Σύρος 8 Μαΐου 2015
Αρ.Πρωτ.:
ΠΡΟΣ: Υπουργό Παιδείας,
Υφυπουργό Παιδείας,
Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων,
Δημόσια Διαβούλευση «Διαυγεια» σχετικά με το Πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία
ΚΟΙΝ.: Πίνακας αποδεκτών
ΘΕΜΑ: ΣΟΒΑΡΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ- ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ
Οι Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης αντιμετώπισαν για άλλη μια χρονιά σοβαρά προβλήματα στη στελέχωσή τους. Με χιλιάδες παιδιά να μένουν εκτός εκπαιδευτικού συστήματος – υπολογίζεται ότι είναι χιλιάδες περισσότερα αυτά που δε φοιτούν – αφού οι γονείς τους είναι αναγκασμένοι να περάσουν από σαράντα κύματα για να καταφέρουν να έχουν κάποιες αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.
Κάθε χρονιά ζούμε με την αγωνία αν θα έχουμε δάσκαλο. Και όχι έναν ειδικό δάσκαλο απαραίτητα, όπως θα όφειλε να προσφέρει μια ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία και όπως εμείς οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί θα επιθυμούσαμε, αλλά έναν δάσκαλο (με επιμόρφωση, με σεμινάρια, με μεταπτυχιακό).
Κάθε χρονιά έχουμε την ανησυχία αν θα έχουμε λογοθεραπευτή, εργοθεραπευτή, φυσικοθεραπευτή, ειδικό βοηθητικό προσωπικό. Αν τελικά θα λειτουργήσει η σχολική μονάδα και πότε. Φυσικά, δε θα αναφερθούμε στις άπειρες δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει μια οικογένεια με Α.μεΑ. στην υπόλοιπη ζωή της: για το ρατσισμό που υφίσταται από το ίδιο το κράτος, από άτομα και φορείς, από όλη την κοινωνία, για τον σχολικό εκφοβισμό στον οποίο τα ΑμεΑ & ΑμεΕΕΑ παιδιά είναι τα πρώτα και «εύκολα» θύματα! Κάτι που ασφαλώς, αφήνει το γονιό τόσο απομονωμένο και αβοήθητο, ώστε όταν έρχεται η στιγμή, όπως όλα τα παιδιά, να πάει και το δικό του σχολείο, αισθάνεται ανήμπορος και αντιλαμβάνεται ως πρόσθετη ταλαιπωρία και σοβαρό κίνδυνο για την ψυχοσωματική ανάπτυξη του παιδιού του την ένταξη στη σχολική διαδικασία. Η ουσιαστική συνεκπαίδευση μοιάζει «άπιαστο όνειρο». Η «κατ οίκον εκπαίδευση» ή οι οποιεσδήποτε εναλλακτικές, είναι απλώς… «παράνομες» (εκτός από εκείνες τις ελάχιστες περιπτώσεις που η αναπηρία είναι τόσο βαριάς μορφής, ώστε να χορηγείται « ειδική άδεια»)
Αυτή – δίχως αμφιβολία - είναι η γενική εικόνα που έχει ως τώρα ένας γονιός ΑμεΑ από την εμπειρία του στα σχολεία. Είναι σαφώς εικόνα εγκατάλειψης, υποβάθμισης, ρατσισμού και αδιαφορίας, αν όχι εντελώς εχθρική ως προς τα ΑμεΑ. Έχοντας υπόψη ότι η χώρα κινείται με μοναδικό γνώμονα να σωθούν κάποιοι, αλλά πάντως όχι το σύνολο των κατοίκων της, αντικρίζουμε με μεγάλη ανησυχία το μέλλον των παιδιών μας.
Από τη νέα σχολική χρονιά θα έχουμε ελάχιστους αναπληρωτές στην ειδική αγωγή, αν επαληθευτούν οι φημολογίες... Αυτό σημαίνει ότι πάρα πολλές ΣΜΕΑΕ θα παραμείνουν χωρίς ειδικούς δασκάλους αλλά και ειδικό βοηθητικό προσωπικό. Τα ειδικά σχολεία και τα τμήματα ένταξης (ή «απένταξης» όπως θα έπρεπε να τα πούμε) θα έχουν πρόβλημα λειτουργίας και αν θα απουσιάζουν πολλές ειδικότητες, στην ουσία δε θα μπορούν καν να λειτουργήσουν! Οι παράλληλες στηρίξεις εγκρίνονται (δύσκολα), αλλά στην πράξη καταργείται η αποτελεσματικότητα τους, αφού περιορίζονται σε λίγες ώρες τη βδομάδα και όχι στο σύνολο της φοίτησης, ή/και δεν εμφανίζονται ποτέ! (*1)
Εμείς ζητάμε συγκεκριμένα:
·να έχουμε τμήματα ένταξης στα σχολεία με ειδικούς δασκάλους αλλά και ειδικούς νηπιαγωγούς.
·να στελεχώνονται αυτές οι σχολικές μονάδες και τα τμήματα άρτια και έγκαιρα, στις αρχές Σεπτέμβρη (αδυνατούμε να αντιληφθούμε γιατί συχνά στελεχώνονται λειψά και σχεδόν πάντα μετά τον Οκτώβρη – μάλλον οι κυβερνήσεις προδήλως φανερώνουν ότι δεν τους ενδιαφέρουν τα ΑμεΑ και τα παιδιά μας είναι πολίτες κατώτερης κατηγορίας…)
·να έχουν οι δάσκαλοι, καθηγητές και νηπιαγωγοί την κατάλληλη υποστήριξη από τον ειδικό σχολικό Σύμβουλο που δε θα είναι ένας για τη βόρεια και τη νότια Ελλάδα, αλλά όσοι χρειάζονται!
·Να εξοπλίζονται οι ΣΜΕΑΕ, αλλά και κάθε σχολική μονάδα όπου φοιτούν ΑμεΑ, με την κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή και όλα τα χρήσιμα διδακτικά και παιδαγωγικά εργαλεία που χρειάζονται οι εκπαιδευτικοί τους.
Και παράλληλα προτείνουμε και διεκδικούμε:
Μετά από πολλές χαμένες σχολικές χρονιές και διαρκείς και μάταιες οχλήσεις στους αρμοδίους, θεωρούμε οι γονείς ΑμεΑ & ΑμΕΕΑ παιδιών πως ήρθε η στιγμή να διεκδικήσουμε το πλέον αυτονόητο (που λειτουργεί ήδη στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες με επιτυχία):
Ελεύθερα/δημοκρατικά Δημόσια Σχολεία ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, με πραγματική συνεκπαίδευση, ανα την επικράτεια, όπου υπάρχει η αναγκαιότητα και η διεκδίκηση τους από τους γονείς, τόσο των ΑμεΑ και ΑμεΕΕΑ μαθητών , όσο και των νευροτυπικών.
ü Συντασσόμαστε δε, με το πάγιο αίτημα της νομικής αναγνώρισης και κατοχύρωσης της εναλλακτικής εκπαίδευσης (σε δημόσιο, ιδιωτικό ή και αυτοδιαχειριζόμενο πλαίσιο). Της εκπαίδευσης Waldorf, Montessori, Reggio Emilia, Μοντέρνων Σχολείων, Summerhill, και κάθε τέτοιου καταξιωμένου εκπαιδευτικού συστήματος. (*2 & 9)
ü Διεκδικούμε το δικαίωμα των παιδιών μας να φοιτούν σε Ελεύθερα/Δημοκρατικά Σχολεία, που συνδυάζουν πετυχημένα και προσαρμοσμένα στις εκπαιδευτικές ανάγκες του κάθε παιδιού τα σημαντικότερα παιδαγωγικά στοιχεία από τα παραπάνω, σε εναρμόνιση και προσαρμογή με τις τοπικές κοινωνίες που τα χρειάζονται. (*3)
ü Σε Σχολεία Βιωματικής Μάθησης, ανοιχτά στην κοινωνία, όπου μετά τον δάσκαλο και σε συνδυασμό μαζί του να μπορούμε να προσφέρουμε κι οι ίδιοι οι γονείς. Σχολεία στο μοντέλο των Σχολείων της Φύσης και των Χρωμάτων, όπως το 4θέσιο Δημοτικό του Φουρφουρά Κρήτης, και αμέριστη υποστήριξη του υπουργείου προς αυτά. (*4-5)
ü Διεκδικούμε επίσης το δικαίωμα των παιδιών μας να συμμετέχουν στην εκπαίδευση ΙΣΟΤΙΜΑ, ακόμα και στις περιπτώσεις που είμαστε υποχρεωμένοι, ελλείψη των παραπάνω εναλλακτικών δομών, να επιλέξουμε την κατ’ οικον εκπαίδευση (Homeschooling, Unschooling, κοινοτικά αυτοδιαχειριζόμενα σχολεία), να έχουμε από το νόμο αυτό το δικαίωμα και να προβλέπεται κάθε νόμιμη πιστοποιητική διαδικασία, ελεγχόμενη από το Υπ. Παιδείας. (*6-9)
ü Ζητάμε την έμπρακτη συνεργασία των φορέων για την διαρκή επιμορφωτική ενημέρωση γονέων & εκπαιδευτικών, πάνω στα θέματα Ειδικής Εκπαιδευσης και πάνω στα νέα (νέα για την Ελλάδα μόνο) εναλλακτικά εκπαιδευτικά προτυπα (*9), που βασίζονται στην σύγχρονη παιδαγωγική. Ζητάμε την εναρμόνιση και την επικαιροποίηση της πανεπιστημιακής κοινότητας και των σχετικών ΑΕΙ & ΤΕΙ προς την ίδια κατεύθυνση (*9, 10 & 11)
Ενόψει δε, της δημόσιας διαβούλευσης του νομοσχεδίου για την εκπαίδευση, αιτούμαστε να συμπεριληφθούν στο νέο νόμο οι απαραίτητες διατάξεις για την υλοποίηση των παραπάνω, στην γενικότερη κατεύθυνση και πνεύμα της αντιαυταρχικής, δημοκρατικής, εναλλακτικής εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά, χωρίς την παραμικρή διάκριση.
Συνυπογράφουμε την πρόταση της Ελληνικής Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – «Πλειάδες» για την εκπαίδευση http://hellenicaction.blogspot.gr/2015/05/blog-post.html ,
καθώς και κάθε σχετική εκπαιδευτική πρόταση, από φορείς ή πολίτες, που κινείται στις ίδιες κατευθύνσεις και αρχές. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικές στο παράρτημα μας (αν και είναι σίγουρο πως θα ακολουθήσουν και άλλες). (*12 )
Παραμένουμε, με εκτίμηση, αλλά και με δικαιολογημένη ανησυχία ταυτόχρονα, στη διάθεση κάθε αρμοδίου φορέα, για περαιτέρω διευκρινήσεις, για πλήρη τεκμηρίωση και με ειλικρινή διάθεση συνεργασίας.
Για τον Σύλλογο ΔΙΚΑΙΩΜΑ,
O πρόεδρος η αντιπρόεδρος
Αθανάσιος Φώσκολος Συμεωνίδου Ειρήνη
Πίνακας αποδεκτών:
-Περιφέρεια Νοτιου Αιγαίου
-Περιφερειακή διεύθυνση εκπαίδευσης νοτίου Αιγαίου
-Διευθύνσεις α’βαθμιας και β’βαθμιας εκπαιδευσης
-Σχολικοί Σύμβουλοι Ειδικής και τυπικής εκπαιδευσης
-Δήμος Σύρου Ερμούπολης
-ΜΜΕ
Παράρτημα:
1) ACTION AID: Η ενδεικτική έρευνα που πραγματοποίησε με ομολογουμένως ιδιαίτερο μεράκι για λογαριασμό της οργάνωσης ActionAid Ελλάς η ερευνήτρια – εγκληματολόγος Πελαγία Παπανικολάου κομίζει κάποια συμπεράσματα που μοιάζουν μεν διαχρονικά αυτονόητα της νεοελληνικής υστέρησης πλην όμως χρήσιμο είναι διαρκώς να υπενθυμίζονται. Επιγραμματικά:
* Οι γονείς είναι αποκλεισμένοι από το δικαίωμα συμμετοχής στις αποφάσεις που αφορούν την εκπαίδευση των παιδιών τους.
* Παραμένουν διαχρονικά άλυτα τα προβλήματα που αφορούν την προσβασιμότητα του σχολικού περιβάλλοντος στα παιδιά με αναπηρία.
* Είναι πλημμελής σε θέματα εκπαίδευσης των μαθητών με αναπηρία η εξειδίκευση της μεγάλης πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών.
* Ελλείψει βασικών υπηρεσιών πρώιμης παρέμβασης (για παιδιά από 0 έως 6 ετών) ο αποκλεισμός ιδιαίτερα για κάποιες ομάδες παιδιών με αναπηρία ξεκινά από το πρώτο στάδιο της στοιχειώδους εκπαίδευσης.
* Έλλειψη πόρων. Επ’ αυτού δεν χρειάζονται περαιτέρω σχόλια…
Επικαλούμενη τα ως άνω ερευνητικά συμπεράσματα η οργάνωση ActionAid δηλώνει την βούλησή της να “δώσει αγώνα” για την αποκατάσταση του βάναυσα και επί χρόνια παραβιαζόμενου δικαιώματος στην εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία. Εδώ που φτάσαμε…
9) Μια µικρή συλλογή από σχολεία µε ελεύθερους µαθητές: η αντιαυταρχική εκπαίδευση στον κόσµο όπως περιγράφεται από θιασώτες της και διαγράφεται στα σχολεία της http://eclass.gunet.gr/modules/document/file.php/SOCGU230/A%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CC%81%20%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CC%81%CE%B1.pdf
10) «Παιδαγωγική οριοθέτηση του σύγχρονου σχολείου» (Κάκουλα Ευαγγελία Πρακτικά του Ελληνικού Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Παιδαγωγικής και Εκπαίδευσης (ΕΛΛ. Ι. Ε. Π. ΕΚ.), 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο με θέμα: «Κριτική, Δημιουργική, Διαλεκτική Σκέψη στην Εκπαίδευση: Θεωρία και Πράξη», Αθήνα, 13‐14 Μαΐου 2006.)
11) Μάκης Κουζέλης «Τι πολίτες φτιάχνει το σχολείο μας;», που οργάνωσε η Πρωτοβουλία για την υπεράσπιση της Κοινωνίας και της Δημοκρατίας (Αθήνα, 15.10.2013). « τίποτα δεν μπορεί να κινητοποιήσει το απαραίτητο για τη γνώση ενδιαφέρον αν δεν μεταφραστεί σε πραγματικό για τους μαθητές προς επίλυση πρόβλημα. Παραδόξως σήμερα, που η δημοκρατία έχει καταστεί κοινωνικό ζήτημα και ζητούμενο, σήμερα που η ιδιότητα του πολίτη συνδέεται με προβλήματα αποκλεισμού, διακρίσεων και εξουδετέρωσης του περιεχομένου της, σήμερα που η διεκδίκηση στοιχειωδών δικαιωμάτων γίνεται κρίσιμο διακύβευμα, τα αντίστοιχα γνωστικά αντικείμενα εξακολουθούν να διέπονται στο σχολείο από το καθεστώς υφιστάμενων, έστω και αξιολογικά φορτισμένων, έτοιμων κανόνων προς εμπέδωση. Το καθεστώς αυτό δεν προσδιορίζει όμως τη δημοκρατία, ούτε (δια)μορφώνει την ιδιότητα του πολίτη. Το έλλειμμα εστιάζεται επομένως στην ενεργητική πλευρά, στο να μάθουμε (να μάθουμε εμείς και να μάθουμε τους άλλους) συμμετοχή, εξασφάλιση όρων, διαμόρφωση συνθηκών, αντιπαράθεση και κυρίως παραγωγή γνώσης κι επίγνωσης. Να μάθουμε αυτονομία και αναστοχασμό.» https://enthemata.wordpress.com/2013/12/28/mako/
12) Προτάσεις που συνυπογράφουμε μαζί με πολίτες, φορείς και συλλογικότητες:
- Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – «Πλειάδες» http://hellenicaction.blogspot.gr/2015/05/blog-post.html
- Μανιφέστο 15, για την εξελικτική μάθηση http://www.manifesto15.org/el/
- Για τα Δημοκρατικά Σχολεία και την προοπτική τους στην Ελλάδα, του Δημήτρη Λάγιου: https://allazoumetasxoleia.wordpress.com/2015/04/24/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B1-%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%BF/
- ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΒΑΛΕΡΗ https://allazoumetasxoleia.wordpress.com/2015/04/24/protasi-pros-to-ypourgeio-apo-ti-zoi-valeri/
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ Συμεωνίδου Ειρήνη – τηλ. 6977660860
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου