Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

EGAM's CALL AGAINST RACISM, ANTISEMITISM AND NEO-NAZISM



Together in Europe for democracy, against racism, antisemitism and neo-Nazism !


In Greece like elsewhere in Europe, racism, antisemitism and neo-Nazism are expanding, without any strong and determined mobilization from the democrats.

Racist, antisemitic and denying holocaust speeches as well as the increasing number of violent behaviours in Greece jeopardize the fundamental values of democracy, in the very country where it was born.

This must not be considered as a « natural » and negligible consequence of the economic and social crisis that cripples the country, not only because it is essential for a democratic society to respect Human Rights, but also because the crisis will not end tomorrow.

Given today’s intolerable situation in Greece, we, leaders of the civil society, intellectuals, artists, citizens involved in the social and political life, say together and loud : “Enough !”

Enough racist attacks ! Enough collusion between the police and Golden Dawn’s neo-Nazi thugs ! Enough racist, antisemitic and denying holocaust declarations ! Enough with the passivity of the legal system ! Enough permissiveness, protection and support given de facto to the gangsters of Golden Dawn !
They only thrive on the democrats’ indifference and weaknesses.

Let us be clear : fighting racism, antisemitism and neo-Nazism in Greece does not mean fighting Greece, but fighting this ideology of hatred spreading across the whole continent.
It means being part of the great European struggle for democracy. It means supporting all of these who, elsewhere in Europe, also take part in this struggle and who need the democrats to mobilize in Greece. It means offering everyone, and especially young people, both a hope and a future, better than the unreachable horizon of debt repayment. It means keeping the European dream alive, the dream of a truly democratic continent, cleared of racism and antisemitism.

In this great and beautiful fight, Europe must commit itself, since the European policies imposed on Greece, particularly in terms of immigration and austerity, create the conditions for neo-Nazism to spread.
Greek political leaders must also commit themselves : the malfunctioning of some state institutions, the indifference and the support brought de facto to Golden Dawn feed the permissiveness that make it possible for racist acts and speeches to multiply.
The whole society must get involved. All individuals have the responsibility to say “Enough !”, to make neo-Nazis understand that democracy imposes boundaries and that the democrats are determined to have those boundaries respected.

This is why we call on all the individuals fond of justice, freedom and equality to join us and to express their commitment to democracy and their reject of racism, antisemitism and neo-Nazism, by walking together and silently, on Saturday, December 15th, at 3pm, from the Parliament to the Acropolis.

Benjamin Abtan, President of the European Grassroots Antiracist Movement – EGAM,Dario Fo, Literature Nobel Prize, Ahmed Moawia, President of the Greek Forum for Migrants, Bernard-Henri Lévy, Philosopher, Younous Muhammadi, President of the Greek Forum for Refugees, Serge Klarsfeld, President of the “Fils et Filles des déportes juifs de France”, Konstantinos Tsitselikis, Chairman of the Board of the Hellenic League for Human Rights, Franca Rame, Actress & author, Panagiotis Dimitras, Executive Director of the Greek Helsinki Committee, Dimitris Sotiropoulos, Professor at the Athens University, Angela Scalzo, Secretary General of SOS Razzismo (Italy), Radu Mihaileanu, film director
Cindy Léoni, President of SOS Racisme (France), Petros Constantinou, National coordinator of the Movement United Against Racism and Fascist Threat, Erika Muhi, Director of NEKI (Hungary), Javied Aslam, President of the Pakistani Community of Greece and Union of Immigrant Workers, Pakistani Community of Greece, Lina Venturas, Professor, University of Peloponnese, Irene Petropoulou, Adjunct Chairperson of the Lesbian and Gay Community of Greece (OLKE), Jovana Vukovic, Coordinator of the Regional Center for Minorities & Maja Micic, Executive Director of Youth Initiative for Human Rights (Serbia), Reza Gholami, President of the Association of United Afghan Political Refugees in Greece, Kostis Papaioannou, Former Chair of the National Commission for Human Rights, Tanzanian Community in Greece, Christina Koulouri, Chair of the History Education Committee of the Centre for Democracy and Reconciliation in Southeast Europe, Panteion University, Serdar Yazar, Spokesperson of the Turkish Union in Berlin-Bandenburg-TBB (Germany), Greek Center for Refugees,Froumentios Gadogo Kinya, President of ASANTE, Nassos Theodoridis, Director of Antigone, Marian Mandache, Executive Director of Romani Criss (Romania),Maria Moumoulidou, Professor at the Thrace University, i-Red, Kotsias Spryos, Former President of the Panhellenic Federation of Railways (POS), El Rapta - Egyptian Association in Greece, Makis Leontakianakos, Lawyer, Antidictatorship movement 1967-1974, Dioscuria – Hellenic Georgian Union, Cengiz Algan, Spokesperson of Durde ! (Turkey), Stephanos Papageorgiou, Professor of Modern History, Panteion University, Pan-African Association of Greece, Papachrysanthou Ersi, President of the Committee against the Offices of Golden Dawn in Pagrati, Kenyan Community of Greece,Kari Helene Partapuoli, Director of the Norwegian Antiracist Center, Gazmend Kapllani, Author, Professor of History at the University of Athens, Cameroonian Association of Greece, Dimitri Vorris, Screenwriter, Katarachias Costas, Member of the Board of the Federation of Unions of Public health Hospital Doctors, Greek-Indian Cultural Society, Antonis Liakos, History Professor at the University of Athens, Kasia Kubin, Director of the Foundation Forum for Social Diversity & Paula Sawicka, President of the Open Republic Association (Poland), Despina Papadopoulou, History Professor at the Hellenic Open University, Nigerian Community in Greece, Fotelli Peace, Board Member of PSYPERT, Union of Public TV employees, Albanian Federation of Associations in Greece, Anne Nielsen, President of SOS mod racism (Denmark), Lena Divani, Writer, Associate Professor of Foreign Policy at the Law School of Athens, Union of Sierra Leone in Greece, Makis Kavouriaris, Professor, President of the Greek Students’ Association 1967-74, Association of the Moroccon Community in Greece, Aldo Merkoci, Director of Mjaft ! Movement (Albania), Tasos Karasavvoglou, Professor, TEI Kavala, Organization of United African Women, Bangladesh Community in Greece, Miroslav Broz, President of Konexe & Anna Sabatova, President of the Czech Helsinki Committee (Czech Republic), Bulgarian Cultural Center, Orpheus - Hellenic Moldovan Association, Alma Masic, Director of Youth Initiative for Human Rights (Bosnia), Kyrkos Doxiadis, Professor of Social Theory at the University of Athens, Syrians Overseas Association of Greece, Afghan-Greek Community, Krassimir Kanev, President of the Bulgarian Helsinki Committee &Deyan Kolev, President of the Roma Center Amalipe for interethnic dialogue and tolerance (Bulgaria), Nikos Theotokas, Professor at the Panteion University, Rosofilon Trikala – Association of Russian-speaking in Greece, Vasilis Sylaidis, Member of the Athens Labor Center EKA, Land of the Stork – Ukrainian Community in Greece,Claudia Schäfer, COE of ZARA & Alexander Pollak, President of SOS Mitmensch (Austria), Hellenic Pakistani Association of Greece, Greek-Sudanese Friendship Association, Anhelita Kamenska, Director of the Latvian Center for Human Rights (Latvia), Fotini Assimakopoulou, History Professor at the University of Athens, Society of Arab Maghreb in Crete, Tziva Emy, Union of Bank Employees, Union of Palestinian Workers in Greece, Maria Velliou, Galerist, Congolese Community of Greece, Mario Mazic, Director of Youth Initiative for Human Rights (Croatia), Thalia Dragonas, Professor of Social Psychology at the University of Athens, Somali Community in Greece,Koukalani Vasilis, Director-Actor, Ethiopian Workers Union, Hristo Ivanovski, President of the Alliance for Human Rights in Macedonia, Maria Giannisopoulou, Social Anthropologist, University of Crete, Libyan Community in Greece, Dimitri Zotos, Lawyer, Madagascar Informal Group, Vanu Jereghi, Director of the Moldovan Institute for Human Rights (Moldova), Thanassis Kourkoulas, Sunday School, Georgios Stamelos, Professor at the University of Patras, Raba Gjoshi, Director of Youth Initiative for Human Rights – Kosovo, Evi Manopoulou, High School Modern Literature and Classics Teacher, Berezka Cultural Association, Theofilos Saltsides, Union of Employees of TAPA, Ministry of Culture, “Mother Teresa” – Association of Albanian migrants, Boris Raonic, President of Civic Alliance (Montenegro), Charalambos Kasimis, Professor, Department of Agricultural Economics & Rural Development, Agricultural University of Athens, Alien Migrant Association Karditsa, Network of Migrant Women of Nothern Greece, Irena Bihariova, President of Ludia Proti Rasizmu (Slovakia), Kostas Magos, Lecturer, University of Thessaly, Arberia – Association of Albanian Migrants Larissa Prefecture, Greek-American Democratic Union, Zola Kundur, President of Chiricli (Ukraine), Stavroula Lykogianni, Lecturer in National Technical University oh Athens (NTUA), The Council for Ethnic Minorities of Denmark,Katerina Trimi, Historian, Athens, René Danen, President of Nederland Bekent Kleur (Netherlands), Danielle Morichon, Professor & Translator, Bundesarbeitsgemeinschaft der Immigrantenverbande in Deutschland (BAGIV) – (Germany), Sia Anagnostopoulou, Associate professor at the Panteion University in Athens, Merle Haruoja, Board Member of the Estonian Institute for Human Rights, Panagiotis Kanellopoulos, Associate Professor of Music Education, Department of Early Childhood Education, School of the Humanities, University of Thessaly, Minderhedenforum (Belgium), Loukia Mano – Christidi, Civil Servant, Anita Ramsak, Director of the Ekvilib Institute, Chari Alexaki, EFL + Drama and the Creative Arts in Education teacher, , Despina Karakatsani, Assistant Professor Department of Social and Educational Policy, University of Peloponnese, National Consultation on Minorities (Netherlands), Mariam Osman Sherifay, President of SOS Mot Rasism (Sweden), Evi Gheorvassaki, Chemist, Doctor in biology, secondary education teacher, Nikolas Tsaftaridis, Music Teacher, Department of Early Childhood Education, University of Athens, Grigoris Ananiadis, Associate Professor, Panteion University, Athens, Balias Efstathios, Associate professor at the University of Patras,Tasos Karasavvoglou, Professor at the TEI Kavala, Georgios Agelopoulos, Assistant Professor at the University of Macedonia, Thessaloniki, Maria Dermitzaki, artist,Vassilis Pesmazoglou, Assistant Professor at the University of Peloponnese, Anastasia Dimitriou, Teacher in a public elementary school of Athens, Athina Gotsi, Teacher preschool education at the Ministry of Education, Byron Kotzamanis, University of Thessaly - Department. of Planning and Regional Development Laboratory of Demographic and Social Analyses (LDSA), Christina Agriantoni, Historian, University of Thessaly, Athena Athanasiou, Associate Professor, Panteion University, Tatiana Koutsougera, Physical Educator at the Ministry of Education, Elpida Rikou, Teaching Anthropology of Art in the Department of Theory and History of Art, Athens School of Fine Arts. Kallirroe Linardou, Lecturer in Byzantine Art, Department of Theory and History of Art, Athens School of Fine Arts, Anna Triandafyllidou, European University Institute, Florence, Italy & Senior Fellow, ELIAMEP, Athens, Antoniou Evangelia, Lecturer at the University of Athens, Yannis Papadopoulos, Adjunct Professor, Panteion University, Dimitris Parsanoglou, Sociologist, Centre for Gender Studies-Panteion University of Social and Political Sciences, Sfingos Dimitris, Musician,Michael Fefes, Lecturer, University of Peloponnese, Panos Hatziprokopiou, Research Fellow, ELIAMEP, Associate Professor, Aristotle University of Thessaloniki, Ikaros Mantouvalos, Lecturer of Modern Greek Social History, Democritus University of Thrace, Despina Andropoulou, Psychologist,
Anastasia Georgiou, Research Associate of the Greek Forum of Migrants, Nikolaos Kourachanis, PhD Student, University of the Peloponnese, Gabriele Wendt, ex Assistant, European Community, Thanos Christidis, EU pensioneer, Elli Droulia, Library of the Hellenic Parliament, Nikos Tzanakis Papadakis, postgraduate Student at the Free University of Berlin, Saeed Paivandi, Professor of Sciences of Education, Université de Lorraine - Nancy 2, Anna Manoussopoulou, Official, European Commission, Koralia Agapitou, Teacher, preschool education at the Ministry of education, Michele De Trucco, Editor and video artist, Alice Sotgia, Post doc (Sapienza Università di Roma), Ifigeneia Kokkali, PhD at University Paris-Est & Institut d'Etudes Démographiques de l'Université Bordeaux IV, Anthi Karra, translator at the Council of the EU, Eleni Varikas, Professeure Émérite au Centre de Recherche Sociologiques et Politiques de Paris, Baltsavia Ismini, Student, Aristoteles University of Thessaloniki, Bouras Dimitrios, Welder – Private sector, Michael Löwy, Emerited research director in social sciences, CNRS (French National Center for Scientific Research), Ismini Paraskevopoulou, Civil engineer, Maria Pallas, Teacher, Experimental High School of Saloniki, Dora Tsirepa, Full time housewife, Boura Evangelia, Student in the Master French-Hellenic Podepro, Bordeaux University,Rempis Nikolaos, Student (Master 2), Univ. Bordeaux University, Paschalidis Adamantios, Freelancer, Stavros Moutsios, Associate Professor, Aarhus University,Marcella Milana, Ph.D., Associate professor, Department of Education, Aarhus University,…

ΑΝΑΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΑΠΌ:

HTTP://EGAM-EU.BLOGSPOT.GR/2012/12/TOGETHER-IN-EUROPE-FOR-DEMOCRACY.



Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Δ/Τ Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη με αφορμή την παύση των παραστάσεων του Corpus Christi

Η ασφυκτική απειλή του ολοκληρωτισμού στην ελληνική δημοκρατία:


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η ασφυκτική απειλή του ολοκληρωτισμού στην ελληνική δημοκρατία: με αφορμή την παύση των παραστάσεων του Corpus Christi
Την Τετάρτη 31η Οκτωβρίου 2012, το θέατρο Χυτήριο ανακοίνωσε ότι σταματάει τις παραστάσεις του έργου CorpusChristi υπό το καθεστώς απειλών παραθρησκευτικών οργανώσεων και της Χρυσής Αυγής έξω από το θέατρο με στόχο την παρεμπόδιση της παράστασης αλλά και απειλών εναντίον της ζωής και σωματικής ακεραιότητας των συντελεστών της.
Τελικά το εγχείρημα αυτής της ιδιότυπης συμμαχίας παραθρησκευτικού και νεοναζιστικού ολοκληρωτισμού πέτυχε. H παράσταση σταμάτησε. Η τρομοκρατία νίκησε τη δημοκρατία. Ο σκοταδισμός νίκησε την ελευθερία της έκφρασης και της τέχνης. Το ελληνικό κράτος αμέριμνο παρακολουθεί τον εκφασισμό των σωμάτων ασφαλείας του, τα οποία φυσικά δεν σκέφτηκαν ποτέ να προβούν στην αυτονόητη πολιτειακή υποχρέωση των διωκτικών αρχών σε μια δημοκρατία: να εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη δυνατότητα των συντελεστών του έργου να κάνουν τη δουλειά τους ασφαλείς. Η πολιτική ηγεσία δεν έπραξε το δημοκρατικό της καθήκον  –να διασφαλίσει την ελεύθερη καλλιτεχνική έκφραση– τη στιγμή που ήταν προφανές ότι μείζον τμήμα των μηχανισμών ασφαλείας θεωρούσε ότι η δουλειά τους ήταν (να αφήσουν) την παράσταση να κατέβει.

Η στέρηση του δικαιώματος μερικών  συμπολιτών μας να δούνε το -όποιο- έργο δεν αφορά μόνο αυτούς. Αφορά τις θεμελιακές προϋποθέσεις της ανθρώπινης συμβίωσης, τον σκληρό πυρήνα της δημοκρατικής φιλελεύθερης πολιτείας: το δικαίωμα κάποιων να λένε αυτό που θέλουν και των άλλων που αποδοκιμάζουν, να διαφωνούν, χωρίς να διανοούνται να φιμώνουν.  
Αυτό δηλαδή που δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε. Όπως έγραψε ένα έγκυρο ξένο μέσο ενημέρωσης με αφορμή μιαν άλλη υπόθεση, υπόθεση κρατικής λογοκρισίας στην δημόσια τηλεόραση «η δημοκρατία επιστρέφει στον τόπο όπου γεννήθηκε, αλλά για να πεθάνει». Θα την αφήσουμε; 



Το Δ.Σ. της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα 
του Ανθρώπου και του Πολίτη

http://www.hlhr.gr/details.php?id=711#.UJKzrdlnQJo.facebook

ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΜΕ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΔΔΑ: ΚΡΑΤΗΣΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ


Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΗΣ ΕΣΔΑ (απαγόρευση των βασανιστηρίων ή άλλης απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης). Το άρθρο 3 απαιτεί από τα κράτη που έχουν υπογράψει και κυρώσει την ΕΣΔΑ να διασφαλίζουν ότι κάθε κρατούμενος κρατείται σε συνθήκες που είναι συμβατές με το σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Μερικά σχετικά παραδείγματα από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όπως έχουν σταχυολογηθεί από το ίδιο το Δικαστήριο (factsheets), ακολουθούν παρακάτω (μετάφραση δική μας):

  • Β. κατά Γερμανίας, 10.03.1988: Ο αιτών είχε διαμαρτυρηθεί για τις συνθήκες της προφυλάκισης του, υποστηρίζοντας ότι δεν ήταν σε θέση να λάβει κατάλληλη ιατρική θεραπεία για την κατάσταση της υγείας του, η οποία αποδυναμώθηκε λόγω των κακουχιών που υπέφερε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης την περίοδο μεταξύ 1949 και 1945. Το ΕΔΔΑ δεν διέγνωσε παραβίαση του άρθρου 3, καθόσον έκρινε ότι ο προσφεύγων είχε υποβληθεί σε θεραπεία για ψυχολογικά προβλήματα στη φυλακή και οι ιατρικές εκθέσεις δεν ήταν επαρκώς πειστικές ώστε να δικαιολογούν τους ισχυρισμούς περί ασυμβατότητας με την κράτηση.

  • Aerts κ. Βελγίου, 30.07.1998: διατήρηση του προσφεύγοντος σε ψυχιατρική πτέρυγα μιας συνηθισμένης φυλακής και όχι σε κοινωνικό κέντρο προστασίας το οποίο ορίζεται από το αρμόδιο Συμβούλιο Ψυχικής Υγείας. Δεν υπάρχει παραβίαση του άρ.3: οι συνθήκες διαβίωσης στην ψυχιατρική πτέρυγα δε διαφάνηκε να είχαν σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική του υγεία, οι οποίες να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρ.3.

  • Peers κ. Ελλάδας, 04.06.1999: φυλακισμένος κρατείτο στο ψυχιατρικό νοσοκομείο της φυλακής και έπειτα σε απομόνωση. Υπάρχει παραβίαση του άρ.3 λόγω των συνθηκών κράτησης, οι οποίες απομείωσαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια του προσφεύγοντος δημιουργώντας του αισθήματα αγωνίας/άγχους και κατωτερότητας, ικανά να τον ταπεινώσουν και εξευτελίσουν, και ενδεχομένως ικανά να κάμψουν την ψυχική και ηθική αντίστασή του.


  • Η υπόθεση Romanov κατά Ρωσίας, (απόφαση της 20.10.2005), αφορούσε στην κράτηση του αιτούντα στην ψυχιατρική πτέρυγα της φυλακής, προκειμένου να υποβληθεί σε εξετάσεις. Το ΕΔΔΑ κατέληξε σε κατάγνωση παραβίασης του άρθρου 3 ΕΣΔΑ: Οι συνθήκες κράτησης του προσφεύγοντα, ιδίως ο σοβαρός υπερπληθυσμός και επιζήμια του επίδραση στο «καλώς έχειν» του, σε συνδυασμό με τη διάρκεια της περιόδου κατά την οποία ο αιτών κρατήθηκε στις δεδομένες συνθήκες, έφθασε σε τέτοιο επίπεδο σοβαρότητας ώστε να κριθεί ότι αποτελεί ταπεινωτική μεταχείριση.
  • Rupa κατά Ρουμανίας, 16.12.2008: Ο προσφεύγων, ο οποίος έπασχε από ψυχολογικές διαταραχές και καταχωρήθηκε από τις αρμόδιες δημόσιες αρχές ως άτομο με αναπηρία, παραπονέθηκε για απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες διαβίωσης στα κρατητήρια αστυνομικού τμήματος. Παραβίαση του άρθρου 3, ιδίως λόγω της έλλειψης κατάλληλης ιατρικής μέριμνας ενόψει της ευάλωτης ψυχολογικής κατάστασης του προσφεύγοντος (οι αρχές είχαν υποχρέωση να τον έχουν διευκολύνει να εξεταστεί από ψυχίατρο, το συντομότερο δυνατόν, προκειμένου ο τελευταίος να καθορίσει αν η ψυχολογική κατάστασή του ήταν συμβατή με την κράτηση, και τι θεραπευτικά μέτρα θα έπρεπε να ληφθούν).
  • Στην υπόθεση της Soering κατά Ηνωμένου Βασιλείου (Απόφαση της 07.07.1989), το Δικαστήριο έλαβε υπόψη – συνεκτίμησε την ψυχική υγεία του προσφεύγοντος (§ 109: «Αν και δεν είναι έργο αυτού του Δικαστηρίου να προδικάσει ζητήματα ποινικής ευθύνης και κατάλληλου ύψους ποινής, η νεότητα του προσφεύγοντος κατά το χρόνο της παράβασης και στη συνέχεια η ψυχική του κατάσταση, όπως προκύπτει από ψυχιατρικά ευρήματα, θα πρέπει συνεπώς, να ληφθούν υπόψη ως συμβάλλοντες παράγοντες που τείνουν, στην περίπτωσή του, να εντάξουν την μεταχείριση στην πτέρυγα των μελλοθανάτων στα πλαίσια του άρθρου 3 ").

Η ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗ ΚΡΑΤΗΣΗ

  • G. κατά Γαλλίας (αριθ. 27244/09), Απόφαση της 23.02.2012: Ο προσφεύγων, ο οποίος έπασχε από μια χρόνια σχιζοφρενικού τύπου ψυχιατρική διαταραχή, συνελήφθη και στη συνέχεια καταδικάστηκε σε φυλάκιση δέκα ετών». Τελικά αθωώθηκε στο Εφετείο. Το Δικαστήριο έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ. Σε συνήχηση και με τη σύσταση του Συμβουλίου της Ευρώπης Rec (2006) 2, το Δικαστήριο έκρινε ότι η συνεχιζόμενη κράτηση του προσφεύγοντος για μια περίοδο άνω των τεσσάρων ετών, είχε καταστήσει πολύ δύσκολο το να του παρασχεθεί η ιατρική θεραπεία που απαιτούσε η κατάστασή του και τον είχε υποβάλλει σε κακουχίες που υπερέβαιναν το αναπόφευκτο επίπεδο ταλαιπωρίας που είναι συμφυές με την στέρηση της ελευθερίας / κράτηση.
·        Μ.D. κατά Ηνωμένου Βασιλείου (αρ. 24527/08), 03.05.2012: κράτηση ενός πνευματικά ασθενούς άνδρα σε αστυνομικό κρατητήριο για περισσότερες από τρεις ημέρες. Το Δικαστήριο έκρινε ειδικότερα ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η παρατεταμένη κράτηση του προσφεύγοντα, χωρίς κατάλληλη ψυχιατρική αγωγή, είχε απομειώσει την ανθρώπινη αξιοπρέπειά του, αν και, όπως έκρινε το ΕΔΔΑ, δεν υπήρξε εσκεμμένη αμέλεια εκ μέρους της αστυνομίας.
  • Η υπόθεση Ι.Β. κατά Βελγίου (no.22831/08), Απόφαση της 02.10.2012, αφορούσε στην σχεδόν διαρκή κράτηση ενός ατόμου που έπασχε από προβλήματα ψυχικής υγείας στην ψυχιατρική πτέρυγα δύο βελγικών φυλακών από το 2004 έως και το 2011. Το ΕΔΔΑ κατέγνωσε παραβίαση του άρθρου 5 § 1 (δικαίωμα στην ελευθερία και ασφάλεια), κρίνοντας ότι οι συνθήκες της κράτησης ήταν ασυμβίβαστες με το σκοπό της κράτησης.
Το Δικαστήριο υπογράμμισε ότι η διατήρηση σε μια ψυχιατρική πτέρυγα έπρεπε να
είναι προσωρινή, ενώ οι αρχές εξέτασαν ένα θεσμό που ήταν καλύτερα προσαρμοσμένος στην κατάστασή του αιτούντος και την επανένταξή του. Μια τοποθέτηση ενδονοσοκομειακή είχε προταθεί από τις αρχές ήδη από το 2005. Το Δικαστήριο έκρινε ότι ο τόπος κράτησης ήταν ακατάλληλος και σημείωσε ειδικότερα ότι η θεραπευτική φροντίδα ήταν πολύ περιορισμένη στη φυλακή.

ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΥΠΟ ΚΡΑΤΗΣΗ

  • Keenan v. the United Kingdom, 03.04.2001: ο Προσφεύγων που έπασχε από παράνοια, αυτοκτόνησε στη φυλακή.
Το Δικαστήριο δεν κατέληξε σε κατάγνωση παραβίασης του άρθρου 2 (δικαίωμα στη ζωή) γιατί δεν είχε κατατεθεί στο Δικαστήριο επίσημη διάγνωση σχιζοφρένειας και οι αρχές είχαν μιαν εύλογη ανταπόκριση στη συμπεριφορά του, τοποθετώντας τον σε νοσοκομειακή περίθαλψη και υπό επίβλεψη, όταν έδειξε τάσεις αυτοκτονίας.
Καταδίκασε όμως το Ηνωμένο Βασίλειο για παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ, λόγω έλλειψης επαρκούς εποπτείας, έλλειψης ενημέρωσης του ιατρικού του φακέλου και σημαντικά ελαττώματα στην ιατρική φροντίδα που του παρασχέθηκε. Επίσης, η επιβολή μιας σοβαρής πειθαρχικής τιμωρίας, που θα μπορούσε να είχε απειλήσει την φυσική και ηθική του αντίσταση, δεν ήταν συμβατή με τα απαιτούμενα στάνταρντς μεταχείρισης σχετικά με τα άτομα με ψυχικές διαταραχές.
  • Rivière v. France, 11.07.2006:
Ο Προσφεύγων είχε διαγνωσθεί ως άτομο με ψυχιατρική διαταραχή, σχετική και με τάσεις αυτοκτονίας και οι ειδικοί είχαν εκφράσει ανησυχία για κάποιες πτυχές της συμπεριφοράς του, ιδίως δε μια τάση για αυτοστραγγαλισμό. Διαμαρτυρήθηκε για την εξακολούθηση του εγκλεισμού του παρά τα ψυχιατρικά προβλήματα που αντιμετώπιζε, που απαιτούσαν εξειδικευμένη φροντίδα. Το Δικαστήριο διέγνωσε παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ, κρίνοντας ότι η εξακολούθηση του εγκλεισμού του προσφεύγοντος χωρίς την κατάλληλη ιατρική εποπτεία αποτελούσε απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση (οι φυλακισμένοι με σοβαρές διανοητικές διαταραχές και τάσεις αυτοκτονίας απαιτούσαν το χειρισμό τους με μέτρα ειδικά για την κατάστασή τους, ανεξάρτητα από τη σοβαρότητα του αδικήματος για το οποίο είχαν καταδικαστεί.
  • Η υπόθεση Renolde v. France, 16.10.2008, αφορούσε στην αυτοκτονία κατά τη διάρκεια της προσωρινής κράτησης ενός άνδρα που υπέφερε από οξεία ψυχωσική διαταραχή. Το Δικαστήριο κατέγνωσε παραβίαση των άρθρων 2 και 3 της ΕΣΔΑ σε βάρος της Γαλλίας, δεχόμενο ότι «η ιδιότητα των ανθρώπων ως πνευματικά αρρώστων απαιτούσε την ειδική τους προστασία και το εξέπληξε το γεγονός ότι παρά την διάγνωση της διανοητικής κατάστασης του προσφεύγοντος, δεν έδειχνε να έχει υπάρξει κάποια συζήτηση ως προς το αν θα έπρεπε να εισαχθεί σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Καμία σημασία δεν φαινόταν να έχει δοθεί στην πνευματική του κατάσταση –παρά το γεγονός ότι είχε κάνει ασυνάρτητα σχόλια κατά τη διάρκεια της έρευνας για το περιστατικό της απόπειρας αυτοκτονίας του και είχε χαρακτηρισθεί ως «πολύ διαταραγμένος».
  • Η υπόθεση De Donder και De Clippel v. Belgium (no. 8595/06), της 06.12.2011, αφορά επίσης την αυτοκτονία στη φυλακή ενός διανοητικά διαταραγμένου νέου άνδρα που είχε τοποθετηθεί σε «κανονική» φυλακή, σαν αμιγώς ποινικός κρατούμενος.
Το Δικαστήριο κατέγνωσε παραβίαση του άρθρου 2 (στο ουσιαστικό του σκέλος) σχετικά με τον θάνατο του νέου άνδρα στη φυλακή, αλλά μη παραβίαση του ίδιου άρθρου (στο διαδικαστικό του σκέλος), σχετικά με την αποτελεσματικότητα της έρευνας των αρχών για το περιστατικό, και ανακεφαλαιώνοντας τη νομολογία του διατύπωσε ότι: «Κατ’ Αρχην, η «κράτηση» ενός προσώπου ως ψυχικά/διανοητικά ασθενούς είναι «νόμιμη», με την έννοια και για τους σκοπούς του άρθρου 5, μόνο αν λαμβάνει χώρα σε νοσοκομείο, κλινική ή άλλο κατάλληλο ίδρυμα», καταλήγοντας, παράλληλα, και σε κατάγνωση παραβίασης του άρθρου 5 § 1 της ΕΣΔΑ.
  • Η υπόθεση Ketreb v. France (no. 38447/09), 19.07.2012 αφορά στην αυτοκτονία, δι’ απαγχονισμού στη φυλακή, ενός τοξικομανούς που καταδικάστηκε για ένοπλη επίθεση. Το ΕΔΔΑ κατέγνωσε παραβίαση των άρθρων 2 και 3 της ΕΣΔΑ, διότι το κράτος είχε αποτύχει να εκπληρώσει το καθήκον του να δείξει ειδική μέριμνα ώστε ένας ευάλωτος κρατούμενος να μη αυτοκτονήσει.


Σάββατο 4 Αυγούστου 2012

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΛΕΙΑΔΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ "ΞΕΝΙΟΣ ΖΕΥΣ" (sic) ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ.

Η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα εκφράζει την έντονη ανησυχία της για τη νέα αστυνομική επιχείρηση με τον προκλητικό, για την ιστορία και τον πολιτισμό μας, τίτλο «ΞΕΝΙΟΣ ΖΕΥΣ», η οποία στοχοποιεί ευθέως πρόσωπα διαφορετικής εθνοτικής καταγωγής που βρίσκονται στη χώρα μας, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι αιτούντες άσυλο.
Ως σκοπός της επιχείρησης, που αυτοπροσδιορίζεται, ως «μόνιμη» κι όχι μια ευκαιριακή επιχείρηση-«σκούπα», ορίζεται «η απώθηση από την μεθοριακή γραμμή και απομάκρυνση από το κέντρο της πρωτεύουσας αντίστοιχα, των παράνομων μεταναστών».
Μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι το διάστημα των 30 ημερών που χορηγείται «σε όσους παράνομους μετανάστες εντοπίζονται» για να εγκαταλείψουν εθελοντικά τη χώρα «θα μειωθεί στο ελάχιστο». Το θέμα είναι ότι οι παράτυπα (και ΟΧΙ παράνομα, μέχρι να αποκλειστεί εύλογα η ιδιότητά τους ως αιτούντων διεθνή προστασία) εισερχόμενοι αλλοδαποί δεν διευκολύνονται στην υποβολή αιτήματος ασύλου. Αντίθετα, συστηματικά εμποδίζονται στην υποβολή του, τόσο στην πράξη, όσο και στη νομοθεσία (η Ελλάδα έχει διαστρεβλώσει την υπό ενσωμάτωση νομοθεσία της ΕΕ που επέτασσε να μην κρατούνται οι αιτούντες άσυλο και, με το ενσωματωθέν π.δ., που προβλέπει ότι οι αιτούντες θα κρατούνται εφόσον δεν ζήτησαν άσυλο προτού συλληφθούν, παραβιάζει τις ενωσιακές της υποχρεώσεις).
Προκαλεί επίσης την απορία η δήλωση πως «Οποιοσδήποτε εντοπίζεται, είτε πεζός είτε κινούμενος μέσω οποιουδήποτε μεταφορικού μέσου, θα προσάγεται στα κέντρα κράτησης όπου και θα παραμένει ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ μέχρι και την επιστροφή τους στη χώρα προέλευσης .
Πώς θα γίνουν αυτά; Θα ανασταλεί η ισχύς της Σύμβασης της Γενεύης και των συμπληρωματικών της Πρωτοκόλλων, ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. (υποχρεωτικός και υποκείμενος και στο ECJ σε θέματα ασύλου μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας), οι Οδηγίες της Ε.Ε. για το άσυλο; Θα τροποποιηθεί άραγε ο μεταναστευτικός Νόμος 3386/05, το π.δ. 141/91, και θα γίνει και αναθεώρηση του Συντάγματος για να λάβουν χώρα τα όσα αναφέρονται (ως ήδη εφαρμοζόμενα…), ή έχει καταστεί σ’ αυτήν τη χώρα ήσσονος σημασίας η νομιμότητα και η συνταγματική τάξη;
Στη συνέχεια, αναφέρει ο εκπρόσωπος τύπου της ΕΛΑΣ, ότι η επιχείρηση έχει «τρεις πυλώνες»:
1)      την «απώθηση» των παράνομων μεταναστών από τον Έβρο και  την «σφράγιση των συνόρων»
2)      την «επιστροφή» των παράνομων μεταναστών στις χώρες προέλευσής τους και
3)      «Η Αθήνα να ξαναγίνει μητρόπολη με ευνομία και ποιότητα ζωής τόσο για τους κατοίκους όσο και για τους επισκέπτες της»

Η τελευταία αυτή «ευχή» που προσδιορίζεται ως «τρίτος πυλώνας της επιχείρησης» επιχειρεί ανεπίτρεπτα να συνδέσει την παραμονή αλλοδαπών στην Αθήνα όχι μόνο με την εγκληματικότητα, αλλά και με την πτώση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών. Φιλοδοξεί έτσι να συγκαλύψει τη ρατσιστική στοχοποίησή του δικαιώματός τους στη ζωή, την αξιοπρέπεια, την προσωπική ελευθερία και ασφάλεια, την πρόσβαση σε Δικαστήριο, την ύπαρξη διαδικαστικών εγγυήσεων πριν την απέλαση και φυσικά όλων των εγγυήσεων που συνδέονται με το άσυλο και αναγορεύονται σε δικαιώματά τους και, αντίστοιχα, σε εγγυήσεις των κρατών Δικαίου.
Η «απώθηση» των παράνομων μεταναστών από τον Έβρο είναι πρακτική εγκληματική, πρόδηλα αντίθετη στο Διεθνές, το Ενωσιακό, αλλά και το Εθνικό Δίκαιο, έχει δε καυστηριαστεί πολλάκις και οδηγήσει σε καταδίκες της χώρας μας, αλλά και στον διεθνή μας εξευτελισμό. Με τις πράξεις τους των τελευταίων δυο ημερών, οι Ελληνικές Αρχές παραβίασαν βάναυσα την, εμπεδωμένη στο Διεθνές Δίκαιο, αρχή της μη επαναπροώθησης (non - refoulement principle), θέτοντας επανειλημμένα σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή, τη σωματική ακεραιότητα και την προσωπική ελευθερία και ασφάλεια, προβαίνοντας σε εξευτελιστική μεταχείριση. Η επιδιωκόμενη «σφράγιση των συνόρων», δεδομένης της σύμπτωσης των εθνικών συνόρων με τα ευρωπαϊκά σύνορα, απ’ όπου διέρχεται η συντριπτική πλειοψηφία των παρατύπως εισερχομένων υπηκόων τρίτων χωρών –και άρα και των αιτούντων άσυλο και προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας- συνηγορεί στην εν τοις πράγμασι «Ευρώπη – φρούριο»: Μια Ευρώπη που, εφόσον θέλει να «κλείσει» απέναντι στα πρόσωπα που προστρέχουν σε αυτήν για να προστατευτούν, θα πρέπει να αναστείλει παραχρήμα την ισχύ των διεθνών συμβάσεων, τις Οδηγίες της, τους Κανονισμούς, τις εγγυήσεις σεβασμού των δικαιωμάτων που η ίδια έχει διακηρύξει.
Συντελείται σήμερα από την Ελληνική κυβέρνηση ένα έγκλημα που μπορεί να λάβει ευρύτατες διαστάσεις, και που εκθέτει όχι μόνο την χώρα μας αλλά και ολόκληρη την Ε.Ε. Με τον εντελώς ανώριμο τρόπο που διαχειριζόμαστε την υπόθεση της τεράστιας εισροής αλλοδαπών χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα, δίνουμε στους Ευρωπαίους εταίρους το δικαίωμα να αποφύγουν τις ευθύνες τους για την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι πρόσφυγες, παρουσιάζοντας μιαν εικόνα εγκληματικής δράσης των Ελληνικών Αρχών, με αγριότητα και πολιτιστική υπανάπτυξη που επισκιάζει οποιανδήποτε παράμετρο Ευρωπαϊκής συνευθύνης, ακόμα και συνενοχής στην εγκληματική αδιαφορία για τον συνάνθρωπο που χρήζει διεθνούς προστασίας.
Η αποδεδειγμένη πλήρης ανικανότητα των Ελληνικών κυβερνήσεων των τελευταίων 10 ετών να διαχειριστούν αποτελεσματικά το θέμα των ανθρώπινων ροών, που οδήγησε στην αποθήκευση εκατοντάδων χιλιάδων ψυχών σε μια χώρα που παραπαίει, δεν μπορεί και δεν πρέπει να στρέφεται σε βάρος των πληθυσμών που κινδυνεύουν, της ανθρωπιάς μας και των θεσμικών και νομοθετικών κατακτήσεων των τελευταίων 100 ετών στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ως ελάχιστα επείγοντα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, προτείνουμε και ζητάμε:
-Να διασφαλιστεί η απαιτούμενη ενημέρωση στην κατάλληλη γλώσσα και ανεμπόδιστη πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου σε κάθε συλληφθέντα.
-Να επιτρέπεται η πρόσβαση στους χώρους κράτησης σε μέλη ΜΚΟ και συλλογικοτήτων που ασχολούνται με τα δικαιώματα των προσφύγων, ώστε να καταγραφεί τυχόν ανάγκη για βοήθεια.
-Να σταματήσει αμέσως η αγριότητα στα σύνορα –το μαζικό «σπρώξιμο πίσω» μετακινούμενων πληθυσμών απαγορεύεται από το διεθνές Δίκαιο και συνιστά έγκλημα
-Να δοθεί στη δημοσιότητα κατάλογος εθνικοτήτων των συλληφθέντων και να δοθεί προτεραιότητα στην επίσκεψη από Δικηγόρο ΜΚΟ ή διορισμένο/-η ειδικά προς τούτο, των προσώπων που κατάγονται από χώρες καταγωγής που έχουν χαρακτηρισθεί ως «μη ασφαλείς»
-Να ζητηθεί από την Κυβέρνηση να έρθει κατεπειγόντως κλιμάκιο του EASO, το οποίο θα προβεί σε συνέντευξη και «scanning» των συλληφθέντων πληθυσμών, με σκοπό την μεταφορά όσων ζητούν διεθνή προστασία σε χώρες που μπορούν να τους παράσχουν κατάλληλες συνθήκες υποδοχής (ενδοκοινοτικές μετακινήσεις αιτούντων άσυλο, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν).και να τους εγγυηθούν στην πράξη την νομοθετικά εξαγγελθείσα ως εγγυημένη προστασία. Αυτή είναι η μόνη δράση που θα έπρεπε να λάβει «μόνιμο χαρακτήρα».

-Επίσης, καλούμε το ΚΕΕΛΠΝΟ και τις Υπηρεσίες του Δήμου Αθηναίων να ΑΠΟΣΧΟΥΝ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ η οποία παραβιάζει θεμελιώδη δικαιώματα και στοχοποιεί ρατσιστικά άτομα και ομάδες ατόμων, λόγω της διαφορετικής εθνικής τους καταγωγής.

Δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε ότι αποδίδεται η διασάλευση της κοινωνικής ειρήνης στην ύπαρξη αλλογενών προσώπων στη χώρα, και όχι στους εγκληματίες διακινητές των ανθρώπων. Αποδίδεται η βλάβη στην οικονομική δραστηριότητα σε παρεμπόρους – μικροπωλητές, ενώ αγνοείται η ύπαρξη των μεγαλοεισαγωγέων και «εργοδοτών» των ανθρώπων που ανοίγουν την πραμάτεια τους στο δρόμο. Στοχοποιούνται οι «φτωχοδιάβολοι» ως η αιτία των δεινών μας, κι αφήνονται έξω από κάθε στόχευση οι υπαίτιοι της κατάστασης αυτής. Τα θύματα παρουσιάζονται ως θύτες και διώκονται, σε μια κοινωνία που πληρώνει αδρά για τη συνεχή αναμόχλευση των προβλημάτων της.

Είναι δυνατόν έμφρονες άνθρωποι να πιστεύουν ότι μια χώρα με εκτενέστατα χερσαία και θαλάσσια σύνορα εκατοντάδων χιλιάδων χιλιομέτρων, θα φτιάξει «ανθρώπινη ασπίδα» με 1000 αστυνομικούς, και τριάντα χρησιδανεισμένους σκύλους, και, υποβοηθούμενη από την ύπαρξη ενός φράχτη μερικών χιλιομέτρων, θα εμποδίσει, δήθεν, την εισροή απελπισμένων ανθρώπων;
Έχουμε τονίσει ότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν έρχονται για τουρισμό. Το διακύβευμα είναι συνήθως τέτοιο, που θα βρουν τρόπο να περάσουν σε έδαφος που θεωρούν ασφαλές, ακόμα κι αν μια τέτοια διέλευση τους κοστίσει την ζωή τους. Το να κλείνουμε τα μάτια σε αυτό το γεγονός δεν πρόκειται να λύσει κανένα πρόβλημα. Το μόνο που μπορεί να επιτύχει, όπως έχουμε τονίσει και στο παρελθόν, είναι η όξυνση της ανθρωπιστικής κρίσης στη χώρα μας, περαιτέρω καταδίκες μας από τη διεθνή κοινότητα, αύξηση του «κασέ» των λαθροδιακινητών, και δραματική αύξηση των θαλασσοπνιγμένων που ανευρίσκονται στο Αιγαίο.

Η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα θα ασκήσει το δικαίωμά της να αναφερθεί σχετικά στις Αρχές –αυτήν τη φορά, συμπεριλαμβανομένου του γραφείου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα- και θα παρακολουθεί στενά την εξέλιξη της «επιχείρησης» που με το περιεχόμενό της και τον τίτλο της επιχειρεί να συντρίψει τον νομικό μας πολιτισμό, την ανθρωπιά και την αισθητική μας. Παράλληλα, θα επιχειρήσει να κινητοποιήσει Ευρωπαϊκούς Θεσμούς προς την κατεύθυνση της ενεργοποίησης της εξαγγελθείσας «αλληλεγγύης» μεταξύ κρατών – μελών της Ε.Ε., τουλάχιστον σε ότι αφορά το «Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου», που προϋποθέτει, αλλωστε, ισοδύναμα επίπεδα προστασίας σε κάθε χώρα – μέλος –κάτι που μόνον ευχή μπορεί να θεωρηθεί προς το παρόν.



Ακολουθεί το ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ. σχετικά με την
 «Αστυνομική επιχείρηση «ΞΕΝΙΟΣ ΖΕΥΣ» σε Αθήνα και Έβρο για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης».
4-8-2012
Αστυνομική επιχείρηση «ΞΕΝΙΟΣ ΖΕΥΣ» σε Αθήνα και Έβρο για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης.
Δηλώσεις του Εκπροσώπου Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας.
Ξεκίνησε στις 2 και 3 Αυγούστου, τόσο στον Έβρο, όσο και στην Αθήνα, η αστυνομική επιχείρηση με την κωδική ονομασία «ΞΕΝΙΟΣ ΖΕΥΣ», για την απώθηση από την μεθοριακή γραμμή και την απομάκρυνση από το κέντρο της πρωτεύουσας, αντίστοιχα των παράνομων μεταναστών.
Από την αστυνομική επιχείρηση που βρίσκεται σε εξέλιξη στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας, έχουν προσαχθεί μέχρι στιγμής (1500) αλλοδαποί και έχουν συλληφθεί (500), οι οποίοι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις νόμιμης παραμονής στη χώρα μας.
Για την αστυνομική επιχείρηση «ΞΕΝΙΟΣ ΖΕΥΣ», ο Εκπρόσωπος Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας, Αστυνομικός Υποδιευθυντής Χρήστος Μανούρας, έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις:
 «Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι στις 2 και 3 Αυγούστου τόσο στον Έβρο, όσο και στην Αθήνα ξεκίνησε η επιχείρηση «ΞΕΝΙΟΣ ΖΕΥΣ», για την απώθηση από τη μεθοριακή γραμμή και την απομάκρυνση από το κέντρο της πρωτεύουσας, αντίστοιχα των παράνομων μεταναστών.:
Η επιχείρηση «ΞΕΝΙΟΣ ΖΕΥΣ» είναι μια γιγαντιαία επιχείρηση, που γίνεται για πρώτη φορά στη χώρα μας και η οποία θα συνεχιστεί σε βάθος χρόνου. Συμμετέχουν περίπου (2.500) αστυνομικοί στον Έβρο και (2.000) στην πρωτεύουσα.
Υπάρχουν τρεις πυλώνες υλοποίησης μέσω των επιχειρήσεων αυτών:
·                                 Η απώθηση των παράνομων μεταναστών από τον Έβρο και η σφράγιση των συνόρων.
·                                 Η επιστροφή των παράνομων μεταναστών στις χώρες προέλευσής τους. Η αρχή γίνεται από το κέντρο της Αθήνας και επεκτεινόμαστε στην περιφέρεια.
·                                 Η Αθήνα να ξαναγίνει μητρόπολη με ευνομία και ποιότητα ζωής τόσο για τους κατοίκους όσο και για τους επισκέπτες της.
Αποτελεί κοινή συνείδηση ότι η απομάκρυνση και επαναπροώθηση των παράνομων μεταναστών στις χώρες τους είναι ζήτημα εθνικής ανάγκης και επιβίωσης.
Ήδη στον Έβρο, πλέον του φράχτη,  δημιουργείται μια ανθρώπινη ασπίδα από συνοριοφύλακες, η οποία θα υποστηρίζεται από τους 30 εκπαιδευμένους σκύλους που μας διαθέτει, για το σκοπό αυτό, το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας και τα νέα επανδρωμένα πλωτά μέσα που θα περιπολούν στον ποταμό.
Όσον αφορά στο χρονικό διάστημα των 30 ημερών που χορηγείται σε όσους παράνομους μετανάστες εντοπίζονται,  θα θέλαμε  να γνωρίζετε ότι ο χρόνος αυτός θα μειωθεί στο ελάχιστο.
Οποιοσδήποτε εντοπίζεται, είτε πεζός είτε κινούμενος μέσω οποιουδήποτε μεταφορικού μέσου, θα προσάγεται στα κέντρα κράτησης όπου και θα παραμένει ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ μέχρι και την επιστροφή τους στη χώρα προέλευσης .
Παράλληλα, αναλαμβάνονται δράσεις και για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής στο ευρύτερο κέντρο της Αθήνας.
Συγκεκριμένα, ξεκινάμε την προσπάθεια της  αποτελεσματικής αντιμετώπισης του παραεμπορίου και προχωράμε, με την παρουσία εισαγγελικών αρχών, στον εντοπισμό των διαμερισμάτων στα οποία διαμένουν δεκάδες παράνομων μεταναστών κάτω από απαράδεκτες συνθήκες τόσο υγιεινής όσο και ασφάλειας Για το λόγο αυτό την επιχείρηση συνδράμουν συνεργεία του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων.
Οι εγκαταλελειμμένες οικίες στις οποίες διέμεναν κάτω από απαράδεκτες συνθήκες οι παράνομοι μετανάστες θα σφραγιστούν σταδιακά σε συνεργασία με το Δήμο Αθηναίων.
Επιπρόσθετα, θα διενεργούνται συνεχώς και σε βάθος χρόνου, έλεγχοι σχετικά με τον εντοπισμό όλων των καταστημάτων υγειονομικού και μη ενδιαφέροντος που λειτουργούν χωρίς άδεια.
Θα ήθελα να σας τονίσω ότι ο  Δήμος Αθηναίων θα αναλάβει επιπρόσθετα και δράση αισθητικής αναβάθμισης των συγκεκριμένων περιοχών.
Πέραν των άλλων, η επιχείρηση αποσκοπεί και στην καταστολή κάθε άλλου είδους παράνομης δραστηριότητας όπως η πορνεία, η διακίνηση ναρκωτικών και η οργανωμένη επαιτεία.
Φιλοδοξούμε σταδιακά το κέντρο της Αθήνας, η Αθήνα, η πρωτεύουσα της χώρας μας, να μην αποτελέσει ποτέ πια μια χώρα δυστυχισμένων ψυχών που πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης οργανωμένων κυκλωμάτων με σκοπό την ενεργοποίησή τους σε κάθε είδους παράνομη δραστηριότητα.
Πρέπει να γνωρίζετε ότι τέτοιου είδους δράσεις θα αναληφθούν σε ορατό χρονικό διάστημα και σε άλλες πόλεις της χώρας.
Θα ήθελα να σας τονίσω ότι το μέγεθος και η ένταση της όλης επιχείρησης δεν αναιρεί την υποχρέωση του πλήρους σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Έχουν δοθεί ρητές εντολές και σαφείς οδηγίες σε όλο το αστυνομικό προσωπικό που συμμετέχει στην επιχείρηση για την τήρηση στον απόλυτο βαθμό του σεβασμού τόσο της προσωπικότητας όσο και των θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων του κάθε μετανάστη.
Στο σημείο αυτό κρίνεται σκόπιμο, πέραν της εκστρατείας που έχει αναληφθεί μέσω των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης για τη σχετική πληροφόρηση των χωρών προέλευσης των μεταναστών, να ενημερωθούν όλοι οι αλλοδαποί που έχουν στόχο να έρθουν στην Ελλάδα ότι αφενός μεν τα σύνορά μας είναι σφραγισμένα και δεν υπάρχει καμία ελπίδα να περάσουν στην υπόλοιπη Ευρώπη, αφετέρου δε ότι δεν πρέπει να πέφτουν θύματα εξαπάτησης και να πείθονται από διάφορα επιτήδεια πρόσωπα ότι η χώρα μας αποτελεί ¨ Γη της Επαγγελίας ¨ καθόσον πρέπει να ξεκαθαριστεί, άπαξ δια παντός, ότι στη χώρα μας κανείς δε μπορεί να τους εξασφαλίσει εργασία και διαμονή.
Στο πλαίσιο αυτό καλούμε όσους επιθυμούν να επιστρέψουν στις χώρες τους, να επικοινωνούν με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (τηλέφωνο             210 9912174      ) και τη Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής (210 3405894 - 210 3405901).
Αναφορικά με την όποια εξέλιξη ως προς την  πρόοδο και τα αποτελέσματα της επιχείρησης θα υπάρξουν συνεχείς ενημερώσεις.  
Κλείνοντας, θα ήθελα να γνωρίζετε ότι η όλη επιχείρηση δεν είναι μια επιχείρηση ρουτίνας (σκούπα) αλλά ένα μόνιμο μέτρο».

Δηλώσεις του Εκπροσώπου Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας


Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Πρόσκληση στην εκδήλωση με θέμα "ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΑ ΟΠΛΑ, ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ"

Πρόσκληση στην εκδήλωση με θέμα




ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΑ ΟΠΛΑ, ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ



ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ



Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012, ΕΣΗΕΑ, Αθήνα







Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Προσφύγων 20 Ιουνίου 2012 και εν όψει της Διάσκεψης του ΟΗΕ για τη Συνθήκη για το Εμπόριο Όπλων 2-27 Ιουλίου 2012, το Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων (GFR) και το Ευρωπαϊκό Γραφείο για την Αντίρρηση Συνείδησης (EBCO) θα συνδιοργανώσουν εκδήλωση με τίτλο «Σταματήστε τα όπλα, όχι τους πρόσφυγες», εστιάζοντας στους πρόσφυγες εξαιτίας πολέμων και ενόπλων συγκρούσεων. Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει μαρτυρίες προσφύγων, ομιλίες, προβολή οπτικοακουστικού υλικού, έκθεση φωτογραφίας και μουσική παράσταση. Θα προβληθεί επίσης, σε πρώτη προβολή σε Αθήνα και Βρυξέλλες ταυτόχρονα, το νέο ντοκιμαντέρ για τους πρόσφυγες στην Ελλάδα με τίτλοHow Much Further?, παραγωγής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες και Εξόριστους (ECRE), τουΕλληνικούΦόρουμ Προσφύγων και του κινηματογραφιστή Matthias Wiessler. Το ντοκιμαντέρ κινηματογραφήθηκε στην Αθήνα από τον Οκτώβριο του 2011 έως τον Φεβρουάριο του 2012, και δίνει φωνή σε όσους αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το Αφγανιστάν, τη Σομαλία και το Σουδάν, ελπίζοντας να βρουν καταφύγιο στην Ευρώπη.



Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012 από τις 16:00 έως τις 21:30 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (Ακαδημίας 20, Αθήνα).

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Δελτίο Τύπου "Πλειάδων" σχετικά με την διαβούλευση επί του σχεδίου π.δ. για το άσυλο

Tίθεται εν προκειμένω σε Δημόσια διαβούλευση ένα κείμενο το οποίο, αν είχε γραφτεί σωστά, δεν θα ήταν, από τη φύση του, δεκτικό σε μεγάλες αλλαγές και άρα ούτε υποκείμενο σε ουσιαστική διαβούλευση: εφόσον ενσωματώνει Οδηγία ΕΕ, πρέπει να αποδώσει τις διατάξεις που περιέχονται σε αυτήν, με απλό και αποτελεσματικό τρόπο.


Με το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος με θέμα: Καθιέρωση ενιαίας διαδικασίας αναγνώρισης σε αλλοδαπούς και ανιθαγενείς του καθεστώτος του πρόσφυγα ή δικαιούχου επικουρικής προστασίας σε συμμόρφωση προς την Οδηγία 2005/85/ΕΚ του Συμβουλίου «σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα» (L 326/13.12.2005), είναι η 4η φορά, ΝΑΙ, Η 4η, που η Ελλάδα αποπειράται να ενσωματώσει την ίδια Οδηγία (2005/85/ΕΚ του Συμβουλίου ΕΕ) σχετικά με τις ελάχιστες αυτές προδιαγραφές.

Για την προϊστορία, αναφέρουμε ότι για 1η φορά η Ελλάδα ενσωμάτωσε αρχικά με το π.δ. 90/2008, που τροποποιήθηκε με το π.δ. 81/09, το οποίο καταργήθηκε, δίνοντας τη θέση του στο π.δ. 114/10. Η χώρα μας υποχρεούνταν να είχε ενσωματώσει στο εθνικό της Δίκαιο, ορθά, απλά και αποτελεσματικά, την παραπάνω Οδηγία, το αργότερο μέχρι την 1η Δεκεμβρίου 2007 (!!!). Αντ’ αυτού, ακόμα καταβάλει ηρωικές προσπάθειες ενσωμάτωσης της Οδηγίας!

Άραγε, τα αρμόδια θεσμικά όργανα της Ε.Ε. είναι ενήμερα ότι η Ελλάδα επί τεσσεράμισι χρόνια δηλώνει ότι έχει ενσωματώσει ορθά κι αποτελεσματικά ένα κείμενο που ακόμα δεν έχει ενσωματώσει; Η μόνη ουσιαστική διαβούλευση πάνω στο κείμενο αυτό, έχει να κάνει με την αντιπαραβολή του κειμένου του σχεδίου π.δ. με την Οδηγία που επιχειρεί να ενσωματώσει στο εθνικό Δίκαιο. Οι δε πολίτες, όταν καλούνται σε διαβούλευση για ενσωμάτωση Οδηγιών και Ενωσιακών κειμένων, θα πρέπει, κατά την κρίση μας, να ενημερώνονται για τα περιθώρια των παρεμβάσεών τους, ώστε να μην καταθέτουν χρόνο και κόπο αδίκως..

Οι Πλειάδες εργάζονται πάνω στην ορθή μεταφορά, έστω και τόσο καθυστερημένα, των διατάξεων της Οδηγίας και θα επανέλθουν, με προτεινόμενο κείμενο του σχεδίου π.δ., έχοντας λάβει γνώση και της Πράξεως Επεξεργασίας του ΣτΕ.

Ας σημειωθεί, όμως, ότι θα ήταν ενδιαφέρον να ληφθεί υπόψη και να συνενσωματωθεί η σχετική με τις υπό ενσωμάτωση ρυθμίσεις Οδηγία 2011/95 του Συμβουλίου και Κοινοβουλίου, της οποίας η προθεσμία ενσωμάτωσης εκπνέει σε έναν περίπου χρόνο. Θέτουμε δε το εύλογο ερώτημα: Γιατί να πρέπει να ενεργούμε πάντα εκπρόθεσμα;

Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ "ΠΛΕΙΑΔΩΝ" ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΟΡΟΘΕΤΙΚΩΝ ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ


Η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα - “Πλειάδες” καταγγέλλει την καθιέρωση μιας καθημερινής πρακτικής παραβίασης ανθρώπινων δικαιωμάτων οροθετικών ατόμων που συλλαμβάνονται ως εκδιδόμενα και διαπομπεύονται μέσα από κρατικές ιστοσελίδες και με αναπαραγωγή των στοιχείων τους από μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Η εισαγγελική αρμοδιότητα για δημοσιοποίηση προσωπικών δεδομένων για σκοπούς “προστασίας του κοινωνικού συνόλου”, αφορά αποκλειστικά και μόνον τα ευαίσθητα δεδομένα των ποινικών διώξεων που τους ασκούνται, όπως ευχερώς προκύπτει από την ανάγνωση και τον σκοπό του άρθρου 2 (β) εδ. β' και γ' του Ν.2472/1997 (“Προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα”). Κανένα άλλο ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο (υγείας, εθνικής προέλευσης) επιτρέπεται να δημοσιευθεί για σκοπούς προστασίας της δημόσιας υγείας, χωρίς άδεια της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, όπως ξεκάθαρα ορίζει το άρθρο 7 παρ. 2 περ. ε) υποπερ. γγ΄ του Ν.2472/1997. Ο νομοθέτης επιβάλλει την θεσμική εγγύηση της πρόσθετης κρίσης από την ανεξάρτητη αρχή, προκειμένου αυτή κι όχι ο εισαγγελέας να σταθμίσει κατά πόσον επιβάλλεται δημοσιοποίηση τέτοιων δεδομένων για τους σκοπούς της δημόσιας υγείας.

Προσχηματικά λοιπόν γίνεται η επίκληση της καθολικής εξαίρεσης της εφαρμογής του Ν.2472/1997 σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 2 περ. (β) αυτού, εξαίρεση που αφορά αποκλειστικά και μόνον την “απονομή της δικαιοσύνης” και την “βεβαίωση των εγκλημάτων”, όχι όμως και το δημόσιο έννομο αγαθό της προστασίας της “δημόσιας υγείας”, για την οποία ο ίδιος νόμος επιφυλάσσει ειδική πρόβλεψη στο άρθρο 7 και σαφώς υπάγει στην αρμοδιότητα της Αρχής Προτασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Εξάλλου, εάν σε αυτή την υπόθεση δεν είχε καθόλου εφαρμογή ο Ν.2472/1997 (όπως αναφέρει το άρθρο 3), τότε ούτε ο εισαγγελέας θα είχε αρμοδιότητα να δημοσιοποιήσει τα δεδομένα με διάταξή του (όπως αναφέρει το άρθρο 2).

Η ίδια η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα στην Γνωμοδότηση 2/2009 με τη οποία οριοθέτησε την αρμοδιότητά της στο πλαίσιο της παροχής εισαγγελικής παραγγελίας για χορήγηση αντιγράφων από δημόσιες υπηρεσίες, ρητώς αναφέρει ότι “η εισαγγελική παραγγελία δεν πρέπει να εκτείνεται σε ευαίσθητα δεδομένα (λ.χ. δεδομένα υγείας). Όταν ο Εισαγγελέας εξετάζει αίτημα πολίτη για χορήγηση και ευαίσθητων δεδομένων, θα πρέπει να διαβιβάζει την σχετική αίτηση προς τη Διοίκηση με τη σημείωση ότι οφείλει να ζητήσει την άδεια της Αρχής.”

Τέλος, η δημοσιοποίηση αυτών των δεδομένων από την Αστυνομία ουδόλως επιτρέπει την αναπαραγωγή των στοιχείων από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην απόφαση της 16.12.2008 (υπόθεση C-73/07) έκρινε ότι η αναδημοσίευση ήδη δημοσιευμένων προσωπικών δεδομένων δεν απαλάσσει τον αναπαράγοντα από την ευθύνη του θεσμικού πλαισίου για την προστασία των δεδομένων αυτών.

Oι “Πλειάδες” έχουν ήδη προσφύγει για το θέμα αυτό, με καταγγελία τους, ενώπιον της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, καλώντας την να ασκησει τις αυτεπάγγελτες αρμοδιότητές της.

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΔΙΕΜΦΥΛΙΚΩΝ ΣΤΟ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ - ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

  • Δελτίο Τύπου 10.4.2012 (word, pdf)

Αθήνα, Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών
(Αρ. Αποφ. Πρωτ. 7646/2010 – Αρ. Μητρ. Περιφ. Αττ. 19388).
http://www.transgender-association.gr/
transgender.support.association@gmail.com


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Θέμα: «Συνάντηση με εκπροσώπους του Συνηγόρου του Πολίτη.»

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (Σ.Υ.Δ.), ενημερώνει ότι την Τετάρτη 4 Απριλίου πραγματοποιήθηκε συνάντηση με εκπροσώπους του Συνηγόρου του Πολίτη για θέματα που απασχολούν την κοινότητα των διεμφυλικών. Στη συνάντηση πήραν μέρος οι: Αγγέλη Χριστίνα, Δεμοίρου Ηλέκτρα, Καραγεώργου Μαρία και Λαμπροπούλου Κυριακή, ενώ το ΣΥΔ εκπροσώπησαν η Ρία Νόλλη (Γραμματέας) και η Μαρίνα Γαλανού (Πρόεδρος).

Κατά τη συνάντηση, το Σωματείο μας, κινήθηκε στους εξής κυρίως άξονες:

1. Θέσαμε το γενικό πλαίσιο των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα διεμφυλικά άτομα.

2. Θέσαμε δύο ειδικές περιπτώσεις καταγγελιών που έχουν γίνει στον Συνήγορο. Και στις δύο περιπτώσεις διατυπώσαμε τις ενστάσεις μας γιατί ο Συνήγορος δεν εξάντλησε τα περιθώρια των δυνατοτήτων του. Μία εξ αυτών, το Σωματείο μας, προτίθεται να την επανακαταθέσει.

3. Κάναμε προτάσεις για το πώς μπορεί να συμβάλλει ο Συνήγορος του Πολίτη για τα προβλήματα της κοινότητας των διεμφυλικών:

α) Να συμπεριλάβει σε ξεχωριστή κατηγορία ως αιτία διακρίσεων την ταυτότητα και έκφραση φύλου (σε όλα τα έγγραφά του και προφανώς και στην ιστοσελίδα του)

β) Να πάρει πρωτοβουλίες και να αξιοποιήσει την δυνατότητα να δρα αυτεπάγγελτα, όπως ορίζει ο νόμος 3094/2003 ΦΕΚ Α’ 10/22.1.2003 (Άρθρο 4, Παράγραφος 2, Συνήγορος του Πολίτη και άλλες Διατάξεις, http://www.synigoros.gr/?i=stp.el.3094_2003).

4. Παρ’ ότι η κοινότητα των διεμφυλικών αντιμετωπίζει σε όλο το φάσμα της καθημερινότητας σε μεγάλο βαθμό τις διακρίσεις και τη μισαλλοδοξία, σε καμία έκθεση του Συνήγορου δεν υπάρχει ούτε μία παράγραφος για τα διεμφυλικά άτομα. Με αφορμή δέ την Έκθεση του 2011 που είχε 11σέλιδο για την αρχή της ίσης μεταχείρισης στην ισότητα των φύλων, αναφέραμε ότι δεν υπάρχει καμία αναφορά στην ταυτότητα φύλου, παρ’ ότι εκπρόσωπος του Γραφείου της Συνηγόρου συμμετείχε σε σχετικό συνέδριο τον Νοέμβριο του 2011 στην Τουρκία με αφορμή την Ημέρα Μνήμης των Διεμφυλικών ατόμων, όπου ήταν παρούσα εκπρόσωπος του Σ.Υ.Δ.

Τονίσαμε ως ιδιαίτερα σημαντικό για τα διεμφυλικά άτομα ο ίδιος ο Συνήγορος του Πολίτη να συμπεριλάβει ως ξεχωριστή αιτία διακρίσεων την ταυτότητα κοινωνικού φύλου σε όλα τα έγγραφά του, καθώς και στην ιστοσελίδα του, όπως επίσης στις Εκθέσεις του να τονίσει την αναγκαιότητα η σχετική νομοθεσία κατά των διακρίσεων (3304/2005 και 3896/2010) να συμπεριλαμβάνει ως έδαφος διακρίσεων την ταυτότητα κοινωνικού φύλου. Καταθέσαμε επίσης της προτάσεις του Σ.Υ.Δ. για την αναθεώρηση του νόμου 3896/2010 για την ίση μεταχείριση ανεξαρτήτως φύλου. Οι εκπρόσωποι της Συνηγόρου, μας απάντησαν ότι θα θέσουν όλα τα παραπάνω στη Συνήγορο του Πολίτη, κυρία Σπανού, ενώ θα είμαστε σε επαφή.

Τέλος δημοσιεύουμε για λόγους διαφάνειας την έγγραφη επιστολή που καταθέσαμε στο γραφείο της Συνηγόρου (word, pdf - έχουν αφαιρεθεί απλώς τα στοιχεία των δύο καταγγελιών για λόγους τήρησης του απορρήτου).

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (Σ.Υ.Δ.) προσβλέπει στην καλή συνεργασία με το γραφείο της Συνηγόρου του Πολίτη ως ανεξάρτητη αρχή για την εφαρμογή της ίσης μεταχείρισης κατά των διακρίσεων και για λόγους ταυτότητας φύλου.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

http://www.transgender-association.gr/

transgender.support.association@gmail.com

Ευρωκαταδίκη για τη χρήση δακρυγόνων σε ειρηνικούς διαδηλωτές

Παραβίαση ανθρωπίνου δικαιώματος συνιστά η ρίψη δακρυγόνων εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών, σύμφωνα με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σχετικά με του εκπαιδευτικού Αλί Γκιουνές κατά της Τουρκίας. Στο σκεπτικό της απόφασης του το Δικαστήριο υπογραμμίζει ότι η χρήση δακρυγόνων εναντίον ανθρώπων προκαλεί δυσκολίες στην αναπνοή, ναυτία, εμετούς, σπασμούς στο στήθος και σε ισχυρές δόσεις μπορεί να προκαλέσει βλάβη στους πνεύμονες και εσωτερική αιμορραγία και ως εκ τούτου συνιστά διακριτή πράξη κακομεταχείρισης και βασανισμού.

«Απαγορεύεται η πάσης φύσεως κακομεταχείριση»

Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε ότι η ρίψη δακρυγόνων εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών και ιδιαίτερα εναντίον μεμονωμένων προσώπων συνιστά παραβίαση του άρθρου 3 της Σύμβασης Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με το οποίο απαγορεύεται η πάσης φύσεως κακομεταχείριση.
Ο 44χρονος σήμερα Αλί Γκιουνές είχε δεχθεί κατά πρόσωπο δακρυγόνο από την Αστυνομία, κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του σε ειρηνική διαδήλωση κατά της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, τον Ιούνιο του 2004 στην Κωνσταντινούπολη.
Φωτογραφία του όπου βαστάζεται από δύο αστυνομικούς κι ένας τρίτος τον «ψεκάζει» με το χημικό στο πρόσωπο, δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Σαμπάχ», διαψεύδοντας τους ισχυρισμούς της τουρκικής αστυνομίας ότι ο Γκιουνές και άλλοι διαδηλωτές είχαν επιτεθεί με ξύλα και πέτρες κατά των αστυνομικών.
Παρά τις επανειλημμένες προσφυγές του στην τουρκική δικαιοσύνη, ουδεμία έρευνα για τον εντοπισμό του αστυνομικού που τον είχε ψεκάσει με χημικό έγινε και ο ίδιος δεν βρήκε το δίκιο του.
Το Δικαστήριο, σήμερα, ωστόσο, καταδίκασε την Τουρκία, για παραβίαση των άρθρων της Σύμβασης που απαγορεύουν την κακομεταχείριση ανθρώπων και τα βασανιστήρια και την υποχρέωσε να καταβάλλει 10.000 ευρώ στον παθόντα και να πληρώσει και 1.500 ευρώ για δικαστικές δαπάνες.
Το Δικαστήριο επισημαίνει ακόμη ότι, παρόλο που τα δακρυγόνα δεν συμπεριελήφθησαν στον κατάλογο των χημικών όπλων, για τα οποία απαγορεύθηκε η παραγωγή, αποθήκευση και χρήση τους, με τη Διεθνή Σύμβαση του 1993, εντούτοις η Επιτροπή κατά των Βασανιστηρίων του Συμβουλίου της Ευρώπης, έχει ιδιαίτερα τονίσει ότι η χρήση δακρυγόνων σε κλειστούς χώρους αποτελεί μια δυνητικά επικίνδυνη ενέργεια.
Με την απόφαση του το Δικαστήριο συμπεραίνει ότι ο αδικαιολόγητος ψεκασμός διαδηλωτή (εν προκειμένω του Αλί Γκιουνές), έχει σκοπό να προκαλέσει έντονο σωματικό και ψυχικό πόνο.

Πηγή:

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Ο e-lawyer για τον όρο "Λαθρομετανάστες"

Αναδημοσίευση της ανάρτησης με τίτλο "Λαθρομετανάστες" της 1ης Απριλίου 2012 από το νομικό ιστολόγιο http://elawyer.blogspot.com

Ολοένα και συχνότερα ακούμε να χρησιμοποιείται, επί τούτου, ο όρος "λαθρομετανάστες". Δεν πρόκειται για ουδέτερη, αλλά αντιθέτως για αρνητικά φορτισμένη λέξη, καθώς συνδέει εξ ορισμού μια ιδιότητα με την τέλεση παράνομων πράξεων. Το ερώτημα είναι κατά πόσο αυτός ο όρος είναι ακριβής νομικά. Για το φιλολογικό μέρος μπορείτε να επισκεφθείτε ένα κείμενο με έρευνα του Νίκου Σαραντάκου (εδώ).

Το κεντρικό νομοθέτημα για την μετανάστευση είναι ο Ν.3386/2005 ("Για την είσοδο, διαμονή και κοινωνική ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελληνική Επικράτεια", ο οποίος έχει τροποποιηθεί αρκετές φορές). Σε αυτόν τον νόμο ορίζονται συγκεκριμένα ποινικά αδικήματα, δηλαδή πράξεις που σύμφωνα με την μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας είναι παράνομες και τιμωρούνται:

α) "Παράνομη είσοδος και έξοδος από τη Χώρα" (άρθρο 83).
β) Απαγόρευση παροχής υπηρεσιών από δημ. υπαλλήλους σε υπηκόους τρίτων χωρών χωρίς χαρτιά (άρθρο 84).
γ) Απαγορεύσεις σε συμβολαιογράφους (άρθρο 85)
δ) Απαγορεύσεις σε εργοδότες και εργαζόμενους υπηκόους τρίτων χωρών (άρθρο 86).
ε) Απαγορεύσεις σε λοιπούς ιδιώτες (άρθρο 87).
στ) Απαγορεύσεις για μεταφορείς (άρθρο 88).

Σε καμία από αυτές τις ποινικές διατάξεις γίνεται χρήση των όρων "λαθρομετανάστης", ή "λαθρομετανάστευση". Επομένως η επιλογή του ποινικού νομοθέτη είναι να μην χρησιμοποιηθεί η συγκεκριμένη ορολογία.

Μόνο σε ένα άρθρο περιλαμβάνεται ο όρος "λαθρομετανάστες" στον μεταναστευτικό νόμο, σε άλλο κεφάλαιο, πέραν των ποινικών κυρώσεων: στο άρθρο 76, το οποίο έχει τίτλο "Προϋποθέσεις και διαδικασία διοικητικής απέλασης". Στην πρώτη παράγραφο του άρθρου προβλέπεται ότι η διοικητική απέλαση αλλοδαπού επιτρέπεται εφόσον έχει καταδικαστεί τελεσίδικα σε ποινή στερητική της ελευθερίας για μια σειρά απαριθμούμενων αδικημάτων, μεταξύ των οποίων και για "την προώθηση λαθρομεταναστών στο εσωτερικό της Χώρας". Σε αυτή τη διάταξη διοικητικού δικαίου έχει εμφιλοχωρήσει λοιπόν ο όρος αυτός, αλλά μόνο κατα παραπεμπτική λειτουργία: χρησιμοποιείται για να παραπέμψει στην εφαρμογή των ποινικών διατάξεων που αφορούν τα παραπάνω ποινικά αδικήματα ή και σε άλλα αδικήματα που αφορούν ποινικοποιημένες μορφές πράξεων στο πλαίσιο της μεταναστευτικής πολιτικής της Χώρας.

Ο όρος "λαθρομετανάστευση" έχει χρησιμοποιηθεί σε κάποια προνομοθετικά κείμενα (αιτιολογικές εκθέσεις), κυρίως σε τμήματα που αναφέρονται στην μεταναστευτική πολιτική. Περιέχεται στην ελληνική μετάφραση της -αλήστου μνήμης- Συνθήκης για το Σύνταγμα της Ευρώπης (2004), αλλά και στον Τελωνειακό Κώδικα του 2002, κατά το άρθρο 3 του οποίου η Τελωνειακή Υπηρεσία είναι αρμόδια για ελέγχους προσώπων και πραγμάτων για μια σειρά από τομείς, ανάμεσα στους οποίους αναφέρεται και η "λαθρομετανάστευση". Ωστόσο, ο ίδιος κώδικας, όσον αφορά τον όρο "λαθρεμπορία" περιέχει έναν σαφή και εξαντλητικό κατάλογο πράξεων που εμπίπτουν σε αυτή την έννοια (στο άρθρο 155). Στο Ν.3204/2003 (άρθρο 44) υπάρχει επίσης μια αναφορά, ότι θεωρούνται νόμιμες κάποιες συμβάσεις που υπέγραψε το Κέντρο Ελέγχου Ειδικών Λοιμώξεων για την αντιμετώπιση περιπτώσεων "βιοτρομοκρατίας και πρόληψης επιδημιών σχετιζόμενων με την λαθρομετανάστευση". Και πάλι δηλαδή η χρήση του όρου είναι παραπεμπτική και όχι εισηγητική.

Δηλαδή η νομοθεσία, παρόλο που περιέχει περιστασιακά τον όρο, όταν έρχεται η ώρα να ορίσει το συγκεκριμένο περιεχόμενο ποινικών αδικημάτων που σχετίζονται με την μετανάστευση, αποφεύγει την χρήση του. Επομένως, οι όροι "λαθρομετανάστης" και "λαθρομετανάστευση" δεν είναι σαφείς νομικά. Αντιλαμβανόμαστε ότι παραπέμπει σε κάποια παρανομία, αλλά ο νόμος σιωπά ως προς το πώς ορίζεται η συγκεκριμένη παρανομία.

Έτσι, η χρήση του όρου "λαθρομετανάστες" στο δημόσιο λόγο, θεωρώ ότι προσβάλλει το τεκμήριο της αθωότητας αλλά και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια των προσώπων, στα οποία αναφέρεται. Γιατί τους αποδίδει αυτομάτως την ιδιότητα του παρανόμου, χωρίς να προβλέπεται τέτοια ιδιότητα και, πολύ περισσότερο, χωρίς βέβαια να υπάρχει σχετική δικαστική απόφαση που να κηρύσσει τα πρόσωπα ένοχα. Έτσι πρόκειται τελικά για έναν όρο όχι μόνο τεχνικά ασαφή, αλλά, ανάλογα και με το πλαίσιο της χρήσης του, μπορεί να αποτελέσει και προσβολή της προσωπικότητας του άλλου, ως μια περίπτωση εξύβρισης.