Διαβάστε παρακάτω την ελληνική έκδοση της νέας έκθεσης για τις παράνομες απελάσεις προσφύγων και μεταναστών. Η έκθεση αυτή συντάχθηκε από την ΜΚΟ "ΑΙΤΗΜΑ" και δύο Νορβηγικές ΜΚΟ, τη Νορβηγική Επιτροπή Ελσίνκι και το Νορβηγικό Οργανισμό για τους Αιτούντες Άσυλο (NOAS).
Η έκθεση είναι διαθέσιμη και στα αγγλικά στον παρακάτω σύνδεσμο:
The English version of three significant NGOs’ report under the title: «The Dublin II Regulation and illegal deportations from Greece” is accessible here:
http://www.nhc.no/php/files/documents/Publikasjoner/Rapporter/Landogtema/2009/44836_Rapport_out_the_backdoor.pdf
Η «Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» επικροτεί τη σημαντική κοινή προσπάθεια που έγινε από τις παραπάνω ΜΚΟ και αναδημοσιεύει αυτούσιο το μέρος με τίτλο «ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ» της έκθεσης, το οποίο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον (το πλήρες κείμενο στην ελληνική θα είναι άμεσα διαθέσιμο στην ιστοσελίδα www.noas.org ).
Ελπίζουμε το έργο αυτό να συντελέσει στο να προχωρήσουν γρηγορότερα, βαθύτερα και κάθετα οι ρωγμές που έχουν ήδη δημιουργηθεί στον Κανονισμό "Δουβλίνο ΙΙ".
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ
Με βάση τα στοιχεία που συλλέξαμε κατά τη διάρκεια έρευνάς μας στην
Ελλάδα, την Τουρκία και το Ιράκ κατά το διάστημα Απριλίου-Σεπτεμβρίου
2009, τα οποία επιβεβαιώνονται και από τις εκθέσεις και τα ευρήματα διεθνών
οργανισμών καθώς και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, υποστηρίζουμε ότι η
αρχή της μη επαναπροώθησης παραβιάζεται κατάφωρα από την ελληνική
πρακτική των παράνομων απελάσεων, και συνακόλουθα και από την
μεταφορά στην Ελλάδα αιτούντων άσυλο βάσει του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ.
Σε αυτή την έκθεση παρουσιάζουμε συγκεκριμένες περιπτώσεις παράνομης
απέλασης από τις ελληνικές αρχές ατόμων των οποίων το αίτημα ασύλου
εκκρεμεί καθώς επίσης και άλλων ομάδων. Αυτές οι απελάσεις εκτελούνται με
τέτοιο αυθαίρετο τρόπο ώστε να μην μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι και
όσοι επιστρέφονται στην Ελλάδα βάσει του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ δεν
κινδυνεύουν εξίσου με απέλαση.
Τα κράτη που δεσμεύονται από τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ θα πρέπει να
σεβαστούν την υποχρέωση που έχουν αναλάβει βάσει του διεθνούς δικαίου
να μην μεταφέρουν έναν αιτούντα άσυλο σε οποιαδήποτε χώρα ενδέχεται να
τον επαναπροωθήσει σε μία άλλη χώρα όπου απειλείται η ζωή και η
ελευθερία του για έναν από τους λόγους που αναφέρονται στην Σύμβαση για
το Καθεστώς των Προσφύγων ή όπου μπορεί να υποστεί μεταχείριση που
αντιβαίνει στο άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του
Ανθρώπου.
Η υποχρέωση αυτή δεν μπορεί να παρακαμφθεί με αναφορά σε πολυμερείς
συμφωνίες όπως ο κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ, ο οποίος καθορίζει ποιο κράτος
είναι αρμόδιο για την εξέταση ενός αιτήματος ασύλου. Η άμεση ή έμμεση
επαναπροώθηση απαγορεύεται τόσο από το άρθρο 33 της Σύμβασης για το
Καθεστώς των Προσφύγων όσο και από το άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής
Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Αυτή είναι η ορθή ερμηνεία των
νομικών υποχρεώσεων των Ευρωπαϊκών κρατών που συμβαδίζει και με τη
νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου όπως
αυτή αναπτύσσεται στην απόφαση σχετικά με την υπόθεση ΤΙ εναντίον
Ηνωμένου Βασιλείου1. Σύμφωνα με αυτή την απόφαση η μεταφορά ενός
αιτούντα άσυλο σε ένα ενδιάμεσο συμβαλλόμενο κράτος, δεν αίρει την
αυτόνομη ευθύνη που έχει το κάθε κράτος να διασφαλίσει ότι ο αιτών άσυλο
δεν θα εκτεθεί σε μεταχείριση που αντιβαίνει στο άρθρο 3, λόγω μιας
απόφασης απέλασης.
Με βάση τα ευρήματα της έρευνάς μας και τις εξελίξεις στην ελληνική πολιτική
ασύλου που συντελέστηκαν μετά την έκδοση της έκθεσής μας «Ζήτημα τύχης
το δικαίωμα στο άσυλο στην Ευρώπη» που εκδόθηκε τον Απρίλιο του 2008 2,
συνιστούμε τα ακόλουθα:
-Η Ελλάδα, σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους
Πρόσφυγες, θα πρέπει να αναπτύξει ένα εθνικό σύστημα ασύλου που θα
βασίζεται στην πλήρη διασφάλιση του δικαιώματος να ζητά κανείς άσυλο και
να απολαμβάνει προστασίας καθώς και της δυνατότητας να ασκεί
αποτελεσματική προσφυγή έναντι οποιασδήποτε αρνητικής απόφασης.
-Η Ελλάδα θα πρέπει να αποσύρει το πρόσφατο προεδρικό διάταγμα
81/2009, το οποίο με την κατάργηση του δεύτερου βαθμού εξέτασης των
αιτημάτων ασύλου στερεί από τους αιτούντες άσυλο τη δυνατότητα
αποτελεσματικής προσφυγής.
-Η Ελλάδα θα πρέπει να σεβαστεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις και να
σταματήσει την πρακτική της απέλασης αιτούντων άσυλο χωρίς να τους έχει
επιτρέψει να υποβάλουν αίτηση ασύλου ή να προσβάλουν τη νομιμότητα της
απέλασης.
-Η Ελλάδα θα πρέπει να εκδώσει οδηγίες για τους συνοριοφύλακες, τους
αστυνομικούς και το δυναμικό του Λιμενικού Σώματος σχετικά με τα
δικαιώματα των αιτούντων άσυλο. Επιπλέον θα πρέπει να υπάρξει
εκπαίδευση αυτών που λαμβάνουν αποφάσεις για τη χορήγηση ασύλου3
-Η Ελληνική Αστυνομία και ειδικότερα τα Γραφεία Απελάσεων θα πρέπει να
χρησιμοποιούν μία ενιαία βάση δεδομένων η οποία θα περιέχει πληροφορίες
σχετικά με τα εκκρεμή αιτήματα ασύλου.
-Λαμβάνοντας υπόψη την αυτόνομη υποχρέωσή τους για την τήρηση της
αρχής της μη επαναπροώθησης, όλες οι χώρες που δεσμεύονται από τον
κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ θα πρέπει να αναστείλουν την μεταφορά αιτούντων
άσυλο στην Ελλάδα και να επιτρέψουν την εξέταση του αιτήματός τους
σύμφωνα με το άρθρο 3 (2) του κανονισμού.
-Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να καταδικάσει ρητά τις πρόσφατες
κατασταλτικές πολιτικές της Ελλάδας σε σχέση με τις παράνομες απελάσεις
και επαναπροωθήσεις που παρουσιάζονται τόσο στη δική μας έκθεση όσο και
σε άλλες συναφείς εκθέσεις.
-Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οφείλει να θέσει την Ελλάδα σε καθεστώς
επιτήρησης με βάση συγκεκριμένο σχέδιο καταπολέμησης των κινδύνων που
αντιμετωπίζουν όσοι επιστρέφονται στην Ελλάδα βάσει του κανονισμού
Δουβλίνο ΙΙ αλλά και οι άλλοι αιτούντες άσυλο που βρίσκονται στη χώρα αυτή.
-Θα πρέπει να συμφωνηθεί στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ένας
μηχανισμός δικαιότερης κατανομής των αιτούντων άσυλο έτσι ώστε να
ελαφρυνθεί η Ελλάδα η οποία με βάση το παρόν σύστημα δέχεται συγκριτικά
μεγαλύτερο αριθμό αιτούντων άσυλο
1 TI vs. UK, ECHR, application no. 43844/98, 7 March 2000.
2 NOAS/The Norwegian Helsinki Committee/Greek Helsinki Monitor: ”A Gamble With the
Right to Asylum in Europe” http://noas.org/file.php?id=53
3 Όλοι όσοι ασχολούνται με την εξέταση των αιτημάτων ασύλου θα πρέπει να έχουν
αντίγραφο των οδηγιών της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες σχετικά με την χορήγηση προσφυγικού καθεστώτος. Επίσης θα πρέπει να δοθεί σε όλους τους συνοριοφύλακες και τους αξιωματικούς της αστυνομίας που υπηρετούν στα σύνορα η Σύσταση R (98) 15 της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εκπαίδευση όσων έρχονται πρώτοι σε επαφή με αιτούντες άσυλο, ιδιαίτερα στα σύνορα. Το έγγραφο αυτό υπάρχει στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.coe.int/t/cm
__
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου