Δεδομένης της "κακοδιαχείρισης" της ενημέρωσης της κοινωνίας για το Βωμό των 12 Θεών (παρουσιάστηκε από την συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ ως "μάχη πολυθεϊστών κατά μετακινούμενων πολιτών, κατά αρχαιολόγων και ΗΣΑΠ", ενημερώνουμε για το νομικό ακτιβισμό που έλαβε χώρα από την οργάνωσή μας, αλλά και από ομάδα ενεργών πολιτών (που ΔΕΝ αποτελούν θρησκευτική μειονότητα).
1. ΜΗΝΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΗ ΦΘΟΡΑ ΑΡΧΑΙΟΥ ΜΝΗΜΕΙΟΥ
Στις 4/3 η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – «πλειάδες» (ΜΚΟ) κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου, μετά τη διαπίστωση ότι ξεκίνησαν εργασίες κατάχωσης σπουδαίων μνημείων της Αρχαίας Αθηναϊκής Αγοράς, με κυρίαρχο τον «ομφαλό» της, το Βωμό των 12 Θεών, χωρίς την απαιτούμενη άδεια.
Η μήνυση αυτή βρίσκεται σε στάδιο προκαταρκτικής εξέτασης, με εντολή του αρμόδιου Εισαγγελέα.
Υπάρχει η πληροφορία ότι υπήρξαν και μεταγενέστερες συναφείς μηνύσεις.
2. Αιτήσεις λήψης αντιγράφων του σχετικού φακέλου και αναφορές λόγω μη λήψης τους. Μέχρι και εισαγγελική παραγγελία λάβαμε προκειμένου να δώσει το ΥΠΠΟΤ τα σχετικά στοιχεία, η οποία, όμως, προσέκρουσε σε άρνηση εκτέλεσης.
3. Παράσταση ενώπιον του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) στις 22/3/2011, κατά τη συζήτηση του θέματος της κατάχωσης ή μη του Βωμού των 12 Θεών.
4. ΑΙΤΗΣΗ ΛΗΨΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΜΕΤΡΟΥ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ (ΕΔΔΑ)
Παράλληλα, απευθυνθήκαμε (στις 14/4/2011) στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, από το οποίο ζητήσαμε τη λήψη σχετικού ασφαλιστικού μέτρου. Άνοιξε στο Δικαστήριο του Στρασβούργου ο σχετικός φάκελος (Koutra c. Grece)
5. ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ – ΔΙΚΕΣ ΣΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – «Πλειάδες» ήταν διάδικος σε όλες τις Δίκες με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, παραστάθηκε δε με τους Δικηγόρους Αθηνών Ηλέκτρα Κούτρα (πρόεδρο) και Βασίλη Σωτηρόπουλο (νομικό της συνεργάτη), λαμβάνοντας ενεργά μέρος σε κάθε διαδικασία.
Τους αιτούντες πολίτες, υπερ των οποίων παρεμβήκαμε, εκπροσώπησε ο Δικηγόρος Αθηνών κ. Γιώργος Κόκκας.
ΔΙΚΗ ΤΗΣ 15ης/4: Έδωσε στους αιτούντες προσωρινή διαταγή περί μη κατάχωσης του Βωμού των 12 Θεών και του Ελέους, «περιφρουρώντας» την κατάσταση στην οποία βρισκόταν στις 12/4/11, όταν δηλαδή πολίτες και φορείς της κοινωνίας των πολιτών ζήτησαν προστασία από το φυσικό τους Δικαστή.
ΔΙΚΗ ΤΗΣ 26ης /4: Δεκτό το Αίτημα των πολιτών για αναβολή, προκειμένου να ενημερωθούν στοιχειωδώς για το περιεχόμενο της Αίτησης Ανάκλησης προσωρινής διαταγής
ΔΙΚΗ ΤΗΣ 27ης /4: «ΧΑΜΕΝΟΙ» ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, Ο ΥΠ. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Ο ΗΣΑΠ - «ΝΙΚΗΤΗΣ» Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ «ΑΚΤΩΡ – ΜΟΧΛΟΣ»
Ναι, πράγματι, δεν δικαιώθηκε ούτε ο ΗΣΑΠ, ούτε ο Υπουργός Πολιτισμού, ούτε το Δημόσιο, όπως εκπροσωπείται δια του Υπουργού Οικονομικών. Η αίτησή τους απορρίφθηκε για δεύτερη φορά. Δικαιώθηκε όμως η Κοινοπραξία «Άκτωρ» και «Μοχλός», που εκτελούσε το έργο. Ως προς αυτήν, στις 27/4 έπαψε να ισχύει η από 15/4 προσωρινή διαταγή (περί μη κατάχωσης του μνημείου) του αρμόδιου δικαστηρίου ασφαλιστικών μέτρων, γιατί «δεν είχε ακουστεί στο πρώτο δικαστήριο». Πώς έγινε αυτό; Ενώ είχε κληθεί ο Άκτωρ ως εταιρία, δεν είχε κληθεί ως κοινοπραξία με το Μοχλό (και ήταν φυσικό, αφού καμιά δημοσιότητα δεν υπήρχε, παρόλο που οφειλόταν να επιτραπεί έγκαιρα η πρόσβαση των πολιτών στο σχετικό φάκελο μετά από επανειλημμένες αιτήσεις τους). Το ότι είχε κληθεί ο Άκτωρ (στον οποίον, άλλωστε, κατακυρώθηκε το έργο) και το ότι τα γραφεία του, όπου οι πολίτες κοινοποίησαν, ήταν τα γραφεία ΚΑΙ της κοινοπραξίας, δεν φαίνεται να βάρυνε. ΄Ετσι, εκδόθηκαν την ίδια μέρα, από την ίδια Δικαστή, δυο αντιφατικές αποφάσεις. Έχαναν οι πολίτες, έχανε ο ΗΣΑΠ, έχανε το Υπ.Πολ., έχανε το Δημόσιο, αλλά κέρδιζε η κατασκευαστική κοινοπραξία. Όμως, για να συνεχίσει το έργο θα έπρεπε να έχει και αρχαιολόγο στον τόπο του Βωμού… Άρα οι πολίτες, παρότι τυπικά χαμένοι, είχαν και πάλι, στην ουσία, κερδίσει τη μάχη.
Μεταμεσονύκτια, την επομένη της ανάκλησης της προσωρινής διαταγής, πήγαν τρεις εργάτες να συνεχίσουν τις εργασίες. Χωρίς αρχαιολόγο –πράγμα που αφενός ήταν παράνομο, ως διακινδυνεύον το μνημείο, και αφετέρου καθιστούσε αυτομάτως και αυτοδικαίως άκυρη την Υπουργική Απόφαση που επέτρεπε την κατάχωση, η οποία, από τα ξημερώματα της 28ης Απριλίου, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι «καλύπτει» νομικά καμία εργασία (η έλλειψη παρουσίας αρχαιολόγου πιστοποιείται πλέον από δημόσιο έγγραφο – την καταγραφή συμβάντος του αρμόδιου ΑΤ Ακροπόλεως). Με άλλα λόγια, καμιά εργασία επί του Βωμού δεν εντάσσεται πλέον σε εγκεκριμένο νομοθετικό πλαίσιο και συνεπώς θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι απαγορεύεται αυστηρά!
Ο εισαγγελέας άφησε το πρωί τους εργάτες ελεύθερους, «λόγω της ασάφειας της απόφασης του δικαστηρίου των ασφαλιστικών μέτρων».
ΔΙΚΗ ΤΗΣ 29ης /4:
Κατά της «ασαφούς» αυτής ανάκλησης της προσωρινής διαταγής, στράφηκαν ξανά οι πολίτες, ζητώντας από το Δικαστήριο την επαναφορά της ισχύος της προσωρινής διαταγής περί μη κατάχωσης, έως ότου εκδικαστούν τα ασφαλιστικά μέτρα των πολιτών (στις 2/8/11). Υπέρ των πολιτών παρενέβη το ΙΝΚΑ, επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων, ότι «οι πολίτες – καταναλωτές δεν είναι εμπόρευμα». Η απόφαση εκδόθηκε τη Δευτέρα, 2 Μάη και έκανε δεκτή την αίτηση πολιτών και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, «ανακαλώντας την ανάκληση» που είχε πετύχει η εργολήπτρια κοινοπραξία κι απαγορεύοντας εκ νέου κάθε «μπάζωμα» του επιδίκου, ως την εκδίκαση της Αίτησης Ασφαλιστικών Μέτρων (που προσδιορίστηκε για τις 2 Αυγούστου του 2011).
Σάββατο 14 Μαΐου 2011
Ο ρατσισμός είναι η πολιτική ορθότητα
Αναδημοσίευση από το νομικό ιστολόγιο http://wlawyer.blogspot.com
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μας ξαφνιάζει η τέλεση ρατσιστικών εγκλημάτων από οργανωμένες συμμορίες στο κέντρο της Αθήνας. Αυτό είναι το κανονικό, το mainstream, σε μια χώρα που η αντιρατσιστική νομοθεσία ουδέποτε εφαρμόστηκε ουσιαστικά, παρόλο που είναι σε ισχύ από το 1979 και παρόλο που το Σύνταγμα στο άρθρο 5 παράγραφος 2 αναφέρει ότι καθένας που βρίσκεται στην Ελληνική επικράτεια απολαμβάνει της απόλυτης προστασίας της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας του, "χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων". Αυτά λέει το Σύνταγμα, ας προσγειωθούμε τώρα στην πραγματικότητα:
"Ο ρατσιστικός λόγος είναι ο επίσημος θεσμικός λόγος των εξουσιαστικών φορέων στην Ελλάδα, χωρίς κανέναν θεσμικό αντίλογο από τη Δικαιοσύνη ή τις ανεξάρτητες δομές εκτελεστικής λειτουργίας που θα έπρεπε να λειτουργούν ως αντίβαρα σε αυτή τη μορφή βίας που υποθάλπει και καλλιεργεί την προκατάληψη και τον διχασμό μέσα στη ίδια τη κοινωνία.
Αρχηγοί πολιτικών κομμάτων προβαίνουν σε αντισημιτικές και ξενοφοβικές δηλώσεις ελεύθερα (κι ας επισημαίνει το Συμβούλιο της Ευρώπης ότι δεν έχουν ποτέ διωχθεί γι' αυτά), προϊστάμενοι θρησκευτικών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου καταδικάζουν την ομοφυλοφιλία ως ψυχική νόσο (κερδίζοντας και δίκες εναντίον ακτιβιστών που αντιδρούν οργισμένα), κρατικοί οργανισμοί απαγορεύουν τη μετάδοση ή την παρουσίαση από σκηνής φιλιών ανάμεσα σε άνδρες, στελέχη στρατιωτικών υπηρεσιών εκφωνούν ξενοφοβικά συνθήματα σε παρελάσεις, επίσημοι εκπρόσωποι της Ελλάδας διαβεβαιώνουν διεθνείς οργανισμούς ότι "δεν υπάρχουν εξτρεμιστικές και νεοναζιστικές οργανώσεις στη Χώρα", συγγραφείς έργων που υπερασπίζονται το ναζιστικό καθεστώς αθωώνονται από ανώτερα δικαστήρια, εκδότες τέτοιων έργων εκλέγονται βουλευτές, τηλεοπτικοί σταθμοί αρνούνται να μεταδόσουν προεκλογικά μηνύματα πολιτικών κομμάτων επειδή περιέχουν ξενόγλωσσο περιεχόμενο, ελεγκτικοί θεσμοί απευθύνουν συστάσεις σε ραδιοφωνικούς σταθμούς επειδή το πρόγραμμά τους δεν είναι 30% στα Ελληνικά.
Η "ελευθερία" του μισαλλόδοξου λόγου, δηλαδή η δημόσια προτροπή της φίμωσης του διαφορετικού, της επιβολής λογοκρισίας και της προώθησης κάθε μορφής διακρίσεων, γνωρίζει πλήρη άνθιση στην Ελλάδα και ουδείς έχει τολμήσει να αμφισβητήσει αυτή την "ελευθερία", παρά τις διεθνείς συμβάσεις και το ευρωπαϊκό δίκαιο που ορίζουν ότι έχουμε υποχρέωση να αντιμετωπίζουμε αυτές τις συμπεριφορές ως ποινικά αδικήματα."
Αυτά έγραφα πέρσι σαν απάντηση στον Θανάση Τριαρίδη που έλεγε ότι θα πάει μάρτυρας υπέρ του Μητροπολίτη εναντίον του οποίου η Ένωση Ουμανιστών κατέθεσε μήνυση για μισαλλόδοξο λόγο εναντίον των αθέων (βλ. εδώ). Φυσικά δεν χρειάστηκε καν να πάει μάρτυρας: η εισαγγελέας έστειλε τη μήνυση στα σκουπίδια κι όχι στο ακροατήριο, ακολουθώντας πιστά την γνωστή απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου που έκρινε ότι το βιβλίο "Εβραίοι, όλη η αλήθεια" του Κ.Πλεύρη είναι επιστημονικό έργο. Η δίωξη του ρατσισμού στην Ελλάδα είναι η εξαίρεση και ο ρατσισμός είναι ο "κανόνας". Οι εισαγγελείς οφείλουν να υπερασπίζονται τον "κανόνα".
Και συνεχίζουμε φυσικά: χάνει η Dana International στον ημιτελικό της Eurovision, ξεκινάνε οχετοί τρανσφοβικού χιούμορ που την κράζουν, με έναν λόγο που δεν κρύβει καν το μίσος του για την ταυτότητα φύλου της. Αυτό περνάει επίσης ως mainstream και ως πολιτική ορθότητα: κοροϊδεύουμε την τρανς και αλοίμονο αν κάποιος εκφράσει την αντίθεσή του στην ποιότητα ή την αισθητική αυτού του είδους το χιούμορ.
Xθες ήμουν σε μια ημερίδα στη Νομική για το νέο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και άκουσα καθηγητή πανεπιστημίου να λέει στην κ. Βλάμη (που ο γάμος της με τη σύντροφό της ακυρώθηκε κατόπιν εισαγγελικής παρέμβασης που επικυρώθηκε από το Εφετείο) ότι πρέπει κι αυτή να ανεχθεί το hate speech κι ότι αφού δεν έχουμε αναγνωρίσει νομοθετικά τους γάμους ομόφυλων ζευγαριών τι θέλουμε και θεσμοθετούμε τον αντι-ομοερωτικό λόγο. Ότι δηλαδή η κοινωνία θα αποδεχθεί τον γάμο (από μόνη της) χωρίς να έχει απαγορευθεί ο αντι-ομοερωτικός λόγος. Θα φτάσουμε στο μείζον, πολύ πριν το έλασσον και με επιτρεπόμενη όλη την ομοφοβική υστερία που μαίνεται ως η απόλυτα θεμιτή δημόσια στάση που ηρωοποιεί τελικά τον Δήμαρχο επειδή επιτρέπει να χρησιμοποιηθεί το λογότυπο του Δήμου σε δύο φυλλάδια και τρεις αφίσσες ή επειδή ένας Δήμαρχος λέει ότι θα δεχθεί να τελέσει γάμους "εφόσον ο νόμος το επιτρέπει", λες κι έχει άλλη δυνατότητα αν ο νόμος αναγνωρίσει την αρμοδιότητα.
Θεσμικός ρατσισμός είναι όταν ο νομοθέτης έρχεται με το νέο νομοσχέδιο - παραβιάζοντας την υποχρέωση της χώρας βάσει της Διεθνούς Σύμβασης για την Εξάληψη των Διακρίσεων - να αποποινικοποιήσει την ρατσιστική προσβολή: ελάχιστοι διαπίστωσαν ότι στο νομοσχέδιο της εχθροπάθειας τιμωρείται μόνο η παρακίνηση σε βία και η εκμηδένιση γενοκτονιών, μόνον όταν διεγείρουν την δημόσια τάξη, οπότε αποποινικοποιείται πλήρως ο ρατσιστικός λόγος που στρέφεται κατά ατόμων ή ομάδων.
Η ρητορική περί δήθεν απόλυτης ελευθερίας έκφρασης είναι μια αρχαϊκή προσέγγιση στο θέμα. Ακόμα και οι πιο ακραιφνείς υποστηρικτές της αναγνωρίζουν ότι, ναι, σε κάποιες περιπτώσεις δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τον θεσμικό μισαλλόδοξο λόγο. Όταν κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης μισθωτοί του Δημοσίου κραυγάζουν ξενοφοβικά συνθήματα, ακόμα και οι υποστηρικτικές της απόλυτης ελευθερίας του λόγου συναινούν στο ότι πρέπει να ληφθούν κάποια μέτρα εναντίον τους. Ο κ. Χατζής που εξαπολύει μύδρους κατά της αντιρατσιστικής νομοθεσίας, χθες μας είπε ότι θα ήταν υπέρ της απόταξής τους, για παράδειγμα. Ενώ είναι υπέρμαχος της απόλυτης ελευθερίας του λόγου, για την συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει αντίρρηση να εφαρμοστεί η εσχάτη των πειθαρχικών κυρώσεων. O κ. Μανδραβέλης δεν είχε αντίρρηση να επέμβει το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης στην περίπτωση του σεξιστικού τηλεοπτικού σποτ που δείχνει έναν άνδρα να "επιστρέφει" τη σύζυγό του στην μάνα της: οι συχνότητες είναι ιδιοκτησία του κράτους κι άρα αυτό μπορεί να επιβάλλει τι θα παίζεται εκεί και τι όχι (εγώ πάλι διαφωνώ, βλ. εδώ). Ο κ. Χορμοβίτης επέπληξε τον κ. Μανδραβέλη γι' αυτή του την άποψη (βλ. εδώ), αλλά δεν είχε αντίρρηση για την απαγόρευση φιλιών σε μπαρ, επειδή είναι ιδιωτικός χώρος και θεωρεί ότι είναι "κρατική επέμβαση" να επικαλείσαι την ίση μεταχείριση (βλ. εδώ), δηλαδή τον νόμο, μέσα στο ακινητάκι κάποιου που είναι η ζεστή φωλίτσα του και μπορεί να κάνει ό,τι εγκληματάκι θέλει.
Επομένως, μην ακούω για "απόλυτη ελευθερία της έκφρασης": ακόμα και ο πιο ακραίος αναρχοφιλελεύθερος κάποτε θα λυγίσει και θα αποδεχθεί ότι, για τον ένα ή άλλο λόγο, ας δεχθούμε και τις εξαιρέσεις. Αφού δεχόμαστε τις εξαιρέσεις για το κάθε στρατιωτικό σώμα, για το κάθε κανάλι του κράτους και για το κάθε μπαρ, ας τις δεχθούμε και για την προστασία της ποικιλομορφίας της ανθρώπινης ιδιότητας, για μη μεταβαλλόμενες ιδιότητες, για την αξιοπρέπεια, γιατί διαφορετικά υποπίπτουμε σε αντιφάσεις. Είναι πολύ πιο θεμελιώδες έννομο αγαθό από την ευπρέπεια στην υπηρεσία, από το δημόσιο χαρακτήρα των τηλεοπτικών συχνοτήτων και από τις απόψεις του ιδιοκτήτη για την ηθική του μαγαζιού του.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μας ξαφνιάζει η τέλεση ρατσιστικών εγκλημάτων από οργανωμένες συμμορίες στο κέντρο της Αθήνας. Αυτό είναι το κανονικό, το mainstream, σε μια χώρα που η αντιρατσιστική νομοθεσία ουδέποτε εφαρμόστηκε ουσιαστικά, παρόλο που είναι σε ισχύ από το 1979 και παρόλο που το Σύνταγμα στο άρθρο 5 παράγραφος 2 αναφέρει ότι καθένας που βρίσκεται στην Ελληνική επικράτεια απολαμβάνει της απόλυτης προστασίας της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας του, "χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων". Αυτά λέει το Σύνταγμα, ας προσγειωθούμε τώρα στην πραγματικότητα:
"Ο ρατσιστικός λόγος είναι ο επίσημος θεσμικός λόγος των εξουσιαστικών φορέων στην Ελλάδα, χωρίς κανέναν θεσμικό αντίλογο από τη Δικαιοσύνη ή τις ανεξάρτητες δομές εκτελεστικής λειτουργίας που θα έπρεπε να λειτουργούν ως αντίβαρα σε αυτή τη μορφή βίας που υποθάλπει και καλλιεργεί την προκατάληψη και τον διχασμό μέσα στη ίδια τη κοινωνία.
Αρχηγοί πολιτικών κομμάτων προβαίνουν σε αντισημιτικές και ξενοφοβικές δηλώσεις ελεύθερα (κι ας επισημαίνει το Συμβούλιο της Ευρώπης ότι δεν έχουν ποτέ διωχθεί γι' αυτά), προϊστάμενοι θρησκευτικών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου καταδικάζουν την ομοφυλοφιλία ως ψυχική νόσο (κερδίζοντας και δίκες εναντίον ακτιβιστών που αντιδρούν οργισμένα), κρατικοί οργανισμοί απαγορεύουν τη μετάδοση ή την παρουσίαση από σκηνής φιλιών ανάμεσα σε άνδρες, στελέχη στρατιωτικών υπηρεσιών εκφωνούν ξενοφοβικά συνθήματα σε παρελάσεις, επίσημοι εκπρόσωποι της Ελλάδας διαβεβαιώνουν διεθνείς οργανισμούς ότι "δεν υπάρχουν εξτρεμιστικές και νεοναζιστικές οργανώσεις στη Χώρα", συγγραφείς έργων που υπερασπίζονται το ναζιστικό καθεστώς αθωώνονται από ανώτερα δικαστήρια, εκδότες τέτοιων έργων εκλέγονται βουλευτές, τηλεοπτικοί σταθμοί αρνούνται να μεταδόσουν προεκλογικά μηνύματα πολιτικών κομμάτων επειδή περιέχουν ξενόγλωσσο περιεχόμενο, ελεγκτικοί θεσμοί απευθύνουν συστάσεις σε ραδιοφωνικούς σταθμούς επειδή το πρόγραμμά τους δεν είναι 30% στα Ελληνικά.
Η "ελευθερία" του μισαλλόδοξου λόγου, δηλαδή η δημόσια προτροπή της φίμωσης του διαφορετικού, της επιβολής λογοκρισίας και της προώθησης κάθε μορφής διακρίσεων, γνωρίζει πλήρη άνθιση στην Ελλάδα και ουδείς έχει τολμήσει να αμφισβητήσει αυτή την "ελευθερία", παρά τις διεθνείς συμβάσεις και το ευρωπαϊκό δίκαιο που ορίζουν ότι έχουμε υποχρέωση να αντιμετωπίζουμε αυτές τις συμπεριφορές ως ποινικά αδικήματα."
Αυτά έγραφα πέρσι σαν απάντηση στον Θανάση Τριαρίδη που έλεγε ότι θα πάει μάρτυρας υπέρ του Μητροπολίτη εναντίον του οποίου η Ένωση Ουμανιστών κατέθεσε μήνυση για μισαλλόδοξο λόγο εναντίον των αθέων (βλ. εδώ). Φυσικά δεν χρειάστηκε καν να πάει μάρτυρας: η εισαγγελέας έστειλε τη μήνυση στα σκουπίδια κι όχι στο ακροατήριο, ακολουθώντας πιστά την γνωστή απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου που έκρινε ότι το βιβλίο "Εβραίοι, όλη η αλήθεια" του Κ.Πλεύρη είναι επιστημονικό έργο. Η δίωξη του ρατσισμού στην Ελλάδα είναι η εξαίρεση και ο ρατσισμός είναι ο "κανόνας". Οι εισαγγελείς οφείλουν να υπερασπίζονται τον "κανόνα".
Και συνεχίζουμε φυσικά: χάνει η Dana International στον ημιτελικό της Eurovision, ξεκινάνε οχετοί τρανσφοβικού χιούμορ που την κράζουν, με έναν λόγο που δεν κρύβει καν το μίσος του για την ταυτότητα φύλου της. Αυτό περνάει επίσης ως mainstream και ως πολιτική ορθότητα: κοροϊδεύουμε την τρανς και αλοίμονο αν κάποιος εκφράσει την αντίθεσή του στην ποιότητα ή την αισθητική αυτού του είδους το χιούμορ.
Xθες ήμουν σε μια ημερίδα στη Νομική για το νέο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και άκουσα καθηγητή πανεπιστημίου να λέει στην κ. Βλάμη (που ο γάμος της με τη σύντροφό της ακυρώθηκε κατόπιν εισαγγελικής παρέμβασης που επικυρώθηκε από το Εφετείο) ότι πρέπει κι αυτή να ανεχθεί το hate speech κι ότι αφού δεν έχουμε αναγνωρίσει νομοθετικά τους γάμους ομόφυλων ζευγαριών τι θέλουμε και θεσμοθετούμε τον αντι-ομοερωτικό λόγο. Ότι δηλαδή η κοινωνία θα αποδεχθεί τον γάμο (από μόνη της) χωρίς να έχει απαγορευθεί ο αντι-ομοερωτικός λόγος. Θα φτάσουμε στο μείζον, πολύ πριν το έλασσον και με επιτρεπόμενη όλη την ομοφοβική υστερία που μαίνεται ως η απόλυτα θεμιτή δημόσια στάση που ηρωοποιεί τελικά τον Δήμαρχο επειδή επιτρέπει να χρησιμοποιηθεί το λογότυπο του Δήμου σε δύο φυλλάδια και τρεις αφίσσες ή επειδή ένας Δήμαρχος λέει ότι θα δεχθεί να τελέσει γάμους "εφόσον ο νόμος το επιτρέπει", λες κι έχει άλλη δυνατότητα αν ο νόμος αναγνωρίσει την αρμοδιότητα.
Θεσμικός ρατσισμός είναι όταν ο νομοθέτης έρχεται με το νέο νομοσχέδιο - παραβιάζοντας την υποχρέωση της χώρας βάσει της Διεθνούς Σύμβασης για την Εξάληψη των Διακρίσεων - να αποποινικοποιήσει την ρατσιστική προσβολή: ελάχιστοι διαπίστωσαν ότι στο νομοσχέδιο της εχθροπάθειας τιμωρείται μόνο η παρακίνηση σε βία και η εκμηδένιση γενοκτονιών, μόνον όταν διεγείρουν την δημόσια τάξη, οπότε αποποινικοποιείται πλήρως ο ρατσιστικός λόγος που στρέφεται κατά ατόμων ή ομάδων.
Η ρητορική περί δήθεν απόλυτης ελευθερίας έκφρασης είναι μια αρχαϊκή προσέγγιση στο θέμα. Ακόμα και οι πιο ακραιφνείς υποστηρικτές της αναγνωρίζουν ότι, ναι, σε κάποιες περιπτώσεις δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τον θεσμικό μισαλλόδοξο λόγο. Όταν κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης μισθωτοί του Δημοσίου κραυγάζουν ξενοφοβικά συνθήματα, ακόμα και οι υποστηρικτικές της απόλυτης ελευθερίας του λόγου συναινούν στο ότι πρέπει να ληφθούν κάποια μέτρα εναντίον τους. Ο κ. Χατζής που εξαπολύει μύδρους κατά της αντιρατσιστικής νομοθεσίας, χθες μας είπε ότι θα ήταν υπέρ της απόταξής τους, για παράδειγμα. Ενώ είναι υπέρμαχος της απόλυτης ελευθερίας του λόγου, για την συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει αντίρρηση να εφαρμοστεί η εσχάτη των πειθαρχικών κυρώσεων. O κ. Μανδραβέλης δεν είχε αντίρρηση να επέμβει το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης στην περίπτωση του σεξιστικού τηλεοπτικού σποτ που δείχνει έναν άνδρα να "επιστρέφει" τη σύζυγό του στην μάνα της: οι συχνότητες είναι ιδιοκτησία του κράτους κι άρα αυτό μπορεί να επιβάλλει τι θα παίζεται εκεί και τι όχι (εγώ πάλι διαφωνώ, βλ. εδώ). Ο κ. Χορμοβίτης επέπληξε τον κ. Μανδραβέλη γι' αυτή του την άποψη (βλ. εδώ), αλλά δεν είχε αντίρρηση για την απαγόρευση φιλιών σε μπαρ, επειδή είναι ιδιωτικός χώρος και θεωρεί ότι είναι "κρατική επέμβαση" να επικαλείσαι την ίση μεταχείριση (βλ. εδώ), δηλαδή τον νόμο, μέσα στο ακινητάκι κάποιου που είναι η ζεστή φωλίτσα του και μπορεί να κάνει ό,τι εγκληματάκι θέλει.
Επομένως, μην ακούω για "απόλυτη ελευθερία της έκφρασης": ακόμα και ο πιο ακραίος αναρχοφιλελεύθερος κάποτε θα λυγίσει και θα αποδεχθεί ότι, για τον ένα ή άλλο λόγο, ας δεχθούμε και τις εξαιρέσεις. Αφού δεχόμαστε τις εξαιρέσεις για το κάθε στρατιωτικό σώμα, για το κάθε κανάλι του κράτους και για το κάθε μπαρ, ας τις δεχθούμε και για την προστασία της ποικιλομορφίας της ανθρώπινης ιδιότητας, για μη μεταβαλλόμενες ιδιότητες, για την αξιοπρέπεια, γιατί διαφορετικά υποπίπτουμε σε αντιφάσεις. Είναι πολύ πιο θεμελιώδες έννομο αγαθό από την ευπρέπεια στην υπηρεσία, από το δημόσιο χαρακτήρα των τηλεοπτικών συχνοτήτων και από τις απόψεις του ιδιοκτήτη για την ηθική του μαγαζιού του.
Τρίτη 10 Μαΐου 2011
Διεθνής Εβδομάδα για τον Σεβασμό στη Γέννα
Η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα "Πλειάδες" θυμίζει ότι με πρόσφατη απόφασή του το ΕΔΔΑ χαρακτήρισε την επιλογή των συνθηκών της γέννας ως ανθρώπινο δικαίωμα. Εδώ και χρόνια η Δράση μας υποστηρίζει τις δραστηριότητες του Σωματείου "Ευτοκία", που προωθεί το φυσικό τοκετό.
15 – 22 Μαΐου 2011
Διεθνής Εβδομάδα για τον Σεβασμό στη Γέννα
«Γέννα όπου την επιθυμείτε,
με τον τρόπο που την επιθυμείτε,
με τους ανθρώπους που θέλετε κοντά σας»
ENCA Hellas
European Network of Childbirth Associations (ENCA)
http://cianewiki.naissance.asso.fr/Enca/ - http://www.enca.eu
ENCA_Hellas@yahoogroups.com
Κυριακή 15 Μαΐου 2011
09:00 – 13:00 Προβολή ταινίας «Orgasmic Birth» (by Debra Pascali Bonnaro)
Ομιλία Ελευθερία Δημοπούλου «Ανεξάρτητη μαία για το φυσικό τοκετό- Πρόεδρος του Συλλόγου Ευτοκια» με θέμα: «Η σημασία του φυσικού τοκετού»
Κινηματογράφος «Τριανόν», Κοδριγκτώνος 21 (Πατησίων 101)
Διοργάνωση: Σωματείο « ΕΥΤΟΚΙΑ», Φλέμινγκ 50, Μαρούσι,
τηλ. 210 684 4201, e-mail: eutokia@eutokia.gr
15 – 22 Μαΐου 2011
Διεθνής Εβδομάδα για τον Σεβασμό στη Γέννα
«Γέννα όπου την επιθυμείτε,
με τον τρόπο που την επιθυμείτε,
με τους ανθρώπους που θέλετε κοντά σας»
ENCA Hellas
European Network of Childbirth Associations (ENCA)
http://cianewiki.naissance.asso.fr/Enca/ - http://www.enca.eu
ENCA_Hellas@yahoogroups.com
Κυριακή 15 Μαΐου 2011
09:00 – 13:00 Προβολή ταινίας «Orgasmic Birth» (by Debra Pascali Bonnaro)
Ομιλία Ελευθερία Δημοπούλου «Ανεξάρτητη μαία για το φυσικό τοκετό- Πρόεδρος του Συλλόγου Ευτοκια» με θέμα: «Η σημασία του φυσικού τοκετού»
Κινηματογράφος «Τριανόν», Κοδριγκτώνος 21 (Πατησίων 101)
Διοργάνωση: Σωματείο « ΕΥΤΟΚΙΑ», Φλέμινγκ 50, Μαρούσι,
τηλ. 210 684 4201, e-mail: eutokia@eutokia.gr
Κυριακή 1 Μαΐου 2011
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ ΑΣΥΛΟ
Το ακόλουθο δελτίο τύπου της ΜΚΟ "Αίτημα" απεικονίζει την παράνομη πρακτική των Αστυνομικών Αρχών να φυλακίζουν ανθρώπους για μόνο το λόγο ότι ζητούν Άσυλο.
Ενώ η σχετική Οδηγία ΕΕ προβλέπει ρητά ότι κανείς δεν μπορεί να φυλακίζεται μόνο επειδή είναι αιτών άσυλο, ενώ ακόμα και η Ελληνική νομοθεσία, παραβιάζοντας το ενωσιακό δίκαιο (με την έννοια της μη ορθής και αποτελεσματικής ενσωμάτωσης Οδηγίας στην Ελληνική έννομη τάξη, αφού αυθαίρετα "προσθέτει" στη διάταξη τον όρο "εκτός αν συνελήφθη προτού ζητήσει άσυλο"), προβλέπει ότι κανείς δεν φυλακίζεται για μόνο το λόγο ότι ζητά άσυλο, η Αστυνομική Αρχή παραβαίνει κατά τούτο το Νόμο και προβαίνει σε στέρηση της ελευθερίας των αιτούντων και στη συνακόλουθη επιβάρυνση του Έλληνα φορολογούμενου.
Κατά τούτο, θεωρώντας ότι το ζήτημα δεν θα λυθεί με εκκλήσεις, ζητούμε από την Εισαγγελική Αρχή,στα πλαίσια της αυτεπάγγελτης δράσης της, να κινήσει ποινική δίωξη σε βάρος κάθε δράστη - αστυνομικού οργάνου που αποφασίζει την κράτηση και που παρέχει οποιαδήποτε συνδρομή στην εκτέλεση μιας τέτοιας απόφασης για παράνομη κατακράτηση και παράβαση καθήκοντος, ΣΕ ΚΑΘΕ περίπτωση που παραβιάζεται η σχετική ενωσιακή επιταγή δικαίου.
Αθήνα, 1η Μαΐου 2011
Το νομικό τμήμα της Ελληνικής Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ΜΚΟ)
Ακολουθεί το από 30/4/2011 δελτίο τύπου της ΜΚΟ «ΑΙΤΗΜΑ»
(www.aitima.gr / aitima@freemail.gr)
Στη φυλακή όσοι ζητούν άσυλο!
Στα πλαίσια των Επειγόντων Μέτρων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων 2010, η οργάνωσή μας υλοποιεί πρόγραμμα παροχής νομικής συνδρομής σε πρόσφυγες που βρίσκονται στην περιοχή της Ηγουμενίτσας. Το πρόγραμμα αυτό, που υλοποιείται σε συνεργασία με τους ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, συγχρηματοδοτείται από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων. Στόχος του εγκεκριμένου αυτού προγράμματος είναι να ενημερωθούν οι πρόσφυγες για τα δικαιώματά τους και να βοηθηθούν να τα ασκήσουν.
Σε αυτό το πλαίσιο τα στελέχη του προγράμματός μας άρχισαν την ενημέρωση των προσφύγων και ορισμένοι από αυτούς ζήτησαν την συνδρομή μας προκειμένου να υποβάλουν αίτηση ασύλου. Μετά την υποβολή του πρώτου αιτήματος και όταν πλέον ενημερώσαμε τις τοπικές αστυνομικές αρχές ότι θα ακολουθήσουν και άλλα αιτήματα, μας κατέστη γνωστό ότι όποιος υποβάλει αίτηση ασύλου χωρίς να διαθέτει ταξιδιωτικά έγγραφα θα κρατηθεί (σημειώνουμε ότι ελάχιστοι πρόσφυγες διαθέτουν ταξιδιωτικά έγγραφα).
Παρ’ότι θεωρήσαμε αδιανόητη μία τέτοια ενέργεια από τις αστυνομικές αρχές, ενημερώσαμε σχετικά έναν υπήκοο Σουδάν τον οποίο είχαμε προγραμματίσει για υποβολή αιτήματος ασύλου και αυτός επέμεινε στην αρχική του βούληση να προχωρήσει. Την 29/4/2011 τον συνοδεύσαμε στο Τμήμα Αλλοδαπών Ηγουμενίτσας. Η αίτηση ασύλου υποβλήθηκε, ωστόσο ο αιτών -κατόπιν πρότασης του Τμήματος Αλλοδαπών και απόφασης του Αστυνομικού Διευθυντή Θεσπρωτίας- συνελήφθη και κρατείται.
Οι αστυνομικές αρχές, τιμωρώντας με φυλάκιση όποιον επιχειρήσει να ασκήσει το δικαίωμα υποβολής αιτήματος ασύλου, ουσιαστικά καταργούν το δικαίωμα αυτό. Πρόκειται για μία πρακτική που συνιστά βάναυση παραβίαση των δικαιωμάτων των προσφύγων όπως αυτά αποτυπώνονται στις διεθνείς συμβάσεις που δεσμεύουν την χώρα μας.
Καλούμε το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και την κοινωνία των πολιτών να λάβουν θέση επί του θέματος.
Ενώ η σχετική Οδηγία ΕΕ προβλέπει ρητά ότι κανείς δεν μπορεί να φυλακίζεται μόνο επειδή είναι αιτών άσυλο, ενώ ακόμα και η Ελληνική νομοθεσία, παραβιάζοντας το ενωσιακό δίκαιο (με την έννοια της μη ορθής και αποτελεσματικής ενσωμάτωσης Οδηγίας στην Ελληνική έννομη τάξη, αφού αυθαίρετα "προσθέτει" στη διάταξη τον όρο "εκτός αν συνελήφθη προτού ζητήσει άσυλο"), προβλέπει ότι κανείς δεν φυλακίζεται για μόνο το λόγο ότι ζητά άσυλο, η Αστυνομική Αρχή παραβαίνει κατά τούτο το Νόμο και προβαίνει σε στέρηση της ελευθερίας των αιτούντων και στη συνακόλουθη επιβάρυνση του Έλληνα φορολογούμενου.
Κατά τούτο, θεωρώντας ότι το ζήτημα δεν θα λυθεί με εκκλήσεις, ζητούμε από την Εισαγγελική Αρχή,στα πλαίσια της αυτεπάγγελτης δράσης της, να κινήσει ποινική δίωξη σε βάρος κάθε δράστη - αστυνομικού οργάνου που αποφασίζει την κράτηση και που παρέχει οποιαδήποτε συνδρομή στην εκτέλεση μιας τέτοιας απόφασης για παράνομη κατακράτηση και παράβαση καθήκοντος, ΣΕ ΚΑΘΕ περίπτωση που παραβιάζεται η σχετική ενωσιακή επιταγή δικαίου.
Αθήνα, 1η Μαΐου 2011
Το νομικό τμήμα της Ελληνικής Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ΜΚΟ)
Ακολουθεί το από 30/4/2011 δελτίο τύπου της ΜΚΟ «ΑΙΤΗΜΑ»
(www.aitima.gr / aitima@freemail.gr)
Στη φυλακή όσοι ζητούν άσυλο!
Στα πλαίσια των Επειγόντων Μέτρων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων 2010, η οργάνωσή μας υλοποιεί πρόγραμμα παροχής νομικής συνδρομής σε πρόσφυγες που βρίσκονται στην περιοχή της Ηγουμενίτσας. Το πρόγραμμα αυτό, που υλοποιείται σε συνεργασία με τους ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, συγχρηματοδοτείται από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων. Στόχος του εγκεκριμένου αυτού προγράμματος είναι να ενημερωθούν οι πρόσφυγες για τα δικαιώματά τους και να βοηθηθούν να τα ασκήσουν.
Σε αυτό το πλαίσιο τα στελέχη του προγράμματός μας άρχισαν την ενημέρωση των προσφύγων και ορισμένοι από αυτούς ζήτησαν την συνδρομή μας προκειμένου να υποβάλουν αίτηση ασύλου. Μετά την υποβολή του πρώτου αιτήματος και όταν πλέον ενημερώσαμε τις τοπικές αστυνομικές αρχές ότι θα ακολουθήσουν και άλλα αιτήματα, μας κατέστη γνωστό ότι όποιος υποβάλει αίτηση ασύλου χωρίς να διαθέτει ταξιδιωτικά έγγραφα θα κρατηθεί (σημειώνουμε ότι ελάχιστοι πρόσφυγες διαθέτουν ταξιδιωτικά έγγραφα).
Παρ’ότι θεωρήσαμε αδιανόητη μία τέτοια ενέργεια από τις αστυνομικές αρχές, ενημερώσαμε σχετικά έναν υπήκοο Σουδάν τον οποίο είχαμε προγραμματίσει για υποβολή αιτήματος ασύλου και αυτός επέμεινε στην αρχική του βούληση να προχωρήσει. Την 29/4/2011 τον συνοδεύσαμε στο Τμήμα Αλλοδαπών Ηγουμενίτσας. Η αίτηση ασύλου υποβλήθηκε, ωστόσο ο αιτών -κατόπιν πρότασης του Τμήματος Αλλοδαπών και απόφασης του Αστυνομικού Διευθυντή Θεσπρωτίας- συνελήφθη και κρατείται.
Οι αστυνομικές αρχές, τιμωρώντας με φυλάκιση όποιον επιχειρήσει να ασκήσει το δικαίωμα υποβολής αιτήματος ασύλου, ουσιαστικά καταργούν το δικαίωμα αυτό. Πρόκειται για μία πρακτική που συνιστά βάναυση παραβίαση των δικαιωμάτων των προσφύγων όπως αυτά αποτυπώνονται στις διεθνείς συμβάσεις που δεσμεύουν την χώρα μας.
Καλούμε το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και την κοινωνία των πολιτών να λάβουν θέση επί του θέματος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)