν τις γνώσεις, τις δεξιότητές τους, την κριτική σκέψη.
Αντ’ αυτού βλέπουμε να βραβεύεται η ξεπερασμένη αφομοιωτική εκπαιδευτική προσπάθεια που έχει ως στόχο την απόκτηση γνώσεων ανεξάρτητα από την εθνική και πολιτισµική προέλευση των μαθητών, την ολοκληρωτική αφομοίωση και ομογενοποίηση.
Η Χαρά Νικοπούλου έχοντας μαζί της ένα θίασο από χρυσαυγίτες και συνομωσιολάγνους εθνικιστές έχει καταφέρει να αναδειχθεί ως γυναίκα σύμβολο των απανταχού πατριωτών, μια άλλη Μαντώ Μαυρογένους. Εξάλλου και το βιντεάκι που ακολουθεί αναδεικνύει τις φαντασιώσεις της.
Παρουσιάζει τον εαυτό της ως θύμα που έχει υποστεί τόσο την μισαλλοδοξία του Υπουργείου όσο και τον ανθελληνισμό των μουσουλμάνων της περιοχής. Σε όλα τα πατριωτικά blogs γίνεται λόγος για εκδιώξη της από το Μεγάλο Δέρειο κάτι που ποτέ η ίδια δεν έχει διαψεύσει, ενώ στο παρακάτω δελτίο τύπου του Υπουργείου αλλιώς παρουσιάζεται η κατάσταση:
Δελτίο Τύπου 02/06/2010
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου το Γραφείο Τύπου του
Υπουργείου Παιδείας κάνει γνωστό το εξής:
Η δασκάλα κα Χαρά Νικοπούλου ζήτησε μετάθεση από το δημοτικό σχολείο του Μεγάλου Δέρειου στο οποίο δίδασκε στην Γ΄ περιοχή Θεσσαλονίκης, για προσωπικούς λόγους όπως αναφέρει επί λέξει στην αίτησή της με αριθμό πρωτοκόλλου2387, Γραφείο ΜειονοτικήςΕκπαίδευσης Ροδόπης, στις 30/11/2009.
Η περιοχή στην οποία η ίδια ζήτησε να μετατεθεί απαιτούσε 61,9 μόρια. Η κα Νικοπούλου είχε 76,4 μόρια. Συνεπώς πληρούσε απόλυτα τις προϋποθέσεις για μετάθεση στην πρώτη της επιλογή, όπως και έγινε.
Μέχρι και σήμερα, 2-6-2010, δεν έχει υποβληθεί στην αρμόδια Διεύθυνση κανένα άλλο αίτημα της κα Νικοπούλου.
(πηγή: http://blogs.sch.gr/mchalkou-p/files/2010/06/gia-ti-daskala-chara-nikopoulou.pdf)
Ίσως θα θυμάστε επίσης την υπόθεση του μουσουλμάνου σύζυγου της καθαρίστριας του σχολείου που φαίνεται ότι χτύπησε και έσπασε το χέρι της κας Νικοπούλου. Τουλάχιστον αυτή ήταν η εκδοχή της μίας πλευράς.
Υπήρχε όμως και εκδοχή της άλλης, διά επιστολής της δικηγόρου του κατηγορούμενου η οποία εστάλη στον Χαρδαβέλα. Αποφάσισα να την παραθέσω περισσότερο για να πάρουμε μια ιδέα για τη φορτισμένη ατμόσφαιρα που επικρατεί στην περιοχή του Έβρου, καθώς άτομα σαν τη Νικοπούλου περισσότερο δημιουργούν προβλήματα παρά προσφέρουν λύσεις.
ΠΡΟΣ
Τον κ. Χαρδαβέλα και την εκπομπή ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Σας αποστέλλω την επιστολή αυτή προκειμένου να διαμαρτυρηθώ για την εκπομπή σας «ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» της 25ης Μαΐου 2010, στην οποία παρουσιάσατε το θέμα της κας Χαράς Νικοπούλου.
Ως πληρεξούσια δικηγόρος του κ. Κασάικα Οσμάν, ο οποίος φέρεται ότι χτύπησε την κα Χαρά Νικοπούλου, αλλά και ως απλή κάτοικος του Νομού Έβρου, θεωρώ απαράδεκτο τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάσατε το συγκεκριμένο θέμα και όχι μόνο όσον αφορά το συγκεκριμένο φερόμενο ως τελεσθέν ποινικό αδίκημα, αλλά και τη γενικότερη συμπεριφορά της κυρίας αυτής από την έλευσή της στην περιοχή μας.
Θεωρώ καταρχήν απαράδεκτο δημοσιογραφικά το γεγονός ότι παρουσιάσατε μόνο τη μία πλευρά των γεγονότων και συγκεκριμένα αυτή της εν λόγω κυρίας, ενώ δεν μπήκατε καν στον κόπο να απευθύνετε έστω κάποιες ερωτήσεις στους κατοίκους της περιοχής, είτε αυτοί είναι πομάκοι, όπως εσείς αρέσκεσθε να τους προσδιορίζετε όλους συλλήβδην, είτε τουρκόφωνοι μουσουλμάνοι, είτε ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι, είτε χριστιανοί. Δεν μπήκατε καν στον κόπο να δώσετε το βήμα στους τοπικούς εκλεγμένους βουλευτές, δημάρχους, νομάρχη, οι οποίοι εκπροσωπούν την περιοχή και οι οποίοι έχουν σχηματίσει άποψη για τα γεγονότα. Και κυρίως όχι μόνο δεν μπήκατε στον κόπο να ρωτήσετε την άποψη του τοπικού δήμαρχου του περιοχής, ήτοι του κ. Ευάγγελου Πουλιλιού, δημάρχου του Δήμου Ορφέα, αλλά επιπλέον κατά την προσπάθειά του να παρέμβει στην εκπομπή σας και να εκφράσει την άποψή του τον αντιμετωπίσατε με απαξιωτικά και χλευαστικά σχόλια και συμπεριφορά, αποδίδοντας την αντίθεσή του σε όσα πρεσβεύει η εν λόγω κυρία σε εξυπηρέτηση ψηφοθηρικών του συμφερόντων, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι ο Δήμος Ορφέα αποτελείται στη συντριπτική του πλειοψηφία από χριστιανούς και όχι από μουσουλμάνους και επομένως αν υπήρχε η παραμικρή ρήξη μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων στην περιοχή το συμφερότερο γι’ αυτόν θα ήταν να στηρίξει τους χριστιανούς και όχι τους μουσουλμάνους.
Η πραγματικότητα είναι άλλη κ. Χαρδαβέλα, απλώς εσείς δεν θέλετε ούτε να την ακούτε ούτε να την βλέπετε.
Η πραγματικότητα είναι ότι εμείς εδώ οι κάτοικοι του Νομού Έβρου, της απομακρυσμένης αυτής περιοχής της Ελλάδας, ζούμε επί δεκαετίες ολόκληρες ειρηνικά και αρμονικά, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, δημότες των ίδιων Δήμων, μαθητές στα ίδια σχολεία, εργαζόμενοι στους ίδιους εργασιακούς χώρους, χωρίς ποτέ να δημιουργηθεί το παραμικρό. Έχουν δε περάσει από τα μειονοτικά σχολεία του Νομού μας πάρα πολλοί χριστιανοί δάσκαλοι, με τους οποίους έχουν αναπτυχθεί άριστες και ισχυρές σχέσεις, όλοι δε αυτοί οι δάσκαλοι, αν κάνατε τον κόπο να τους ρωτήσετε, θα σας απαντούσαν ότι έχουν αποκομίσει τις καλύτερες εντυπώσεις από τη φιλοξενία και τη συνεργατικότητα που συνάντησαν στα μουσουλμανικά χωριά.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όλοι οι κάτοικοι της περιοχής μας σεβόμαστε ο καθένας τη διαφορετικότητα του άλλου και το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, διαφορετικότητα που μπορεί να αφορά στη θρησκευτική συνείδηση, στα πολιτικά πιστεύω, στις ηθικές αρχές κ.α.
Οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι εμείς εδώ στο Νομό Έβρου έχουμε μεγαλύτερη σχέση με τους μουσουλμάνους γείτονες, συγχωριανούς, συμπολίτες μας παρά μ’ εσάς τους Αθηναίους του Κολωνακίου και της Μυκόνου, διότι αντιμετωπίζουμε καθημερινά όλοι μας την εκπαιδευτική, πολιτιστική, οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση, την έλλειψη οποιουδήποτε έργου ανάπτυξης, την έλλειψη οποιουδήποτε έργου υποδομής στο Νομό μας. Όταν πλημμυρίζουν κάθε χρόνο τα χωράφια, τα σπίτια, τα χωριά μας, αυτοί στους οποίους μπορούμε να στηριχτούμε για βοήθεια είναι οι διπλανοί μας χριστιανοί, μουσουλμάνοι, όποιοι και αν είναι αυτοί και όχι βέβαια σ’ εσάς τους κατοίκους των Αθηνών ή στην κεντρική εξουσία που μας θεωρείτε ως πολίτες τελευταίας κατηγορίας.
Μας θυμόσαστε μόνο όταν θέλετε να ικανοποιήσετε τις εθνικιστικές σας εξάρσεις, αναφερόμενοι σε ελληνοτουρκικά σύνορα, σε ελληνοτουρκικές διενέξεις, σε ανθελληνικές δράσεις της μειονότητας, σε εγκάθετους του τουρκικού προξενείου κ.α., δημιουργώντας από το πουθενά εθνικά θέματα που δεν υπάρχουν.
Αυτό ακριβώς έκανε και η συγκεκριμένη κυρία, ήρθε στην περιοχή μας κομίζοντας ακραίες εθνικιστικές αντιλήψεις, τις οποίες εμφάνισε μετά τα δύο πρώτα χρόνια της παραμονής της και αφού είχε καταφέρει με τη συμπεριφορά της να κάνει όλους τους κατοίκους του Μεγάλου Δερείου να την αγαπήσουν και να πιστέψουν ότι ήθελε πραγματικά να τους βοηθήσει. Ξαφνικά λοιπόν και μετά τα δύο πρώτα χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων οι κάτοικοι του Μεγάλου Δερείου παραχώρησαν απλόχερα τόσο στην ίδια όσο και στο σύζυγό της ότι περνούσε από το χέρι τους, έχοντας αναπτύξει με όλους τους κατοίκους του χωριού στενές διαπροσωπικές και φιλικές σχέσεις, άρχισε να αναδεικνύεται το πραγματικό της πρόσωπο. Οι ακραίες θέσεις της όσον αφορά το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελλάδα, οι οποίες προχωρούν πέρα από τις θέσεις του Ελληνικού Κράτους, η απαγόρευση που επέβαλε να ομιλείται ενώπιων της η τουρκική γλώσσα, οι συστάσεις της προς τις γυναίκες να μη φορούν τη μουσουλμανική μαντίλα, η άποψή της ότι στα μειονοτικά σχολεία δεν πρέπει να διδάσκεται η τουρκική γλώσσα, ο αυτοπροσδιορισμός της ως Ελληνίδας δασκάλας η οποία έχει τον ελληνισμό μέσα της και έναν υπέρμετρο πατριωτισμό, ενώ όλοι οι μουσουλμάνοι της περιοχής και όσοι τους υποστηρίζουν είναι ανθέλληνες, πράκτορες του Τουρκικού Κράτους και του Τουρκικού Προξενείου, η αυτοπαρουσίαση της ίδιας και του συζύγου της ως ανθρώπων που για πρώτη φορά επιτελούν εθνικό έργο στην περιοχή μας, η εφεύρεση από την ίδια ενός αδιανόητου διαχωρισμού μεταξύ αλεβιτών και σουνιτών μουσουλμάνων και η μετάδοση του διαχωρισμού αυτού και στα ανήλικα παιδιά των μουσουλμάνων, τα οποία ποτέ έως εκείνη τη στιγμή δεν είχαν ακούσει κάτι παρόμοιο, οδήγησαν στη ρήξη των σχέσεών της με τους κατοίκους του χωριού και κυρίως με τους γονείς των μαθητών των τάξεων στις οποίες δίδασκε.
Η αφορμή δημιουργήθηκε όταν στις αρχές του σχολικού έτους 2007 – 2008 η δασκάλα παρενέβη στη διαδικασία συντήρησης και βαψίματος του σχολείου, μολονότι είναι μία διαδικασία που δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητές της, απαιτώντας από τους μαθητές να καταβάλουν το ποσό των 10 ευρώ το καθένα για την πληρωμή των ελαιοχρωματιστών, αρνούμενη να καταβληθεί αυτό από το ταμείο του σχολείου, προφανώς γιατί θεωρεί ότι οι μουσουλμάνοι ως κατώτεροι έλληνες δεν δικαιούνται ενός ευπρεπούς σχολικού χώρου αλλά οφείλουν να πληρώνουν οι ίδιοι γι’ αυτό, τονίζοντας στους μαθητές ότι σε περίπτωση που δεν κατέβαλαν το ως άνω ποσό δεν θα μπορούσαν να παρακολουθούν στο εξής τα μαθήματα του σχολείου.
Η στάση αυτή της δασκάλας προκάλεσε την αντίδραση των γονέων των μαθητών του σχολείου, οι οποίοι απέστειλαν έγγραφο στις 5-11-2007 προς το Διευθυντή του Συντονιστικού Γραφείου της Μειονοτικής Εκπαίδευσης, με το οποίο ζητούσαν την απομάκρυνση της δασκάλας από το μειονοτικό σχολείο τους και το μειονοτικό χωριό τους.
Το ως άνω έγγραφο και οι υπογραφές που είχαν τεθεί σ’ αυτό εξόργισαν την δασκάλα, η οποία προέβη σε επανειλημμένες δηλώσεις στα τοπικά και εθνικά Μ.Μ.Ε., αμαυρώνοντας την εικόνα του χωριού, διαστρεβλώνοντας το θέμα που δημιουργήθηκε, δίνοντάς του πολιτική χροιά που δεν είχε, παρουσιάζοντας τους κατοίκους του Μεγάλου Δερείου ως πράκτορες και εγκάθετους του Τουρκικού Προξενείου, οι οποίοι υποτίθεται ότι προσπαθούσαν να εκδιώξουν τη «μοναδική Ελληνίδα δασκάλα που υπηρετεί για πρώτη φορά τον Ελληνισμό στο Μεγάλο Δέρειο», εμφανίζοντας τον εαυτό της ως ηρωίδα και όλους τους άλλους ως ανθέλληνες.
Στοχοποίησε δε τους υπογράψαντες το ως άνω έγγραφο, μεταξύ αυτών και την καθαρίστρια του σχολείου και το σύζυγό της, απειλώντας με απολύσεις όσους εργάζονταν σε χριστιανούς εργοδότες και με καταγγελίες στην Πολεοδομία όσους τυχόν είχαν πολεοδομικές παραβάσεις.
Όσον αφορά ειδικότερα την καθαρίστρια του σχολείου, με την οποία η δασκάλα είχε αναπτύξει μία ιδιαίτερα φιλική σχέση, επαινώντας επανειλημμένα τη δουλειά της, ξαφνικά και μετά τη συλλογή των ως άνω υπογραφών η στάση της δασκάλας μετεστράφη. Η δασκάλα άρχισε να αμφισβητεί τη δουλειά της ως καθαρίστριας, να απευθύνεται επανειλημμένα στους άλλους δασκάλους και στο Διευθυντή του σχολείου για το θέμα αυτό, επιδιώκοντας την απόλυσή της.
Από εκεί ξεκίνησε και το περιστατικό, το οποίο συνέβη μεταξύ της καθαρίστριας, του συζύγου της και της δασκάλας και στο οποίο δεν ήταν παρών δυστυχώς κανείς άλλος. Στις 7-2-2008 για άλλη μία φορά η δασκάλα επετέθη φραστικά στην καθαρίστρια του σχολείου, αποκαλώντας την «βρωμιάρα» και ζητώντας της επιτακτικά να παρατήσει τη δουλειά της καθαρίστριας και να φύγει από το σχολείο. Ο σύζυγος της καθαρίστριας, ο οποίος έτυχε να περνά από το σημείο, αντιλήφθηκε το περιστατικό και υπερασπιζόμενος τη σύζυγό του τόλμησε να πει στην δασκάλα ότι στο σχολείο υπάρχει Διευθυντής και ότι η δουλειά της είναι να μαθαίνει γράμματα στα παιδιά και όχι να ασχολείται με την καθαρίστρια, ενώ ταυτόχρονα τράβηξε τη σύζυγό του έξω από το σχολείο, την παρότρυνε να παρατήσει πια αυτή τη δουλειά και έφυγε.
Αυτό ήταν το περιστατικό που συνέβη και δυστυχώς το καθαρά διαπροσωπικό και φραστικό μόνο αυτό περιστατικό έδωσε τη μεγάλη ευκαιρία στη δασκάλα να το εκμεταλλευτεί κατά το δοκούν, πιστεύοντας, όπως άλλωστε αποδείχθηκε εκ των υστέρων, ότι κανείς δεν θα πίστευε τα λεγόμενα μίας μουσουλμανικής οικογένειας του Μεγάλου Δερείου, αντίθετα όλοι θα πίστευαν τη δική της εκδοχή των γεγονότων, μιας και επρόκειτο για «γνήσια Ελληνίδα δασκάλα». Μετέτρεψε λοιπόν αυτή την καθαρά διαπροσωπική φραστική διένεξη σε ελληνοτουρκική εθνικιστική αντιπαράθεση, δηλητηριάζοντας τις σχέσεις μουσουλμάνων και χριστιανών στην περιοχή και διαταράσσοντας την ειρηνική συμβίωσή μας.
Έφερε μάλιστα επανειλημμένες φορές στο Νομό μας μέλη της «Χρυσής Αυγής» και άλλων εθνικιστικών οργανώσεων, προκειμένου να την στηρίξουν και προφανώς προκειμένου να μας τρομοκρατήσουν, τόσο στις εθνικές επετείους της 25ης Μαρτίου που ακολούθησαν, όσο και στις αίθουσες των Δικαστηρίων κατά την εκδίκαση της παραπάνω υπόθεσης. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι κατά τη δευτεροβάθμια εκδίκαση του ποινικού σκέλους της υπόθεσης στο Δικαστικό Μέγαρο Αλεξανδρούπολης είχαν συγκεντρωθεί δεκάδες μέλη εθνικιστικών οργανώσεων, δεν γνωρίζουμε από ποια μέρη της Ελλάδας, φωνάζοντας εθνικιστικά συνθήματα και παρεμβαίνοντας στη διαδικασία του Δικαστηρίου, αναγκαστήκαμε δε, ο κατηγορούμενος και εγώ η συνήγορός του, να αναμένουμε επί ώρες εντός του Δικαστικού Μεγάρου μετά το τέλος της εκδίκασης για να διαλυθεί το πλήθος και να αποφύγουμε τις επιθέσεις εναντίον μας.
Χαρακτηριστικό επίσης είναι το γεγονός ότι η εν λόγω κυρία, εκτός από την έγκληση που κατάθεσε κατά του κ. Κασάικα Οσμάν για το ως άνω περιστατικό, άσκησε και αγωγή εναντίον του ιδίου, της συζύγου του και των δύο θυγατέρων του, αξιώνοντας το εξωφρενικό ποσό των 370.000 ευρώ ως αποζημίωση για την ηθική βλάβη που έχει υποστεί από τις υποτιθέμενες άδικες πράξεις που έχουν τελεστεί εναντίον της, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι πρόκειται για μία πολύ φτωχή οικογένεια με τέσσερα παιδιά, δύο κορίτσια, ηλικίας 23 και 21 ετών και δύο αγόρια ηλικίας 16 και 9 ετών, που αγωνίζονται με νύχια και με δόντια για να επιβιώσουν με 2.500 ευρώ το χρόνο που κερδίζει ο πατέρας από την εργασία του ως δασεργάτης και κάποια μεροκάματα που κερδίζουν οι γυναίκες του σπιτιού δουλεύοντας σε γεωργικές εργασίες κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, αφού μάλιστα η σύζυγός του, μετά από όλα αυτά που συνέβησαν, έχασε και την δουλειά της καθαρίστριας του σχολείου, από την οποία κέρδιζε το ποσό των 120 ευρώ το μήνα.
Και δυστυχώς όλοι εσείς έχετε αναδείξει σε εθνική ηρωίδα την κυρία αυτή, αρνούμενοι να ακούσετε την άλλη πλευρά των γεγονότων, δίνοντας βήμα επανειλημμένα μόνο σ’ αυτήν και στον σύζυγό της, ο οποίος αδυνατώ να καταλάβω με ποια ιδιότητα εκφράζει απόψεις για τις σχέσεις των μουσουλμάνων με τους χριστιανούς στην περιοχή μας και μας υποδεικνύει πώς θα ζούμε, με ποιους θα συναναστρεφόμαστε, πώς θέλουμε εμείς να αγαπάμε και να υπερασπιζόμαστε την πατρίδα μας και ποιους εμείς θεωρούμε εχθρούς και ποιους φίλους μας.
Μετά τα παραπάνω, που δεν γνωρίζω βέβαια αν κάνετε τον κόπο να διαβάσετε, ελπίζω να αποκαταστήσετε τη δημοσιογραφική τάξη και δεοντολογία, παρουσιάζοντας σε κάποια επόμενη εκπομπή σας και την άλλη, την αθέατη αλλά αληθινή πλευρά του Νομού μας.
Ορεστιάδα 26 Μαΐου 2010
Μαρία Γκουγκουσκίδου
Source: http://feleki.wordpress.com (29/12/2010)
Για άλλη μια φορά βραβεύτηκε η Χαρά Νικοπούλου για το εκπαιδευτικό της έργο. Να θυμίσω ότι στο παρελθόν έχει πάρει βραβείο από το Υπουργείο Παιδείας και τη Νομαρχία Θεσσαλονίκης. Η Ακαδημία Αθηνών θεώρησε ότι έπρεπε να επιβραβεύσει τη προσπάθεια της ηρωϊκής δασκάλας να σώσει το έθνος από τον εκτουρκισμό του και την αποχριστιανοποίησή του. Η ίδια η δασκάλα δήλωσε:
«Η Ακαδηµία στο πρόσωπό µου παρασηµοφορεί τη φιλοπατρία και τη διαµόρφωση κυρίως της εθνικής συνείδησης στους µαθητές µου. Το µετάλλιο ανδρείας αποτελεί για µένα ηθική δέσµευση να συνεχίσω µε µεγαλύτερη πίστη τον αγώνα µέχρι την τελική δικαίωση του έθνους». (Τα Νέα, 29/12).
Ας ελπίσουμε ότι δε θα πραγματοποιήσει τη δέσμευσή της και θα σταματήσει να εγείρει ζητήματα ελληνικότητας ή μη τη Θράκης καθώς αυτά έχουν λυθεί εδώ και χρόνια. Το ζήτημα στη Θράκη δεν είναι η ελληνικότητά της αλλά η διαρκής προσπάθεια για την κατοχύρωση της συνύπαρξης των τοπικών διαφορών. Και ο στόχος της σχολικής εκπαίδευσης πρέπει να είναι προς αυτή την κατεύθυνση προσανατολισμένος.
Υποτίθεται ότι στο τέλος της δεκαετίας του 2000 αγωνιζόμαστε για ένα σχολείο διαπολιτισμικό, χωνευτήρι πολιτισμών που θα παραµερίζει την κοινωνική ανισότητα και αδικία και θα προάγει τον σεβασµό στην πολιτισµική ετερότητα˙ ένα σχολείο που θα εξαλείψει τον εθνικιστικό τρόπο σκέψης και θα αποτελέσει ένα από τα βασικά μέσα επικοινωνίας των διαφορετικών λαών˙ ένα σχολείο που όλοι οι µαθητές ανεξάρτητα από την εθνική και πολιτισµική τους προέλευση, θα πρέπει να αναπτύσσουν τις γνώσεις, τις δεξιότητές τους, την κριτική σκέψη.
Αντ’ αυτού βλέπουμε να βραβεύεται η ξεπερασμένη αφομοιωτική εκπαιδευτική προσπάθεια που έχει ως στόχο την απόκτηση γνώσεων ανεξάρτητα από την εθνική και πολιτισµική προέλευση των μαθητών, την ολοκληρωτική αφομοίωση και ομογενοποίηση.
Η Χαρά Νικοπούλου έχοντας μαζί της ένα θίασο από χρυσαυγίτες και συνομωσιολάγνους εθνικιστές έχει καταφέρει να αναδειχθεί ως γυναίκα σύμβολο των απανταχού πατριωτών, μια άλλη Μαντώ Μαυρογένους. Εξάλλου και το βιντεάκι που ακολουθεί αναδεικνύει τις φαντασιώσεις της.
Παρουσιάζει τον εαυτό της ως θύμα που έχει υποστεί τόσο την μισαλλοδοξία του Υπουργείου όσο και τον ανθελληνισμό των μουσουλμάνων της περιοχής. Σε όλα τα πατριωτικά blogs γίνεται λόγος για εκδιώξη της από το Μεγάλο Δέρειο κάτι που ποτέ η ίδια δεν έχει διαψεύσει, ενώ στο παρακάτω δελτίο τύπου του Υπουργείου αλλιώς παρουσιάζεται η κατάσταση:
Δελτίο Τύπου 02/06/2010
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου το Γραφείο Τύπου του
Υπουργείου Παιδείας κάνει γνωστό το εξής:
Η δασκάλα κα Χαρά Νικοπούλου ζήτησε μετάθεση από το δημοτικό σχολείο του Μεγάλου Δέρειου στο οποίο δίδασκε στην Γ΄ περιοχή Θεσσαλονίκης, για προσωπικούς λόγους όπως αναφέρει επί λέξει στην αίτησή της με αριθμό πρωτοκόλλου2387, Γραφείο ΜειονοτικήςΕκπαίδευσης Ροδόπης, στις 30/11/2009.
Η περιοχή στην οποία η ίδια ζήτησε να μετατεθεί απαιτούσε 61,9 μόρια. Η κα Νικοπούλου είχε 76,4 μόρια. Συνεπώς πληρούσε απόλυτα τις προϋποθέσεις για μετάθεση στην πρώτη της επιλογή, όπως και έγινε.
Μέχρι και σήμερα, 2-6-2010, δεν έχει υποβληθεί στην αρμόδια Διεύθυνση κανένα άλλο αίτημα της κα Νικοπούλου.
(πηγή: http://blogs.sch.gr/mchalkou-p/files/2010/06/gia-ti-daskala-chara-nikopoulou.pdf)
Ίσως θα θυμάστε επίσης την υπόθεση του μουσουλμάνου σύζυγου της καθαρίστριας του σχολείου που φαίνεται ότι χτύπησε και έσπασε το χέρι της κας Νικοπούλου. Τουλάχιστον αυτή ήταν η εκδοχή της μίας πλευράς.
Υπήρχε όμως και εκδοχή της άλλης, διά επιστολής της δικηγόρου του κατηγορούμενου η οποία εστάλη στον Χαρδαβέλα. Αποφάσισα να την παραθέσω περισσότερο για να πάρουμε μια ιδέα για τη φορτισμένη ατμόσφαιρα που επικρατεί στην περιοχή του Έβρου, καθώς άτομα σαν τη Νικοπούλου περισσότερο δημιουργούν προβλήματα παρά προσφέρουν λύσεις.
ΠΡΟΣ
Τον κ. Χαρδαβέλα και την εκπομπή ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Σας αποστέλλω την επιστολή αυτή προκειμένου να διαμαρτυρηθώ για την εκπομπή σας «ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» της 25ης Μαΐου 2010, στην οποία παρουσιάσατε το θέμα της κας Χαράς Νικοπούλου.
Ως πληρεξούσια δικηγόρος του κ. Κασάικα Οσμάν, ο οποίος φέρεται ότι χτύπησε την κα Χαρά Νικοπούλου, αλλά και ως απλή κάτοικος του Νομού Έβρου, θεωρώ απαράδεκτο τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάσατε το συγκεκριμένο θέμα και όχι μόνο όσον αφορά το συγκεκριμένο φερόμενο ως τελεσθέν ποινικό αδίκημα, αλλά και τη γενικότερη συμπεριφορά της κυρίας αυτής από την έλευσή της στην περιοχή μας.
Θεωρώ καταρχήν απαράδεκτο δημοσιογραφικά το γεγονός ότι παρουσιάσατε μόνο τη μία πλευρά των γεγονότων και συγκεκριμένα αυτή της εν λόγω κυρίας, ενώ δεν μπήκατε καν στον κόπο να απευθύνετε έστω κάποιες ερωτήσεις στους κατοίκους της περιοχής, είτε αυτοί είναι πομάκοι, όπως εσείς αρέσκεσθε να τους προσδιορίζετε όλους συλλήβδην, είτε τουρκόφωνοι μουσουλμάνοι, είτε ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι, είτε χριστιανοί. Δεν μπήκατε καν στον κόπο να δώσετε το βήμα στους τοπικούς εκλεγμένους βουλευτές, δημάρχους, νομάρχη, οι οποίοι εκπροσωπούν την περιοχή και οι οποίοι έχουν σχηματίσει άποψη για τα γεγονότα. Και κυρίως όχι μόνο δεν μπήκατε στον κόπο να ρωτήσετε την άποψη του τοπικού δήμαρχου του περιοχής, ήτοι του κ. Ευάγγελου Πουλιλιού, δημάρχου του Δήμου Ορφέα, αλλά επιπλέον κατά την προσπάθειά του να παρέμβει στην εκπομπή σας και να εκφράσει την άποψή του τον αντιμετωπίσατε με απαξιωτικά και χλευαστικά σχόλια και συμπεριφορά, αποδίδοντας την αντίθεσή του σε όσα πρεσβεύει η εν λόγω κυρία σε εξυπηρέτηση ψηφοθηρικών του συμφερόντων, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι ο Δήμος Ορφέα αποτελείται στη συντριπτική του πλειοψηφία από χριστιανούς και όχι από μουσουλμάνους και επομένως αν υπήρχε η παραμικρή ρήξη μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων στην περιοχή το συμφερότερο γι’ αυτόν θα ήταν να στηρίξει τους χριστιανούς και όχι τους μουσουλμάνους.
Η πραγματικότητα είναι άλλη κ. Χαρδαβέλα, απλώς εσείς δεν θέλετε ούτε να την ακούτε ούτε να την βλέπετε.
Η πραγματικότητα είναι ότι εμείς εδώ οι κάτοικοι του Νομού Έβρου, της απομακρυσμένης αυτής περιοχής της Ελλάδας, ζούμε επί δεκαετίες ολόκληρες ειρηνικά και αρμονικά, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, δημότες των ίδιων Δήμων, μαθητές στα ίδια σχολεία, εργαζόμενοι στους ίδιους εργασιακούς χώρους, χωρίς ποτέ να δημιουργηθεί το παραμικρό. Έχουν δε περάσει από τα μειονοτικά σχολεία του Νομού μας πάρα πολλοί χριστιανοί δάσκαλοι, με τους οποίους έχουν αναπτυχθεί άριστες και ισχυρές σχέσεις, όλοι δε αυτοί οι δάσκαλοι, αν κάνατε τον κόπο να τους ρωτήσετε, θα σας απαντούσαν ότι έχουν αποκομίσει τις καλύτερες εντυπώσεις από τη φιλοξενία και τη συνεργατικότητα που συνάντησαν στα μουσουλμανικά χωριά.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όλοι οι κάτοικοι της περιοχής μας σεβόμαστε ο καθένας τη διαφορετικότητα του άλλου και το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, διαφορετικότητα που μπορεί να αφορά στη θρησκευτική συνείδηση, στα πολιτικά πιστεύω, στις ηθικές αρχές κ.α.
Οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι εμείς εδώ στο Νομό Έβρου έχουμε μεγαλύτερη σχέση με τους μουσουλμάνους γείτονες, συγχωριανούς, συμπολίτες μας παρά μ’ εσάς τους Αθηναίους του Κολωνακίου και της Μυκόνου, διότι αντιμετωπίζουμε καθημερινά όλοι μας την εκπαιδευτική, πολιτιστική, οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση, την έλλειψη οποιουδήποτε έργου ανάπτυξης, την έλλειψη οποιουδήποτε έργου υποδομής στο Νομό μας. Όταν πλημμυρίζουν κάθε χρόνο τα χωράφια, τα σπίτια, τα χωριά μας, αυτοί στους οποίους μπορούμε να στηριχτούμε για βοήθεια είναι οι διπλανοί μας χριστιανοί, μουσουλμάνοι, όποιοι και αν είναι αυτοί και όχι βέβαια σ’ εσάς τους κατοίκους των Αθηνών ή στην κεντρική εξουσία που μας θεωρείτε ως πολίτες τελευταίας κατηγορίας.
Μας θυμόσαστε μόνο όταν θέλετε να ικανοποιήσετε τις εθνικιστικές σας εξάρσεις, αναφερόμενοι σε ελληνοτουρκικά σύνορα, σε ελληνοτουρκικές διενέξεις, σε ανθελληνικές δράσεις της μειονότητας, σε εγκάθετους του τουρκικού προξενείου κ.α., δημιουργώντας από το πουθενά εθνικά θέματα που δεν υπάρχουν.
Αυτό ακριβώς έκανε και η συγκεκριμένη κυρία, ήρθε στην περιοχή μας κομίζοντας ακραίες εθνικιστικές αντιλήψεις, τις οποίες εμφάνισε μετά τα δύο πρώτα χρόνια της παραμονής της και αφού είχε καταφέρει με τη συμπεριφορά της να κάνει όλους τους κατοίκους του Μεγάλου Δερείου να την αγαπήσουν και να πιστέψουν ότι ήθελε πραγματικά να τους βοηθήσει. Ξαφνικά λοιπόν και μετά τα δύο πρώτα χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων οι κάτοικοι του Μεγάλου Δερείου παραχώρησαν απλόχερα τόσο στην ίδια όσο και στο σύζυγό της ότι περνούσε από το χέρι τους, έχοντας αναπτύξει με όλους τους κατοίκους του χωριού στενές διαπροσωπικές και φιλικές σχέσεις, άρχισε να αναδεικνύεται το πραγματικό της πρόσωπο. Οι ακραίες θέσεις της όσον αφορά το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελλάδα, οι οποίες προχωρούν πέρα από τις θέσεις του Ελληνικού Κράτους, η απαγόρευση που επέβαλε να ομιλείται ενώπιων της η τουρκική γλώσσα, οι συστάσεις της προς τις γυναίκες να μη φορούν τη μουσουλμανική μαντίλα, η άποψή της ότι στα μειονοτικά σχολεία δεν πρέπει να διδάσκεται η τουρκική γλώσσα, ο αυτοπροσδιορισμός της ως Ελληνίδας δασκάλας η οποία έχει τον ελληνισμό μέσα της και έναν υπέρμετρο πατριωτισμό, ενώ όλοι οι μουσουλμάνοι της περιοχής και όσοι τους υποστηρίζουν είναι ανθέλληνες, πράκτορες του Τουρκικού Κράτους και του Τουρκικού Προξενείου, η αυτοπαρουσίαση της ίδιας και του συζύγου της ως ανθρώπων που για πρώτη φορά επιτελούν εθνικό έργο στην περιοχή μας, η εφεύρεση από την ίδια ενός αδιανόητου διαχωρισμού μεταξύ αλεβιτών και σουνιτών μουσουλμάνων και η μετάδοση του διαχωρισμού αυτού και στα ανήλικα παιδιά των μουσουλμάνων, τα οποία ποτέ έως εκείνη τη στιγμή δεν είχαν ακούσει κάτι παρόμοιο, οδήγησαν στη ρήξη των σχέσεών της με τους κατοίκους του χωριού και κυρίως με τους γονείς των μαθητών των τάξεων στις οποίες δίδασκε.
Η αφορμή δημιουργήθηκε όταν στις αρχές του σχολικού έτους 2007 – 2008 η δασκάλα παρενέβη στη διαδικασία συντήρησης και βαψίματος του σχολείου, μολονότι είναι μία διαδικασία που δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητές της, απαιτώντας από τους μαθητές να καταβάλουν το ποσό των 10 ευρώ το καθένα για την πληρωμή των ελαιοχρωματιστών, αρνούμενη να καταβληθεί αυτό από το ταμείο του σχολείου, προφανώς γιατί θεωρεί ότι οι μουσουλμάνοι ως κατώτεροι έλληνες δεν δικαιούνται ενός ευπρεπούς σχολικού χώρου αλλά οφείλουν να πληρώνουν οι ίδιοι γι’ αυτό, τονίζοντας στους μαθητές ότι σε περίπτωση που δεν κατέβαλαν το ως άνω ποσό δεν θα μπορούσαν να παρακολουθούν στο εξής τα μαθήματα του σχολείου.
Η στάση αυτή της δασκάλας προκάλεσε την αντίδραση των γονέων των μαθητών του σχολείου, οι οποίοι απέστειλαν έγγραφο στις 5-11-2007 προς το Διευθυντή του Συντονιστικού Γραφείου της Μειονοτικής Εκπαίδευσης, με το οποίο ζητούσαν την απομάκρυνση της δασκάλας από το μειονοτικό σχολείο τους και το μειονοτικό χωριό τους.
Το ως άνω έγγραφο και οι υπογραφές που είχαν τεθεί σ’ αυτό εξόργισαν την δασκάλα, η οποία προέβη σε επανειλημμένες δηλώσεις στα τοπικά και εθνικά Μ.Μ.Ε., αμαυρώνοντας την εικόνα του χωριού, διαστρεβλώνοντας το θέμα που δημιουργήθηκε, δίνοντάς του πολιτική χροιά που δεν είχε, παρουσιάζοντας τους κατοίκους του Μεγάλου Δερείου ως πράκτορες και εγκάθετους του Τουρκικού Προξενείου, οι οποίοι υποτίθεται ότι προσπαθούσαν να εκδιώξουν τη «μοναδική Ελληνίδα δασκάλα που υπηρετεί για πρώτη φορά τον Ελληνισμό στο Μεγάλο Δέρειο», εμφανίζοντας τον εαυτό της ως ηρωίδα και όλους τους άλλους ως ανθέλληνες.
Στοχοποίησε δε τους υπογράψαντες το ως άνω έγγραφο, μεταξύ αυτών και την καθαρίστρια του σχολείου και το σύζυγό της, απειλώντας με απολύσεις όσους εργάζονταν σε χριστιανούς εργοδότες και με καταγγελίες στην Πολεοδομία όσους τυχόν είχαν πολεοδομικές παραβάσεις.
Όσον αφορά ειδικότερα την καθαρίστρια του σχολείου, με την οποία η δασκάλα είχε αναπτύξει μία ιδιαίτερα φιλική σχέση, επαινώντας επανειλημμένα τη δουλειά της, ξαφνικά και μετά τη συλλογή των ως άνω υπογραφών η στάση της δασκάλας μετεστράφη. Η δασκάλα άρχισε να αμφισβητεί τη δουλειά της ως καθαρίστριας, να απευθύνεται επανειλημμένα στους άλλους δασκάλους και στο Διευθυντή του σχολείου για το θέμα αυτό, επιδιώκοντας την απόλυσή της.
Από εκεί ξεκίνησε και το περιστατικό, το οποίο συνέβη μεταξύ της καθαρίστριας, του συζύγου της και της δασκάλας και στο οποίο δεν ήταν παρών δυστυχώς κανείς άλλος. Στις 7-2-2008 για άλλη μία φορά η δασκάλα επετέθη φραστικά στην καθαρίστρια του σχολείου, αποκαλώντας την «βρωμιάρα» και ζητώντας της επιτακτικά να παρατήσει τη δουλειά της καθαρίστριας και να φύγει από το σχολείο. Ο σύζυγος της καθαρίστριας, ο οποίος έτυχε να περνά από το σημείο, αντιλήφθηκε το περιστατικό και υπερασπιζόμενος τη σύζυγό του τόλμησε να πει στην δασκάλα ότι στο σχολείο υπάρχει Διευθυντής και ότι η δουλειά της είναι να μαθαίνει γράμματα στα παιδιά και όχι να ασχολείται με την καθαρίστρια, ενώ ταυτόχρονα τράβηξε τη σύζυγό του έξω από το σχολείο, την παρότρυνε να παρατήσει πια αυτή τη δουλειά και έφυγε.
Αυτό ήταν το περιστατικό που συνέβη και δυστυχώς το καθαρά διαπροσωπικό και φραστικό μόνο αυτό περιστατικό έδωσε τη μεγάλη ευκαιρία στη δασκάλα να το εκμεταλλευτεί κατά το δοκούν, πιστεύοντας, όπως άλλωστε αποδείχθηκε εκ των υστέρων, ότι κανείς δεν θα πίστευε τα λεγόμενα μίας μουσουλμανικής οικογένειας του Μεγάλου Δερείου, αντίθετα όλοι θα πίστευαν τη δική της εκδοχή των γεγονότων, μιας και επρόκειτο για «γνήσια Ελληνίδα δασκάλα». Μετέτρεψε λοιπόν αυτή την καθαρά διαπροσωπική φραστική διένεξη σε ελληνοτουρκική εθνικιστική αντιπαράθεση, δηλητηριάζοντας τις σχέσεις μουσουλμάνων και χριστιανών στην περιοχή και διαταράσσοντας την ειρηνική συμβίωσή μας.
Έφερε μάλιστα επανειλημμένες φορές στο Νομό μας μέλη της «Χρυσής Αυγής» και άλλων εθνικιστικών οργανώσεων, προκειμένου να την στηρίξουν και προφανώς προκειμένου να μας τρομοκρατήσουν, τόσο στις εθνικές επετείους της 25ης Μαρτίου που ακολούθησαν, όσο και στις αίθουσες των Δικαστηρίων κατά την εκδίκαση της παραπάνω υπόθεσης. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι κατά τη δευτεροβάθμια εκδίκαση του ποινικού σκέλους της υπόθεσης στο Δικαστικό Μέγαρο Αλεξανδρούπολης είχαν συγκεντρωθεί δεκάδες μέλη εθνικιστικών οργανώσεων, δεν γνωρίζουμε από ποια μέρη της Ελλάδας, φωνάζοντας εθνικιστικά συνθήματα και παρεμβαίνοντας στη διαδικασία του Δικαστηρίου, αναγκαστήκαμε δε, ο κατηγορούμενος και εγώ η συνήγορός του, να αναμένουμε επί ώρες εντός του Δικαστικού Μεγάρου μετά το τέλος της εκδίκασης για να διαλυθεί το πλήθος και να αποφύγουμε τις επιθέσεις εναντίον μας.
Χαρακτηριστικό επίσης είναι το γεγονός ότι η εν λόγω κυρία, εκτός από την έγκληση που κατάθεσε κατά του κ. Κασάικα Οσμάν για το ως άνω περιστατικό, άσκησε και αγωγή εναντίον του ιδίου, της συζύγου του και των δύο θυγατέρων του, αξιώνοντας το εξωφρενικό ποσό των 370.000 ευρώ ως αποζημίωση για την ηθική βλάβη που έχει υποστεί από τις υποτιθέμενες άδικες πράξεις που έχουν τελεστεί εναντίον της, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι πρόκειται για μία πολύ φτωχή οικογένεια με τέσσερα παιδιά, δύο κορίτσια, ηλικίας 23 και 21 ετών και δύο αγόρια ηλικίας 16 και 9 ετών, που αγωνίζονται με νύχια και με δόντια για να επιβιώσουν με 2.500 ευρώ το χρόνο που κερδίζει ο πατέρας από την εργασία του ως δασεργάτης και κάποια μεροκάματα που κερδίζουν οι γυναίκες του σπιτιού δουλεύοντας σε γεωργικές εργασίες κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, αφού μάλιστα η σύζυγός του, μετά από όλα αυτά που συνέβησαν, έχασε και την δουλειά της καθαρίστριας του σχολείου, από την οποία κέρδιζε το ποσό των 120 ευρώ το μήνα.
Και δυστυχώς όλοι εσείς έχετε αναδείξει σε εθνική ηρωίδα την κυρία αυτή, αρνούμενοι να ακούσετε την άλλη πλευρά των γεγονότων, δίνοντας βήμα επανειλημμένα μόνο σ’ αυτήν και στον σύζυγό της, ο οποίος αδυνατώ να καταλάβω με ποια ιδιότητα εκφράζει απόψεις για τις σχέσεις των μουσουλμάνων με τους χριστιανούς στην περιοχή μας και μας υποδεικνύει πώς θα ζούμε, με ποιους θα συναναστρεφόμαστε, πώς θέλουμε εμείς να αγαπάμε και να υπερασπιζόμαστε την πατρίδα μας και ποιους εμείς θεωρούμε εχθρούς και ποιους φίλους μας.
Μετά τα παραπάνω, που δεν γνωρίζω βέβαια αν κάνετε τον κόπο να διαβάσετε, ελπίζω να αποκαταστήσετε τη δημοσιογραφική τάξη και δεοντολογία, παρουσιάζοντας σε κάποια επόμενη εκπομπή σας και την άλλη, την αθέατη αλλά αληθινή πλευρά του Νομού μας.
Ορεστιάδα 26 Μαΐου 2010
Μαρία Γκουγκουσκίδου
Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010
Ο Δ.Σ.Α. τίθεται ανοιχτά κατά της δανειακής σύμβασης της Ελλάδας
Πρόσκληση σε εκδήλωση "Η Ελλάδα μας χρειάζεται όλους"
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ - ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ - ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΕΙ - ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ - ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ - ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ - ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ -ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ
«Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΛΟΥΣ»
Οι Επιστημονικοί Φορείς, σας προσκαλούν την Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011 και ώρα 18.00
στο θέατρο «ΑΚΡΟΠΟΛ» με κεντρικό ομιλητή τον επικεφαλής της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ.
Χαιρετισμό θα απευθύνουν οι Πρόεδροι των Επιστημονικών Φορέων.
Παραιτηθήκαμε «ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ», από τις ασυλίες προστασίας της εθνικής κυριαρχίας
Η Εθνική Κυριαρχία ούτε μεταβιβάζεται ούτε εκχωρείται. Ανήκει διαχρονικά στον λαό της
ΔΕΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΝΕΟ ΑΞΙΑΚΟ ΚΩΔΙΚΑ
* Στην διοργάνωση αυτή συμμετέχουν κι άλλοι φορείς, οι οποίοι θα γνωστοποιηθούν στο επόμενο διάστημα
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ - ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ - ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΕΙ - ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ - ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ - ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ - ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ -ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ
«Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΛΟΥΣ»
Οι Επιστημονικοί Φορείς, σας προσκαλούν την Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011 και ώρα 18.00
στο θέατρο «ΑΚΡΟΠΟΛ» με κεντρικό ομιλητή τον επικεφαλής της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ.
Χαιρετισμό θα απευθύνουν οι Πρόεδροι των Επιστημονικών Φορέων.
Παραιτηθήκαμε «ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ», από τις ασυλίες προστασίας της εθνικής κυριαρχίας
Η Εθνική Κυριαρχία ούτε μεταβιβάζεται ούτε εκχωρείται. Ανήκει διαχρονικά στον λαό της
ΔΕΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΝΕΟ ΑΞΙΑΚΟ ΚΩΔΙΚΑ
* Στην διοργάνωση αυτή συμμετέχουν κι άλλοι φορείς, οι οποίοι θα γνωστοποιηθούν στο επόμενο διάστημα
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ «ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΤΗΣ ΟΥΤΟΠΙΑΣ» ΣΕ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ EVENT.
Σας ενημερώνουμε ότι η παιδική «Χορωδία της Ουτοπίας» πραγματοποιεί την πρώτη της δημόσια εμφάνιση, συμμετέχοντας στο Χριστουγεννιάτικο event που οργανώνει ο Classical Radio στον κινηματογράφο Δαναό την Κυριακή 26 Δεκεμβρίου στις 12 μ.μ. υλοποιώντας έτσι το όραμα μας για τη δημιουργία μιας κοινωνίας μικρών καλλιτεχνών όπου η διαφορετικότητα των πολιτισμών μετατρέπεται στο μεγάλο της πλεονέκτημα.
Θα ήταν μεγάλη χαρά για εμάς να παρευρεθείτε σ αυτή τη γιορτή.
Είσοδος: 9€ & 7€ (παιδικό)
Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010
Τα ΜΑΤ έδιωξαν τους πρόσφυγες από την είσοδο του υπουργείου
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "ΑΥΓΗ" (22 Δεκεμβρίου 2010)
Με επιχείρηση των ΜΑΤ έληξε η καθιστική διαμαρτυρία Αφγανών και Ιρανών προσφύγων στην είσοδο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη χθες τα ξημερώματα. Η διαμαρτυρία είχε ξεκινήσει το μεσημέρι της Δευτέρας, μετά τη συνάντηση που είχε η επιτροπή των προσφύγων μαζί με τον δημοτικό σύμβουλο της Αθήνας Πέτρο Κωνσταντίνου με τον διευθυντή του γραφείου του υπουργού και τον υπασπιστή του. Οι πρόσφυγες ζητούν την άμεση λειτουργία των Επιτροπών Ασύλου, προκειμένου να εξεταστούν τα αιτήματά τους, οι οποίες δεν έχουν ακόμα συγκροτηθεί παρά τη δημοσίευση του σχετικού Π.Δ. στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως για το μεταβατικό στάδιο εξέτασης αιτημάτων ασύλου.
Η Επιτροπή Αφγανών Πολιτικών Προσφύγων και του δημοτικού συμβούλου της Αθήνας Πέτρου Κωνσταντίνου καταγγέλλει πως γύρω στις 2.30 χθες τα ξημερώματα άνδρες των ΜΑΤ με ρόπαλα και ασπίδες επιχείρησαν να απομακρύνουν από την είσοδο τους πρόσφυγες, μεταξύ των οποίων γυναίκες και βρέφη. Ένας δε εξ αυτών οδηγήθηκε στον Ευαγγελισμό για τις πρώτες βοήθειες, ενώ συνελήφθη Ιρανός, ο οποίος έσχισε, ενώπιον των συγκεντρωμένων, την κάρτα του πολιτικού πρόσφυγα διαμαρτυρόμενος για τη στάση της χώρας στο θέμα των προσφύγων.
Με επιχείρηση των ΜΑΤ έληξε η καθιστική διαμαρτυρία Αφγανών και Ιρανών προσφύγων στην είσοδο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη χθες τα ξημερώματα. Η διαμαρτυρία είχε ξεκινήσει το μεσημέρι της Δευτέρας, μετά τη συνάντηση που είχε η επιτροπή των προσφύγων μαζί με τον δημοτικό σύμβουλο της Αθήνας Πέτρο Κωνσταντίνου με τον διευθυντή του γραφείου του υπουργού και τον υπασπιστή του. Οι πρόσφυγες ζητούν την άμεση λειτουργία των Επιτροπών Ασύλου, προκειμένου να εξεταστούν τα αιτήματά τους, οι οποίες δεν έχουν ακόμα συγκροτηθεί παρά τη δημοσίευση του σχετικού Π.Δ. στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως για το μεταβατικό στάδιο εξέτασης αιτημάτων ασύλου.
Η Επιτροπή Αφγανών Πολιτικών Προσφύγων και του δημοτικού συμβούλου της Αθήνας Πέτρου Κωνσταντίνου καταγγέλλει πως γύρω στις 2.30 χθες τα ξημερώματα άνδρες των ΜΑΤ με ρόπαλα και ασπίδες επιχείρησαν να απομακρύνουν από την είσοδο τους πρόσφυγες, μεταξύ των οποίων γυναίκες και βρέφη. Ένας δε εξ αυτών οδηγήθηκε στον Ευαγγελισμό για τις πρώτες βοήθειες, ενώ συνελήφθη Ιρανός, ο οποίος έσχισε, ενώπιον των συγκεντρωμένων, την κάρτα του πολιτικού πρόσφυγα διαμαρτυρόμενος για τη στάση της χώρας στο θέμα των προσφύγων.
Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010
Γερμανοί συνοριοφύλακες (της Frontex) κατά Ελλάδας για κακομεταχείριση των μεταναστών στον Έβρο
Αναδημοσίευση από www.tvxs.gr (21-12-2010)
Απογοητευμένοι εμφανίζονται οι Γερμανοί συνοριοφύλακες που συμμετέχουν στις ομάδες ταχείας επέμβασης της FRONTEX για την κατάσταση που επικρατεί στα κέντρα κράτησης των μεταναστών χωρίς χαρτιά στον Έβρο. Από την πλευρά της, η ελληνική αστυνομία παρέδωσε χάρτες με τα κρυφά περάσματα του Έβρου στις τουρκικές αρχές, ώστε να βοηθήσουν «στη μείωση της εισόδου των μεταναστών στη χώρα».
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του περιοδικού «Der Spiegel», οι Γερμανοί συνοριοφύλακες της FRONTEX εξέφρασαν στους ανωτέρους τους την απροθυμία τους να συμμετάσχουν σε ορισμένες επιχειρήσεις, λόγω των άθλιων συνθηκών διαβίωσης που συναντούν οι μετανάστες στα κέντρα κράτησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως αντιανθρωπιστικές και αντίκεινται στο γερμανικό Δίκαιο.
Συγκεκριμένα, οι Γερμανοί κατηγορούν τη βία που ασκείται στους μετανάστες κατά την είσοδό τους στη χώρα, ενώ αναφέρουν και περιστατικό στο οποίο ακούστηκε πυροβολισμός στον αέρα για λόγους εκφοβισμού, όταν οι μετανάστες περνούσαν από ναρκοθετημένες περιοχές. Ακόμη, αναφέρουν ότι, μετά τη σύλληψή τους, οι μετανάστες μεταφέρονται στοιβαγμένοι σε οχήματα χωρίς παράθυρα και καθίσματα σε μέρη όπου ανακρίνονται κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, ενώ για να περιγράψουν την αθλιότητα των κέντρων κράτησης, σημειώνουν ότι μπαίνουν μέσα με μάσκες και γάντια.
Στελέχη του Υπουργείου Εσωτερικών της Γερμανίας, που έχουν ήδη ταξιδέψει στην Ελλάδα για να συνομιλήσουν με την Ελληνική Κυβέρνηση, αναφέρθηκαν στην ανάγκη λήψης μέτρων από την πλευρά της Ελλάδας, με σκοπό τη βελτίωση της κατάστασης των προσφύγων. Οι Γερμανοί συνοριοφύλακες μάλιστα, μαζί με Ολλανδούς συναδέλφους τους, υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να εμποδίζεται η είσοδος στη χώρα, αλλά να γίνεται μία «συνέντευξη» στους μετανάστες αφού εισέλθουν, ώστε να εξακριβώνεται το εάν πληρούν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την παραμονή τους στη χώρα και να εντάσσονται σε καθεστώς προστασίας.
Ο Michal Parzyszek, ένας εκ των εκπροσώπων της FRONTEX δήλωσε ότι η Γερμανία θα συνεχίσει να συμμετέχει στην επιχείρηση στον Έβρο με το όνομα Rabit 2010. «Στόχος μας δεν είναι να τροποποιήσουμε την συγκεκριμένη επιχείρηση, αλλά θέλουμε να είναι λεπτομερής, ώστε να αποφύγουμε οποιαδήποτε σύγχυση σχετικά με το τι θα κάνουμε, πότε και πώς», δήλωσε προσθέτοντας ότι ακόμη δεν έχουν λάβει καμία απάντηση από τις ελληνικές αρχές. Οι συνοριοδύλακες της FRONTEX είναι υποχρεωμένοι να λειτουργούν πάντα σε συνεργασία με την ελληνική αστυνομία και μόνον όταν εκείνη είναι παρούσα. Όπως διευκρίνησε ο κ. Parzyszek: « Οι αστυνομικοί (της FRONTEX) μπορούν να ασκήσουν εξουσία, ακριβώς όπως ασκείται στη χώρα υποδοχής και 95% από αυτούς έχουν μαζί τους όπλο».
Από τη στιγμή που έγινε δυσκολότερη η διέλευση από το βόρειο, χερσαίο κομμάτι των ελληνοτουρκικών συνόρων, εξαιτίας της παρουσίας της FRONTEX, οι μετανάστες έχουν βρει άλλα σημεία πιο νότια, όπου περνούν με βάρκες τα παγωμένα νερά του ποταμού. Στα σημεία αυτά η είσοδος των μεταναστών αυξήθηκε κατά 20%, ενώ εκτιμάται ότι φέτος 44 άνθρωποι βρήκαν το θάνατο από πνιγμό.
«Είναι μία πραγματική ανθρωπιστική κρίση» δήλωσε η εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες (UNHCR) Καίτη Κεχαγιόγλου στο BBC, ενώ σημείωσε ότι δεν υπάρχει καμία νομική υποστήριξη, ούτε μεταφραστές, για να διαβάσουν στους μετανάστες τα δικαιώματά τους περί ασύλου.
Μετά την επίσκεψη, τέλος, του έλληνα αρχηγού ΓΕΣ, αντιστράτηγου Φραγκούλη Φράγκου ,στην Άγκυρα και τη συνάντησή του µε τον αρχηγό Χερσαίων ∆υνάµεων της Τουρκίας, στρατηγού Ερντάλ Τσεϊλάλογλου, το Γενικό Επιτελείο Στρατού σε συνεργασία με τους στρατιωτικούς διοικητές των φυλακίων Κήπων, Πυθίου και Καστανιών, παρέδωσε στις 10 Δεκεμβρίου ντοκουμέντα και χάρτες με τα περάσματα στον Τούρκο ακόλουθο Άµυνας, αντισυνταγµατάρχη Σ. Γιουκσέλ, αξιωµατούχο του Γενικού Επιτελείου Στρατού, με σκοπό να «κλείσουν οι τρύπες» που επιτρέπουν στους μετανάστες να εισέλθουν στη χώρα
Απογοητευμένοι εμφανίζονται οι Γερμανοί συνοριοφύλακες που συμμετέχουν στις ομάδες ταχείας επέμβασης της FRONTEX για την κατάσταση που επικρατεί στα κέντρα κράτησης των μεταναστών χωρίς χαρτιά στον Έβρο. Από την πλευρά της, η ελληνική αστυνομία παρέδωσε χάρτες με τα κρυφά περάσματα του Έβρου στις τουρκικές αρχές, ώστε να βοηθήσουν «στη μείωση της εισόδου των μεταναστών στη χώρα».
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του περιοδικού «Der Spiegel», οι Γερμανοί συνοριοφύλακες της FRONTEX εξέφρασαν στους ανωτέρους τους την απροθυμία τους να συμμετάσχουν σε ορισμένες επιχειρήσεις, λόγω των άθλιων συνθηκών διαβίωσης που συναντούν οι μετανάστες στα κέντρα κράτησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως αντιανθρωπιστικές και αντίκεινται στο γερμανικό Δίκαιο.
Συγκεκριμένα, οι Γερμανοί κατηγορούν τη βία που ασκείται στους μετανάστες κατά την είσοδό τους στη χώρα, ενώ αναφέρουν και περιστατικό στο οποίο ακούστηκε πυροβολισμός στον αέρα για λόγους εκφοβισμού, όταν οι μετανάστες περνούσαν από ναρκοθετημένες περιοχές. Ακόμη, αναφέρουν ότι, μετά τη σύλληψή τους, οι μετανάστες μεταφέρονται στοιβαγμένοι σε οχήματα χωρίς παράθυρα και καθίσματα σε μέρη όπου ανακρίνονται κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, ενώ για να περιγράψουν την αθλιότητα των κέντρων κράτησης, σημειώνουν ότι μπαίνουν μέσα με μάσκες και γάντια.
Στελέχη του Υπουργείου Εσωτερικών της Γερμανίας, που έχουν ήδη ταξιδέψει στην Ελλάδα για να συνομιλήσουν με την Ελληνική Κυβέρνηση, αναφέρθηκαν στην ανάγκη λήψης μέτρων από την πλευρά της Ελλάδας, με σκοπό τη βελτίωση της κατάστασης των προσφύγων. Οι Γερμανοί συνοριοφύλακες μάλιστα, μαζί με Ολλανδούς συναδέλφους τους, υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να εμποδίζεται η είσοδος στη χώρα, αλλά να γίνεται μία «συνέντευξη» στους μετανάστες αφού εισέλθουν, ώστε να εξακριβώνεται το εάν πληρούν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την παραμονή τους στη χώρα και να εντάσσονται σε καθεστώς προστασίας.
Ο Michal Parzyszek, ένας εκ των εκπροσώπων της FRONTEX δήλωσε ότι η Γερμανία θα συνεχίσει να συμμετέχει στην επιχείρηση στον Έβρο με το όνομα Rabit 2010. «Στόχος μας δεν είναι να τροποποιήσουμε την συγκεκριμένη επιχείρηση, αλλά θέλουμε να είναι λεπτομερής, ώστε να αποφύγουμε οποιαδήποτε σύγχυση σχετικά με το τι θα κάνουμε, πότε και πώς», δήλωσε προσθέτοντας ότι ακόμη δεν έχουν λάβει καμία απάντηση από τις ελληνικές αρχές. Οι συνοριοδύλακες της FRONTEX είναι υποχρεωμένοι να λειτουργούν πάντα σε συνεργασία με την ελληνική αστυνομία και μόνον όταν εκείνη είναι παρούσα. Όπως διευκρίνησε ο κ. Parzyszek: « Οι αστυνομικοί (της FRONTEX) μπορούν να ασκήσουν εξουσία, ακριβώς όπως ασκείται στη χώρα υποδοχής και 95% από αυτούς έχουν μαζί τους όπλο».
Από τη στιγμή που έγινε δυσκολότερη η διέλευση από το βόρειο, χερσαίο κομμάτι των ελληνοτουρκικών συνόρων, εξαιτίας της παρουσίας της FRONTEX, οι μετανάστες έχουν βρει άλλα σημεία πιο νότια, όπου περνούν με βάρκες τα παγωμένα νερά του ποταμού. Στα σημεία αυτά η είσοδος των μεταναστών αυξήθηκε κατά 20%, ενώ εκτιμάται ότι φέτος 44 άνθρωποι βρήκαν το θάνατο από πνιγμό.
«Είναι μία πραγματική ανθρωπιστική κρίση» δήλωσε η εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες (UNHCR) Καίτη Κεχαγιόγλου στο BBC, ενώ σημείωσε ότι δεν υπάρχει καμία νομική υποστήριξη, ούτε μεταφραστές, για να διαβάσουν στους μετανάστες τα δικαιώματά τους περί ασύλου.
Μετά την επίσκεψη, τέλος, του έλληνα αρχηγού ΓΕΣ, αντιστράτηγου Φραγκούλη Φράγκου ,στην Άγκυρα και τη συνάντησή του µε τον αρχηγό Χερσαίων ∆υνάµεων της Τουρκίας, στρατηγού Ερντάλ Τσεϊλάλογλου, το Γενικό Επιτελείο Στρατού σε συνεργασία με τους στρατιωτικούς διοικητές των φυλακίων Κήπων, Πυθίου και Καστανιών, παρέδωσε στις 10 Δεκεμβρίου ντοκουμέντα και χάρτες με τα περάσματα στον Τούρκο ακόλουθο Άµυνας, αντισυνταγµατάρχη Σ. Γιουκσέλ, αξιωµατούχο του Γενικού Επιτελείου Στρατού, με σκοπό να «κλείσουν οι τρύπες» που επιτρέπουν στους μετανάστες να εισέλθουν στη χώρα
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ Η ΟΜΙΧΛΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ,
την Τρίτη 21 Δεκεμβρίου, 1 μ.μ.,
στο Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας (Κεφαλληνίας 16, Κυψέλη)
την Τρίτη 21 Δεκεμβρίου, 1 μ.μ.,
στο Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας (Κεφαλληνίας 16, Κυψέλη)
Πάνω 300 άνθρωποι της τέχνης που υπογράφουμε το συνημμένο κείμενο, σας καλούμε σε Συνέντευξη Τύπου στις 21/12, 1 μ.μ. στο Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας (Κεφαλληνίας 16, Κυψέλη) όπου θα παρουσιαστούν οι υπογραφές μας και οι θέσεις μας. Θεωρούμε χρέος μας να καταθέσουμε επώνυμα και δημόσια την επιθυμία μας να διαλυθεί η ομίχλη του παρακράτους στις ευρύτερες περιοχές Αγίου Παντελεήμονα και Πλατείας Αττικής. Πιστεύουμε πως οι μετανάστες και οι πρόσφυγες στις περιοχές αυτές είναι ανυπεράσπιστοι και υπό διωγμό, αλλά περισσότερο ανυπεράσπιστη και υπό διωγμό, χωρίς καμιά υπερβολή, είναι η δημοκρατία. Ας τοποθετηθούμε όλοι πριν θρηνήσουμε θύματα. Οι περιστάσεις απαιτούν ταχύτητα δράσης. Η συλλογή αυτών των υπογραφών ας είναι ένα ξεκίνημα.
Στη Συνέντευξη Τύπου, θα παραβρεθούν - μεταξύ άλλων - οι:
Μπέτυ Αρβανίτη, Μηνάς Χατζησάββας, Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Μαρία Κανελλοπούλου, Δήμητρα Χατούπη, Μυρτώ Αλικάκη, Νένα Μεντή (ηθοποιοί), καθώς και οι Γιώργος Κόρρας, Χρήστος Βούπουρας Κωνσταντίνος Γιάνναρης και Γιώργος Καρυπίδης (σκηνοθέτες).
Σας περιμένουμε
Αφγανοί και Ιρανοί πρόσφυγες σε κινητοποίηση για το άσυλο
Πηγή ert.gr ( 20 Δεκεμβρίου 2010)
Κινητοποίηση υπό την παρουσία δυνάμεων των ΜΑΤ, στην είσοδο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη στην οδό Κανελλοπούλου, πραγματοποίησαν περίπου 100 Ιρανοί και Αφγανοί πρόσφυγες που εδώ και μέρες είχαν κατασκηνώσει μπροστά στο κτίριο της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στο Ψυχικό, οι πρώτοι και στα Προπύλαια οι δεύτεροι. Κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης, αντιπροσωπεία τους συναντήθηκε με το διευθυντή του γραφείου του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Χρήστου Παπουτσή κ. Αμοιρίδη και με τον υπασπιστή του κ. Μάρκου. Όπως τόνισε ο κ. Μάρκου, σύντομα θα υπάρχει η δυνατότητα να αντιμετωπιστούν τα ζητήματα αυτά, με το νέο προεδρικό διάταγμα σχετικά με το άσυλο. Από την πλευρά των συγκεντρωθέντων οι δηλώσεις αυτές δεν έγιναν αποδεκτές σα δέσμευση για την ημερομηνία έναρξης λειτουργίας των επιτροπών χορήγησης πολιτικού ασύλου.
Κινητοποίηση υπό την παρουσία δυνάμεων των ΜΑΤ, στην είσοδο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη στην οδό Κανελλοπούλου, πραγματοποίησαν περίπου 100 Ιρανοί και Αφγανοί πρόσφυγες που εδώ και μέρες είχαν κατασκηνώσει μπροστά στο κτίριο της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στο Ψυχικό, οι πρώτοι και στα Προπύλαια οι δεύτεροι. Κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης, αντιπροσωπεία τους συναντήθηκε με το διευθυντή του γραφείου του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Χρήστου Παπουτσή κ. Αμοιρίδη και με τον υπασπιστή του κ. Μάρκου. Όπως τόνισε ο κ. Μάρκου, σύντομα θα υπάρχει η δυνατότητα να αντιμετωπιστούν τα ζητήματα αυτά, με το νέο προεδρικό διάταγμα σχετικά με το άσυλο. Από την πλευρά των συγκεντρωθέντων οι δηλώσεις αυτές δεν έγιναν αποδεκτές σα δέσμευση για την ημερομηνία έναρξης λειτουργίας των επιτροπών χορήγησης πολιτικού ασύλου.
Υπερψηφίστηκε επί της αρχής το νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για το άσυλο
Αναδημοσίευση από το in . gr ( 20 Δεκεμβρίου 2010)
Προβληματισμός για το «Δουβλίνο ΙΙ»
Αθήνα
Με θετική διάθεση αντιμετωπίζουν τόσο η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, όσο και η Ομοσπονδία των Αστυνομικών Υπαλλήλων το υπό επεξεργασία νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για την «Ίδρυση Υπηρεσίας Ασύλου και Υπηρεσίας Πρώτης Υποδοχής».
Εκθέτοντας τις θέσεις του ο εκπρόσωπος του ελληνικού γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες Γιώργος Τσαρμπόπουλος, τόνισε την ανάγκη ριζικής αναμόρφωσης του συστήματος παροχής ασύλου με διπλό στόχο: την ταχύτατη και δικαιότερη διεκπεραίωση των υποθέσεων αυτών και την αποθάρρυνση όσων τελικώς δεν δικαιούνται να τους χορηγηθεί άσυλο.
Η Ύπατη Αρμοστεία, είπε, χαιρετίζει την ίδρυση Υπηρεσίας Ασύλου με τη χρησιμοποίηση πολιτικού προσωπικού, χωρίς τη συμμετοχή της Αστυνομίας, ενώ κρίσιμο θεωρείται το ζήτημα της στελέχωσης της νέας υπηρεσίας με το κατάλληλο επιστημονικό προσωπικό «για να μη καταλήξει σε μία νωθρή και δυσλειτουργική δημόσια υπηρεσία».
Θετική έκρινε επίσης τη νέα δομή των κέντρων υποδοχής των μεταναστών στα σύνορα, με την έννοια ότι δεν θα λύσουν το μεταναστευτικό πρόβλημα, αλλά θα βάλουν τη βάση για μια άλλη προσέγγιση και κατ' αρχάς, αυτό είναι κάτι που χρειάζεται, όπως ανέφερε.
Όσον αφορά το θέμα των επιστροφών και επαναπροωθήσεων, ο κ. Τσαρμπόπουλος είπε ότι ο χρόνος κράτησης του εξαμήνου που ισχύει σήμερα είναι υπερβολικός.
Ο κ. Τσαρμπόπουλος δέχθηκε κριτική από τους βουλευτές της ΝΔ Γρηγόρη Αποστολάκο, του ΠΑΣΟΚ Παντελή Οικονόμου και του ΛΑΟΣ Θανάση Πλεύρη για το ρόλο που παίζουν ΜΚΟ, που ως επί το πλείστον χρηματοδοτούνται από ξένες κυβερνήσεις και πώς ελέγχονται από τον ΟΗΕ.
Ο ίδιος απάντησε ότι σε πολλές περιπτώσεις οι ΜΚΟ υποκαθιστούν το κράτος, αλλά εν πάση περιπτώσει το κράτος οφείλει, όπως το δικαιούται, να κάνει ελέγχους, ενώ κριτική δέχθηκε για το ότι στις μομφές που δέχεται από τα διεθνή φόρουμ η χώρα μας, δεν προστίθεται και η αντίστοιχη κριτική για το γεγονός ότι η Τουρκία έχοντας μετατραπεί σε εκκολαπτήριο δουλεμπορίου δεν ανταποκρίνεται σε καμία από τις υποχρεώσεις της.
Τάχθηκε, επίσης, όπως άλλωστε και όλα τα κόμματα, υπέρ της ανάγκης αναθεώρησης της συνθήκης «Δουβλίνο ΙΙ», που επιβαρύνει υπέρμετρα την Ελλάδα, από την οποία εισέρχεται το 50% των μεταναστών της Ευρώπης, θέση που υποστήριξε στην πορεία της συζήτησης μιλώντας ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Μανώλης Όθωνας.
Σε θετική κατεύθυνση έκρινε ότι κινείται το νομοσχέδιο και ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων Χρήστος Φωτόπουλος, εκτίμησε, όμως, ότι όποιες προσπάθειες έχουν γίνει ως τώρα κρίνονται ως ελλειμματικές, «παράλληλα με τη στάση υποκρισίας των διεθνών οργανισμών».
Ο κ. Φωτόπουλος παραδέχθηκε ότι απαιτείται αξιοκρατία στη στελέχωση των υπηρεσιών, αλλά αναρωτήθηκε, πώς θα γίνει χωρίς την αύξηση των κονδυλίων και διαφορετική αντιμετώπιση των αστυνομικών που εργάζονται στους χώρους κράτησης, όπου οι συνθήκες είναι απαράδεκτες, υπογραμμίζοντας πάντως ότι δεν πρέπει οι αστυνομικές αρμοδιότητες να χορηγηθούν σε ιδιώτες.
Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε επί της αρχής του από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ενώ καταψηφίστηκε από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Μιλώντας επί των άρθρων του νομοσχεδίου ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής, είπε ότι χώρα μας θα καταβάλει κάθε προσπάθεια να μην καταγραφεί ως το μαύρο πρόβατο στην υπόθεση εφαρμογής της συνθήκης Σένγκεν προκειμένου να διεκδικήσει την αναθεώρηση της συνθήκης «Δουβλίνο ΙΙ», αφού κατανοήσουν οι εταίροι μας ότι το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό.
«Για να πετύχουμε όμως αυτούς τους στόχους πρέπει να δημιουργήσουμε τις δομές και τις υποδομές που προβλέπει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Αν χαλαρώσουμε τα μέτρα, θα μπούμε στο στόχαστρο ότι δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στη συνθήκη Σένγκεν» τόνισε ο κ. Παπουτσής.
Προβληματισμός για το «Δουβλίνο ΙΙ»
Αθήνα
Με θετική διάθεση αντιμετωπίζουν τόσο η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, όσο και η Ομοσπονδία των Αστυνομικών Υπαλλήλων το υπό επεξεργασία νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για την «Ίδρυση Υπηρεσίας Ασύλου και Υπηρεσίας Πρώτης Υποδοχής».
Εκθέτοντας τις θέσεις του ο εκπρόσωπος του ελληνικού γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες Γιώργος Τσαρμπόπουλος, τόνισε την ανάγκη ριζικής αναμόρφωσης του συστήματος παροχής ασύλου με διπλό στόχο: την ταχύτατη και δικαιότερη διεκπεραίωση των υποθέσεων αυτών και την αποθάρρυνση όσων τελικώς δεν δικαιούνται να τους χορηγηθεί άσυλο.
Η Ύπατη Αρμοστεία, είπε, χαιρετίζει την ίδρυση Υπηρεσίας Ασύλου με τη χρησιμοποίηση πολιτικού προσωπικού, χωρίς τη συμμετοχή της Αστυνομίας, ενώ κρίσιμο θεωρείται το ζήτημα της στελέχωσης της νέας υπηρεσίας με το κατάλληλο επιστημονικό προσωπικό «για να μη καταλήξει σε μία νωθρή και δυσλειτουργική δημόσια υπηρεσία».
Θετική έκρινε επίσης τη νέα δομή των κέντρων υποδοχής των μεταναστών στα σύνορα, με την έννοια ότι δεν θα λύσουν το μεταναστευτικό πρόβλημα, αλλά θα βάλουν τη βάση για μια άλλη προσέγγιση και κατ' αρχάς, αυτό είναι κάτι που χρειάζεται, όπως ανέφερε.
Όσον αφορά το θέμα των επιστροφών και επαναπροωθήσεων, ο κ. Τσαρμπόπουλος είπε ότι ο χρόνος κράτησης του εξαμήνου που ισχύει σήμερα είναι υπερβολικός.
Ο κ. Τσαρμπόπουλος δέχθηκε κριτική από τους βουλευτές της ΝΔ Γρηγόρη Αποστολάκο, του ΠΑΣΟΚ Παντελή Οικονόμου και του ΛΑΟΣ Θανάση Πλεύρη για το ρόλο που παίζουν ΜΚΟ, που ως επί το πλείστον χρηματοδοτούνται από ξένες κυβερνήσεις και πώς ελέγχονται από τον ΟΗΕ.
Ο ίδιος απάντησε ότι σε πολλές περιπτώσεις οι ΜΚΟ υποκαθιστούν το κράτος, αλλά εν πάση περιπτώσει το κράτος οφείλει, όπως το δικαιούται, να κάνει ελέγχους, ενώ κριτική δέχθηκε για το ότι στις μομφές που δέχεται από τα διεθνή φόρουμ η χώρα μας, δεν προστίθεται και η αντίστοιχη κριτική για το γεγονός ότι η Τουρκία έχοντας μετατραπεί σε εκκολαπτήριο δουλεμπορίου δεν ανταποκρίνεται σε καμία από τις υποχρεώσεις της.
Τάχθηκε, επίσης, όπως άλλωστε και όλα τα κόμματα, υπέρ της ανάγκης αναθεώρησης της συνθήκης «Δουβλίνο ΙΙ», που επιβαρύνει υπέρμετρα την Ελλάδα, από την οποία εισέρχεται το 50% των μεταναστών της Ευρώπης, θέση που υποστήριξε στην πορεία της συζήτησης μιλώντας ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Μανώλης Όθωνας.
Σε θετική κατεύθυνση έκρινε ότι κινείται το νομοσχέδιο και ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων Χρήστος Φωτόπουλος, εκτίμησε, όμως, ότι όποιες προσπάθειες έχουν γίνει ως τώρα κρίνονται ως ελλειμματικές, «παράλληλα με τη στάση υποκρισίας των διεθνών οργανισμών».
Ο κ. Φωτόπουλος παραδέχθηκε ότι απαιτείται αξιοκρατία στη στελέχωση των υπηρεσιών, αλλά αναρωτήθηκε, πώς θα γίνει χωρίς την αύξηση των κονδυλίων και διαφορετική αντιμετώπιση των αστυνομικών που εργάζονται στους χώρους κράτησης, όπου οι συνθήκες είναι απαράδεκτες, υπογραμμίζοντας πάντως ότι δεν πρέπει οι αστυνομικές αρμοδιότητες να χορηγηθούν σε ιδιώτες.
Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε επί της αρχής του από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ενώ καταψηφίστηκε από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Μιλώντας επί των άρθρων του νομοσχεδίου ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής, είπε ότι χώρα μας θα καταβάλει κάθε προσπάθεια να μην καταγραφεί ως το μαύρο πρόβατο στην υπόθεση εφαρμογής της συνθήκης Σένγκεν προκειμένου να διεκδικήσει την αναθεώρηση της συνθήκης «Δουβλίνο ΙΙ», αφού κατανοήσουν οι εταίροι μας ότι το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό.
«Για να πετύχουμε όμως αυτούς τους στόχους πρέπει να δημιουργήσουμε τις δομές και τις υποδομές που προβλέπει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Αν χαλαρώσουμε τα μέτρα, θα μπούμε στο στόχαστρο ότι δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στη συνθήκη Σένγκεν» τόνισε ο κ. Παπουτσής.
Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010
Κωλύματα και ασυμβίβαστα του Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης
Αναδημοσίευση από http://elawyer.blogspot.com
Ένα κρίσιμο ζήτημα για την επιτυχία και την αποτελεσματικότητα του Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης είναι η ανεξαρτησία του από τις δημοτικές αρχές. Ως δημοτικός διαμεσολαβητής, ο Συμπαραστάτης πρέπει να παρέχει τα εχέγγυα ότι θα λειτουργεί με αμεροληψία και διαφάνεια, κι όχι ως προπέτασμα καπνού για την συγκάλυψη της κακοδιοίκησης, όπως έχει καταγγελθεί σε ορισμένες περιπτώσεις στο εξωτερικό (βλ. εδώ: ο Συμπαραστάτης του Δημότη σε πόλεις της Ευρώπης).
Ο Καλλικράτης προβλέπει στο άρθρο 77 ότι ως Συμπαραστάτης δεν μπορεί να εκλεγεί "αιρετός δήμου, περιφέρειας ή βουλευτής" και παραπέμπει στα κωλύματα και ασυμβίβαστα του άρθρου 14. Αυτό σημαίνει ότι ένας εκλεγμένος δημοτικός ή περιφερειακός σύμβουλος δεν μπορεί να θέσει υποψηφιότητα. Ακόμη κι αν ο σύμβουλος παραιτηθεί από την ιδιότητά του αυτή, εφόσον ανήκει σε δημοτική παράταξη που εκπροσωπείται στο δημοτικό συμβούλιο, δυσχερώς μπορεί να υποστηριχθεί ότι η ιδιότητά του αυτή είναι συμβατή με την υποχρέωση ανεξαρτησίας απέναντι στις δημοτικές αρχές. Ένας παραιτηθείς δημοτικός σύμβουλος δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητος ως προς την δημοτική παράταξη με το ψηφοδέλτιο της οποίας εξελέγη. Εάν εκλεγεί τελικά και Συμπαραστάτης του Δημότη, υπάρχει ο κίνδυνος της σύγκρουσης συμφερόντος και του φαινομένου της σύγχυσης ελεγχομένου - ελεγκτή.
Τα ίδια ισχύουν και για τις κατηγορίες ασυμβίβαστων ιδιοτήτων που αναφέρονται στο άρθρο 14 του Καλλικράτη. Εξαίρεση αναγνωρίζεται από το ίδιο άρθρο για τους υπαλλήλους και διευθυντικά στελέχη του Δημοσίου, εφόσον έχουν παραιτηθεί εντός 18μήνου πριν από τη διενέργεια των δημοτικών εκλογών. Ειδικά για τις δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου 2010 ίσχυαν τα κωλύματα του άρθρου 29 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (βλ. εδώ).
Είναι σημαντικό, κατά την έναρξη της λειτουργίας αυτού του νέου χρήσιμου θεσμού να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη διασφάλιση της ανεξαρτησίας των προσώπων. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ο Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης δεν αποτελεί άλλο ένα "αξίωμα", με την κλασική έννοια του όρου, αλλά μια πολύ σοβαρή αποστολή με οιονεί δικαιοδοτικές αρμοδιότητες. Γι' αυτό ο θεσμός δεν θα πρέπει να αξιοποιηθεί για την τακτοποίηση "ημετέρων", καθώς αυτό θα συνιστούσε καταστρατήγηση των διατάξεων του Καλλικράτη, αλλά και της ίδιας της αποστολής του θεσμού.
Στην Πρότασή μας για τον Συμπαραστάτη των Αθηναίων (βλ. εδώ), έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην ανεξαρτησία και την αμεροληψία του θεσμού, υπογραμμίζοντας και υποστηρίζοντας ιδιαίτερα την λειτουργία του σύμφωνα με τις αρχές της ίσης μεταχείρισης και της διαφάνειας.
Ένα κρίσιμο ζήτημα για την επιτυχία και την αποτελεσματικότητα του Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης είναι η ανεξαρτησία του από τις δημοτικές αρχές. Ως δημοτικός διαμεσολαβητής, ο Συμπαραστάτης πρέπει να παρέχει τα εχέγγυα ότι θα λειτουργεί με αμεροληψία και διαφάνεια, κι όχι ως προπέτασμα καπνού για την συγκάλυψη της κακοδιοίκησης, όπως έχει καταγγελθεί σε ορισμένες περιπτώσεις στο εξωτερικό (βλ. εδώ: ο Συμπαραστάτης του Δημότη σε πόλεις της Ευρώπης).
Ο Καλλικράτης προβλέπει στο άρθρο 77 ότι ως Συμπαραστάτης δεν μπορεί να εκλεγεί "αιρετός δήμου, περιφέρειας ή βουλευτής" και παραπέμπει στα κωλύματα και ασυμβίβαστα του άρθρου 14. Αυτό σημαίνει ότι ένας εκλεγμένος δημοτικός ή περιφερειακός σύμβουλος δεν μπορεί να θέσει υποψηφιότητα. Ακόμη κι αν ο σύμβουλος παραιτηθεί από την ιδιότητά του αυτή, εφόσον ανήκει σε δημοτική παράταξη που εκπροσωπείται στο δημοτικό συμβούλιο, δυσχερώς μπορεί να υποστηριχθεί ότι η ιδιότητά του αυτή είναι συμβατή με την υποχρέωση ανεξαρτησίας απέναντι στις δημοτικές αρχές. Ένας παραιτηθείς δημοτικός σύμβουλος δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητος ως προς την δημοτική παράταξη με το ψηφοδέλτιο της οποίας εξελέγη. Εάν εκλεγεί τελικά και Συμπαραστάτης του Δημότη, υπάρχει ο κίνδυνος της σύγκρουσης συμφερόντος και του φαινομένου της σύγχυσης ελεγχομένου - ελεγκτή.
Τα ίδια ισχύουν και για τις κατηγορίες ασυμβίβαστων ιδιοτήτων που αναφέρονται στο άρθρο 14 του Καλλικράτη. Εξαίρεση αναγνωρίζεται από το ίδιο άρθρο για τους υπαλλήλους και διευθυντικά στελέχη του Δημοσίου, εφόσον έχουν παραιτηθεί εντός 18μήνου πριν από τη διενέργεια των δημοτικών εκλογών. Ειδικά για τις δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου 2010 ίσχυαν τα κωλύματα του άρθρου 29 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (βλ. εδώ).
Είναι σημαντικό, κατά την έναρξη της λειτουργίας αυτού του νέου χρήσιμου θεσμού να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη διασφάλιση της ανεξαρτησίας των προσώπων. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ο Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης δεν αποτελεί άλλο ένα "αξίωμα", με την κλασική έννοια του όρου, αλλά μια πολύ σοβαρή αποστολή με οιονεί δικαιοδοτικές αρμοδιότητες. Γι' αυτό ο θεσμός δεν θα πρέπει να αξιοποιηθεί για την τακτοποίηση "ημετέρων", καθώς αυτό θα συνιστούσε καταστρατήγηση των διατάξεων του Καλλικράτη, αλλά και της ίδιας της αποστολής του θεσμού.
Στην Πρότασή μας για τον Συμπαραστάτη των Αθηναίων (βλ. εδώ), έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην ανεξαρτησία και την αμεροληψία του θεσμού, υπογραμμίζοντας και υποστηρίζοντας ιδιαίτερα την λειτουργία του σύμφωνα με τις αρχές της ίσης μεταχείρισης και της διαφάνειας.
Αξιολόγηση αποτελεσματικότητας της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για το 2009
Αναδημοσίευση από το νομικό ιστολόγιο http://elawyer.blogspot.com
Αξιολόγηση αποτελεσματικότητας της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για το 2009
Μέσα από τα δημοσιευμένα στοιχεία για την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων το 2009, παρουσιάζονται οι πραγματικές προσδοκίες που μπορεί να έχει ο πολίτης από το συγκεκριμένο θεσμικό όργανο.
Με το έγγραφο "Αξιολόγηση αποτελεσματικότητας της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για το 2009" (βλ. εδώ) αναλύονται τα σχετικά στοιχεία με κριτήρια:
Α. Τήρηση προθεσμιών διεκπεραίωσης υποθέσεων,
Β. Αντιφατικότητα αποφάσεων,
Γ. Έλεγχος συνταγματικότητας και αμεσότητα εφαρμογής ευρωπαϊκού/διεθνούς δικαίου,
Δ. Αυτεπάγγελτες επεμβάσεις,
Ε. Βαρύτητα των κυρώσεων,
ΣΤ. Επικοινωνιακή πολιτική.
Το έγγραφο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Αρχή: "κατά το έτος 2009 είχε βελτιώσει με αργά βήματα την αποτελεσματικότητά της. Ωστόσο, τις κρίσιμες στιγμές, κατά τις οποίες οι γνωμοδοτήσεις της θα αποτελούσαν φραγμό για την εισαγωγή αντισυνταγματικών νομοθεσιών, η Αρχή δεν ήταν έτοιμη να ανταποκριθεί με την επιβαλλόμενη ταχύτητα στο ρόλο της. Αλλά και μετά την έκδοση των εν λόγω γνωμοδοτήσεων, η Αρχή δεν επέμεινε στην κατάργηση των αντισυνταγματικών νομοθετημάτων, ακόμη και μετά την κυβερνητική αλλαγή του 2009, όταν οι αρμόδιοι πολιτικοί είχαν εκφράσει – σε προγενέστερο στάδιο – την βούληση εφαρμογής των γνωμοδοτήσεων."
Το αντίστοιχο κείμενο για την αξιολόγηση του 2008 μπορείτε να κατεβάσετε εδώ.
Με το νέο έτος θα δημοσιευθεί και η αξιολόγηση αποτελεσματικότητας της Αρχής για το 2010.
Αξιολόγηση αποτελεσματικότητας της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για το 2009
Μέσα από τα δημοσιευμένα στοιχεία για την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων το 2009, παρουσιάζονται οι πραγματικές προσδοκίες που μπορεί να έχει ο πολίτης από το συγκεκριμένο θεσμικό όργανο.
Με το έγγραφο "Αξιολόγηση αποτελεσματικότητας της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για το 2009" (βλ. εδώ) αναλύονται τα σχετικά στοιχεία με κριτήρια:
Α. Τήρηση προθεσμιών διεκπεραίωσης υποθέσεων,
Β. Αντιφατικότητα αποφάσεων,
Γ. Έλεγχος συνταγματικότητας και αμεσότητα εφαρμογής ευρωπαϊκού/διεθνούς δικαίου,
Δ. Αυτεπάγγελτες επεμβάσεις,
Ε. Βαρύτητα των κυρώσεων,
ΣΤ. Επικοινωνιακή πολιτική.
Το έγγραφο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Αρχή: "κατά το έτος 2009 είχε βελτιώσει με αργά βήματα την αποτελεσματικότητά της. Ωστόσο, τις κρίσιμες στιγμές, κατά τις οποίες οι γνωμοδοτήσεις της θα αποτελούσαν φραγμό για την εισαγωγή αντισυνταγματικών νομοθεσιών, η Αρχή δεν ήταν έτοιμη να ανταποκριθεί με την επιβαλλόμενη ταχύτητα στο ρόλο της. Αλλά και μετά την έκδοση των εν λόγω γνωμοδοτήσεων, η Αρχή δεν επέμεινε στην κατάργηση των αντισυνταγματικών νομοθετημάτων, ακόμη και μετά την κυβερνητική αλλαγή του 2009, όταν οι αρμόδιοι πολιτικοί είχαν εκφράσει – σε προγενέστερο στάδιο – την βούληση εφαρμογής των γνωμοδοτήσεων."
Το αντίστοιχο κείμενο για την αξιολόγηση του 2008 μπορείτε να κατεβάσετε εδώ.
Με το νέο έτος θα δημοσιευθεί και η αξιολόγηση αποτελεσματικότητας της Αρχής για το 2010.
Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010
Η αστυνομική βία πρέπει να καταγγέλλεται!!!
Το video που ακολουθεί (BBC) αφορά στην περίπτωση ενός νεαρού Άγγλου ακτιβιστή, ο οποίος, από το αναπηρικό του καροτσάκι και με δυσκολία στην έκφραση δίνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα πολιτικής συμμετοχής και διεκδικητικότητας. Βρέθηκε να δίνει την εν λόγω συνέντευξη, καθώς, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης για το δικαίωμα στην παιδεία, βιντεοσκοπήθηκαν αστυνομικοί να τον βγάζουν βίαια από το αναπηρικό του καροτσάκι, να τον σέρνουν στο δρόμο και να τον μεταφέρουν, ανήμπορο ν' αντιδράσει, μέχρι το απέναντι πεζοδρόμιο. Η άσκηση υπέρμετρης, αδικαιολόγητης βίας εκ μέρους των οργάνων της τάξης είναι δυστυχώς σύνηθες -και μη περιοριζόμενο γεωγραφικά- φαινόμενο και έχει μελετηθεί ως μια από τις εκτροπές του ψυχισμού που εμφανίζονται σε "γόνιμες" συνθήκες -αυτές που σχετίζονται με την άσκηση εξουσίας και που σημειολογικά εκφράζονται με την ικανότητα να φέρει κανείς όπλο και να νομιμοποιείται να στερήσει, έστω και προσωρινά, την ελευθερία κινήσεων συνανθρώπων του, στο όνομα της δημόσιας τάξης και ασφάλειας.
Πόσο ασφαλής και συστημικά "εν τάξη" είναι, όμως, μια τέτοια κοινή πρακτική;
Πώς έφτασαν να διαμαρτύρονται ακόμα και οι γιατροί του ΕΣΥ για τα "σπασμένα κεφάλια" που καταφθάνουν μετά τις διαδηλώσεις στα Ελληνικά νοσοκομεία;
Τιμωρούνται οι δράστες τέτοιων εγκλημάτων;
Ποιά είναι η στάση των Ελληνικών Δικαστηρίων που έρχονται αντιμέτωπα με την εκδίκαση τέτοιων κατηγοριών;
Οι απαντήσεις, σε ό,τι αφορά την Ελληνική κοινωνία, είναι απογοητευτικές.
Απαλλακτικά βουλεύματα (τύπου "ζαρντινιέρα"), ελλειπέστατες έρευνες στην προδικασία, δικαστικές αποφάσεις που αθωώνουν πανηγυρικά δράστες αστυνομικούς, άλλες που καταδικάζουν χωρίς κανένα απολύτως στοιχείο τα θύματα αστυνομικής βίας σε πολύμηνη φυλάκιση για "αντίσταση κατά της Αρχής" μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η δικαστική εξουσία (χωρίς να λείπουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις) δεν αποδίδει Δικαιοσύνη σε τέτοιες περιπτώσεις, οπλίζοντας έτσι εκ νέου τα χέρια και τις προθέσεις των ένστολων δραστών.
Πόσο ασφαλής και συστημικά "εν τάξη" είναι, όμως, μια τέτοια κοινή πρακτική;
Πώς έφτασαν να διαμαρτύρονται ακόμα και οι γιατροί του ΕΣΥ για τα "σπασμένα κεφάλια" που καταφθάνουν μετά τις διαδηλώσεις στα Ελληνικά νοσοκομεία;
Τιμωρούνται οι δράστες τέτοιων εγκλημάτων;
Ποιά είναι η στάση των Ελληνικών Δικαστηρίων που έρχονται αντιμέτωπα με την εκδίκαση τέτοιων κατηγοριών;
Οι απαντήσεις, σε ό,τι αφορά την Ελληνική κοινωνία, είναι απογοητευτικές.
Απαλλακτικά βουλεύματα (τύπου "ζαρντινιέρα"), ελλειπέστατες έρευνες στην προδικασία, δικαστικές αποφάσεις που αθωώνουν πανηγυρικά δράστες αστυνομικούς, άλλες που καταδικάζουν χωρίς κανένα απολύτως στοιχείο τα θύματα αστυνομικής βίας σε πολύμηνη φυλάκιση για "αντίσταση κατά της Αρχής" μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η δικαστική εξουσία (χωρίς να λείπουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις) δεν αποδίδει Δικαιοσύνη σε τέτοιες περιπτώσεις, οπλίζοντας έτσι εκ νέου τα χέρια και τις προθέσεις των ένστολων δραστών.
Μελωδίες κατά του µίσους στον Αγιο Παντελεήµονα
Μελωδίες κατά του µίσους στον Αγιο Παντελεήµονα
Μήνυµα ανεκτικότητας και συνύπαρξης
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Λία Νεσφυγέ Πέτρος Στεφανής
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" της Δευτέρας 13 Δεκεμβρίου 2010
«Είµαστε σε αυτή την εκδήλωση γιατί εµείς, οι κάτοικοι του Αγίου Παντελεήµονα, πρέπει πρώτοι να στείλουµε το µήνυµα της ανεκτικότητας.
∆εν µπορούν τα προβλήµατα να λυθούν µε µίσος και βία. Η βία φέρνει βία».
Ο Χρήστος Ρουµπάνης κατοικεί εδώ και δεκαετίες στον Αγιο Παντελεήµονα. Είναιγέννηµα θρέµµα της αθηναϊκής γειτονιάς που τον τελευταίο καιρό έχει γίνει συνώνυµο του γκέτο. Ως µέλος κίνησης κατοίκων του Αγ. Παντελεήµονα Αχαρνών έχει αντιµετωπίσει πολλές φορές απόψεις µίσους και ακρότητες, εκείνος όµως προτιµά να τις προσπερνά. Χθες το απόγευµα ήταν ανάµεσα στους εκατοντάδες πολίτες που ανταποκρίθηκαν θετικά στην πρόσκληση της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και του Μεγάρου Μουσικής και πήγε στον ναό για να παρακολουθήσει την εκδήλωση «αλληλεγγύης, ανεκτικότητας και κοινωνικής σύγκλισης», όπως τη χαρακτήρισε στη σύντοµη οµιλία του ο πρόεδρος του Μεγάρου Ιωάννης Μάνος.
Παρουσία τουΠροέδρου της ∆ηµοκρατίας Κάρολου Παπούλια, του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυµου, µελών της κυβέρνησης και πλήθους κόσµου, η εκδήλωση άρχισε λίγα λεπτά µετά τις έξι το απόγευµα.
Ο χώρος είχε διαµορφωθεί κατάλληλα προκειµένου να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της εκδήλωσης και των µουσικών, ενώ ο κόσµος είχε αρχίσει να συρρέει από τις τέσσερις προκειµένου να εξασφαλίσει θέση. Οικογένειες ολόκληρες, Ελληνες και ορθόδοξοι µετανάστες από όλες τις γειτονιές της Αθήνας επέλεξαν να µετέχουν στην εκδήλωση και να «συνυπογράψουν» το µήνυµα που θέλησαν να στείλουν οι διοργανωτές.
Ελάχιστα λεπτά πριν από τις έξι στον ιερό ναό του Αγ. Παντελεήµονα έφθασε ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, που πήρε τη θέση του πλάι στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυµο. Οι πόρτες του ναού έκλεισαν και φυσικά δεν έλειψαν οι διαµαρτυρίες ανθρώπων που δεν είχαν καταφέρει να µπουν για να παρακολουθήσουν την εκδήλωση. Ανάµεσά τους βρίσκονταν άνθρωποι που κρατούσαν πτυσσόµενα σκαµνάκια, ελπίζοντας ότι θα εξασφάλιζαν την είσοδο στον ναό ακόµη κι αν δεν θα είχαν κάθισµα.
Η εκδήλωση άρχισε µε σύντοµες οµιλίες από τον Αρχιεπίσκοπο και τον Ιωάννη Μάνο, οι οποίοι επισήµαναν ότι πρόκειται για µια κίνηση πολιτισµού που µπορεί να γεφυρώσει διαφορές και να δείξει τον δρόµο για την ειρηνική συνύπαρξη.
Αλλωστε, επισήµανε ο κ. Μάνος, «ο πολιτισµός και η µουσική ενώνουν».
Την ώρα που άρχιζε η εκδήλωση, τα αστυνοµικά µέτρα γύρω από την εκκλησία πύκνωναν. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο φόβος αντιδράσεων από ακραία στοιχεία ανάγκασε την Αστυνοµία να παρατάξει άνδρες των ΜΑΤ στις εισόδους. Στα σκαλιά της εκκλησίας και στην πλατεία παρέµειναν συγκεντρωµένοι αρκετοί κάτοικοι της γειτονιάς που δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν θέση προκειµένου να παρακολουθήσουν την εκδήλωση από τα µεγάφωνα.
Η πρώτη παραφωνία εκδηλώθηκε λίγο πριν από τις 18.30 όταν µια µικρή οµάδα ακροδεξιών που είχαν συγκεντρωθεί σε ένα στενάκι κοντά στην οδό Αλκιβιάδου άρχισε να φωνάζει εθνικιστικά συνθήµατα. Λίγη ώρα αργότερα, µετακινήθηκαν στην πλατεία µπροστά στον ναό και µε ορισµένους κατοίκους συνέχισαν τις προκλήσεις φωνάζοντας συνθήµατα.
Ενταση προκλήθηκε λίγο πριν από τη λήξη της εκδήλωσης όταν ακροδεξιοί και φανατικοί χριστιανοί κινήθηκαν ξανά προς την Αλκιβιάδου, όπου ήταν σταθµευµένα τα αυτοκίνητα των επισήµων.
Περίµεναν εκεί για να φωνάξουν συνθήµατα την ώρα που εκείνοι θα πλησίαζαν. Τότε, οι αστυνοµικές δυνάµεις παρατάχθηκαν στην πλατεία του Αγ. Παντελεήµονα και στα στενά κοντά στην οδό Αλκιβιάδου. ∆ύο διµοιρίες των ΜΑΤ απώθησαν µε τις ασπίδες τους συγκεντρωµένους που βρίσκονταν κοντά στα αυτοκίνητα, δηµιουργώντας ασφαλή δίοδο.
Τα συνθήµατα πύκνωσαν όταν οι συγκεντρωµένοι κατάλαβαν ότι η εκδήλωση είχε ολοκληρωθεί και θα άρχιζε η αποχώρηση των επισήµων και των πολιτών.
Ωστόσο, η ένταση δεν κράτησε πολύ και λίγη ώρα µετά τη λήξη αποχώρησαν και οι ακραίοι.
ΟΙ ΠΑΡΑΦΩΝΙΕΣ
Ακροδεξιοί και φανατικοί χριστιανοί φώναζαν κατά διαστήµατα εθνικιστικά συνθήµατα έξω από τον ναό
Ψαλµωδίες, Καµεράτα και Γιώργος Νταλάρας
ΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ άνοιξαν οι ντόπιοι: η τετράφωνη χορωδία του Αγίου Παντελεήµονα.
Στη συνέχεια η Καµεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής υπό τον Αλέξανδρο Μυράτ ερµήνευσε το έργο του Μιχάλη Αδάµη «Εν χορδαίς» και το «Κοντσέρτο Γκρόσο των Χριστουγέννων» του Αρκάντζελο Κορέλι.
Η σκυτάλη στους Μαΐστορες της Ψαλτικής Τέχνης – χοράρχης ο Αχιλλέας Χαλδαιάκης – µε επίκαιρους ύµνους των Χριστουγέννων υπό τον γενικό τίτλο «Χριστός εν πόλει Βηθλεέµ βρεφουργείται»: «Μεθ’ ηµών ο Θεός» ήχος πλ. β’ µέλος Πέτρου Πελοποννησίου, ∆οξαστικόν των Χριστουγέννων «Σήµερον γεννάται εκ Παρθένου» ήχος πλ. β’ µέλος Πέτρου Πελοποννησίου, στίχος (Ευλογήσατε τον Κύριον – Εµµανουήλ παιδίον) από τον Λατρινό πολυέλεο, µέλος Ιωάννου µαΐστορος του Κουκουζέλη, ήχος α’, Καταβασίες προεόρτιες των Χριστουγέννων «Χριστός εν πόλει» ήχος α’, µέλος Πέτρου Μπερεκέτη, Ο τελευταίος (Κ∆’) οίκος του «Κοντακίου της Χριστού Γεννήσεως» Ρωµανού του Μελωδού και το εφύµνιο σε ήχο πλ. α’ πεντάφωνο µέλος Γρηγορίου Στάθη και κράτηµα Παναγιώτη πρωτοψάλτη του Χαλάτζογλου ήχος πλ. α’ πεντάφωνος.
Η συναυλία κορυφώθηκε και έκλεισε µε τον Γιώργο Νταλάρα: το ∆οξαστικό από τη «Missa Criola» µε τη Χορωδία της ∆ΕΗ σε µουσική διδασκαλία Κωστή Κωνσταντάρα και φινάλε µε «Της αγάπης αίµατα» από το «Αξιον εστί» των Μίκη Θεοδωράκη - Οδυσσέα Ελύτη µε τη συνοδεία της Καµεράτας υπό τον Αλέξανδρο Μυράτ και µε τη συµµετοχή επίσης της Χορωδίας της ∆ΕΗ σε µουσική διδασκαλία Κωστή Κωνσταντάρα.
ΕΙΠΑΝ
ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑ∆ΗΣ
Ο… εντός ναού
«Πραγµατικά άξιζε αυτή η πολύ όµορφη εκδήλωση! Κι ας ακουγόντουσαν από έξω τα συνθήµατα των συγκεντρωµένων. Φαντάζοµαι πως αναπτερώθηκε λιγάκι και το ηθικό των κατοίκων της περιοχής µ’ αυτές τις διαφορετικές µελωδίες...», λέει ο Σοφοκλής Γεωργιάδης, που από τον Βύρωνα βρέθηκε στον Αγιο Παντελεήµονα, όπου παρακολούθησε όρθιος εντός του κατάµεστου ναού ολόκληρη τη συναυλία. «Καλές είναι, βέβαια, αυτές οι αποψινές εικόνες και η παρουσία των επισήµων, αλλά σε καµία περίπτωση δεν λύνουν από µόνες τους αυτό το έντονο πρόβληµα υποβάθµισης της περιοχής. Ο Αγιος Παντελεήµονας έγινε σηµείο αντιπαράθεσης όλης της Αττικής, θα έλεγα και τα “σύνορα” της Ελλάδας. Σήµερα δεν τολµάς να περάσεις από δω. Γνωστοί µου έχουν πουλήσει τα διαµερίσµατά τους κι έφυγαν, απ’ τον φόβο τους…», υποστηρίζει. «Μόνο µε πραγµατική αλλαγή πολιτικής βούλησης _δυναµική παρέµβαση από την Πολιτεία και τον ∆ήµο Αθηναίων _ ίσως βρεθεί κάποια λύση σ’ αυτό το σηµερινό χάλι. Θεωρώ πως ευθύνονται και οι δυο: άφησαν τόσους µετανάστες να φτάσουν ώς εδώ κι αυτοί τριγυρίζουν τώρα πεινασµένοι κι εξαθλιωµένοι, µε αποτέλεσµα και οι κάτοικοι να έρχονται σε συχνές προστριβές µαζί τους… Τέτοιες πρωτοβουλίες µπορεί να αποτελέσουν µια καλή αρχή», λέει.
ΕΛΕΝΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Η… εκτός ναού
∆εν κατάφερε έγκαιρα να πάρει θέση εντός του ναού η Ελένη Καραγιαννοπούλου, που αρκέστηκε στη µεγαφωνική εγκατάσταση για να ακούσει χθες το απόγευµα την εκδήλωση. Κάτοικος Αγίου Παντελεήµονα για πέντε δεκαετίες στο παρελθόν, υποχρεώθηκε να φύγει, όπως λέει, το 2000 από την περιοχή, «όταν αυτή άρχισε να µετατρέπεται σε γκέτο». «Με λυπεί ιδιαίτερα αυτή η σηµερινή όψη της παλιάς γειτονιάς µου, το πρόβληµά της πλέον έχει γίνει χρόνιο. Ας έρθουν και οι επίσηµοι που παρακολούθησαν την αποψινή συναυλία να µείνουν λίγες ώρες εδώ, µήπως και καταλάβουν κάτι απ’ αυτές τις συνθήκες αίσχους…», λέει στα «ΝΕΑ». «∆εν τα βάζω µε τους ξένους. Εγκλωβίστηκαν εδώ, δεν φταίνε ώστε να προπηλακίζονται. Ούτε, βέβαια, και οι κάτοικοι είναι υποχρεωµένοι να ζουν σε τέτοια δυσωδία, σε µια γωνιά της Αθήνας εγκαταλελειµµένη από κρατική µέριµνα, παντελώς υποβαθµισµένη…», τονίζει.
Μήνυµα ανεκτικότητας και συνύπαρξης
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Λία Νεσφυγέ Πέτρος Στεφανής
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" της Δευτέρας 13 Δεκεμβρίου 2010
«Είµαστε σε αυτή την εκδήλωση γιατί εµείς, οι κάτοικοι του Αγίου Παντελεήµονα, πρέπει πρώτοι να στείλουµε το µήνυµα της ανεκτικότητας.
∆εν µπορούν τα προβλήµατα να λυθούν µε µίσος και βία. Η βία φέρνει βία».
Ο Χρήστος Ρουµπάνης κατοικεί εδώ και δεκαετίες στον Αγιο Παντελεήµονα. Είναιγέννηµα θρέµµα της αθηναϊκής γειτονιάς που τον τελευταίο καιρό έχει γίνει συνώνυµο του γκέτο. Ως µέλος κίνησης κατοίκων του Αγ. Παντελεήµονα Αχαρνών έχει αντιµετωπίσει πολλές φορές απόψεις µίσους και ακρότητες, εκείνος όµως προτιµά να τις προσπερνά. Χθες το απόγευµα ήταν ανάµεσα στους εκατοντάδες πολίτες που ανταποκρίθηκαν θετικά στην πρόσκληση της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και του Μεγάρου Μουσικής και πήγε στον ναό για να παρακολουθήσει την εκδήλωση «αλληλεγγύης, ανεκτικότητας και κοινωνικής σύγκλισης», όπως τη χαρακτήρισε στη σύντοµη οµιλία του ο πρόεδρος του Μεγάρου Ιωάννης Μάνος.
Παρουσία τουΠροέδρου της ∆ηµοκρατίας Κάρολου Παπούλια, του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυµου, µελών της κυβέρνησης και πλήθους κόσµου, η εκδήλωση άρχισε λίγα λεπτά µετά τις έξι το απόγευµα.
Ο χώρος είχε διαµορφωθεί κατάλληλα προκειµένου να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της εκδήλωσης και των µουσικών, ενώ ο κόσµος είχε αρχίσει να συρρέει από τις τέσσερις προκειµένου να εξασφαλίσει θέση. Οικογένειες ολόκληρες, Ελληνες και ορθόδοξοι µετανάστες από όλες τις γειτονιές της Αθήνας επέλεξαν να µετέχουν στην εκδήλωση και να «συνυπογράψουν» το µήνυµα που θέλησαν να στείλουν οι διοργανωτές.
Ελάχιστα λεπτά πριν από τις έξι στον ιερό ναό του Αγ. Παντελεήµονα έφθασε ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, που πήρε τη θέση του πλάι στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυµο. Οι πόρτες του ναού έκλεισαν και φυσικά δεν έλειψαν οι διαµαρτυρίες ανθρώπων που δεν είχαν καταφέρει να µπουν για να παρακολουθήσουν την εκδήλωση. Ανάµεσά τους βρίσκονταν άνθρωποι που κρατούσαν πτυσσόµενα σκαµνάκια, ελπίζοντας ότι θα εξασφάλιζαν την είσοδο στον ναό ακόµη κι αν δεν θα είχαν κάθισµα.
Η εκδήλωση άρχισε µε σύντοµες οµιλίες από τον Αρχιεπίσκοπο και τον Ιωάννη Μάνο, οι οποίοι επισήµαναν ότι πρόκειται για µια κίνηση πολιτισµού που µπορεί να γεφυρώσει διαφορές και να δείξει τον δρόµο για την ειρηνική συνύπαρξη.
Αλλωστε, επισήµανε ο κ. Μάνος, «ο πολιτισµός και η µουσική ενώνουν».
Την ώρα που άρχιζε η εκδήλωση, τα αστυνοµικά µέτρα γύρω από την εκκλησία πύκνωναν. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο φόβος αντιδράσεων από ακραία στοιχεία ανάγκασε την Αστυνοµία να παρατάξει άνδρες των ΜΑΤ στις εισόδους. Στα σκαλιά της εκκλησίας και στην πλατεία παρέµειναν συγκεντρωµένοι αρκετοί κάτοικοι της γειτονιάς που δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν θέση προκειµένου να παρακολουθήσουν την εκδήλωση από τα µεγάφωνα.
Η πρώτη παραφωνία εκδηλώθηκε λίγο πριν από τις 18.30 όταν µια µικρή οµάδα ακροδεξιών που είχαν συγκεντρωθεί σε ένα στενάκι κοντά στην οδό Αλκιβιάδου άρχισε να φωνάζει εθνικιστικά συνθήµατα. Λίγη ώρα αργότερα, µετακινήθηκαν στην πλατεία µπροστά στον ναό και µε ορισµένους κατοίκους συνέχισαν τις προκλήσεις φωνάζοντας συνθήµατα.
Ενταση προκλήθηκε λίγο πριν από τη λήξη της εκδήλωσης όταν ακροδεξιοί και φανατικοί χριστιανοί κινήθηκαν ξανά προς την Αλκιβιάδου, όπου ήταν σταθµευµένα τα αυτοκίνητα των επισήµων.
Περίµεναν εκεί για να φωνάξουν συνθήµατα την ώρα που εκείνοι θα πλησίαζαν. Τότε, οι αστυνοµικές δυνάµεις παρατάχθηκαν στην πλατεία του Αγ. Παντελεήµονα και στα στενά κοντά στην οδό Αλκιβιάδου. ∆ύο διµοιρίες των ΜΑΤ απώθησαν µε τις ασπίδες τους συγκεντρωµένους που βρίσκονταν κοντά στα αυτοκίνητα, δηµιουργώντας ασφαλή δίοδο.
Τα συνθήµατα πύκνωσαν όταν οι συγκεντρωµένοι κατάλαβαν ότι η εκδήλωση είχε ολοκληρωθεί και θα άρχιζε η αποχώρηση των επισήµων και των πολιτών.
Ωστόσο, η ένταση δεν κράτησε πολύ και λίγη ώρα µετά τη λήξη αποχώρησαν και οι ακραίοι.
ΟΙ ΠΑΡΑΦΩΝΙΕΣ
Ακροδεξιοί και φανατικοί χριστιανοί φώναζαν κατά διαστήµατα εθνικιστικά συνθήµατα έξω από τον ναό
Ψαλµωδίες, Καµεράτα και Γιώργος Νταλάρας
ΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ άνοιξαν οι ντόπιοι: η τετράφωνη χορωδία του Αγίου Παντελεήµονα.
Στη συνέχεια η Καµεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής υπό τον Αλέξανδρο Μυράτ ερµήνευσε το έργο του Μιχάλη Αδάµη «Εν χορδαίς» και το «Κοντσέρτο Γκρόσο των Χριστουγέννων» του Αρκάντζελο Κορέλι.
Η σκυτάλη στους Μαΐστορες της Ψαλτικής Τέχνης – χοράρχης ο Αχιλλέας Χαλδαιάκης – µε επίκαιρους ύµνους των Χριστουγέννων υπό τον γενικό τίτλο «Χριστός εν πόλει Βηθλεέµ βρεφουργείται»: «Μεθ’ ηµών ο Θεός» ήχος πλ. β’ µέλος Πέτρου Πελοποννησίου, ∆οξαστικόν των Χριστουγέννων «Σήµερον γεννάται εκ Παρθένου» ήχος πλ. β’ µέλος Πέτρου Πελοποννησίου, στίχος (Ευλογήσατε τον Κύριον – Εµµανουήλ παιδίον) από τον Λατρινό πολυέλεο, µέλος Ιωάννου µαΐστορος του Κουκουζέλη, ήχος α’, Καταβασίες προεόρτιες των Χριστουγέννων «Χριστός εν πόλει» ήχος α’, µέλος Πέτρου Μπερεκέτη, Ο τελευταίος (Κ∆’) οίκος του «Κοντακίου της Χριστού Γεννήσεως» Ρωµανού του Μελωδού και το εφύµνιο σε ήχο πλ. α’ πεντάφωνο µέλος Γρηγορίου Στάθη και κράτηµα Παναγιώτη πρωτοψάλτη του Χαλάτζογλου ήχος πλ. α’ πεντάφωνος.
Η συναυλία κορυφώθηκε και έκλεισε µε τον Γιώργο Νταλάρα: το ∆οξαστικό από τη «Missa Criola» µε τη Χορωδία της ∆ΕΗ σε µουσική διδασκαλία Κωστή Κωνσταντάρα και φινάλε µε «Της αγάπης αίµατα» από το «Αξιον εστί» των Μίκη Θεοδωράκη - Οδυσσέα Ελύτη µε τη συνοδεία της Καµεράτας υπό τον Αλέξανδρο Μυράτ και µε τη συµµετοχή επίσης της Χορωδίας της ∆ΕΗ σε µουσική διδασκαλία Κωστή Κωνσταντάρα.
ΕΙΠΑΝ
ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑ∆ΗΣ
Ο… εντός ναού
«Πραγµατικά άξιζε αυτή η πολύ όµορφη εκδήλωση! Κι ας ακουγόντουσαν από έξω τα συνθήµατα των συγκεντρωµένων. Φαντάζοµαι πως αναπτερώθηκε λιγάκι και το ηθικό των κατοίκων της περιοχής µ’ αυτές τις διαφορετικές µελωδίες...», λέει ο Σοφοκλής Γεωργιάδης, που από τον Βύρωνα βρέθηκε στον Αγιο Παντελεήµονα, όπου παρακολούθησε όρθιος εντός του κατάµεστου ναού ολόκληρη τη συναυλία. «Καλές είναι, βέβαια, αυτές οι αποψινές εικόνες και η παρουσία των επισήµων, αλλά σε καµία περίπτωση δεν λύνουν από µόνες τους αυτό το έντονο πρόβληµα υποβάθµισης της περιοχής. Ο Αγιος Παντελεήµονας έγινε σηµείο αντιπαράθεσης όλης της Αττικής, θα έλεγα και τα “σύνορα” της Ελλάδας. Σήµερα δεν τολµάς να περάσεις από δω. Γνωστοί µου έχουν πουλήσει τα διαµερίσµατά τους κι έφυγαν, απ’ τον φόβο τους…», υποστηρίζει. «Μόνο µε πραγµατική αλλαγή πολιτικής βούλησης _δυναµική παρέµβαση από την Πολιτεία και τον ∆ήµο Αθηναίων _ ίσως βρεθεί κάποια λύση σ’ αυτό το σηµερινό χάλι. Θεωρώ πως ευθύνονται και οι δυο: άφησαν τόσους µετανάστες να φτάσουν ώς εδώ κι αυτοί τριγυρίζουν τώρα πεινασµένοι κι εξαθλιωµένοι, µε αποτέλεσµα και οι κάτοικοι να έρχονται σε συχνές προστριβές µαζί τους… Τέτοιες πρωτοβουλίες µπορεί να αποτελέσουν µια καλή αρχή», λέει.
ΕΛΕΝΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Η… εκτός ναού
∆εν κατάφερε έγκαιρα να πάρει θέση εντός του ναού η Ελένη Καραγιαννοπούλου, που αρκέστηκε στη µεγαφωνική εγκατάσταση για να ακούσει χθες το απόγευµα την εκδήλωση. Κάτοικος Αγίου Παντελεήµονα για πέντε δεκαετίες στο παρελθόν, υποχρεώθηκε να φύγει, όπως λέει, το 2000 από την περιοχή, «όταν αυτή άρχισε να µετατρέπεται σε γκέτο». «Με λυπεί ιδιαίτερα αυτή η σηµερινή όψη της παλιάς γειτονιάς µου, το πρόβληµά της πλέον έχει γίνει χρόνιο. Ας έρθουν και οι επίσηµοι που παρακολούθησαν την αποψινή συναυλία να µείνουν λίγες ώρες εδώ, µήπως και καταλάβουν κάτι απ’ αυτές τις συνθήκες αίσχους…», λέει στα «ΝΕΑ». «∆εν τα βάζω µε τους ξένους. Εγκλωβίστηκαν εδώ, δεν φταίνε ώστε να προπηλακίζονται. Ούτε, βέβαια, και οι κάτοικοι είναι υποχρεωµένοι να ζουν σε τέτοια δυσωδία, σε µια γωνιά της Αθήνας εγκαταλελειµµένη από κρατική µέριµνα, παντελώς υποβαθµισµένη…», τονίζει.
Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010
ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΧΡΗΣΗΣ ΒΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ. ΖΗΤΟΥΝ ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.
Αναδημοσίευση από www.tvxs.gr (12-12-2010)
Γιατροί του ΕΣΥ που περιέθαλψαν τους τραυματίες από τις πορείες της 6ης Δεκέμβρη 2010 και ο Ιατρικός Σύλλογος μιλούν για ανησυχητικά φαινόμενα αστυνομικής βίας και ζητούν να διεξαχθεί έρευνα για τις πρακτικές που ακολουθεί η ΕΛ.ΑΣ.
«Όταν ένας αστυνομικός χτυπάει τόσο δυνατά, ή είναι ανεκπαίδευτος ή υπάρχει σχέδιο» λένε χαρακτηριστικά οι γιατροί. Μεσημέρι Δευτέρας, στο Σύνταγμα. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας, υπολογίζεται ότι περίπου 45 άτομα επισκέφθηκαν διάφορα νοσοκομεία της Αθήνας το βράδυ της Δευτέρας. Πολλοί είχαν παρουσιάσει αναπνευστικά, δερματολογικά και οφθαλμολογικά προβλήματα λόγω της χρήση χημικών. Αντίστοιχα, στην επέτειο του Πολυτεχνείου, οι τραυματίες έφτασαν συνολικά τους 150.
Η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος (ΟΕΝΓΕ) αναφέρεται σε περιστατικά με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, με δύο άτομα να νοσηλεύονται στο ΚΑΤ, και καλεί την κυβέρνηση να ερευνήσει τις καταγγελίες. Το ίδιο ζητάει πρώτη φορά με κατηγορηματικό τρόπο και ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών (ΙΣΑ), εκφράζοντας την ανησυχία του για τα φαινόμενα αστυνομικής βίας. «Κάποια στιγμή πρέπει να προστατεύονται όσοι κάνουν καλά τη δουλειά τους και όχι αυτοί που παρεκτρέπονται», δήλωσε ο αντιπρόεδρος του ΙΣΑ Γ. Πατούλης.
Ο Άλκης Ψυχογιός, ειδικευόμενος στη νευρολογία, μέλος του δ.σ. της ΕΙΝΑΠ, συμμετείχε στην πορεία και ειδοποιήθηκε για τέσσερις τραυματίες στην πλατεία Κολοκοτρώνη. «Μεταξύ αυτών είδα μια κοπέλα, αιμόφυρτη. Διαπίστωσα ένα μεγάλο θλαστικό τραύμα στο κεφάλι, που χρειαζόταν τουλάχιστον 10 ράμματα. Η ίδια και ο φίλος της ήταν απολύτως σίγουροι ότι το τραύμα προκλήθηκε από αστυνομικό ο οποίος τη χτύπησε με πυροσβεστήρα. Σίγουρα πάντως δεν ήταν γκλομπ. Οι άλλοι τρεις είχαν μικρότερα τραύματα στο κεφάλι, κατά 99% από ρόπαλα» επισημαίνει.
«Υπάρχει κλιμάκωση της αστυνομικής βίας. Στο στόχαστρο βρίσκεται το δικαίωμα της διαδήλωσης. Όταν κινδυνεύεις να βρεθείς στη ΓΑΔΑ ή στο νοσοκομείο, θα το σκεφτείς πολύ να πας», όπως είπε χαρακτηριστικά.
«Στον "Ευαγγελισμό" που πήγα μετά την πορεία, ήρθαν 15-17 χτυπημένοι διαδηλωτές. Είχαν θλαστικά τραύματα στο κεφάλι, κακώσεις και κατάγματα στα άκρα, χτυπήματα στο σώμα. Πολλοί έλεγαν ότι ο αστυνομικοί τους χτυπούσαν κρατώντας τα γκλομπ ανάποδα» λέει η ιατρός-εντατικολόγος Παναγιώτα Βάρτζελη, μέλος του δ.σ. της ΑΔΕΔΥ.
Ο νευροχειρουργός στο Κρατικό Νικαίας Παν. Παπανικολάου, μέλος του δ.σ. της ΕΙΝΑΠ, τονίζει ότι «οι περισσότεροι από τους νεαρούς τραυματίες είχαν δεχθεί χτυπήματα από γκλομπ και πυροσβεστήρες στο κεφάλι, τον θώρακα και την κοιλιά. Στο ΚΑΤ εξακολουθεί να νοσηλεύεται ένας 25χρονος με κάταγμα κρανίου και αιμάτωμα. Σύμφωνα με καταγγελίες γιατρών και μελών της οικογένειάς του, άνδρες της ασφάλειας επιχείρησαν να τον ανακρίνουν δύο φορές, μέσα στο νοσοκομείο»!
«Εάν ένας αστυνομικός χτυπάει τόσο δυνατά, ή είναι ανεκπαίδευτος ή υπάρχει σχέδιο. Να σταματήσουν να χτυπούν τα παιδιά του κόσμου», λέει η γιατρός Όλγα Κοσμοπούλου, μέλος της εκτελεστικής γραμματείας της ΟΕΝΓΕ.
«Η επίθεση της αστυνομίας κατευθύνθηκε αυτή τη φορά κυρίως στα αδόμητα, ανοργάνωτα κομμάτια της νεολαίας, χωρίς να περιμένει καν έστω και μια προσχηματική πρόκληση για να απαντήσει» αναφέρει η δικηγόρος Αντωνία Λεγάκη. «Αποτελεί μήνυμα ότι πρέπει η όποια κοινωνική αντίδραση να κατασταλεί εν τη γενέσει της. Γι' αυτό η φοιτητική πορεία χτυπήθηκε σχεδόν πριν ξεκινήσει» υπογραμμίζει.
Αξιοσημείωτο είναι δε, ότι μέσα σ' έναν χρόνο, από το περσινό μνημόσυνο του Αλ. Γρηγορόπουλου, στον Συνήγορο του Πολίτη έφτασαν καταγγελίες για ξυλοδαρμούς διαδηλωτών, αλόγιστη χρήση χημικών και αναίτιες συλλήψεις, ενώ όλα τα περιστατικά ακόμα διερευνώνται.
Γιατροί του ΕΣΥ που περιέθαλψαν τους τραυματίες από τις πορείες της 6ης Δεκέμβρη 2010 και ο Ιατρικός Σύλλογος μιλούν για ανησυχητικά φαινόμενα αστυνομικής βίας και ζητούν να διεξαχθεί έρευνα για τις πρακτικές που ακολουθεί η ΕΛ.ΑΣ.
«Όταν ένας αστυνομικός χτυπάει τόσο δυνατά, ή είναι ανεκπαίδευτος ή υπάρχει σχέδιο» λένε χαρακτηριστικά οι γιατροί. Μεσημέρι Δευτέρας, στο Σύνταγμα. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας, υπολογίζεται ότι περίπου 45 άτομα επισκέφθηκαν διάφορα νοσοκομεία της Αθήνας το βράδυ της Δευτέρας. Πολλοί είχαν παρουσιάσει αναπνευστικά, δερματολογικά και οφθαλμολογικά προβλήματα λόγω της χρήση χημικών. Αντίστοιχα, στην επέτειο του Πολυτεχνείου, οι τραυματίες έφτασαν συνολικά τους 150.
Η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος (ΟΕΝΓΕ) αναφέρεται σε περιστατικά με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, με δύο άτομα να νοσηλεύονται στο ΚΑΤ, και καλεί την κυβέρνηση να ερευνήσει τις καταγγελίες. Το ίδιο ζητάει πρώτη φορά με κατηγορηματικό τρόπο και ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών (ΙΣΑ), εκφράζοντας την ανησυχία του για τα φαινόμενα αστυνομικής βίας. «Κάποια στιγμή πρέπει να προστατεύονται όσοι κάνουν καλά τη δουλειά τους και όχι αυτοί που παρεκτρέπονται», δήλωσε ο αντιπρόεδρος του ΙΣΑ Γ. Πατούλης.
Ο Άλκης Ψυχογιός, ειδικευόμενος στη νευρολογία, μέλος του δ.σ. της ΕΙΝΑΠ, συμμετείχε στην πορεία και ειδοποιήθηκε για τέσσερις τραυματίες στην πλατεία Κολοκοτρώνη. «Μεταξύ αυτών είδα μια κοπέλα, αιμόφυρτη. Διαπίστωσα ένα μεγάλο θλαστικό τραύμα στο κεφάλι, που χρειαζόταν τουλάχιστον 10 ράμματα. Η ίδια και ο φίλος της ήταν απολύτως σίγουροι ότι το τραύμα προκλήθηκε από αστυνομικό ο οποίος τη χτύπησε με πυροσβεστήρα. Σίγουρα πάντως δεν ήταν γκλομπ. Οι άλλοι τρεις είχαν μικρότερα τραύματα στο κεφάλι, κατά 99% από ρόπαλα» επισημαίνει.
«Υπάρχει κλιμάκωση της αστυνομικής βίας. Στο στόχαστρο βρίσκεται το δικαίωμα της διαδήλωσης. Όταν κινδυνεύεις να βρεθείς στη ΓΑΔΑ ή στο νοσοκομείο, θα το σκεφτείς πολύ να πας», όπως είπε χαρακτηριστικά.
«Στον "Ευαγγελισμό" που πήγα μετά την πορεία, ήρθαν 15-17 χτυπημένοι διαδηλωτές. Είχαν θλαστικά τραύματα στο κεφάλι, κακώσεις και κατάγματα στα άκρα, χτυπήματα στο σώμα. Πολλοί έλεγαν ότι ο αστυνομικοί τους χτυπούσαν κρατώντας τα γκλομπ ανάποδα» λέει η ιατρός-εντατικολόγος Παναγιώτα Βάρτζελη, μέλος του δ.σ. της ΑΔΕΔΥ.
Ο νευροχειρουργός στο Κρατικό Νικαίας Παν. Παπανικολάου, μέλος του δ.σ. της ΕΙΝΑΠ, τονίζει ότι «οι περισσότεροι από τους νεαρούς τραυματίες είχαν δεχθεί χτυπήματα από γκλομπ και πυροσβεστήρες στο κεφάλι, τον θώρακα και την κοιλιά. Στο ΚΑΤ εξακολουθεί να νοσηλεύεται ένας 25χρονος με κάταγμα κρανίου και αιμάτωμα. Σύμφωνα με καταγγελίες γιατρών και μελών της οικογένειάς του, άνδρες της ασφάλειας επιχείρησαν να τον ανακρίνουν δύο φορές, μέσα στο νοσοκομείο»!
«Εάν ένας αστυνομικός χτυπάει τόσο δυνατά, ή είναι ανεκπαίδευτος ή υπάρχει σχέδιο. Να σταματήσουν να χτυπούν τα παιδιά του κόσμου», λέει η γιατρός Όλγα Κοσμοπούλου, μέλος της εκτελεστικής γραμματείας της ΟΕΝΓΕ.
«Η επίθεση της αστυνομίας κατευθύνθηκε αυτή τη φορά κυρίως στα αδόμητα, ανοργάνωτα κομμάτια της νεολαίας, χωρίς να περιμένει καν έστω και μια προσχηματική πρόκληση για να απαντήσει» αναφέρει η δικηγόρος Αντωνία Λεγάκη. «Αποτελεί μήνυμα ότι πρέπει η όποια κοινωνική αντίδραση να κατασταλεί εν τη γενέσει της. Γι' αυτό η φοιτητική πορεία χτυπήθηκε σχεδόν πριν ξεκινήσει» υπογραμμίζει.
Αξιοσημείωτο είναι δε, ότι μέσα σ' έναν χρόνο, από το περσινό μνημόσυνο του Αλ. Γρηγορόπουλου, στον Συνήγορο του Πολίτη έφτασαν καταγγελίες για ξυλοδαρμούς διαδηλωτών, αλόγιστη χρήση χημικών και αναίτιες συλλήψεις, ενώ όλα τα περιστατικά ακόμα διερευνώνται.
Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010
Έξω οι μετανάστες, μέσα η ψήφος τους! (και άλλα τραγελαφικά...)
Αναδημοσίευση από εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" (12/12/10)
Ο ρόλος της Αναπτυξιακής Εταιρείας Δήμου Αθηναίων, του προέδρου της Χρ. Κίσσα και της συνεργάτιδας που μάζευε φωτοτυπίες ταυτοτήτων
Της ΑΝΤΑΣ ΨΑΡΡΑ
Οι δεκάδες αποδεδειγμένα παράνομες εγγραφές αλλοδαπών στα δημοτολόγια του Δήμου Αθηναίων (Δ.Α.) που αποκαλύφτηκαν τις παραμονές των δημοτικών εκλογών (από την εφημερίδα «Ποντίκι»), δεν είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο στην ελληνική πραγματικότητα.
Η Αναπτυξιακή Εταιρεία του Δήμου Αθηναίων (ΑΕΔΑ) εμφανίζει πλέον τους συνεργάτες της μόνο στην ιστοσελίδα της θυγατρικής της στη Σόφια. Κάτω, ιστοσελίδες της βουλγαρικής εταιρείας BAC που εκπροσωπεί στην Ελλάδα ο Χρ. Κίσσας, στενός συνεργάτης του απερχόμενου δημάρχου.
Οι εγγραφές αυτές που βρήκε στα δημοτολόγια του Δ.Α. η επιτροπή των ελεγκτών δημόσιας διοίκησης είναι άλλη μία συνέχεια στην ένδοξη ελληνική παράδοση της ψήφου στα «δέντρα». Οσο κι αν η έρευνα έχει λήξει τυπικά και απομένουν να αποδοθούν -ξανά- ευθύνες στους υπαλλήλους των υπηρεσιών του Δ.Α. που επέτρεψαν αυτές τις παράνομες εγγραφές, το θέμα μοιάζει να έχει ουρά, και μάλιστα μεγάλη. Εξάλλου είναι η πρώτη φορά που υπάρχουν «ζεστές» ακόμα αποδείξεις γι' αυτό το καραμπινάτο κυνήγι ψηφοφόρων.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:
Στις 28/10 δημοσιεύεται στο «Ποντίκι» εκτενές ρεπορτάζ με φωτογραφίες από ακατοίκητα σπίτια και οικόπεδα στα οποία είχαν δηλώσει ότι κατοικούν βούλγαροι -κατά κύριο λόγο- «μετανάστες» οι οποίοι είχαν ζητήσει και είχαν γραφτεί «συλλογικά» στα δημοτολόγια της Αθήνας σαν μόνιμοι κάτοικοι.
Στις 3/11, μετά από εντολή του υπουργού Εσωτερικών κ. Ραγκούση γνωστοποιείται η έκθεση των επιθεωρητών που επιβεβαιώνει και μάλιστα σε μεγαλύτερη έκταση το δημοσίευμα. Η έκθεση καλεί τον Δ.Α. «εντός διμήνου να αναφέρει τις ενέργειες στις οποίες προέβη προς συμμόρφωση με την έκθεση». Η αναλυτική έκθεση εκτός από τα ονόματα που παράνομα έχουν περαστεί στα δημοτολόγια περιγράφει και τις διαπιστώσεις της επιτροπής από την ΕΔΕ που διενεργήθηκε και καλεί τον «κατά τον νόμο υπεύθυνο πειθαρχικό προϊστάμενο, δηλαδή τον δήμαρχο Αθηναίων, να ασκήσει τις πειθαρχικές του αρμοδιότητες σε βάρος του προϊσταμένου του τμήματος Δημοτολογίου ότι δεν μερίμνησε για την τήρηση των διατάξεων του νόμου...».
Στις 4/11 τα γραφείο Κακλαμάνη απαντάει: «Σε απάντηση της πανικόβλητης δεύτερης παρέμβασης του υπουργού Εσωτερικών ανακοινώνονται τα εξής: Δύο ημέρες πριν τις εκλογές παρακολουθούμε τον υπουργό Εσωτερικών να εγκαταλείπει το θεσμικό του ρόλο και να αποδύεται σε εναγώνια προσπάθεια προστασίας του κυβερνητικού υποψηφίου. Τέτοια φαινόμενα έχει να γνωρίσει η χώρα από αλήστου μνήμης εποχές. Η Δημοτική Αρχή της πρωτεύουσας παρακολουθεί προσεκτικά την εκτροπή [...] ενώ ταυτοχρόνως διεξάγει έρευνα σε βάθος. Το γεγονός και μόνον ότι επιχειρείται η απόσειση ευθυνών από το υπουργείο Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, που είναι κατά νόμο αρμόδιο για την κατάρτιση των εκλογικών καταλόγων, δείχνει τον πανικό στον οποίο έχει περιέλθει η ηγεσία του». Ξεχνάει βέβαια η ανακοίνωση ότι η επίσημη έκθεση των ελεγκτών καθιστά απολύτως υπεύθυνο για τις παράτυπες αυτές εγγραφές στο Δήμο Αθήνας τον δήμαρχο και τις υπηρεσίες του που έχουν και αυτές τις αρμοδιότητες. Τέλος, η ανακοίνωση του συνδυασμού Κακλαμάνη σημειώνει ότι «από μαρτυρία που περιέχεται στο πόρισμα αποκαλύπτεται η ουσία της υπόθεσης. Μάρτυρας αναφέρει ότι οι Βούλγαροι παρακινήθηκαν στην εγγραφή από ομοεθνή τους, προκειμένου να τον στηρίξουν στην εκλογή του», ενώ σημειώνεται με νόημα πως ο συνδυασμός του Νικήτα Κακλαμάνη «δεν έχει υποψήφιο Βούλγαρο (α) υπήκοο, αντιθέτως, άλλοι συνδυασμοί έχουν στα ψηφοδέλτιά τους Βούλγαρους υποψήφιους». Πέρα από την ολίγον ρατσιστική αυτή άποψη του δημάρχου, το επιτελείο Κακλαμάνη ξεχνάει ίσως ότι στα πλαίσια της «ανάπτυξης» είχε συσφίξει προ πολλού και μάλιστα σε κεντρικό επίπεδο τις σχέσεις του με τη γειτονική χώρα.
Αυτή η αγανακτισμένη ανακοίνωση του Νικήτα Κακλαμάνη και του συνδυασμού του έγινε βέβαια πριν από τον πρώτο γύρο των εκλογών και ίσως έτσι δικαιολογείται το ύφος της, μια και ο δήμαρχος ετοιμαζόταν για... περίπατο. Το θέμα έχει μείνει εκεί και τώρα θα πρέπει να γίνει εντατικά η έρευνα του απερχόμενου δημάρχου στις υπηρεσίες του αλλά και του νέου δημάρχου, που οφείλει να ξεκαθαρίσει το θέμα.
Ακολουθώντας λίγο τα στοιχεία αλλά και τις συμπτώσεις που οδήγησαν στις μη σύννομες εγγραφές, ίσως η εικόνα ξεκαθαρίσει κάπως, κυρίως για να μην πληρώσουν ακόμα μία φορά τα σπασμένα μόνο κάποιοι υπάλληλοι μιας υπηρεσίας, που μπορεί μεν να δέχτηκαν να κάνουν κάτι επιλήψιμο αλλά σίγουρα κάποιος τους το ζήτησε, αν όχι τους το επέβαλε να το κάνουν.
Η ΕΚΘΕΣΗ «ΟΔΗΓΟΣ»
Διαπιστώσεις από την αυτοψία : Οι 21 βούλγαροι υπήκοοι που αναφέρονται στο «Ποντίκι» ζήτησαν να εγγραφούν στο Δ.Α. με τις ίδιες 3 ανύπαρκτες διευθύνσεις (οικόπεδα, ακατοίκητα κτίσματα). Στις υπόλοιπες διευθύνσεις που ελέγχθηκαν δεν κατοικούσαν οι άλλοι 51 βούλγαροι υπήκοοι. Ενα χειρόγραφο και όχι το επίσημο πρωτόκολλο του Δ.Α. περιέχει 269 αιτήσεις εγγραφών σε αυτές τις διευθύνσεις. Το βιβλίο αυτό είναι αθεώρητο, όπως αναφέρουν οι ελεγκτές, και οι ημερομηνίες των αιτήσεων συμπίπτουν με τις ημερομηνίες των εγγραφών. Η συντριπτική πλειονότητα των εγγραφών αφορούσε Βούλγαρους. Η εκδοχή που προέκυψε από τις καταθέσεις των βουλγάρων μαρτύρων είναι ότι η συνεργάτρια της Αναπτυξιακής Α.Ε. του Δήμου Αθηναίων κυρία Χ.Π. ζήτησε από ένα μάρτυρα Βούλγαρο να ενημερώσει τους ομοεθνείς του για το δικαίωμα ψήφου και να συγκεντρώσει φωτοτυπίες ταυτοτήτων ή διαβατηρίων με διεύθυνση κατοικίας στην Αθήνα και τηλέφωνο, για να τους εγγράψει στους εκλογικούς καταλόγους. Ο μάρτυρας αυτός συγκέντρωσε 100 περίπου φωτοτυπίες ταυτοτήτων βουλγάρων υπηκόων και τις παρέδωσε στην συγκεκριμένη συνεργάτρια της Αναπτυξιακής Εταιρείας του Δ.Α. Παράλληλα, άλλοι μάρτυρες κατέθεσαν ότι αγνώστου ταυτότητος κυρίες περιφέρονταν τον Αύγουστο στις πλατείες που συχνάζουν βούλγαροι μετανάστες, εξοπλισμένες με φορητά φωτοαντιγραφικά μηχανήματα και φωτοτυπούσαν επιτόπου τις ταυτότητες και συνέλεγαν διευθύνσεις και τηλέφωνα για την εγγραφή τους στους εκλογικούς καταλόγους, με την υπόσχεση ότι θα τους ειδοποιήσουν για να πάνε να ψηφίσουν. Ολοι οι μάρτυρες ισχυρίζονται ότι με «συνοπτικές» και άγνωστες σε αυτούς διαδικασίες μέσω συνεργατών της Αναπτυξιακής Α.Ε. βρέθηκαν στα δημοτολόγια. Επιπλέον, η έκθεση αναφέρεται και σε άλλη συνεργάτρια της ίδιας Α.Ε. του Δ.Α. με βουλγαρική υπηκοότητα η οποία μάλιστα φέρεται να κατοικεί στην «κοινή» ανύπαρκτη διεύθυνση, ενώ ο αριθμός του τηλεφώνου της είναι αριθμός που ανήκει σε αθηναϊκή εταιρεία.
Οπως τελικά προκύπτει από τα μέχρι τώρα στοιχεία της έκθεσης οι εκδοχές δεν μπορεί παρά να είναι δύο: Είτε χάρη σε παράγοντες της Αναπτυξιακής Α.Ε. του Δ.Α. κάπως συνοπτικά πέρασαν στα δημοτολόγια δεκάδες ή και εκατοντάδες βούλγαροι υπήκοοι είτε οι ίδιες δεκάδες ή εκατοντάδες βούλγαροι υπήκοοι είχαν ταυτόχρονα την έμπνευση να δηλώσουν ψευδή τόπο κατοικίας για να μπορέσουν να ψηφίσουν, σε πείσμα της ελληνικής αποχής, για το νέο δήμαρχο! Εδώ όμως είναι που τελειώνουν προς το παρόν οι εκθέσεις και αρχίζουν οι συμπτώσεις.
Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Η ΑΕΔΑ (Αναπτυξιακή Εταιρεία) είχε επανειλημμένα απασχολήσει τις σελίδες του «Ιού» στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» και όχι μόνο. Τα εκατομμύρια ευρώ του Δ.Α. (με τη μορφή των προγραμματικών συμβάσεων) προς την εταιρεία, που από την αντιπολίτευση χαρακτηριζόταν πολύ αμαρτωλή, είχαν μονοπωλήσει πολλές συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου σε υψηλούς τόνους. Συστηματικά και δημόσια καταγγέλθηκε η ΑΕΔΑ από την εποχή Αβραμόπουλου για αδιαφάνεια και σπατάλη του δημόσιου χρήματος προς διάφορες κατευθύνσεις και μάλιστα ο οικονομικός έλεγχος που έγινε από την Ντόρα Μπακογιάννη βρήκε τρύπα μισού δισ. δραχμών τότε, χωρίς περαιτέρω συνέπειες. Επί Κακλαμάνη διορίστηκε διευθύνων σύμβουλος της ΑΕΔΑ ο κ. Χρήστος Κίσσας. Εδώ έχει νόημα να δούμε κάποια στοιχεία για τον διευθύνοντα σύμβουλο, που εξακολουθεί πάντοτε να είναι ένας στενός συνεργάτης του Νικήτα Κακλαμάνη. Οπως αναφέρει ο ίδιος στο βιογραφικό του, υπηρέτησε σε διάφορες υψηλόβαθμες θέσεις τραπεζών, μεταξύ των οποίων διευθυντής στην Τράπεζα Κρήτης και επικεφαλής των διεθνών σχέσεων της Εμπορικής. Από τη θέση αυτή δημιούργησε το δίκτυο θυγατρικών εταιρειών της Ανατολικής Ευρώπης. Μετά έγινε πρόεδρος του Δ.Σ. του Σισμανόγλειου και το 2007 ανέλαβε ο οικονομικός σύμβουλος του Νικήτα Κακλαμάνη αλλά και εκτελεστικός διευθυντής της (άλλης) εταιρείας του Δ.Α., της Διπλής Ανάπλασης Α.Ε. Μάλιστα ήταν και ιδρυτικό μέλος του Κόμματος Ελευθέρων Πολιτών (ΚΕΠ) του Δημήτρη Αβραμόπουλου («Βήμα» 11.2.2001). Τον συναντήσαμε επίσης να είναι παράλληλα και εργολήπτης μελετητής του Δ.Α. με δελτίο παροχής, πέραν του διορισμού του στη θέση του επικεφαλής των δύο Α.Ε. Σε επεισοδιακές συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου θυμίζουμε την ξαφνική αποχώρηση και επιστροφή του κ. Κίσσα στη συνεδρίαση όταν επιτακτικά ζητούσε η παράταξη Κακλαμάνη (4/2009) 3.500.000 ευρώ για αύξηση κεφαλαίου στην εταιρεία Διπλή Ανάπλαση, χωρίς να έχει μέχρι τότε καμιά ουσιαστική δραστηριότητα, με στόχο να χτιστούν νέα πολυτελή γραφεία, όπως κατήγγειλε τότε σύσσωμη η αντιπολίτευση. Παράλληλα ήταν εκείνος που σε άλλη επεισοδιακή συνεδρίαση το 2010 εκθείασε το πρόγραμμα Jessika, ζητώντας στην ουσία από το Δημοτικό Συμβούλιο την ενοποίηση των δύο εταιρειών (ΔΑΑΕ και ΑΕΔΑ) αλλά και 700.000 ευρώ «για μελέτες και business plan». Τότε ο σύμβουλος της αντιπολίτευσης κ. Μπέης είχε συνοψίσει «ξεκαρδιστικά» το θέμα: «Απ' ό,τι κατάλαβα, πληρώνουμε κάπου 700.000 ευρώ σε μία εταιρεία, την Αναπτυξιακή Εταιρεία του Δήμου, για να μάθει με ποιο τρόπο θα μπορέσουμε και εμείς στα 100.000.000 να πάρουμε κάποια συμμετοχή, όπου μπορούμε να πάρουμε μέχρι 20.000.000 που ευχόμαστε, μπορεί να πάρουμε 5.000.000, μπορεί να μην πάρουμε και τίποτα. Ολα είναι δυνατά, αλλά σίγουρο είναι ότι 700.000 ευρώ θα πληρώσει ο Δήμος. Αυτό είναι το σίγουρο».
ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ
Ο σύμβουλος κ. Χρήστος Κίσσας είναι όμως ταυτόχρονα και ο επικεφαλής θυγατρικής εταιρείας μιας διαβαλκανικής εταιρείας με έδρα τη Σόφια, με την επωνυμία Balkan Adνisory Company Ltd, με αντικείμενο την οργάνωση επιχειρηματικών υπηρεσιών σε ιδιωτικοποιήσεις με συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιρειών και παροχές συμβουλών και όλα αυτά τα γενικόλογα στα οποία «ειδικεύονται» αυτές οι επιχειρήσεις. Η εταιρεία παρουσιάζει τους συνεργάτες της στις διάφορες βαλκανικές πρωτεύουσες από την ιστοσελίδα της και μεταξύ αυτών των εν Αθήναις επικεφαλής κ. Κίσσα (βλ. φωτ.)
Ενα χρόνο πριν ο κ. Κίσσας αποφάσισε στον ελεύθερο χρόνο που διέθετε να ασχοληθεί και με άλλη μια εταιρεία που ιδρύθηκε στη Σόφια (με γραφεία και προσωπικό) από την ΑΕΔΑ Α.Ε. με την επωνυμία AEDA Bulgaria. Τα λογότυπα των εταιρειών είναι πανομοιότυπα και με λίγα λόγια όλα τα κείμενα της ΑΕΔΑ είναι απλά μεταφρασμένα στα αγγλικά. Πρόκειται δηλαδή για την Αναπτυξιακή Εταιρεία Δήμου Αθηναίων-Βουλγαρίας (!). Στην ιστοσελίδα της ΑΕΔΑ (μετά το συμβάν με την συνεργάτρια της ΑΕΔΑ και τις εγγραφές) έπαψαν να εμφανίζονται τα ονόματα των συνεργατών της και ο πίνακας βγάζει ξαφνικά τεχνικό πρόβλημα (βλ. φωτ.). Στην ιστοσελίδα όμως της AEDA BG εμφανίζονται κανονικά όλοι οι κοινοί συνεργάτες, Ελληνες και μη, των δύο εταιρειών. Το έργο της ΑΕΔΑ διαφημίζεται και στη θυγατρική Βουλγαρίας, ενώ για την αναγκαιότητα και τους στόχους της ίδρυσης παραρτήματος στη Σόφια η ιστοσελίδα γράφει : «Παροχή υπηρεσιών συμβούλου και τεχνικής υποστήριξης του Δήμου Σόφιας. Εκπόνηση σχεδίων και υποβολή αίτησης συμμετοχής στα Τομεακά Ευρωπαϊκά Προγράμματα των ΚΠΣ και του Ταμείου Συνοχής της Ε.Ε. Η ΑΕΔΑ συμμετείχε σε διεθνή διαγωνισμό που προκήρυξε ο Δήμος της Σόφιας για επιλογή συνεργατών που θα αναλάβουν την τεχνική υποστήριξη του Δήμου Σόφιας στη διεκδίκηση χρηματοδοτικών πόρων από το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης της Βουλγαρίας και συγκεκριμένα από τα Επιχειρησιακά Προγράμματα "Περιφερειακή Ανάπτυξη" και "Περιβάλλον". Η ΑΕΔΑ, εκπροσωπώντας το Δήμο Αθήνας, επιλέχθηκε και υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με το Δήμο Σόφιας, Στο πλαίσιο της οποίας πρόκειται να υπογράφονται επί μέρους συμβάσεις για κάθε έργο το οποίο θα αναλαμβάνει η ΑΕΔΑ». Τέλος, στα υπό μελέτη και εκτέλεση σημερινά προγράμματα αναφέρεται με πολλές αναρτήσεις το γνωστό από τις θυελλώδεις συνεδριάσεις του Δ.Α. πρόγραμμα Jessika. Ολίγον περιγραφικές και αόριστες οι εξαγγελίες των εταιρειών και είθε οι πολίτες να αντιληφθούν κάποτε τη σκοπιμότητά τους, όταν ιδίως διεκδικούν και λαμβάνουν τόσα εκατομμύρια από τον δημοτικό κορβανά.
Αυτό που έχει σήμερα όμως ενδιαφέρον είναι ότι η υπεύθυνη της AEDA Bulgaria, εγκατεστημένη μόνιμα στη Σόφια και στέλεχος της τοπικής αυτοδιοίκησης στη Βουλγαρία είναι η βουλγαρικής υπηκοότητας συνεργάτρια του κ. Κίσσα, εγγεγραμμένη και αυτή με τη γνωστή ανύπαρκτη διεύθυνση στους εκλογικούς καταλόγους του Δήμου Αθηναίων, που αναφέρει η έκθεση των ελεγκτών. Συνεργάτρια επίσης και της εν Βουλγαρία ΑΕΔΑ είναι και η ελληνίδα συνεργάτρια του κ. Κίσσα, Χρ. Π., που φέρεται από τις καταθέσεις να έδωσε τις οδηγίες στους βούλγαρους μάρτυρες για τον τρόπο της εγγραφής τους στα δημοτολόγια. Είναι φυσικό ίσως μια θυγατρική εταιρεία του Δ.Α. με έδρα τη Σόφια να έχει μεγαλύτερη ευκολία στη διευθέτηση εγγράφων και πιστοποιητικών, εξ ορισμού. Ακόμα δεν έχει καταλήξει η έρευνα και οι δικαστικές αρχές, αλλά είναι βέβαιο ότι πρέπει να ερευνηθούν τα στοιχεία αυτών των εταιρειών και η δράση των στελεχών τους. Ισως με τον τρόπο αυτό πληροφορηθεί και το απερχόμενο Δημοτικό Συμβούλιο για το ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος της θυγατρικής εταιρείας στη Βουλγαρία, τι κοινό δημοτικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα έχουν με την ΑΕΔΑ Α.Ε., για ποιο λόγο έχουν ιδρύσει γραφεία στη Σόφια, πώς τα έχουν στελεχώσει κ.λπ. Και τότε ίσως αποδειχτεί ότι όλα αυτά τα μεγαλόπνοα σχέδια βαλκανικής επέκτασης του Δήμου Αθηναίων δεν απέχουν και πολύ από την παραδοσιακή ελληνική κουμπαροπολιτική
Ο ρόλος της Αναπτυξιακής Εταιρείας Δήμου Αθηναίων, του προέδρου της Χρ. Κίσσα και της συνεργάτιδας που μάζευε φωτοτυπίες ταυτοτήτων
Της ΑΝΤΑΣ ΨΑΡΡΑ
Οι δεκάδες αποδεδειγμένα παράνομες εγγραφές αλλοδαπών στα δημοτολόγια του Δήμου Αθηναίων (Δ.Α.) που αποκαλύφτηκαν τις παραμονές των δημοτικών εκλογών (από την εφημερίδα «Ποντίκι»), δεν είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο στην ελληνική πραγματικότητα.
Η Αναπτυξιακή Εταιρεία του Δήμου Αθηναίων (ΑΕΔΑ) εμφανίζει πλέον τους συνεργάτες της μόνο στην ιστοσελίδα της θυγατρικής της στη Σόφια. Κάτω, ιστοσελίδες της βουλγαρικής εταιρείας BAC που εκπροσωπεί στην Ελλάδα ο Χρ. Κίσσας, στενός συνεργάτης του απερχόμενου δημάρχου.
Οι εγγραφές αυτές που βρήκε στα δημοτολόγια του Δ.Α. η επιτροπή των ελεγκτών δημόσιας διοίκησης είναι άλλη μία συνέχεια στην ένδοξη ελληνική παράδοση της ψήφου στα «δέντρα». Οσο κι αν η έρευνα έχει λήξει τυπικά και απομένουν να αποδοθούν -ξανά- ευθύνες στους υπαλλήλους των υπηρεσιών του Δ.Α. που επέτρεψαν αυτές τις παράνομες εγγραφές, το θέμα μοιάζει να έχει ουρά, και μάλιστα μεγάλη. Εξάλλου είναι η πρώτη φορά που υπάρχουν «ζεστές» ακόμα αποδείξεις γι' αυτό το καραμπινάτο κυνήγι ψηφοφόρων.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:
Στις 28/10 δημοσιεύεται στο «Ποντίκι» εκτενές ρεπορτάζ με φωτογραφίες από ακατοίκητα σπίτια και οικόπεδα στα οποία είχαν δηλώσει ότι κατοικούν βούλγαροι -κατά κύριο λόγο- «μετανάστες» οι οποίοι είχαν ζητήσει και είχαν γραφτεί «συλλογικά» στα δημοτολόγια της Αθήνας σαν μόνιμοι κάτοικοι.
Στις 3/11, μετά από εντολή του υπουργού Εσωτερικών κ. Ραγκούση γνωστοποιείται η έκθεση των επιθεωρητών που επιβεβαιώνει και μάλιστα σε μεγαλύτερη έκταση το δημοσίευμα. Η έκθεση καλεί τον Δ.Α. «εντός διμήνου να αναφέρει τις ενέργειες στις οποίες προέβη προς συμμόρφωση με την έκθεση». Η αναλυτική έκθεση εκτός από τα ονόματα που παράνομα έχουν περαστεί στα δημοτολόγια περιγράφει και τις διαπιστώσεις της επιτροπής από την ΕΔΕ που διενεργήθηκε και καλεί τον «κατά τον νόμο υπεύθυνο πειθαρχικό προϊστάμενο, δηλαδή τον δήμαρχο Αθηναίων, να ασκήσει τις πειθαρχικές του αρμοδιότητες σε βάρος του προϊσταμένου του τμήματος Δημοτολογίου ότι δεν μερίμνησε για την τήρηση των διατάξεων του νόμου...».
Στις 4/11 τα γραφείο Κακλαμάνη απαντάει: «Σε απάντηση της πανικόβλητης δεύτερης παρέμβασης του υπουργού Εσωτερικών ανακοινώνονται τα εξής: Δύο ημέρες πριν τις εκλογές παρακολουθούμε τον υπουργό Εσωτερικών να εγκαταλείπει το θεσμικό του ρόλο και να αποδύεται σε εναγώνια προσπάθεια προστασίας του κυβερνητικού υποψηφίου. Τέτοια φαινόμενα έχει να γνωρίσει η χώρα από αλήστου μνήμης εποχές. Η Δημοτική Αρχή της πρωτεύουσας παρακολουθεί προσεκτικά την εκτροπή [...] ενώ ταυτοχρόνως διεξάγει έρευνα σε βάθος. Το γεγονός και μόνον ότι επιχειρείται η απόσειση ευθυνών από το υπουργείο Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, που είναι κατά νόμο αρμόδιο για την κατάρτιση των εκλογικών καταλόγων, δείχνει τον πανικό στον οποίο έχει περιέλθει η ηγεσία του». Ξεχνάει βέβαια η ανακοίνωση ότι η επίσημη έκθεση των ελεγκτών καθιστά απολύτως υπεύθυνο για τις παράτυπες αυτές εγγραφές στο Δήμο Αθήνας τον δήμαρχο και τις υπηρεσίες του που έχουν και αυτές τις αρμοδιότητες. Τέλος, η ανακοίνωση του συνδυασμού Κακλαμάνη σημειώνει ότι «από μαρτυρία που περιέχεται στο πόρισμα αποκαλύπτεται η ουσία της υπόθεσης. Μάρτυρας αναφέρει ότι οι Βούλγαροι παρακινήθηκαν στην εγγραφή από ομοεθνή τους, προκειμένου να τον στηρίξουν στην εκλογή του», ενώ σημειώνεται με νόημα πως ο συνδυασμός του Νικήτα Κακλαμάνη «δεν έχει υποψήφιο Βούλγαρο (α) υπήκοο, αντιθέτως, άλλοι συνδυασμοί έχουν στα ψηφοδέλτιά τους Βούλγαρους υποψήφιους». Πέρα από την ολίγον ρατσιστική αυτή άποψη του δημάρχου, το επιτελείο Κακλαμάνη ξεχνάει ίσως ότι στα πλαίσια της «ανάπτυξης» είχε συσφίξει προ πολλού και μάλιστα σε κεντρικό επίπεδο τις σχέσεις του με τη γειτονική χώρα.
Αυτή η αγανακτισμένη ανακοίνωση του Νικήτα Κακλαμάνη και του συνδυασμού του έγινε βέβαια πριν από τον πρώτο γύρο των εκλογών και ίσως έτσι δικαιολογείται το ύφος της, μια και ο δήμαρχος ετοιμαζόταν για... περίπατο. Το θέμα έχει μείνει εκεί και τώρα θα πρέπει να γίνει εντατικά η έρευνα του απερχόμενου δημάρχου στις υπηρεσίες του αλλά και του νέου δημάρχου, που οφείλει να ξεκαθαρίσει το θέμα.
Ακολουθώντας λίγο τα στοιχεία αλλά και τις συμπτώσεις που οδήγησαν στις μη σύννομες εγγραφές, ίσως η εικόνα ξεκαθαρίσει κάπως, κυρίως για να μην πληρώσουν ακόμα μία φορά τα σπασμένα μόνο κάποιοι υπάλληλοι μιας υπηρεσίας, που μπορεί μεν να δέχτηκαν να κάνουν κάτι επιλήψιμο αλλά σίγουρα κάποιος τους το ζήτησε, αν όχι τους το επέβαλε να το κάνουν.
Η ΕΚΘΕΣΗ «ΟΔΗΓΟΣ»
Διαπιστώσεις από την αυτοψία : Οι 21 βούλγαροι υπήκοοι που αναφέρονται στο «Ποντίκι» ζήτησαν να εγγραφούν στο Δ.Α. με τις ίδιες 3 ανύπαρκτες διευθύνσεις (οικόπεδα, ακατοίκητα κτίσματα). Στις υπόλοιπες διευθύνσεις που ελέγχθηκαν δεν κατοικούσαν οι άλλοι 51 βούλγαροι υπήκοοι. Ενα χειρόγραφο και όχι το επίσημο πρωτόκολλο του Δ.Α. περιέχει 269 αιτήσεις εγγραφών σε αυτές τις διευθύνσεις. Το βιβλίο αυτό είναι αθεώρητο, όπως αναφέρουν οι ελεγκτές, και οι ημερομηνίες των αιτήσεων συμπίπτουν με τις ημερομηνίες των εγγραφών. Η συντριπτική πλειονότητα των εγγραφών αφορούσε Βούλγαρους. Η εκδοχή που προέκυψε από τις καταθέσεις των βουλγάρων μαρτύρων είναι ότι η συνεργάτρια της Αναπτυξιακής Α.Ε. του Δήμου Αθηναίων κυρία Χ.Π. ζήτησε από ένα μάρτυρα Βούλγαρο να ενημερώσει τους ομοεθνείς του για το δικαίωμα ψήφου και να συγκεντρώσει φωτοτυπίες ταυτοτήτων ή διαβατηρίων με διεύθυνση κατοικίας στην Αθήνα και τηλέφωνο, για να τους εγγράψει στους εκλογικούς καταλόγους. Ο μάρτυρας αυτός συγκέντρωσε 100 περίπου φωτοτυπίες ταυτοτήτων βουλγάρων υπηκόων και τις παρέδωσε στην συγκεκριμένη συνεργάτρια της Αναπτυξιακής Εταιρείας του Δ.Α. Παράλληλα, άλλοι μάρτυρες κατέθεσαν ότι αγνώστου ταυτότητος κυρίες περιφέρονταν τον Αύγουστο στις πλατείες που συχνάζουν βούλγαροι μετανάστες, εξοπλισμένες με φορητά φωτοαντιγραφικά μηχανήματα και φωτοτυπούσαν επιτόπου τις ταυτότητες και συνέλεγαν διευθύνσεις και τηλέφωνα για την εγγραφή τους στους εκλογικούς καταλόγους, με την υπόσχεση ότι θα τους ειδοποιήσουν για να πάνε να ψηφίσουν. Ολοι οι μάρτυρες ισχυρίζονται ότι με «συνοπτικές» και άγνωστες σε αυτούς διαδικασίες μέσω συνεργατών της Αναπτυξιακής Α.Ε. βρέθηκαν στα δημοτολόγια. Επιπλέον, η έκθεση αναφέρεται και σε άλλη συνεργάτρια της ίδιας Α.Ε. του Δ.Α. με βουλγαρική υπηκοότητα η οποία μάλιστα φέρεται να κατοικεί στην «κοινή» ανύπαρκτη διεύθυνση, ενώ ο αριθμός του τηλεφώνου της είναι αριθμός που ανήκει σε αθηναϊκή εταιρεία.
Οπως τελικά προκύπτει από τα μέχρι τώρα στοιχεία της έκθεσης οι εκδοχές δεν μπορεί παρά να είναι δύο: Είτε χάρη σε παράγοντες της Αναπτυξιακής Α.Ε. του Δ.Α. κάπως συνοπτικά πέρασαν στα δημοτολόγια δεκάδες ή και εκατοντάδες βούλγαροι υπήκοοι είτε οι ίδιες δεκάδες ή εκατοντάδες βούλγαροι υπήκοοι είχαν ταυτόχρονα την έμπνευση να δηλώσουν ψευδή τόπο κατοικίας για να μπορέσουν να ψηφίσουν, σε πείσμα της ελληνικής αποχής, για το νέο δήμαρχο! Εδώ όμως είναι που τελειώνουν προς το παρόν οι εκθέσεις και αρχίζουν οι συμπτώσεις.
Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Η ΑΕΔΑ (Αναπτυξιακή Εταιρεία) είχε επανειλημμένα απασχολήσει τις σελίδες του «Ιού» στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» και όχι μόνο. Τα εκατομμύρια ευρώ του Δ.Α. (με τη μορφή των προγραμματικών συμβάσεων) προς την εταιρεία, που από την αντιπολίτευση χαρακτηριζόταν πολύ αμαρτωλή, είχαν μονοπωλήσει πολλές συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου σε υψηλούς τόνους. Συστηματικά και δημόσια καταγγέλθηκε η ΑΕΔΑ από την εποχή Αβραμόπουλου για αδιαφάνεια και σπατάλη του δημόσιου χρήματος προς διάφορες κατευθύνσεις και μάλιστα ο οικονομικός έλεγχος που έγινε από την Ντόρα Μπακογιάννη βρήκε τρύπα μισού δισ. δραχμών τότε, χωρίς περαιτέρω συνέπειες. Επί Κακλαμάνη διορίστηκε διευθύνων σύμβουλος της ΑΕΔΑ ο κ. Χρήστος Κίσσας. Εδώ έχει νόημα να δούμε κάποια στοιχεία για τον διευθύνοντα σύμβουλο, που εξακολουθεί πάντοτε να είναι ένας στενός συνεργάτης του Νικήτα Κακλαμάνη. Οπως αναφέρει ο ίδιος στο βιογραφικό του, υπηρέτησε σε διάφορες υψηλόβαθμες θέσεις τραπεζών, μεταξύ των οποίων διευθυντής στην Τράπεζα Κρήτης και επικεφαλής των διεθνών σχέσεων της Εμπορικής. Από τη θέση αυτή δημιούργησε το δίκτυο θυγατρικών εταιρειών της Ανατολικής Ευρώπης. Μετά έγινε πρόεδρος του Δ.Σ. του Σισμανόγλειου και το 2007 ανέλαβε ο οικονομικός σύμβουλος του Νικήτα Κακλαμάνη αλλά και εκτελεστικός διευθυντής της (άλλης) εταιρείας του Δ.Α., της Διπλής Ανάπλασης Α.Ε. Μάλιστα ήταν και ιδρυτικό μέλος του Κόμματος Ελευθέρων Πολιτών (ΚΕΠ) του Δημήτρη Αβραμόπουλου («Βήμα» 11.2.2001). Τον συναντήσαμε επίσης να είναι παράλληλα και εργολήπτης μελετητής του Δ.Α. με δελτίο παροχής, πέραν του διορισμού του στη θέση του επικεφαλής των δύο Α.Ε. Σε επεισοδιακές συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου θυμίζουμε την ξαφνική αποχώρηση και επιστροφή του κ. Κίσσα στη συνεδρίαση όταν επιτακτικά ζητούσε η παράταξη Κακλαμάνη (4/2009) 3.500.000 ευρώ για αύξηση κεφαλαίου στην εταιρεία Διπλή Ανάπλαση, χωρίς να έχει μέχρι τότε καμιά ουσιαστική δραστηριότητα, με στόχο να χτιστούν νέα πολυτελή γραφεία, όπως κατήγγειλε τότε σύσσωμη η αντιπολίτευση. Παράλληλα ήταν εκείνος που σε άλλη επεισοδιακή συνεδρίαση το 2010 εκθείασε το πρόγραμμα Jessika, ζητώντας στην ουσία από το Δημοτικό Συμβούλιο την ενοποίηση των δύο εταιρειών (ΔΑΑΕ και ΑΕΔΑ) αλλά και 700.000 ευρώ «για μελέτες και business plan». Τότε ο σύμβουλος της αντιπολίτευσης κ. Μπέης είχε συνοψίσει «ξεκαρδιστικά» το θέμα: «Απ' ό,τι κατάλαβα, πληρώνουμε κάπου 700.000 ευρώ σε μία εταιρεία, την Αναπτυξιακή Εταιρεία του Δήμου, για να μάθει με ποιο τρόπο θα μπορέσουμε και εμείς στα 100.000.000 να πάρουμε κάποια συμμετοχή, όπου μπορούμε να πάρουμε μέχρι 20.000.000 που ευχόμαστε, μπορεί να πάρουμε 5.000.000, μπορεί να μην πάρουμε και τίποτα. Ολα είναι δυνατά, αλλά σίγουρο είναι ότι 700.000 ευρώ θα πληρώσει ο Δήμος. Αυτό είναι το σίγουρο».
ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ
Ο σύμβουλος κ. Χρήστος Κίσσας είναι όμως ταυτόχρονα και ο επικεφαλής θυγατρικής εταιρείας μιας διαβαλκανικής εταιρείας με έδρα τη Σόφια, με την επωνυμία Balkan Adνisory Company Ltd, με αντικείμενο την οργάνωση επιχειρηματικών υπηρεσιών σε ιδιωτικοποιήσεις με συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιρειών και παροχές συμβουλών και όλα αυτά τα γενικόλογα στα οποία «ειδικεύονται» αυτές οι επιχειρήσεις. Η εταιρεία παρουσιάζει τους συνεργάτες της στις διάφορες βαλκανικές πρωτεύουσες από την ιστοσελίδα της και μεταξύ αυτών των εν Αθήναις επικεφαλής κ. Κίσσα (βλ. φωτ.)
Ενα χρόνο πριν ο κ. Κίσσας αποφάσισε στον ελεύθερο χρόνο που διέθετε να ασχοληθεί και με άλλη μια εταιρεία που ιδρύθηκε στη Σόφια (με γραφεία και προσωπικό) από την ΑΕΔΑ Α.Ε. με την επωνυμία AEDA Bulgaria. Τα λογότυπα των εταιρειών είναι πανομοιότυπα και με λίγα λόγια όλα τα κείμενα της ΑΕΔΑ είναι απλά μεταφρασμένα στα αγγλικά. Πρόκειται δηλαδή για την Αναπτυξιακή Εταιρεία Δήμου Αθηναίων-Βουλγαρίας (!). Στην ιστοσελίδα της ΑΕΔΑ (μετά το συμβάν με την συνεργάτρια της ΑΕΔΑ και τις εγγραφές) έπαψαν να εμφανίζονται τα ονόματα των συνεργατών της και ο πίνακας βγάζει ξαφνικά τεχνικό πρόβλημα (βλ. φωτ.). Στην ιστοσελίδα όμως της AEDA BG εμφανίζονται κανονικά όλοι οι κοινοί συνεργάτες, Ελληνες και μη, των δύο εταιρειών. Το έργο της ΑΕΔΑ διαφημίζεται και στη θυγατρική Βουλγαρίας, ενώ για την αναγκαιότητα και τους στόχους της ίδρυσης παραρτήματος στη Σόφια η ιστοσελίδα γράφει : «Παροχή υπηρεσιών συμβούλου και τεχνικής υποστήριξης του Δήμου Σόφιας. Εκπόνηση σχεδίων και υποβολή αίτησης συμμετοχής στα Τομεακά Ευρωπαϊκά Προγράμματα των ΚΠΣ και του Ταμείου Συνοχής της Ε.Ε. Η ΑΕΔΑ συμμετείχε σε διεθνή διαγωνισμό που προκήρυξε ο Δήμος της Σόφιας για επιλογή συνεργατών που θα αναλάβουν την τεχνική υποστήριξη του Δήμου Σόφιας στη διεκδίκηση χρηματοδοτικών πόρων από το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης της Βουλγαρίας και συγκεκριμένα από τα Επιχειρησιακά Προγράμματα "Περιφερειακή Ανάπτυξη" και "Περιβάλλον". Η ΑΕΔΑ, εκπροσωπώντας το Δήμο Αθήνας, επιλέχθηκε και υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με το Δήμο Σόφιας, Στο πλαίσιο της οποίας πρόκειται να υπογράφονται επί μέρους συμβάσεις για κάθε έργο το οποίο θα αναλαμβάνει η ΑΕΔΑ». Τέλος, στα υπό μελέτη και εκτέλεση σημερινά προγράμματα αναφέρεται με πολλές αναρτήσεις το γνωστό από τις θυελλώδεις συνεδριάσεις του Δ.Α. πρόγραμμα Jessika. Ολίγον περιγραφικές και αόριστες οι εξαγγελίες των εταιρειών και είθε οι πολίτες να αντιληφθούν κάποτε τη σκοπιμότητά τους, όταν ιδίως διεκδικούν και λαμβάνουν τόσα εκατομμύρια από τον δημοτικό κορβανά.
Αυτό που έχει σήμερα όμως ενδιαφέρον είναι ότι η υπεύθυνη της AEDA Bulgaria, εγκατεστημένη μόνιμα στη Σόφια και στέλεχος της τοπικής αυτοδιοίκησης στη Βουλγαρία είναι η βουλγαρικής υπηκοότητας συνεργάτρια του κ. Κίσσα, εγγεγραμμένη και αυτή με τη γνωστή ανύπαρκτη διεύθυνση στους εκλογικούς καταλόγους του Δήμου Αθηναίων, που αναφέρει η έκθεση των ελεγκτών. Συνεργάτρια επίσης και της εν Βουλγαρία ΑΕΔΑ είναι και η ελληνίδα συνεργάτρια του κ. Κίσσα, Χρ. Π., που φέρεται από τις καταθέσεις να έδωσε τις οδηγίες στους βούλγαρους μάρτυρες για τον τρόπο της εγγραφής τους στα δημοτολόγια. Είναι φυσικό ίσως μια θυγατρική εταιρεία του Δ.Α. με έδρα τη Σόφια να έχει μεγαλύτερη ευκολία στη διευθέτηση εγγράφων και πιστοποιητικών, εξ ορισμού. Ακόμα δεν έχει καταλήξει η έρευνα και οι δικαστικές αρχές, αλλά είναι βέβαιο ότι πρέπει να ερευνηθούν τα στοιχεία αυτών των εταιρειών και η δράση των στελεχών τους. Ισως με τον τρόπο αυτό πληροφορηθεί και το απερχόμενο Δημοτικό Συμβούλιο για το ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος της θυγατρικής εταιρείας στη Βουλγαρία, τι κοινό δημοτικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα έχουν με την ΑΕΔΑ Α.Ε., για ποιο λόγο έχουν ιδρύσει γραφεία στη Σόφια, πώς τα έχουν στελεχώσει κ.λπ. Και τότε ίσως αποδειχτεί ότι όλα αυτά τα μεγαλόπνοα σχέδια βαλκανικής επέκτασης του Δήμου Αθηναίων δεν απέχουν και πολύ από την παραδοσιακή ελληνική κουμπαροπολιτική
"Ενα παράθυρο ελπίδας και κουράγιου"
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Καθημερινή" της Κυριακής 12/12/2010
"Ενα παράθυρο ελπίδας και κουράγιου"
Η δεύτερη διοργάνωση TEDxAcademy
Της Λινας Γιανναρου
Κάποιες στιγμές νιώθεις ότι είναι «πολύ» να το αντέξεις -τις ιστορίες που κρύβονται εκεί έξω, πίσω από πόρτες, χαμόγελα ή δάκρυα, ιστορίες που δεν έχουν βρει ακόμα τις λέξεις να διατυπωθούν, αλλά ξέρεις ότι είναι εκεί, ορίζουν διαθέσεις, ζωές ολόκληρες. Οπως η ιστορία της μικρής Αλεξάνδρας, που στα 6 της, σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου των ΗΠΑ έκανε νόημα στον πατέρα της για μολύβι και χαρτί. Είχε δει στην τηλεόραση μια ανακοίνωση για παιδιά με καρκίνο. Ηθελε να γράψει τον αριθμό του τηλεφώνου. Εγραψε 17 αριθμούς στο χαρτί, όταν αποκαμωμένη έγειρε πάλι πίσω. «Μπαμπά, βοήθησε αυτά τα παιδιά», είπε. Η Αλεξάνδρα δεν είχε πάει ποτέ σχολείο. Χτυπημένη από καρκίνο στα 4 της, το να μάθει γράμματα ήταν το τελευταίο στο μυαλό των γονιών της. «Και όμως, κατάφερε να ξεχωρίσει τους αριθμούς, να τους σημειώσει στο χαρτί», λέει σήμερα, 28 χρόνια μετά, η μητέρα της.
Είναι η Μαρία Τρυφωνίδου και χάρη σε εκείνο το μικρό χαρτάκι, αυτό το «θησαυρό» που της άφησε η κόρη της, πεθαίνοντας λίγες ημέρες αργότερα, γνώρισε τη χαρά της προσφοράς μέσα από το σύλλογο γονιών παιδιών με καρκίνο «Φλόγα». «Λυπάμαι για τα χρόνια που πέρασα πριν αρρωστήσει η Αλεξάνδρα γιατί δεν είχα γνωρίσει τη χαρά του εθελοντισμού», λέει σήμερα από τη θέση της προέδρου. «Ακόμα και για μας που περάσαμε τις συμπληγάδες και αφήσαμε πίσω την ψυχή μας, η ζωή μπορεί να γίνει ωραία».
Ιδέες
Τι είναι το TED, εάν όχι ιστορίες σαν κι αυτή; Και ποιες ιδέες «αξίζουν να διαδοθούν» περισσότερο από αυτή; Η δεύτερη διοργάνωση του TEDxAcademy στην Ελλάδα που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα με άξονα τις «Γυναίκες», ήταν βάρκα ελπίδας κι έμπενυσης σε έναν ωκεανό κατήφειας. Οπως η ομιλία της κ. Ευγενίας Χατζηπαύλου, οδοκαθαρίστριας στον Δήμο Περιστερίου, που στα 40 της αποφάσισε να ακολουθήσει το όνειρό της, να τελειώσει το σχολείο. Γράφτηκε σε νυχτερινό. «Ηταν όπως η πρώτη μέρα στο δημοτικό. Μου ήρθε να το βάλω στα πόδια αλλά διάβαζα στα διαλείμματα στη δουλειά, στο λεωφορείο, στα επισκεπτήρια στους γιους μας που ήταν φαντάροι, ακόμα και σιδερώνοντας». Εδωσε Πανελλήνιες. Ηταν στη δουλειά, όταν της τηλεφώνησε ο γιος της: είχε περάσει δεύτερη στην Κοινωνιολογία Παντείου. «Συνεχίζω να δουλεύω, αλλά μετά τρέχω στη σχολή. Με συγκινεί, με ανυψώνει. Εγινα πιο ελεύθερος άνθρωπος, πιο ανοιχτόμυαλος».
Κάποιες ιστορίες, ένα προσωπικό ταξίδι, άλλες, μια προσπάθεια να αλλάξει ο κόσμος. Η δικηγόρος Ηλέκτρα Κούτρα, πρόεδρος της ΜΚΟ «Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα», γνωρίζει άριστα τα κενά και τις ελλείψεις του ελληνικού συστήματος χορήγησης ασύλου. «Ομως είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα διαχειρίζεται σήμερα το 90% της προσφυγιάς της Ευρώπης», είπε στην ομιλία της στο TEDx. Οταν μια ομάδα Φινλανδών επισκέφθηκε την οργάνωση, η Ηλέκτρα αισθάνθηκε την ανάγκη να υπερασπιστεί την Ελλάδα. «Η Ελλάδα διαχειρίζεται κάθε δέκα μέρες τους αριθμούς προσφύγων που φτάνουν στη Φινλανδία σε ένα χρόνο. Τι θα έκαναν εάν όλοι οι αιτούντες άσυλο που κοιμούνται αυτή τη στιγμή στα πάρκα της Αθήνας έφταναν στην πρεσβεία τους;». Σύμφωνα με διεθνείς συμβάσεις, κάθε κράτος οφείλει να εξασφαλίζει ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης στη δικαιοδοσία του. Η ιδέα ωρίμασε και έκτοτε η Ηλέκτρα χτυπάει τις πόρτες πρεσβειών ζητώντας αρωγή για το πρόβλημα των προσφύγων στην Ελλάδα. «Κανείς δεν τους δέχεται. Ετσι προσφεύγουμε εναντίον τους στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο».
Οι γυναίκες γεννούν ιδέες - και την προηγούμενη Τετάρτη τις μοιράστηκαν με τον κόσμο.
"Ενα παράθυρο ελπίδας και κουράγιου"
Η δεύτερη διοργάνωση TEDxAcademy
Της Λινας Γιανναρου
Κάποιες στιγμές νιώθεις ότι είναι «πολύ» να το αντέξεις -τις ιστορίες που κρύβονται εκεί έξω, πίσω από πόρτες, χαμόγελα ή δάκρυα, ιστορίες που δεν έχουν βρει ακόμα τις λέξεις να διατυπωθούν, αλλά ξέρεις ότι είναι εκεί, ορίζουν διαθέσεις, ζωές ολόκληρες. Οπως η ιστορία της μικρής Αλεξάνδρας, που στα 6 της, σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου των ΗΠΑ έκανε νόημα στον πατέρα της για μολύβι και χαρτί. Είχε δει στην τηλεόραση μια ανακοίνωση για παιδιά με καρκίνο. Ηθελε να γράψει τον αριθμό του τηλεφώνου. Εγραψε 17 αριθμούς στο χαρτί, όταν αποκαμωμένη έγειρε πάλι πίσω. «Μπαμπά, βοήθησε αυτά τα παιδιά», είπε. Η Αλεξάνδρα δεν είχε πάει ποτέ σχολείο. Χτυπημένη από καρκίνο στα 4 της, το να μάθει γράμματα ήταν το τελευταίο στο μυαλό των γονιών της. «Και όμως, κατάφερε να ξεχωρίσει τους αριθμούς, να τους σημειώσει στο χαρτί», λέει σήμερα, 28 χρόνια μετά, η μητέρα της.
Είναι η Μαρία Τρυφωνίδου και χάρη σε εκείνο το μικρό χαρτάκι, αυτό το «θησαυρό» που της άφησε η κόρη της, πεθαίνοντας λίγες ημέρες αργότερα, γνώρισε τη χαρά της προσφοράς μέσα από το σύλλογο γονιών παιδιών με καρκίνο «Φλόγα». «Λυπάμαι για τα χρόνια που πέρασα πριν αρρωστήσει η Αλεξάνδρα γιατί δεν είχα γνωρίσει τη χαρά του εθελοντισμού», λέει σήμερα από τη θέση της προέδρου. «Ακόμα και για μας που περάσαμε τις συμπληγάδες και αφήσαμε πίσω την ψυχή μας, η ζωή μπορεί να γίνει ωραία».
Ιδέες
Τι είναι το TED, εάν όχι ιστορίες σαν κι αυτή; Και ποιες ιδέες «αξίζουν να διαδοθούν» περισσότερο από αυτή; Η δεύτερη διοργάνωση του TEDxAcademy στην Ελλάδα που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα με άξονα τις «Γυναίκες», ήταν βάρκα ελπίδας κι έμπενυσης σε έναν ωκεανό κατήφειας. Οπως η ομιλία της κ. Ευγενίας Χατζηπαύλου, οδοκαθαρίστριας στον Δήμο Περιστερίου, που στα 40 της αποφάσισε να ακολουθήσει το όνειρό της, να τελειώσει το σχολείο. Γράφτηκε σε νυχτερινό. «Ηταν όπως η πρώτη μέρα στο δημοτικό. Μου ήρθε να το βάλω στα πόδια αλλά διάβαζα στα διαλείμματα στη δουλειά, στο λεωφορείο, στα επισκεπτήρια στους γιους μας που ήταν φαντάροι, ακόμα και σιδερώνοντας». Εδωσε Πανελλήνιες. Ηταν στη δουλειά, όταν της τηλεφώνησε ο γιος της: είχε περάσει δεύτερη στην Κοινωνιολογία Παντείου. «Συνεχίζω να δουλεύω, αλλά μετά τρέχω στη σχολή. Με συγκινεί, με ανυψώνει. Εγινα πιο ελεύθερος άνθρωπος, πιο ανοιχτόμυαλος».
Κάποιες ιστορίες, ένα προσωπικό ταξίδι, άλλες, μια προσπάθεια να αλλάξει ο κόσμος. Η δικηγόρος Ηλέκτρα Κούτρα, πρόεδρος της ΜΚΟ «Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα», γνωρίζει άριστα τα κενά και τις ελλείψεις του ελληνικού συστήματος χορήγησης ασύλου. «Ομως είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα διαχειρίζεται σήμερα το 90% της προσφυγιάς της Ευρώπης», είπε στην ομιλία της στο TEDx. Οταν μια ομάδα Φινλανδών επισκέφθηκε την οργάνωση, η Ηλέκτρα αισθάνθηκε την ανάγκη να υπερασπιστεί την Ελλάδα. «Η Ελλάδα διαχειρίζεται κάθε δέκα μέρες τους αριθμούς προσφύγων που φτάνουν στη Φινλανδία σε ένα χρόνο. Τι θα έκαναν εάν όλοι οι αιτούντες άσυλο που κοιμούνται αυτή τη στιγμή στα πάρκα της Αθήνας έφταναν στην πρεσβεία τους;». Σύμφωνα με διεθνείς συμβάσεις, κάθε κράτος οφείλει να εξασφαλίζει ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης στη δικαιοδοσία του. Η ιδέα ωρίμασε και έκτοτε η Ηλέκτρα χτυπάει τις πόρτες πρεσβειών ζητώντας αρωγή για το πρόβλημα των προσφύγων στην Ελλάδα. «Κανείς δεν τους δέχεται. Ετσι προσφεύγουμε εναντίον τους στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο».
Οι γυναίκες γεννούν ιδέες - και την προηγούμενη Τετάρτη τις μοιράστηκαν με τον κόσμο.
Marcel Vervloesem, libre et vivant / Marcel Vervloesem free and alive
Source: www.droitfondamental.eu
"Vous avez vu vos ennemis, mais vous n’avez pas vu vos nombreux amis qui ont appelé du monde entier pour vous", a dit le juge Rob Perriëns à Marcel Vervloesem, en stigmatisant "le sale rôle de la presse". La libération du fondateur de l'ONG Morkhoven le 4 août 2010 n'a pas été plus secrète qu'une autre. Les journaux ne savaient simplement pas comment expliquer la censure sur 700 tentatives de meurtre, au nombre de jour où il s'est réveillé miraculé d'interdictions de soin de santé en prison.
Marcel Vervloesem a exposé l'inconséquence d’octroyer l'impunité aux producteurs de pédopornographie du réseau Zandvoort pour autant qu’ils dénoncent des voleurs de voitures dés 1988. Il a été déclaré coupable, le 15 novembre 2006, d'avoir en 1998, exposé 88539 photos, qui ont ridiculisé tous les ministres de la justice et les polices européennes, dont les "enquêtes approfondies" étaient parvenues à la conclusion qu'il n'y avait pas de réseau pédocriminel. La cour d'appel a confirmé, le 6 février 2008 que Marcel Vervloesem était coupable de viols dont le corps médical l'a reconnu physiquement incapable d'exécuter. Il a été incarcéré le 5 septembre suivant. La Cour Européenne des Droits de l'Homme a refusé de reconnaître l'urgence de lui épargner les tortures inventées par deux ministres de la justice.
Le bilan est impressionnant. Un cancer de six ans, dont une métastase escalopée à la va-vite le jour de sa condamnation, n'a jamais été anéanti, mais n’a pas évolué. Deux mois d'interdiction de dialyse a détruit 40% de ses reins et 30% de son cœur. Il a définitivement perdu un morceau de hanche, pour avoir été incarcéré, en qualité de patient diabétique insulinodépendant, dans une cellule où un patient psychiatrique étalait ses excréments partout, jusqu'à ce qu'il faille l'amputer d'une gangrène. Le ministre de la justice lui a proposé une pilule pour provoquer son arrêt cardiaque. Deux médecins lui ont conseillé un suicide en 10 jours en s'abstenant de prendre son insuline, mais il y a survécu 42 jours, sans intervention. Il a été menotté 599 heures "pour raison de santé", ce qui est illégal. Il n’a revu la liberté que l’oeil vitreux par interdiction de soins ophtalmologiques. Il a échappé pourtant à la cataracte, ce qui est un miracle de plus, selon l’ophtalmologue.
Les conditions de la libération comportent une interdiction de contact avec cette presse, dont le "sale rôle" a consisté à payer des illettrés pour le calomnier, puis lui refuser tout droit de réponse. Il lui est également interdit de contacter les organismes des droits de l'homme, pour prévenir qu'il ne soit "poussé à commettre les crimes qui l'ont mené en prison", c'est-à-dire d'assurer le droit à l'information sur le réseau Zandvoort. Le juge a broyé nos coeurs, parce que travailler avec Marcel est une joie. Il serait resté en prison, si sa survie n'avait pas été prioritaire. Nous lui avons promis de veiller sur lui via nos antennes, en silence, jusqu'à ce que nous percevions une menace qui pèserait sur lui. Ce jour est arrivé. C'est donc l'heure de la vérité.
La nouvelle de la libération de Marcel en vie a provoqué un séisme émotionnel au village de Morkhoven. Les villageois, qui l'ont accompagné dans ses campagnes pour les droits de l'enfants durant des années, se sont précipités à son nouvel appartement pour le peindre, le meubler et lui coudre des rideaux, avant même qu'il ne soit libéré. Ils n’ont pas compris pourquoi "leur" miraculé ne pouvait pas revenir. Ils se sont soulevés contre ceux qui avaient négocié leur impunité pour faits de pédophilie, trafic de drogue et petits larcins, en échange de faux témoignages. "Je n’étais pas le seul", a répondu l’ami de Victor, le demi-frère jadis rongé par la jalousie, qui est à présent rongé par l’inquiétude.
La famille et les amis de Marcel sont rassurés. Ils le disent plus en sécurité là où la police a ordre d’intervenir au moindre problème, alors qu’à Morkhoven, la police avait interdiction d'intervenir quand sa vie était menacée. Ses nouveaux voisins le protègent. Deux vieilles dames féroces surveillent le moindre mouvement suspect et appellent l’ambulance dés qu’elles le trouvent un peu pale. Elles lui ont déjà sauvé la vie deux fois, bien que, on ne sait pas, car les médecins y voit chaque fois un miracle de plus. Une autre vieille dame l'a abordé dans le rue et lui a demandé: "vous êtes bien Marcel Vervloesem?", puis voyant qu'elle l'avait bien reconnu a sorti une montre de valeur de son sac à main et la lui mise autour de son poignet.
Un journaliste de la Gazet Van Antwerpen a reconnu Marcel dans la rue a alerté la presse internationale deux semaines après la libération. Nous avons demandé à ceux qui avaient été corrects à l'époque de l'affaire Zandvoort de garder le silence, pour sa sécurité. Des journalistes allemands, hollandais et italiens sont tout de même venus frapper à sa porte. Marcel leur a montré le jugement et ils ont gardé le silence, pour ne pas le mettre en danger. Ils lui ont offert un beau téléphone portable, un ordinateur et une machine à écrire, dit sa fille. Il y a donc des gens bien dans ce métier.
Nous n'avons eu que des bonnes nouvelles, jusqu'à ce qu'un vent de panique soulève le village. Les auteurs des calomnies à l'encontre de Marcel tentaient d'obtenir son numéro de téléphone. Ca a donné lieux à des esclandres publics, lors desquels les amis de Marcel leur ont interdit de l'approcher. Puis, Ivoke, (le petit Ivo) qui a lancé la cabale pour le journal "Het Nieuwsblad", à téléphoner aux amis pour leur demander le numéro. Ivoke est pire que les fripouilles locales, parce qu'il avait transformé les paroles des honnêtes villageois pour salir Marcel, alors qu'ils n'avaient rien à lui reprocher.
"Het Nieuwsblad" a rompu la trêve, en relançant sa rubrique "papier de toilette" avec un nouvel article calomnieux et diffamatoire sur Marcel. Ivoke qualifie l'homme qui a exposé l'industrie de la production de films pédopornographiques huit ans avant l'affaire Dutroux de "chasseur de pédopornographie autoproclamé". Ivoke prétend que Marcel a été condamné pour "extorsion" et suggère que son ONG l'aurait abandonné, ce qui n'est que calomnie et diffamation.
Tous pensent que "Het Nieuwsblad" est chargé d'une nouvelle cabale pour justifier ce qui s'est passé. La vérité est qu'aucun n'avait imaginé que la Cour de Cassation oserait confirmer, le 24 Juin 2008, la légalité d'un jugement qui reconnaît un homme coupable de viol, alors qu'il n'avait plus de prostate. Maintenant, le moindre mot désagréable contre Marcel met les gens en colère.
-By Jacqueline de Croÿ
Free translation
Marcel Vervloesem free and alive
Judge Rob Perriëns stigmatized "the dirty role of the press" and told Marcel Vervloesem: "You have seen your enemies, but you have not seen your many friends who called from all around the world for you". The release of the NGO Morkhoven founder on August 4, 2010 has not been more secretive than another. The newspapers just did not know how to explain the censorship on 700 attempted murders, by the number of days he miraculously woke-up alive, from a ban of health care in prison.
Marcel Vervloesem has exposed the inconsistency of granting impunity to the child porn producers of the network Zandvoort provided they denounce car thieves as from 1988. He was declared guilty, on November 15, 2006, of having, in 1998, exposed 88,539 photos, which have ridiculed all the European Ministers of Justice and police forces, whose "extensive investigations" had reached the conclusion that there was no paedocriminal network. The Court of Appeal has, on February 6, 2008, confirmed that Marcel Vervloesem was guilty of rapes that the medical profession recognised he had been physically unable to perform. He was jailed on the following September 5. The European Court of Human Rights refused to recognize the urgency to spare him the tortures invented by two ministers of justice.
The record is impressive. His six years old cancer, including a metastasis chopped in a hurry the day of his conviction, was never destroyed, but has not changed. Two-month ban of dialysis destroyed 40% of his kidneys and 30% of his heart. He has definitely lost a bit of hip, for having been incarcerated, as diabetic patient depending on insulin, in a cell where a psychiatric patient was spreading his droppings around, until that he had to be amputated of gangrene. The Minister of Justice has offered him a pill to cause him a deadly heart attack. Two prison doctors advised him a suicide in 10 days by not taking his insulin, but he has survived 42 days, without intervention. He was handcuffed 599 hours "for health reasons", which illegal. He was only allowed to recover the freedom with a glassy eye, because he was denied of eye care. Yet, he has escaped from a cataract, which is another miracle, according to the ophthalmologist.
The conditions of release include a ban on contact with the press, whose "dirty role" was to pay for the illiterate slander him, and then deny him any right of reply. He is also forbidden to contact human rights organisation, to prevent him of being "driven to commit the crimes that has led him to prison," that is to say to ensure the right of information on the Zandvoort network. The judge has crushed our hearts, because working with Marcel is a joy. He would have chosen to remain in prison, if his survival was not a priority. We have promised him to watch over him through our antenna in silence, until we perceive a threat weighing over him. That day has arrived. The moment of truth has thus come.
The news of the release of Marcel alive has caused an emotional earthquake in the village of Morkhoven. The villagers, who had accompanied him in his campaigns for child's rights for years, rushed to his new apartment, to paint it, to furnish it and to sew him curtains, even before he was released. They did not understand why "their" miracle was not allowed to come back. They rose against those who had negotiated their impunity for acts of paedophilia, drug trafficking and petty theft, in exchange for false testimony. "I was not the only one," replied the friend of Victor, the half-brother once plagued by jealousy, who is now plagued by anxiety.
Marcel's family and friends are reassured. They say he is more security there, where the police have orders to intervene at the slightest problem, whereas at Morkhoven, the police had a ban to intervene when his life was threatened. His new neighbours protect him. Two old ferocious ladies monitor any suspicious movement and call the ambulance as soon as they find him a little pale. They have already saved his life twice, although it is unclear because doctors only see extra miracles each time. Another old lady approached him in the street and asked him: "you are Marcel Vervloesem?" And then, realising she had well-recognized him, she pulled out of her handbag a valuable watch, which she put his around his wrist.
A journalist of the Gazet Van Antwerpen recognised Marcel in the street alerted the international press two weeks after the release. We asked those who were correct at the time of the Zandvoort case to keep quiet, because of his security. German, Dutch and Italians journalists all-the-same came and knocked on his door. Marcel showed them the judgment and they kept quiet, not to put him in danger. They offered him a super mobile telephone, a computer and a typewriter, said his daughter. There are thus good people in that profession.
We have only had good news, until a wind of panic raised in the village. The authors of the slanders against Marcel where trying to obtain his telephone number. It made street scandals, during which the friends of Marcel banned them to approach him. Then Ivoke, (the little Ivo) who has launched the cabal for the newspaper "Het Nieuwsblad", began to call the friends to ask them the telephone number. Ivoke is worse than the local rabble, because he had turned the words of the honest villagers to smear Marcel, though they had nothing against him.
"Het Nieuwsblad" has broken the truce by reopening its "toilet paper" column with a new libellous and defamatory article on Marcel. Ivoke calls the man who has exposed the industry to the production of child pornography movies eight years before the Dutroux affair, "self-proclaimed child porn fighter". Ivoke pretends that Marcel was convicted of "extortion" and suggests that his NGO would have abandoned him, which is libellous and defamatory.
All believe that "Het Nieuwsblad" is in charged of a new cabal to justify what has happened. The truth is that no one had imagined that the Court of Cassation would dare to confirm, on June 24, 2008, the legality of a decision that recognizes a man guilty of rape whereas he has no more prostate. Now, the least unpleasant word against Marcel makes people angry
"Vous avez vu vos ennemis, mais vous n’avez pas vu vos nombreux amis qui ont appelé du monde entier pour vous", a dit le juge Rob Perriëns à Marcel Vervloesem, en stigmatisant "le sale rôle de la presse". La libération du fondateur de l'ONG Morkhoven le 4 août 2010 n'a pas été plus secrète qu'une autre. Les journaux ne savaient simplement pas comment expliquer la censure sur 700 tentatives de meurtre, au nombre de jour où il s'est réveillé miraculé d'interdictions de soin de santé en prison.
Marcel Vervloesem a exposé l'inconséquence d’octroyer l'impunité aux producteurs de pédopornographie du réseau Zandvoort pour autant qu’ils dénoncent des voleurs de voitures dés 1988. Il a été déclaré coupable, le 15 novembre 2006, d'avoir en 1998, exposé 88539 photos, qui ont ridiculisé tous les ministres de la justice et les polices européennes, dont les "enquêtes approfondies" étaient parvenues à la conclusion qu'il n'y avait pas de réseau pédocriminel. La cour d'appel a confirmé, le 6 février 2008 que Marcel Vervloesem était coupable de viols dont le corps médical l'a reconnu physiquement incapable d'exécuter. Il a été incarcéré le 5 septembre suivant. La Cour Européenne des Droits de l'Homme a refusé de reconnaître l'urgence de lui épargner les tortures inventées par deux ministres de la justice.
Le bilan est impressionnant. Un cancer de six ans, dont une métastase escalopée à la va-vite le jour de sa condamnation, n'a jamais été anéanti, mais n’a pas évolué. Deux mois d'interdiction de dialyse a détruit 40% de ses reins et 30% de son cœur. Il a définitivement perdu un morceau de hanche, pour avoir été incarcéré, en qualité de patient diabétique insulinodépendant, dans une cellule où un patient psychiatrique étalait ses excréments partout, jusqu'à ce qu'il faille l'amputer d'une gangrène. Le ministre de la justice lui a proposé une pilule pour provoquer son arrêt cardiaque. Deux médecins lui ont conseillé un suicide en 10 jours en s'abstenant de prendre son insuline, mais il y a survécu 42 jours, sans intervention. Il a été menotté 599 heures "pour raison de santé", ce qui est illégal. Il n’a revu la liberté que l’oeil vitreux par interdiction de soins ophtalmologiques. Il a échappé pourtant à la cataracte, ce qui est un miracle de plus, selon l’ophtalmologue.
Les conditions de la libération comportent une interdiction de contact avec cette presse, dont le "sale rôle" a consisté à payer des illettrés pour le calomnier, puis lui refuser tout droit de réponse. Il lui est également interdit de contacter les organismes des droits de l'homme, pour prévenir qu'il ne soit "poussé à commettre les crimes qui l'ont mené en prison", c'est-à-dire d'assurer le droit à l'information sur le réseau Zandvoort. Le juge a broyé nos coeurs, parce que travailler avec Marcel est une joie. Il serait resté en prison, si sa survie n'avait pas été prioritaire. Nous lui avons promis de veiller sur lui via nos antennes, en silence, jusqu'à ce que nous percevions une menace qui pèserait sur lui. Ce jour est arrivé. C'est donc l'heure de la vérité.
La nouvelle de la libération de Marcel en vie a provoqué un séisme émotionnel au village de Morkhoven. Les villageois, qui l'ont accompagné dans ses campagnes pour les droits de l'enfants durant des années, se sont précipités à son nouvel appartement pour le peindre, le meubler et lui coudre des rideaux, avant même qu'il ne soit libéré. Ils n’ont pas compris pourquoi "leur" miraculé ne pouvait pas revenir. Ils se sont soulevés contre ceux qui avaient négocié leur impunité pour faits de pédophilie, trafic de drogue et petits larcins, en échange de faux témoignages. "Je n’étais pas le seul", a répondu l’ami de Victor, le demi-frère jadis rongé par la jalousie, qui est à présent rongé par l’inquiétude.
La famille et les amis de Marcel sont rassurés. Ils le disent plus en sécurité là où la police a ordre d’intervenir au moindre problème, alors qu’à Morkhoven, la police avait interdiction d'intervenir quand sa vie était menacée. Ses nouveaux voisins le protègent. Deux vieilles dames féroces surveillent le moindre mouvement suspect et appellent l’ambulance dés qu’elles le trouvent un peu pale. Elles lui ont déjà sauvé la vie deux fois, bien que, on ne sait pas, car les médecins y voit chaque fois un miracle de plus. Une autre vieille dame l'a abordé dans le rue et lui a demandé: "vous êtes bien Marcel Vervloesem?", puis voyant qu'elle l'avait bien reconnu a sorti une montre de valeur de son sac à main et la lui mise autour de son poignet.
Un journaliste de la Gazet Van Antwerpen a reconnu Marcel dans la rue a alerté la presse internationale deux semaines après la libération. Nous avons demandé à ceux qui avaient été corrects à l'époque de l'affaire Zandvoort de garder le silence, pour sa sécurité. Des journalistes allemands, hollandais et italiens sont tout de même venus frapper à sa porte. Marcel leur a montré le jugement et ils ont gardé le silence, pour ne pas le mettre en danger. Ils lui ont offert un beau téléphone portable, un ordinateur et une machine à écrire, dit sa fille. Il y a donc des gens bien dans ce métier.
Nous n'avons eu que des bonnes nouvelles, jusqu'à ce qu'un vent de panique soulève le village. Les auteurs des calomnies à l'encontre de Marcel tentaient d'obtenir son numéro de téléphone. Ca a donné lieux à des esclandres publics, lors desquels les amis de Marcel leur ont interdit de l'approcher. Puis, Ivoke, (le petit Ivo) qui a lancé la cabale pour le journal "Het Nieuwsblad", à téléphoner aux amis pour leur demander le numéro. Ivoke est pire que les fripouilles locales, parce qu'il avait transformé les paroles des honnêtes villageois pour salir Marcel, alors qu'ils n'avaient rien à lui reprocher.
"Het Nieuwsblad" a rompu la trêve, en relançant sa rubrique "papier de toilette" avec un nouvel article calomnieux et diffamatoire sur Marcel. Ivoke qualifie l'homme qui a exposé l'industrie de la production de films pédopornographiques huit ans avant l'affaire Dutroux de "chasseur de pédopornographie autoproclamé". Ivoke prétend que Marcel a été condamné pour "extorsion" et suggère que son ONG l'aurait abandonné, ce qui n'est que calomnie et diffamation.
Tous pensent que "Het Nieuwsblad" est chargé d'une nouvelle cabale pour justifier ce qui s'est passé. La vérité est qu'aucun n'avait imaginé que la Cour de Cassation oserait confirmer, le 24 Juin 2008, la légalité d'un jugement qui reconnaît un homme coupable de viol, alors qu'il n'avait plus de prostate. Maintenant, le moindre mot désagréable contre Marcel met les gens en colère.
-By Jacqueline de Croÿ
Free translation
Marcel Vervloesem free and alive
Judge Rob Perriëns stigmatized "the dirty role of the press" and told Marcel Vervloesem: "You have seen your enemies, but you have not seen your many friends who called from all around the world for you". The release of the NGO Morkhoven founder on August 4, 2010 has not been more secretive than another. The newspapers just did not know how to explain the censorship on 700 attempted murders, by the number of days he miraculously woke-up alive, from a ban of health care in prison.
Marcel Vervloesem has exposed the inconsistency of granting impunity to the child porn producers of the network Zandvoort provided they denounce car thieves as from 1988. He was declared guilty, on November 15, 2006, of having, in 1998, exposed 88,539 photos, which have ridiculed all the European Ministers of Justice and police forces, whose "extensive investigations" had reached the conclusion that there was no paedocriminal network. The Court of Appeal has, on February 6, 2008, confirmed that Marcel Vervloesem was guilty of rapes that the medical profession recognised he had been physically unable to perform. He was jailed on the following September 5. The European Court of Human Rights refused to recognize the urgency to spare him the tortures invented by two ministers of justice.
The record is impressive. His six years old cancer, including a metastasis chopped in a hurry the day of his conviction, was never destroyed, but has not changed. Two-month ban of dialysis destroyed 40% of his kidneys and 30% of his heart. He has definitely lost a bit of hip, for having been incarcerated, as diabetic patient depending on insulin, in a cell where a psychiatric patient was spreading his droppings around, until that he had to be amputated of gangrene. The Minister of Justice has offered him a pill to cause him a deadly heart attack. Two prison doctors advised him a suicide in 10 days by not taking his insulin, but he has survived 42 days, without intervention. He was handcuffed 599 hours "for health reasons", which illegal. He was only allowed to recover the freedom with a glassy eye, because he was denied of eye care. Yet, he has escaped from a cataract, which is another miracle, according to the ophthalmologist.
The conditions of release include a ban on contact with the press, whose "dirty role" was to pay for the illiterate slander him, and then deny him any right of reply. He is also forbidden to contact human rights organisation, to prevent him of being "driven to commit the crimes that has led him to prison," that is to say to ensure the right of information on the Zandvoort network. The judge has crushed our hearts, because working with Marcel is a joy. He would have chosen to remain in prison, if his survival was not a priority. We have promised him to watch over him through our antenna in silence, until we perceive a threat weighing over him. That day has arrived. The moment of truth has thus come.
The news of the release of Marcel alive has caused an emotional earthquake in the village of Morkhoven. The villagers, who had accompanied him in his campaigns for child's rights for years, rushed to his new apartment, to paint it, to furnish it and to sew him curtains, even before he was released. They did not understand why "their" miracle was not allowed to come back. They rose against those who had negotiated their impunity for acts of paedophilia, drug trafficking and petty theft, in exchange for false testimony. "I was not the only one," replied the friend of Victor, the half-brother once plagued by jealousy, who is now plagued by anxiety.
Marcel's family and friends are reassured. They say he is more security there, where the police have orders to intervene at the slightest problem, whereas at Morkhoven, the police had a ban to intervene when his life was threatened. His new neighbours protect him. Two old ferocious ladies monitor any suspicious movement and call the ambulance as soon as they find him a little pale. They have already saved his life twice, although it is unclear because doctors only see extra miracles each time. Another old lady approached him in the street and asked him: "you are Marcel Vervloesem?" And then, realising she had well-recognized him, she pulled out of her handbag a valuable watch, which she put his around his wrist.
A journalist of the Gazet Van Antwerpen recognised Marcel in the street alerted the international press two weeks after the release. We asked those who were correct at the time of the Zandvoort case to keep quiet, because of his security. German, Dutch and Italians journalists all-the-same came and knocked on his door. Marcel showed them the judgment and they kept quiet, not to put him in danger. They offered him a super mobile telephone, a computer and a typewriter, said his daughter. There are thus good people in that profession.
We have only had good news, until a wind of panic raised in the village. The authors of the slanders against Marcel where trying to obtain his telephone number. It made street scandals, during which the friends of Marcel banned them to approach him. Then Ivoke, (the little Ivo) who has launched the cabal for the newspaper "Het Nieuwsblad", began to call the friends to ask them the telephone number. Ivoke is worse than the local rabble, because he had turned the words of the honest villagers to smear Marcel, though they had nothing against him.
"Het Nieuwsblad" has broken the truce by reopening its "toilet paper" column with a new libellous and defamatory article on Marcel. Ivoke calls the man who has exposed the industry to the production of child pornography movies eight years before the Dutroux affair, "self-proclaimed child porn fighter". Ivoke pretends that Marcel was convicted of "extortion" and suggests that his NGO would have abandoned him, which is libellous and defamatory.
All believe that "Het Nieuwsblad" is in charged of a new cabal to justify what has happened. The truth is that no one had imagined that the Court of Cassation would dare to confirm, on June 24, 2008, the legality of a decision that recognizes a man guilty of rape whereas he has no more prostate. Now, the least unpleasant word against Marcel makes people angry
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)