ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΔΙΕΜΦΥΛΙΚΩΝ ΣΤΟ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ - ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

• Δελτίο Τύπου 10.4.2012 (word, pdf)

Αθήνα, Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών
(Αρ. Αποφ. Πρωτ. 7646/2010 – Αρ. Μητρ. Περιφ. Αττ. 19388).
http://www.transgender-association.gr/
transgender.support.association@gmail.com

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Θέμα: «Συνάντηση με εκπροσώπους του Συνηγόρου του Πολίτη.»

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (Σ.Υ.Δ.), ενημερώνει ότι την Τετάρτη 4 Απριλίου πραγματοποιήθηκε συνάντηση με εκπροσώπους του Συνηγόρου του Πολίτη για θέματα που απασχολούν την κοινότητα των διεμφυλικών. Στη συνάντηση πήραν μέρος οι: Αγγέλη Χριστίνα, Δεμοίρου Ηλέκτρα, Καραγεώργου Μαρία και Λαμπροπούλου Κυριακή, ενώ το ΣΥΔ εκπροσώπησαν η Ρία Νόλλη (Γραμματέας) και η Μαρίνα Γαλανού (Πρόεδρος).

Κατά τη συνάντηση, το Σωματείο μας, κινήθηκε στους εξής κυρίως άξονες:

1. Θέσαμε το γενικό πλαίσιο των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα διεμφυλικά άτομα.

2. Θέσαμε δύο ειδικές περιπτώσεις καταγγελιών που έχουν γίνει στον Συνήγορο. Και στις δύο περιπτώσεις διατυπώσαμε τις ενστάσεις μας γιατί ο Συνήγορος δεν εξάντλησε τα περιθώρια των δυνατοτήτων του. Μία εξ αυτών, το Σωματείο μας, προτίθεται να την επανακαταθέσει.

3. Κάναμε προτάσεις για το πώς μπορεί να συμβάλλει ο Συνήγορος του Πολίτη για τα προβλήματα της κοινότητας των διεμφυλικών:

α) Να συμπεριλάβει σε ξεχωριστή κατηγορία ως αιτία διακρίσεων την ταυτότητα και έκφραση φύλου (σε όλα τα έγγραφά του και προφανώς και στην ιστοσελίδα του)

β) Να πάρει πρωτοβουλίες και να αξιοποιήσει την δυνατότητα να δρα αυτεπάγγελτα, όπως ορίζει ο νόμος 3094/2003 ΦΕΚ Α’ 10/22.1.2003 (Άρθρο 4, Παράγραφος 2, Συνήγορος του Πολίτη και άλλες Διατάξεις, http://www.synigoros.gr/?i=stp.el.3094_2003).

4. Παρ’ ότι η κοινότητα των διεμφυλικών αντιμετωπίζει σε όλο το φάσμα της καθημερινότητας σε μεγάλο βαθμό τις διακρίσεις και τη μισαλλοδοξία, σε καμία έκθεση του Συνήγορου δεν υπάρχει ούτε μία παράγραφος για τα διεμφυλικά άτομα. Με αφορμή δέ την Έκθεση του 2011 που είχε 11σέλιδο για την αρχή της ίσης μεταχείρισης στην ισότητα των φύλων, αναφέραμε ότι δεν υπάρχει καμία αναφορά στην ταυτότητα φύλου, παρ’ ότι εκπρόσωπος του Γραφείου της Συνηγόρου συμμετείχε σε σχετικό συνέδριο τον Νοέμβριο του 2011 στην Τουρκία με αφορμή την Ημέρα Μνήμης των Διεμφυλικών ατόμων, όπου ήταν παρούσα εκπρόσωπος του Σ.Υ.Δ.

Τονίσαμε ως ιδιαίτερα σημαντικό για τα διεμφυλικά άτομα ο ίδιος ο Συνήγορος του Πολίτη να συμπεριλάβει ως ξεχωριστή αιτία διακρίσεων την ταυτότητα κοινωνικού φύλου σε όλα τα έγγραφά του, καθώς και στην ιστοσελίδα του, όπως επίσης στις Εκθέσεις του να τονίσει την αναγκαιότητα η σχετική νομοθεσία κατά των διακρίσεων (3304/2005 και 3896/2010) να συμπεριλαμβάνει ως έδαφος διακρίσεων την ταυτότητα κοινωνικού φύλου. Καταθέσαμε επίσης της προτάσεις του Σ.Υ.Δ. για την αναθεώρηση του νόμου 3896/2010 για την ίση μεταχείριση ανεξαρτήτως φύλου. Οι εκπρόσωποι της Συνηγόρου, μας απάντησαν ότι θα θέσουν όλα τα παραπάνω στη Συνήγορο του Πολίτη, κυρία Σπανού, ενώ θα είμαστε σε επαφή.

Τέλος δημοσιεύουμε για λόγους διαφάνειας την έγγραφη επιστολή που καταθέσαμε στο γραφείο της Συνηγόρου (word, pdf - έχουν αφαιρεθεί απλώς τα στοιχεία των δύο καταγγελιών για λόγους τήρησης του απορρήτου).

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (Σ.Υ.Δ.) προσβλέπει στην καλή συνεργασία με το γραφείο της Συνηγόρου του Πολίτη ως ανεξάρτητη αρχή για την εφαρμογή της ίσης μεταχείρισης κατά των διακρίσεων και για λόγους ταυτότητας φύλου.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

http://www.transgender-association.gr/

transgender.support.association@gmail.com

Ευρωκαταδίκη για τη χρήση δακρυγόνων σε ειρηνικούς διαδηλωτές

Παραβίαση ανθρωπίνου δικαιώματος συνιστά η ρίψη δακρυγόνων εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών, σύμφωνα με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σχετικά με του εκπαιδευτικού Αλί Γκιουνές κατά της Τουρκίας. Στο σκεπτικό της απόφασης του το Δικαστήριο υπογραμμίζει ότι η χρήση δακρυγόνων εναντίον ανθρώπων προκαλεί δυσκολίες στην αναπνοή, ναυτία, εμετούς, σπασμούς στο στήθος και σε ισχυρές δόσεις μπορεί να προκαλέσει βλάβη στους πνεύμονες και εσωτερική αιμορραγία και ως εκ τούτου συνιστά διακριτή πράξη κακομεταχείρισης και βασανισμού.

«Απαγορεύεται η πάσης φύσεως κακομεταχείριση»

Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε ότι η ρίψη δακρυγόνων εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών και ιδιαίτερα εναντίον μεμονωμένων προσώπων συνιστά παραβίαση του άρθρου 3 της Σύμβασης Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με το οποίο απαγορεύεται η πάσης φύσεως κακομεταχείριση.

Ο 44χρονος σήμερα Αλί Γκιουνές είχε δεχθεί κατά πρόσωπο δακρυγόνο από την Αστυνομία, κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του σε ειρηνική διαδήλωση κατά της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, τον Ιούνιο του 2004 στην Κωνσταντινούπολη.

Φωτογραφία του όπου βαστάζεται από δύο αστυνομικούς κι ένας τρίτος τον «ψεκάζει» με το χημικό στο πρόσωπο, δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Σαμπάχ», διαψεύδοντας τους ισχυρισμούς της τουρκικής αστυνομίας ότι ο Γκιουνές και άλλοι διαδηλωτές είχαν επιτεθεί με ξύλα και πέτρες κατά των αστυνομικών.

Παρά τις επανειλημμένες προσφυγές του στην τουρκική δικαιοσύνη, ουδεμία έρευνα για τον εντοπισμό του αστυνομικού που τον είχε ψεκάσει με χημικό έγινε και ο ίδιος δεν βρήκε το δίκιο του.

Το Δικαστήριο, σήμερα, ωστόσο, καταδίκασε την Τουρκία, για παραβίαση των άρθρων της Σύμβασης που απαγορεύουν την κακομεταχείριση ανθρώπων και τα βασανιστήρια και την υποχρέωσε να καταβάλλει 10.000 ευρώ στον παθόντα και να πληρώσει και 1.500 ευρώ για δικαστικές δαπάνες.

Το Δικαστήριο επισημαίνει ακόμη ότι, παρόλο που τα δακρυγόνα δεν συμπεριελήφθησαν στον κατάλογο των χημικών όπλων, για τα οποία απαγορεύθηκε η παραγωγή, αποθήκευση και χρήση τους, με τη Διεθνή Σύμβαση του 1993, εντούτοις η Επιτροπή κατά των Βασανιστηρίων του Συμβουλίου της Ευρώπης, έχει ιδιαίτερα τονίσει ότι η χρήση δακρυγόνων σε κλειστούς χώρους αποτελεί μια δυνητικά επικίνδυνη ενέργεια.

Με την απόφαση του το Δικαστήριο συμπεραίνει ότι ο αδικαιολόγητος ψεκασμός διαδηλωτή (εν προκειμένω του Αλί Γκιουνές), έχει σκοπό να προκαλέσει έντονο σωματικό και ψυχικό πόνο.

Πηγή:

http://www.ert.gr/europe/item/9176-Parabiash-anthrwpinwn-dikaiwmatwn-h-ripsh-dakrygonwn-kata-diadhlwtwn

Ο e-lawyer για τον όρο "Λαθρομετανάστες"

Αναδημοσίευση της ανάρτησης με τίτλο "Λαθρομετανάστες" της 1ης Απριλίου 2012 από το νομικό ιστολόγιο http://elawyer.blogspot.com

Ολοένα και συχνότερα ακούμε να χρησιμοποιείται, επί τούτου, ο όρος "λαθρομετανάστες". Δεν πρόκειται για ουδέτερη, αλλά αντιθέτως για αρνητικά φορτισμένη λέξη, καθώς συνδέει εξ ορισμού μια ιδιότητα με την τέλεση παράνομων πράξεων. Το ερώτημα είναι κατά πόσο αυτός ο όρος είναι ακριβής νομικά. Για το φιλολογικό μέρος μπορείτε να επισκεφθείτε ένα κείμενο με έρευνα του Νίκου Σαραντάκου (εδώ).

Το κεντρικό νομοθέτημα για την μετανάστευση είναι ο Ν.3386/2005 ("Για την είσοδο, διαμονή και κοινωνική ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελληνική Επικράτεια", ο οποίος έχει τροποποιηθεί αρκετές φορές). Σε αυτόν τον νόμο ορίζονται συγκεκριμένα ποινικά αδικήματα, δηλαδή πράξεις που σύμφωνα με την μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας είναι παράνομες και τιμωρούνται:

α) "Παράνομη είσοδος και έξοδος από τη Χώρα" (άρθρο 83).
β) Απαγόρευση παροχής υπηρεσιών από δημ. υπαλλήλους σε υπηκόους τρίτων χωρών χωρίς χαρτιά (άρθρο 84).
γ) Απαγορεύσεις σε συμβολαιογράφους (άρθρο 85)
δ) Απαγορεύσεις σε εργοδότες και εργαζόμενους υπηκόους τρίτων χωρών (άρθρο 86).
ε) Απαγορεύσεις σε λοιπούς ιδιώτες (άρθρο 87).
στ) Απαγορεύσεις για μεταφορείς (άρθρο 88).

Σε καμία από αυτές τις ποινικές διατάξεις γίνεται χρήση των όρων "λαθρομετανάστης", ή "λαθρομετανάστευση". Επομένως η επιλογή του ποινικού νομοθέτη είναι να μην χρησιμοποιηθεί η συγκεκριμένη ορολογία.

Μόνο σε ένα άρθρο περιλαμβάνεται ο όρος "λαθρομετανάστες" στον μεταναστευτικό νόμο, σε άλλο κεφάλαιο, πέραν των ποινικών κυρώσεων: στο άρθρο 76, το οποίο έχει τίτλο "Προϋποθέσεις και διαδικασία διοικητικής απέλασης". Στην πρώτη παράγραφο του άρθρου προβλέπεται ότι η διοικητική απέλαση αλλοδαπού επιτρέπεται εφόσον έχει καταδικαστεί τελεσίδικα σε ποινή στερητική της ελευθερίας για μια σειρά απαριθμούμενων αδικημάτων, μεταξύ των οποίων και για "την προώθηση λαθρομεταναστών στο εσωτερικό της Χώρας". Σε αυτή τη διάταξη διοικητικού δικαίου έχει εμφιλοχωρήσει λοιπόν ο όρος αυτός, αλλά μόνο κατα παραπεμπτική λειτουργία: χρησιμοποιείται για να παραπέμψει στην εφαρμογή των ποινικών διατάξεων που αφορούν τα παραπάνω ποινικά αδικήματα ή και σε άλλα αδικήματα που αφορούν ποινικοποιημένες μορφές πράξεων στο πλαίσιο της μεταναστευτικής πολιτικής της Χώρας.

Ο όρος "λαθρομετανάστευση" έχει χρησιμοποιηθεί σε κάποια προνομοθετικά κείμενα (αιτιολογικές εκθέσεις), κυρίως σε τμήματα που αναφέρονται στην μεταναστευτική πολιτική. Περιέχεται στην ελληνική μετάφραση της -αλήστου μνήμης- Συνθήκης για το Σύνταγμα της Ευρώπης (2004), αλλά και στον Τελωνειακό Κώδικα του 2002, κατά το άρθρο 3 του οποίου η Τελωνειακή Υπηρεσία είναι αρμόδια για ελέγχους προσώπων και πραγμάτων για μια σειρά από τομείς, ανάμεσα στους οποίους αναφέρεται και η "λαθρομετανάστευση". Ωστόσο, ο ίδιος κώδικας, όσον αφορά τον όρο "λαθρεμπορία" περιέχει έναν σαφή και εξαντλητικό κατάλογο πράξεων που εμπίπτουν σε αυτή την έννοια (στο άρθρο 155). Στο Ν.3204/2003 (άρθρο 44) υπάρχει επίσης μια αναφορά, ότι θεωρούνται νόμιμες κάποιες συμβάσεις που υπέγραψε το Κέντρο Ελέγχου Ειδικών Λοιμώξεων για την αντιμετώπιση περιπτώσεων "βιοτρομοκρατίας και πρόληψης επιδημιών σχετιζόμενων με την λαθρομετανάστευση". Και πάλι δηλαδή η χρήση του όρου είναι παραπεμπτική και όχι εισηγητική.

Δηλαδή η νομοθεσία, παρόλο που περιέχει περιστασιακά τον όρο, όταν έρχεται η ώρα να ορίσει το συγκεκριμένο περιεχόμενο ποινικών αδικημάτων που σχετίζονται με την μετανάστευση, αποφεύγει την χρήση του. Επομένως, οι όροι "λαθρομετανάστης" και "λαθρομετανάστευση" δεν είναι σαφείς νομικά. Αντιλαμβανόμαστε ότι παραπέμπει σε κάποια παρανομία, αλλά ο νόμος σιωπά ως προς το πώς ορίζεται η συγκεκριμένη παρανομία.

Έτσι, η χρήση του όρου "λαθρομετανάστες" στο δημόσιο λόγο, θεωρώ ότι προσβάλλει το τεκμήριο της αθωότητας αλλά και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια των προσώπων, στα οποία αναφέρεται. Γιατί τους αποδίδει αυτομάτως την ιδιότητα του παρανόμου, χωρίς να προβλέπεται τέτοια ιδιότητα και, πολύ περισσότερο, χωρίς βέβαια να υπάρχει σχετική δικαστική απόφαση που να κηρύσσει τα πρόσωπα ένοχα. Έτσι πρόκειται τελικά για έναν όρο όχι μόνο τεχνικά ασαφή, αλλά, ανάλογα και με το πλαίσιο της χρήσης του, μπορεί να αποτελέσει και προσβολή της προσωπικότητας του άλλου, ως μια περίπτωση εξύβρισης.